• In het oude Griekenland geloofden de mensen in de goden. Deze waren onsterfelijk en zouden voor alles in de wereld zorgen, de liefde, het weer, de dood en van alles wat je je maar kunt bedenken, ook waren ze onsterfelijk en waren ze bovennatuurlijk sterk. Volgens sommige mensen hadden de goden kinderen. Kinderen van hun en een mens, wat hen halfgod maakte. Zij werden Demigods genoemd en hadden betere zintuigen dan de standaard mens.



    Het is nu een tijdje na de oorlog tussen de Titaan van de tijd, genaamd Kronos en de halfgoden en goden. Het Kamp is drukker geworden. De saters hebben het druk met de nieuwe halfgoden naar het Kamp te brengen en de rest is ondertussen druk aan het trainen. Sommige kinderen zijn net terug van hun queeste en anderen blijven hopen op een queeste om te laten zien wat ze kunnen. Op een gegeven moment krijgen ze van Hermes een bericht. Hades wilt zijn broer Zeus, oppergod en god van het weer, van de troon stoten en deze zelf overnemen. Dit komt er op neer dat er een grote oorlog komt, alweer. En de andere goden hebben de hulp nodig van hun kinderen.

    Personages:

    [Stop op meiden!]
    Zeus cabine: [Stop op Zeus kinderen!]
    OO1.
    Gebouwsoudste:
    - Lorena Blake Miller - Alastor


    Poseidon cabine: [Stop op Poseidon kinderen!]
    OO3.
    Gebouwoudste:- Percy Jackson - Philia
    - Adalae Cadence Winchester - Chronos

    Demeter cabine:
    OO4.
    Gebouwoudste:

    Ares cabine:
    OO5.
    Gebouwoudste:
    - Athlea Thompson- Philia
    - Jacob Grimm - Balor

    Athena cabine:
    OO6.
    Gebouwoudste:
    - Heather Rebecca Collins - Fortis
    - Daniël Hyde- EgoTerreo

    Apollo cabine:
    OO7.
    Gebouwoudste:
    - Skylar Thessa Reynes - Daggers
    - Campbell Andreas Williams - Fortis

    Hepheasthos cabine:
    OO9.
    Gebouwoudste: Halia Zahrah Szabados- Syntax

    Aphrodite cabine:
    O1O.
    Gebouwoudste:
    [R]- Alastor
    [R]- EgoTerreo
    [R]- geleninja

    Hermes cabine:
    O11.
    Gebouwoudste:

    Dionysos cabine:
    O12.
    Gebouwoudste:
    - Valerie Nadette Elizabeth Bolger - Beckmann

    Hades cabine: [Stop op Hadeskids]
    O13.
    Gebouwoudste:
    - Aurora Lavender Maia Chadler - Exorcizamus


    Invullijstje:

    Naam:
    Leeftijd:
    Goddelijke ouder + eventueel krachten: (Vraag die krachten eerst aan mij)
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Wapens:
    Goed in/slecht in:
    Angsten:
    Extra:


    Regels:

    x Personages van Rick Riordan zijn toegestaan! Als ze dood zijn kun je een manier verzinnen zodat ze levend zijn.
    x Houdt het wel realistisch, een Poseidonkind heeft geen vuurkrachten en een Zeuskind heeft geen controle over de doden.
    x Maximaal twee personages per persoon, één meisje en één jongen.
    x Houdt de meisjes en jongens gelijk, net zoals de goden.
    x Ik wil geen kinderen van Artemis.
    x Minimaal 15O woorden per post, het kan soms minder zijn omdat je het druk hebt, maar dit gelieve niet te vaak.
    x OOC doe je tussen haakjes.
    x Geen Mary-Sue of Gary-Stu personages! Iedereen heeft zijn slechte eigenschappen!
    x Alleen ik open nieuwe topics!
    x Bestuur enkel jouw eigen personage, of je hebt toestemming van de andere persoon.
    x De aller belangrijkste: Have fun!

    Begin:
    Het is vijf juli, de begin van de vakantie, sommige kinderen komen net weer aan bij het kamp, anderen komen terug van een queest in het ziekenpaviljoen en worden verzorgd, terwijl de rest gewoon normaal wakker wordt.
    De dag verloopt normaal en de lessen gaan ook goed. Wat er niet wordt verwacht is dat Hermes persoonlijk langskomt -dit zal ik in oranje letters doorgeven- om hen te waarschuwen.

