Ik had vandaag afgesproken met Nikki, wat supergezellig was, maar er zat op de terug weg echt zo'n raar mens in de trein.
Ik zat bij zo'n vierzits en een vrouw en haar kind gingen tegenover mij zitten, waarbij ik even opkeek. Zei ze tegen haar zoontje "Trek je er maar niks van aan als mensen je raar aankijken. Ze zijn gewoon jaloers." Toen had ik al iets van "Okeeeeee". Iets later begon ze te bellen, en ze praatte nog al hard, waardoor ik weer op keek. Zegt ze tegen degene met wie ze belt "Ja volgens mij is het meisje dat tegenover me zit verliefd op me, ze zit me steeds aan te kijken." Ik trok toen nogal ongelovig mijn wenkbrauwen op, en toen vervolgde ze met "En ze doet maar alsof ze muziek luistert, maar ze zit eigenlijk mee te luisteren." Toen had ik er nogal genoeg van, dus deed ik mijn oortjes uit en zei ik tegen haar "Ik luister wel echt muziek, je mag het best wel horen hoor". Ging ze van "Nee hoor, dat hoeft niet." Vervolgens zei ze weer iets over mij tegen degene met wie ze belde, waarop ik echt geïrriteerd begon te raken en haar vermeldde dat ze zich dingen inbeeldde, waarop ze me uitmaakte voor psychopaat. Gelukkig ging dat wijf niet veel later weg, want echt jezus. Ik vind het echt nergens opslaan om zomaar ineens zo te doen tegen iemand die tegenover je zit in de trein. Als ze niet wilt dat mensen naar haar kijken, dan moet ze maar lekker met de auto gaan of bij een tweezits gaan zitten. En als ze niet wilt dat mensen meeluisteren met een gesprek, dan moet ze maar zachter praten of niet bellen op een openbare plek.
Zijn er nog meer mensen die eens van die kutmensen zijn tegen gekomen in de trein?
To the stars who listen — and the dreams that are answered