Naam Luke Nathan MacNamara
Leeftijd 16, 11 November
Geslacht Mannelijk
Bloedstatus Half Bloed
Afdeling Hufflepuff
Twitter Account @DraoiIldaite [Betekent kleurrijke tovenaar]
Snapchat NaamDraoiIldaite
Blog Account My World In All Its Colours
Uiterlijk Met Luke's haar weet je het eigenlijk nooit. De jongen is verslaafd aan zijn haar verven, maar is inmiddels overgestapt op spreuken dit zijn lokken keer op keer een andere kleur geven. Hij vind het helemaal geweldig en zijn echte haarkleur heeft het daglicht dan ook al jaren niet meer gezien, want normaal zou het muisblond kleuren. Voor de rest heeft hij sprankelende grijzige ogen en een gekke vrolijke glimlach die eigenlijk altijd op zijn gezicht prijkt en weinig goeds voorspelt. Hij is niet lang of breed of bruin, hierdoor vinden velen hem wel een zacht bleek scharminkel, wat ook wel zo is. Hij is ook niet heel sterk, maar toch zie je zeker in zijn armen de spieren en aders duidelijk lopen. Hij is ook vaak bezig met rare grappen en grollen, wat ervoor zorgt dat hij nog malotiser eruit ziet dan alleen met zijn maffe kleurige piekende haar. Zijn handen zijn duidelijk gemarkeerd door jarenlang gitaarspelen. De vingertoppen van hem zitten onder het eelt en zijn handen en armen zijn gespierd. Hij kan veel precisiewerk ermee, maar kan ook onbedoeld ruw zijn, omdat hij zijn krachten niet helemaal kent, omdat hij niet bekend is met de kracht in zijn handen. Ondanks dat hij verplicht is zijn uniform te dragen, is hij het daar niet mee eens, waardoor hij nog wel eens in de problemen komt, doordat hij gescheurde jeans, alleen zijn bloes, en zijn stropdas losjes om zijn nek of aan zijn broekriem, draagt. Hierdoor kan hij, ondanks zijn postuur, vrij intimiderend overkomen, wat hij toch echt niet is als je hem eenmaal leert kennen.
Innerlijk Luke vind zichzelf heel stoer, en lijkt op het eerste gezicht heel zelfverzekerd van zichzelf. Hij is in voor eigenlijk alles wat iemand ook kan voorstellen. Het vreemdste is hem nog niet gek genoeg, maar toch zal hij nooit iemand pijn doen met zijn acties. Eigenlijk is Luke namelijk een grote goedzak, lief, vrolijk en zorgzaam, die normaal de confrontatie altijd uit de weg gaat. Hij staat altijd voor iedereen klaar en zal nooit een vlieg kwaad doen. Het is dan ook niet vreemd om deze zo vreemd uitziende jongen zich te zien ontfermen over een groep jongere kinderen, van welk huis dan ook. Hij is een soort veilige haven voor de kinderen van pestkoppen, leraren, en oudere jaars. Ook geeft hij bijles in Herbology en Care Of Magical Creatures, wat stipt op een zijn favoriete vakken zijn. Toch komt hij ook wel eens in de problemen door zijn zorgzame karakter. Hij is namelijke een echte das: Je komt aan mijn kleintjes, dan kom je aan mij. Hij heeft al vaker moeten nablijven omdat hij de pestkoppen van kinderen die naar hem toe waren gekomen een lesje heeft geleerd, door ze bijvoorbeeld aan hun onderbroek op de punt van de hoogste toren te hangen. Dit vind hij dan weer wel kunnen. Hij hecht namelijk enorm veel waarde aan moralen en de zijnen zijn net iets anders dan die van de school op sommige vlakken. Hierdoor komt ook het conflict met zijn docenten over zijn uiterlijk, terwijl hij nooit naar een les zal komen zonder al zijn huiswerk te hebben gemaakt en de stof al te hebben