    [ bericht aangepast op 7 maart 2015 - 16:50 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Denis Summers



    Danny verschiet van kleur en mompelt daarna iets over Dombo de olifant.
    'Dombo, serieus? Want dat is origineel.' Danny ziet er uit alsof hij het liefst door de grond wil zakken, het is sneu en schattig te gelijkertijd, ik weet niet hoe hij het voor elkaar krijgt.
    'Mij dronken krijgen is even moeilijk als jou niet te laten kijken naar elke knappe kamper of kampster,' zegt Val.
    'Hé,' zeg ik direct beledigd. 'Ik kijk echt niet naar iedere kamper, iedere kamper kijkt naar mij!'
    'Als jullie mij even willen excuseren dan ga ik mijn fles tequila terug halen van iemand die het heeft gejat, dit is al de tweede keer vandaag', gaat Val rustig verder, mij negerend, waarna ze opstaat en weg rent.
    'Hey dikzak, heb je me een beetje gemist?' zegt Maia terwijl ze boven op mijn rug springt.
    'Maar natuurlijk, lelijkerd,' zei ik direct terwijl ik haar van mijn rug afschudde. 'Ik heb iemand nodig die een beetje kan feesten!' Ik gaf haar een grijns en keek toen even naar Danny. Wel die had ik waarschijnlijk genoeg gehad van mij, ik gaf hem een knip oog en richtte me op Maia. 'Ben je via de voordeur of de schaduwen hier gekomen? Want ik heb het idee dat ik zo nog een nieuwe moet rondleiden en wil graag weten wat ik kan verwachten.'


    There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

    Daniël " Danny " Hyde


    'Dombo, serieus? Want dat is origineel.' Ik wrijf even over mijn kin. 'Ja, dat krijg je met al die olifanten..' Wat wanhopig doe ik een poging mezelf weer bij elkaar te rapen en verder te gaan met hetgeen waar ik mee bezig was, het nieuws lezen. Het feit dat Danis me vervolgens nog een knipoog na geeft helpt ook niet echt en ik begin me af te vragen of anderen soms denken dat ik homoseksueel ben gezien ik zo onhandig ben met vrouwen. Het idee staat me niet echt aan. Ik kan er ook niks aan doen dat de mmeeste vrouwen gewoon zo moeilijk in omgang zijn. Toch denk ik, ondanks ik weinig met vrouwen kan, dat ik toch echt wel hetero ben. Het is nooit dat ik naar andere mannen heb gekeken op die manier, voor zover ik weet. Al dat gepieker helpt niet bepaald bij het mezelf weer herpakken en waarschijnlijk heb ik ook nog steeds een hoofd als een tomaat. Ik mag hopen dat ze me nu niet schattig gaan noemen, want dan raak ik enkel nog maar verder van huis met mijn gestuntel.

    [ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 18:36 ]


