Ik heb een hoop dingen meegemaakt. Allereerst hoop ik dat jullie mij, ondanks alle dingen die ik hieronder neerzet, niet als een ander mens gaan zien, want dat zou ik zonde vinden. Maar ja, ik moet even kwijt wat ik de afgelopen dagen/weken heb meegemaakt.
Long story short, hoop ik. Ik hoop niet teveel in details op te gaan, waardoor het onduidelijk zou kunnen voor jullie. Ik zit al een tijdje in een groepje met een spel: Dungeons and Dragons. Dit doe ik met een aantal jongens en een meisje. Met twee van die jongens trek ik heel veel op. Ik zal ze voor het gemaak J en T noemen.
Op een avond, na Dungeons and Dragons, had J het over een spel en of ik daar geïnteresseerd in was. Ik heb 'ja' gezegd, want het was toch gratis en dan had ik ook weer iets leuks. We zijn dagenlang, al ik niet op school/stage zat, dat spel gaan spelen en er kwam een klik tussen ons. Ik begon J leuk te vinden en werd verliefd op hem, begon hem als meer dan gewoon vrienden te zien. Toen hebben we op een dag heel sneaky afgesproken, mijn ouders mochten er namelijk niets van af weten, en dat werd een gezellige dag.
Eerst zijn we ergens wat gaan drinken en toen zijn we naar zijn appartement gegaan waar dingen zijn gebeurt die niet hadden moeten gebeuren (achteraf gezien). Toen bleek het dat J mij ook wel zag zitten, maar hij wilde zich nog niet binden. Ik heb drie weken lang in onzekerheid gezeten, omdat hij maar bleef zeggen dat hij zich niet wilde binden.
In die tijd hebben we drie keer seks gehad en ik schaam me er gewoon enorm voor. Op donderdag zei hij ineens dat hij gewoon vrienden wilde blijven en nu voelt het alsof ik een soort van Fuck Buddy voor hem ben geweest, friends with benefits of zo, terwijl ik echt graag een relatie had gewild. Het voelt echt alsof J enorm met mijn gevoelens heeft gespeeld.
Donderdagnacht liep het helemaal stuk en toen kwam ik zo ver dat ik helemaal krankzinnig werd. Ik was zo verdrietig, omdat hij maar niet op zijn whatsappjes reageerde en me gewoon keihard liet zitten. Daarna zei hij dus dat hij vrienden wilde blijven. Ik heb de halve nacht met m'n beste vriend T gepraat. Hij steunde me heel erg en dat waardeer ik enorm. Ik ben toen echter wel enorm stom geweest. Ik heb die nacht namelijk een mes gepakt en mezelf gesneden. Ook werd ik zo gek van mijn emoties dat ik direct mijn medicijnen (die eigenlijk bij het ontbijt moesten) heb ingenomen.
De rest van de nacht heb ik in bed liggen huilen, want ik kan van m'n beste vriend T (die de volgende dag gewoon moet werken) ook niet verwachten dat 'ie de hele nacht kan praten. Ik heb, toen de medicijnen in begonnen te werken, anderhalf uur kunnen slapen. Ik heb me die dag ziek gemeld van school. En 's ochtends gewoon mijn normale medicijndosis ingenomen. Toen het aan het eind van de middag beter ging, ben ik met vrienden naar de Ikea in Zwolle geweest, want die is net open. Het was leuk en aardig, maar die vrienden zijn een koppel en daardoor voelde ik me nog eenzamer.
Aan het eind van de dag heb ik aan m'n beste vriendin, de wonden laten zien, omdat ik het gewoon aan iemand kwijt moest. Ze zei dat ik hulp moest zoeken. Ook vroeg J aan het eind van de dag hoe het met me ging en toen heb ik met mijn stomme kop verteld dat ik dubbele medicijndosis ophad en mezelf had gesneden. Ik ben gewoon te eerlijk en te open. Hij zei dat ik hulp moest gaan zoeken. Oké, prima.
Zaterdag ben ik naar T gegaan, mijn beste vriend, en toen hebben we een gezellige dag gehad. We hebben de Matrix gekeken, League of Legends gespeeld, zijn samen naar de stad geweest om een nieuwe muis te kopen en we hebben samen gegeten. De hele dag stond ik strak van de stress, want ik moest de hele tijd aan J denken, terwijl ik dat niet eens wil. Aan het eind van de dag heeft T me naar huis gebracht en heeft hij bij mij thuis koffie gedronken.
Nu weet ik niet meer wat ik moet. J zei net weer dat ik morgen de dokter moet bellen voor hulp, maar ik ben zijn gezeur een beetje zat. Ik weet zo langzamerhand wel dat ik hulp nodig heb en dat ik dat moet aanvaarden. Ik krijg het idee dat ik een stomme idioot ben die maar een beetje met haar gevoelens laat spelen.
Ik moet voor mezelf op leren komen, maar hoe? ):