doorgenomen. Zijn nonchalante uiterlijk betekent namelijk zeker niet dat hij niet houd van leren, want dat is iets wat hij heel graag doet: Dingen leren, en anderen helpen met de kennis die hij heeft vergaart. Deze schijnbaar eeuwig vrolijke jongen is loyaal aan zijn vrienden en zorgt voor iedereen die naar hem toe komt voor hulp. Zoals al eerder gezegd moet je niet aan zijn vrienden of anderen onder zijn hoede komen, want dan wordt Luke bloedlink, zelfs al zou hij normaal niemand iets aandoen. Voor zijn vrienden gaat hij door het vuur en zou hij sterven voor hij ze zou verraden. Dat de jongen altijd vrolijk is, wat wel zijn reputatie hem toeschrijft, is dus niet altijd waar, maar meestal wel het geval, of het lijkt in elk geval het geval. Luke is over het algemeen de meest positieve jongen die je ooit zal tegenkomen. Hij is een hopeloze optimist, een hoper van het onmogelijke en een dromer van vervlogen dromen. Toch verstopt hij ook eigenlijk al zijn emoties achter de aanstekelijke glimlach en absurde grappen en stunts. Al het verdriet, de pijn, en de woede, die hij voelt door de dagen heen, komt er pas uit als hij gitaar gaat spelen. Toch speelt hij verre van overal, want zeker omdat dit zo'n gevoelig gebeuren is, en hij dan echt al zijn muren laat vallen, wil hij echt alleen zijn als hij speelt. Daarbij is hij gewoon heel onzeker over zijn kunnen, net als met al zijn schoolvakken en relaties. Hij durft niet te geloven wat anderen zeggen over zijn kunnen en waarde, vooral omdat hij zeker weet dat anderen een stuk beter zijn dan hij, zelfs met de dingen die hij wel echt goed kan en bij mensen die hem echt heel graag mogen. Als hij niet kan, of mag, gitaarspelen, wordt hij compleet gek en kan het zomaar gebeuren dat hij op een onvoorspelbaar moment instort, en alle emoties er in een weergaloze storm uitkomen, wat hij normaal met het gitaarspelen weet te voorkomen. Hij blijft in wezen een vrolijke lieve zorgzame jongen met een intimiderend uiterlijk en een zelfverzekerd postuur, maar die eigenlijk best heel fragiel en onzeker is als je door al zijn lagen heen bent. Hij ziet de waarde, de kracht, en het bijzondere in alles en iedereen, behalve in zichzelf.
Vakken Charms, Ancient Runes, Herbology, Arithmancy, Alchemy, Defence Against The Dark Arts, Potions, Care Of Magical Creatures, Astronomy, Transfiguration.
Speciale positie Luke geeft bijles voor Herbology en Care Of Magical Creatures.
Extra Luke heeft een Noorse Boskat genaamd
Lucy. Ze is zijn steun en toeverlaat, en is dan ook eigenlijk altijd bij hem in de buurt. Hij heeft haar als kitten gekregen van zijn ouders toen hij naar Hogwarts ging. Toen kon hij haar nog in het borstzakje van zijn bloes stoppen, maar inmiddels zit ze als een uil op zijn schouder, of ligt comfortabel op zijn schoot.
Luke speelt al jaren gitaar. Hij kan er alles in kwijt. Al zijn gedachten, angsten, blijdschap en verdriet. Dat doet hij dan ook, al is het soms nog wel eens op rare tijdstippen. Je zou denken dat het anderen irriteert, maar door zijn onzekerheid over zijn gitaarspel en het feit dat al zijn emoties erin liggen, zoekt hij altijd een afgelegen stil plekje op om te spelen. Tegelijkertijd schrijft hij ook zijn emoties als liedjes in een klein schriftje, dat hij onder het kussentje in Lucy haar mandje bewaard.