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Dominique Alana Florentine


    'Wees toch eens aardig, Storm.' Even kijk ik naar Adalae, die het volgende moment begon te grijnzen en een bolletje water door de lucht laat zweven. Iets wat ik niet helemaal begrijp, maar ik hou me maar even stil. Dit kamp is vreemd, waarschijnlijk lig ik nog gewoon te slapen en word ik straks in mijn eigen bedje weer wakker. 'Nou, emh, ik heb dus nog nooit een echte centaur gezien. En dat van Hades heb ik liever niet.' Vervolgens kijk ik naar Halia. Waar hebben ze het over? De naam Hades komt me bekend voor maar een centaur is nieuw voor mij. Pas dan glijdt mijn blik langs het half paard, half mens geval. 'Wat is dat?!' Zeg ik nogal verbaasd. 'Helemaal top meid, want die wil je ook niet tegenkomen.' Ik hoor het halve paard nog iets zeggen over haat aan haar ouder, waarop Storm haar hoofd schudt. 'Misschien als die klootzak ooit eens de tijd neemt fatsoenlijk hallo te komen zeggen, zal ik er over nadenken. Maar gezien hij veel te druk bezig is met zijn zaakjes in de onderwereld om enkel al zijn kinderen op te komen zoeken voor een uur, nee. Neem dan verdomme gewoon geen kinderen!' Ik frons even, is die ouder van haar echt zo erg? Ik mag hopen dag ze niet allemaal zo zijn. 'Mooi, die kleur. Rood is mijn lievelinskleur.' Ik kijk weer maar Halia, ook al is de opmerking niet voor mij bedoeld. Storm mompelt nog een bedankje. 'Al enig idee in welk gebouw jullie twee terecht gaan komen of zijn jullie van plan voor eeuwig tussen de troep van het Hermesgebouw te leven?' Ik haal mijn schouders op. 'Maakt me niet uit,' antwoord ik dan, nog altijd ietwat nonchalant. Ik weet niet eens wat het Hernesgebouw is en wat ermee bedoeld wordt dus kan ik er ook geen fatsoenlijk antwoord op geven. 'Dus als ik het goed begrijp, de Griekse Goden hebben kinderen, en die worden op dit Kamp getraind?' Hoor ik Halia dan weer vragen. Wanneer het halve paard knikt, snap ik er helemaal niks meer van. 'En welke God is dan mijn vader?' Ik hou me nog altijd maar even stil, proberend alles op een rijtje te krijgen. 'Dat weten we dus nog niet. Jij bent nieuw, wat betekent dat je nog erkend moet worden.' 'Oké, wacht. Adalae is de dochter van Poseidon, en jij bent dus de dochter van Hades, als ik het goed begrijp?' Ergens begin ik me toch wel wat traag van begrip te voelen. Ben ik de enige hier die er niks van begrijpt? 'Nou, Halia. Ik zie je nog wel ooit terug, maar ik kan niet stil blijven zitten en dus ga ik even een rondje lopen.' 'Bye Storm.' Even kijk ik Adalae na wanneer ze wegloopt. Deze mensen zijn echt raar. Ik vraag me af of er ook iemand hier normaal is, al moet ik zeggen dat Storm er nog wel mee door kan.

    [ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 18:38 ]


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    - Praattopic 002! -

    [ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 12:44 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Heather Rebecca Collins
    Daughter of Athena


    Mijn ogen zoeken haastig naar mijn favoriete zwarte jeans terwijl mijn handen grondig de koffer doorzoeken. De hele Athenacabine was al rommelig maar nu al helemaal aangezien ik mijn twee koffers heb opengemaakt en ruw de kleren er heb uit gegooid omdat ik wanhopig ben. De jeans die me altijd geweldig staan zijn verdomme weg. ''Waar zijn die verdome jeans verdomme!'' Scheld ik door de hele cabine terwijl ik al mijn kleren op de grond gooi. Ik ben dan wel een Athenakind, in zoeken ben ik de domste ooit. Ik kan nooit iets weer vinden en als ik eenmaal datgene heb gevonden wat ik zoek geef ik altijd iemand anders de schuld in plaats van mezelf. Ik grijp alle zwarte kledingstukken in de cabine bij elkaar en maak er een grote prop van om vervolgens die te doorzoeken naar mijn jeans. Ik kom meestal kleren van mijn halfbroer Daniël tegen of mijn eigen kleren maar geen verdome jeans met een scheur in de knieën. Ik gooi Daniël zijn kleren op zijn bed en ga zelf op mijn eigen bed zitten, om de situatie hopelijk wat minder erg te laten lijken. Goed nadenken Heather, waar heb je die godverdomme jeans gelaten? Ik zou nog liever de ketting van mam kwijtraken dan mijn jeans. Okay, dat klonk misschien wat grof maar dat maakt me niks uit. Mam heeft de moeite niet om me ooit eens te bezoeken of tenminste naar het kamp te komen. Begrijp me niet verkeerd, ik houd van mijn moeder en ben er ook trots op dat ik een Demigod ben maar ik ben er gewoon zo kwaad van dat ze mij niet bezoekt. Ze heeft de vorige keer maar een paar woorden gezegd, dat ze trots op me was enzo, maar toch. Ze had wel wat meer mogen vertellen dan me alleen maar dom aanstaren. Kwaad gooi ik mijn koffers naar buiten gevolgd door een paar schoenen. Ik ben er helemaal klaar mee, waarom kan ik toch ook niks vinden?

    [ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 21:26 ]


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    HALIA ZAHRAH SZABADOS

    Daughter of Hephaesthos •

    Outfit


    "Enjoy life. Live it like you never lived before. Live it like this is the last time you do. Just enjoy it."


    Adalae verlaat het gebouw, met de reden dat ze niet blijkbaar niet stil kan zitten. Chiron legt mij uit dat, in ieder geval de meeste, Halfgoden ADHD en Dyslexie hebben. ADHD, omdat dat hun hun vechtreflexen en geweldige reactievermogen schenkt. Dyslexie, omdat ze hiermee de Griekse taal kunnen lezen. Chiron zegt ook dat een Storm, wat volgens mij de naam was van het rood-harige meisje, mij en nog een ander rond moest leiden op het Kamp.
    Ik stap de deur uit, om zo de weg terug te vinden naar de buitenwereld. Dit alles was niet bepaald niks, en het was dan ook absoluut als een klap aangekomen. Het ergste was dat mijn moeder me nooit iets had verteld over dit alles, waarmee ik nu erg teleurgesteld ben in haar. Ik kijk om me heen, om zo de andere 'Kampers' te kunnen zien.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    Campbell Andreas Williams
    Son of Apollo


    Vrolijk en met een kleine glimlach liep ik de Apollocabine uit. Het was niet zo'n chaos als andere cabines maar deze is ook niet bepaald netjes. Daarom moet ik dus ook eventjes rust hebben en de natuur zou ik graag willen bewonderen aangezien ik me helemaal kan verdiepen in alle mooie bloemen en het bos. Ik frons kort als ik van een afstandje een meisje zie staan, ik heb haar niet vaker gezien en ze lijkt alsof ze ontzettend verbaasd is over iets. Ze moet vast nieuw zijn, Apollokinderen staan ook wel bekend om hun vriendelijkheid dus ik zal haar wel even verwelkomen en mezelf voorstellen. Ik loop op haar en bekijk haar van top tot teen, haar gezichtsuitdrukking vertelt me al dat ze zich hier pas net bevindt. ''Hey, ik heb je nog niet eerder hier in het kamp gezien. Ben je hier nieuw? Welkom.'' Zeg ik en kijk haar glimlachend aan. ''Ik ben trouwens Campbell maar je mag me ook wel Camp noemen als je dat fijner vindt.'' Stel ik mezelf voor en steek mijn hand uit. Ik stond erg op mijn eigen manieren en aangezien ze nieuw is zal ik al helemaal aardig tegen haar doen, dat doe ik altijd tegen mensen behalve als ze de kwaad op me worden maar dat is nu echt niet het geval.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    HALIA ZAHRAH SZABADOS
    Daughter of Hephaesthos •
    Outfit

    "Enjoy life. Live it like you never lived before. Live it like this is the last time you do. Just enjoy it."


    Voor ik het weet staat een onbekende jongen recht voor mijn neus mijn lichaam te bestuderen, iets waar ik een ietwat ongemakkelijk gevoel van krijg, al helemaal omdat deze jongen er wel mocht zijn met zijn uiterlijk. Hij verwelkomt mij op het Kamp en stelt zich voor als Campbell, waarna hij zijn hand naar mij uitsteekt als teken van voorstellen. Ik neem de hand aan en glimlach naar hem. "Halia Szabados, aangenaam" Ik voel een rode blos op mijn wangen ontstaan die waarschijnlijk door mijn blush heen te zien zal zijn.
    Ik besluit mijn ongekende verlegenheid opzij te zetten en mijn socialere kant weer omhoog te brengen, samen met de kant om het beste in anderen naar boven te brengen. "Je bent knap," zeg ik dan, nog steeds glimlachend.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    Campbell Andreas Williams
    Son of Apollo