Luke is geboren in een schijnbaar gewoon Iers gezin, wat ook zeer goed te horen is aan zijn accent. Hij is opgegroeid in een buitenwijk van Dublin en ging naar een gewone basisschool. Niemand had echt door dat er iets anders was aan de jongen. Er gebeurden soms wel vreemde dingen, vliegende bordenwissers, plots verschijnende ijsjes, en klokken die sneller leken te lopen dan hoorde, maar niemand verdacht de jongen ervan. Toch was het thuis wel anders. Zijn moeder is namelijk een heks, zijn vader een gewone Muggle. Zijn vader kwam er was achter gekomen toen ze al verloofd waren, maar het deed niets af aan zijn liefde voor Luke's moeder, zelfs al was het wel een flinke klap in het begin. Ze besloten Luke op te voeden als een normaal Iers kind, omdat ze niet wisten of hij magische krachten zou ontwikkelen of niet, maar de voordelen van de magie hadden ze zeker. Luke's speelgoed bewoog als hij ermee speelde, ook de familiefoto's bewogen, de afwas deed zichzelf, en ze hadden een aantal uilen als huisdieren, in plaats van een hond of een konijn. Zijn vader had een baan als douanier op Dublin Airport, en zijn moeder werkt vanuit huis als redacteur van een magisch tijdschrift over Magische Pyrotechnics. Toen hij dan toch de brief kreeg dat hij naar Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry mocht, waren zijn ouders toch wel heel erg trots dat hij genoeg magisch talent had. Ze zijn ook heel trots op zijn cijfers, al vinden ze de howler op z'n tijd, over het feit dat hij weigert zijn uniform correct te dragen, of een kind in het midden van het meer heeft gegooid, wat minder. Inmiddels beginnen ze hem een beetje te pushen over wat hij wil gaan doen met zijn leven na Hogwarts, maar dat weet de jongen echt nog niet en dan loopt hij eigenlijk altijd stilletjes weg om de confrontatie te vermijden. Naast Luke hebben mevrouw en meneer MacNamara nog twee zonen en een dochter, die allemaal ouder zijn dan Luke. Zijn oudste broer,
Finn, speelt nu bij het Ierse Quidditch team als Chaser, is getrouwd met
Katie, waarmee hij elk moment zijn eerste kindje verwacht, Luke's neefje dus. Zijn broer en zus, zijn vorig jaar geslaagd, als tweeling zijnde.
Daniel werkt nu in The Leaky Cauldron en
Emma is op dit moment verloofd een Muggle, Ben, en werkt als profecionele danseres samen met hem in de theaters in Dublin. Luke was dan ook niet geplant, maar zeer welkom in het gezin. Nooit hebben ze het breed gehad, maar liefde en warmte was er altijd genoeg in het hechte gezin.
Het was eigenlijk ook maar goed dat het gezin zo warm en hecht is, want Luke heeft het zeker toen hij ietsje ouder werd niet makkelijk gehad. Hij kreeg namelijk rond zijn 13e door dat hij niet zoals de meeste jongens alleen oog had voor meisjes, maar misschien nog wel meer voor jongens. Toen dit uit kwam, door het feit dat Luke en zijn toenmalige vriendje het woord subtiel niet echt kende, werden hun levens een ware hel. Nu zaten ze niet op dezelfde school, of in hetzelfde land, maar zodra Luke voet zette op Ierse bodem ging het helemaal mis. Hij heeft er nog flink wat littekens aan overgehouden. Het hield uiteindelijk 13 maanden stand, maar uiteindelijk bleek het toch niet bestand te zijn tegen de onafgebroken stroom haat die ze over zich heen kregen zodra ze samen waren. De twee jongens zijn nogsteeds beste vrienden en hij is ook de eerste wie Luke belt als hij zich rot voelt.
[ bericht aangepast op 6 april 2015 - 1:34 ]
Bowties were never Cooler