    Ze schudt mijn hand vriendelijk terwijl ze me glimlachend aankijkt. Ze stelt zich voor als Halia Szabados wat buitenlands klinkt. Ik vind ongewone namen ontzettend mooi en vind Campbell iets te ouderwets, maar ja. Ik moet het ermee doen. ''Je bent knap.'' Hoor ik haar zeggen terwijl ze nog steeds naar me glimlacht. Ik begin te grijnzen en kijk kort naar de grond waarna ik mijn blik vervolgens weer op de hare richt. ''Dankjewel. Dat hoor ik niet al te vaak, soms dan. Jij bent trouwens ook een schoonheid.'' Antwoord ik glimlachend en bijt dan zenuwachtig op mijn lip. Wauw, ik dacht dat ik altijd zo'n gentleman was bij meiden maar nu ik eenmaal met een meisje een gesprek aan het beginnen ben maken meiden me alleen maar zenuwachtig. Lipbijten is een tik van me dus zo erg is het ook niet. ''Wie is jouw goddelijk ouder?'' Vraag ik dan het meisje genaamd Halia. Ik weet niet zeker of ze haar goddelijke ouder al weet aangezien ze nieuw is maar ik ga er maar van uit.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    STORM NOËLLE HALE.
    • Daughter of Hades. •


    Halia was direct naar buiten gelopen. Storm daar in tegen nam rustig de tijd om van de tafel af te komen en even haar wapens recht te trekken, gezien haar boog op het moment verschrikkelijk in de weg zat. 'Okay, kom. We gaan eens zien of ik na elf jaar hier rondhangen nog al die tekst uit boekjes op kan dreunen.' Ze liep naar buiten en keek niet om of Dominique volgde, gezien het haar simpelweg vrij weinig uitmaakte. Als ze alles wilde zien zou ze vanzelf komen.
          'Je bent knap.' Storm rolde automatisch met haar ogen. Ze kon het meisje nu al niet meer uitstaan. 'Dankjewel. Dat hoor ik niet al te vaak, soms dan. Jij bent trouwens ook een schoonheid.' Begrijp haar niet verkeerd, ze zag de jongen als haar broer die ze nooit had gehad, maar soms kon ze hem niet uit staan. Vooral op momenten zoals dit niet.
          'Nee lieve schat, dat is hij niet. Er lopen knappere jongens rond hier, verpest je tijd maar niet met onze Campwell. Je kan beter krijgen.' Het was niet dat ze het meende, maar ze vond het altijd heerlijk even iemand te hebben die haar opmerkingen niet te persoonlijk opvatte en inmiddels ook wel had geaccepteerd dat een groot deel van wat ze zei sarcasme was. 'En nu opdonderen Campwell, ik moet deze twee meiden rondleiden en daar blijf jij lekker bij uit de buurt.'


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    HALIA ZAHRAH SZABADOS
    Daughter of Hephaesthos •
    Outfit

    "Enjoy life. Live it like you never lived before. Live it like this is the last time you do. Just enjoy it."


    Campbell maakt mij uit voor schoonheid, wat mijn blos hem er niet beter op maakt. Dan komt ook Storm naar buiten gelopen, haar ogen al rollend door waarschijnlijk mijn uitgesproken zin. "Nee lieve schat, dat is hij niet. Er lopen knappere jongens rond hier, verpest je tijd maar niet met onze Campbell. Je kan beter krijgen," zegt ze dan. Het klonk vrij beledigend tegenover Campbell, maar als ik blijkbaar 'beter kon krijgen', had ik het idee dat Storm mij op de een of andere manier mocht, al ze vrij sarcastisch en afkappend leek.
    Storm plakt er nog achteraan dat ze mij en een ander moet rondleiden en dat Campbell dus uit de buurt moet blijven, wat voor mij het teken is dat ik maar beter gehoorzaam achter haar aan kan lopen. Ik hoorde Campbell's vraag nog net, wie mijn goddellijke ouder was. "Dat weet ik nog niet," roep ik hem na, voordat ik buiten gehoorsafstand ben.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    Dominique Alana Florentine


    'Okay, kom. We gaan eens zien of ik na elf jaar hier rondhangen nog al die tekst uit boekjes op kan dreunen.' Gezien ik er met mijn gedachten niet meer helemaal bij ben duurt het even voordat ik doorheb dat Storm dus van plan is me te gaan rondleiden. Tegen de tijd dat ik dat doorheb is Storm ook al naar buiten gelopen. Ik rol met mijn ogen en slenter er dan achteraan. Het zal allemaal ook wel. Eenmaal buiten zie ik Storm bij dat meisje van daarnet staan, die er naar mijn mening uitziet alsof ze onderweg over haar voeten gestruikeld is en is opgevangen door een of andere rozenstruik en een jongen die er op zich niet heel verkeerd uitziet, maar me desondanks te vrolijk lijkt. Iets waar ik geen trek in heb. Ik trek de capuchon verder over mijn hoofd en trek vervolgens de mouwen van mijn vest weer goed over de verborgen messen om mijn polsen heen. Dan stap ik naar hen toe.

    [ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 19:19 ]


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Campbell Andreas Williams
    Son of Apollo


    ''Nee lieve schat, dat is hij niet. Er lopen knappere jongens rond hier, verpest je tijd maar niet met onze Campwell. Je kan beter krijgen.'' De stem van Storm liet me lichtjes opschrikken waardoor ik al geïrriteerd zuchtte. We zijn dan wel als zus en broer voor mekaar maar Storm houdt nooit op haar met haar sarcasme. Haar volgende woorden lieten me kort grijnzen. ''Ook goedemiddag.'' Mompelde ik en richtte me op Storm. ''Ik help je wel, je kan er geen twee bij je houden of tenminste iets leren. Laat staan ze rondleiden. Daarom ga ik dus fijn mee en jaag je me niet weg, lieve Storm.'' Mijn sarcasme bost keihard terug op de hare waardoor ik kort grinnik. Soms kan ik er serieus niet tegen dat ze zo sarcastisch is maar zo is ze eenmaal en dus moet je haar accepteren zoals Storm is. En dat doe ik ook, we houden ook van elkaar als de broer en zus die we beide nooit hebben gehad maar ook een broer en zus kunnen elkaar stangen.

    [ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 17:44 ]


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    HALIA ZAHRAH SZABADOS
    Daughter of Hephaesthos •
    Outfit

    "Enjoy life. Live it like you never lived before. Live it like this is the last time you do. Just enjoy it."


    Ik sta nogal ongemakkelijk tegenover Campbell, en weet mijn ogen met moeite van hem af te houden. Ik bedoel, natuurlijk had ik al meerdere malen tegenover jongens gestaan enzo, maar bij deze jongen was het.. Anders.
    Campbell had inmiddels gezegd dat hij meewilde met de rondleiding, omdat Storm twee meiden niet alleen kon rondleiden volgens hem. Iets waar ik hem gelijk in moest geven, gezien ik vroeger altijd allerlei kinderen moest helpen en informeren, iets wat veel te stressvol en druk was en iets wat ik niet in mijn eentje kon handelen.
    Ik begin licht aan mijn haar te plukken, wegens verveling en dat ik niet weet wat ik moet doen. Ik kijk omlaag en zie een wit, klein bloemetje uit de grond steken. Ik buk om deze hierna van de grond te plukken, om vervolgens weer op te staan en liefdevol naar het kleine bloemetje te kijken.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    Dominique Alana Florentine


    Wanneer ik weer bij hen sta hoor zie ik dat de jongen staat te grinniken. Ik kijk van de één naar de ander, me afvragend wat er zo grappig is. Het valt me op dat Halia er wat ongemakkelijk bijstaat en ik krijg daarbij direct de indruk dat ze hem wel leuk vindt. Wat schattig, de liefde. Vervolgens bukt ze en lijkt ze iets op te pakken. Wanneer ik beter kijk zie ik een bloemetje in haar handen. 'Goh, ga je die soms ook nog in je haar stoppen of is deze voor dat jurkje van je?' Vraag ik op een wat spottende toon. Ergens weet ik heus wel dat ik hier geen vrienden mee ga maken, maar kom op, niemand an zo lief en schattig zijn met haar bloemetjes en dergelijke dus dan vind ik dat ik heus wel wat ervan mag zeggen. Niet dat ik er zo top uit zie met mijn veelste grote kleding, maar boeiend. Zo te zien geef ik een stuk minder om mijn uiterlijk, al is dat ook wel anders geweest. Maar dat doet er niet meer toe. De Dominique van vroeger is weg.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."