• SOREN VIRTANEN

    •••

    Guardian • @ Street • & Laurel
          Wanneer zijn woorden leiden tot Laurel's lach — voelt Soren het gapende gat binnen in zijn borstkas helen. Zojuist had ze een glimlach laten zien die haar kijkers niet had weten te bereiken. Nu lacht ze weer met alles hetgeen ze kan bieden — een stralende zon op een late avond.
          'Het lukt je wel.'
          Soren betwijfelt het — voornamelijk door het gevoel van Laurel's vingers die over zijn kleding heen en weer glijden. Huiverend sluit hij zijn kijkers, kortstondig — aangezien hij zichzelf niet wil laten meeslepen, of niet kan laten meeslepen. Soren dwingt zichzelf Laurel om weer onder ogen te komen — hetgeen hem niet doet kalmeren.
          'Maar dan moeten we nu gaan. Anders weet ik niet of het mij wel gaat lukken.'
          Soren's handen ballen zich in haar middel, haar nogmaals tegen zich aantrekkend. Grommend duwt hij zijn gezicht in haar inmiddels vochtige lokken — haar geur in zichzelf opnemend. Soren zucht hard, waarna hij zichzelf voorzichtig los tracht te maken. Hetgeen hij niet wil nu. Hij wil meer.
          'Dit wordt m'n dood nog,' kreunt hij dan ietwat overdreven.
          Grijnzend draait hij zichzelf een simpele kwartslag — waarbij zijn arm bezitterig rondom Laurel's middel heen blijft liggen. Onder de stof van haar gevoerde hoodie, voelt haar heup zacht aan. Slechts op wilskracht weet hij verder te lopen langs Laurel — af en toe een blik opzij werpend.
          Uiteindelijk weet Laurel tot stilstand te komen, gebarend naar haar huidige woonplaats. Soren kijkt echter niet op of om — zijn blik vast geklampt aan haar gezicht. Voorzichtig veegt hij een wilde lok haar achter haar oor, de regen inmiddels volledig verdwenen.
          'Deze avond was. . . Bedankt, Laurel. Mag— Mag ik je binnenkort bellen?'
          Soren buigt zich langzaam voorover, zijn lippen opnieuw zacht op de hare drukkend in een afscheidskus. Nukkig komt hij weer overeind — te bang om zichzelf mee te slepen in zijn gevoelens. Soren geeft een zacht kneepje in Laurel's zij die hij geen moment los heeft gelaten.

    [ bericht aangepast op 22 maart 2020 - 20:28 ]


    •

    Rawhide schreef:
    Hij is echt leuk Mirte, die laatste zin was inderdaad echt pakkend. :') :Y)


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    ARISTOTLE BENEDICT DAVENPORT

    Art should comfort the disturbed ———
    disturb the comfortable.

    • NAAM
    Aristotle Benedict Davenport

    Aristotle is vernoemd naar de beroemde Griekse filosoof en wetenschapper. Aristotle staat voornamelijk bekend onder een simpele verkleining — Ari. Slechts zijn vader benoemt hem met zijn volledige naam.

    Aristotle's officiële achternaam is Benedict — de achternaam van zijn moeder. Echter, vanaf zijn vierde levensjaar is hij een gedeelte van de familie Davenport (zie geschiedenis) en heeft daarmee de bijbehorende achternaam verworven. Aristotle wordt gedwongen zijn vaders achternaam te gebruiken.


    • LEEFTIJD
    18 • September, 5

    Aristotle is geboren op een warme nazomerdag. Vanwege zijn geboortedag wordt hij gelijkmatig met de schooljaren één jaar ouder en is hij vrijwel ieder jaar de oudste van de klas (op eventuele zittenblijvers na).


    • REPUTATIE
    The Bastard

    Aristotle is verwekt binnen een buitenechtelijke relatie van de burgemeester (zie geschiedenis). Alhoewel zijn vader hem als volwaardige zoon behandelt en hem op deze wijze aan de wereld presenteert, is het geen geheim dat Aristotle een bastaardkind is. Vanwege de gigantische macht van zijn vader zal niemand hem daarop aanspreken of (openlijk) benadelen.


    • SECRETS
    ——— Aristotle is (nog steeds) maagd.
    ——— Aristotle zit bij verschillende bewegingen die protesteren tegen de vele beslissingen van de burgemeester (zijn vader). Hierbij durft Aristotle altijd één stapje te ver te gaan — zo heeft hij dingen vernield, geweld gehanteerd en personen bedrogen. Hiervoor heeft Aristotle welgeteld drie keer in drie jaar in de gevangenis gezeten. Dit heeft zijn vader altijd in stilte afgehandeld — waarna hij thuis lichamelijk werd gestraft.


    And, the less I reveal ———
    the more people will wonder.

    • PERSOONLIJKHEID
    Artistic • Can't take a compliment • Charming (in an innocent manner) • Changes his mind within seconds • Childish (when he doesn't get what he wants) • Creative • Desperate for attention (from the ones he loves) • Doesn't know his place in the world (is all over the place) • Doesn't know how to love someone for real • Excellent talker (can get rid of almost all the things he does) • Honest in a rude manner (without the intent) • Insecure • Keeps his emotions locked up (except anger) • Makes jokes at the cost of others • Manipulative • More streetwise than booksmart • Never cries • Pranks others all the time • Reads people from the first minute • Sarcastic little shit

    Aristotle is voor de wereld een gemene, harde en manipulatieve jongeman — die kan praten als brugman en zich daardoor uit alle situaties weet te redden. Aristotle heeft mensenkennis en kan anderen krijgen waar hij ze hebben wil — een vaardigheid van zijn vader. Aristotle zal zijn mening niet inhouden rondom anderen en is vaak kwetsend zonder daar veel aandacht aan te besteden. Aristotle houdt ervan om anderen voor de gek te houden en uit te lachen — daar kan hij soms (te) ver in gaan.
    Aristotle is geen studiebol en heeft moeite met alles bij te houden op school, bijles is niet vreemd voor hem. Aristotle haat het om de les gelezen te worden en hij gaat liever zijn eigen weg. Daarbij kan hij koppig en wantrouwig zijn jegens anderen.
          Echter, Aristotle is tevens onzeker en zoekende naar zijn plek op de wereld. De jongeman weet dondersgoed dat hij niet thuis horende is in de Upper Class, maar weet niet waar dan wel. Aristotle zoekt aandacht door negatieve dingen uit te halen, die hij uit schaamte weer goed praat met zijn talent voor woorden. Aristotle heeft meestal een vlakke gezichtsuitdrukking met een lichte frons — aangezien hij zijn emoties verborgen houdt. Slechts grote irritatie en woede komen regelmatig naar de oppervlakte.
    Aristotle kan zijn emoties en gevoelens als enige plaats kwijt in zijn kunst. Als zijn vader hem heeft geslagen, is hij dagen van slag.

    Lies cut the heart.
    Secrets scar the soul.

    • UITERLIJK
    Aristotle is een lange jongeman (187 CM) met een pezig gespierd lichaam. Aristotle's moeder is herkenbaar in zijn goudblonde lokken, welke altijd nonchalant warrig zitten (na veelvuldig plukken, schuiven en zelfs föhnen). Aristotle's vader is herkenbaar in zijn porselein gekleurde huid, welke niet snel zal verkleuren in de zon.
    Aristotle heeft een smalle neusbrug en rozige, volle lippen. Zijn strakke kaaklijn bevat vrijwel geen enkele gezichtsbeharing. Aristotle heeft blauwe kijkers — welke vaak een koele, kille uitstraling hebben.
          Qua kledingstijl is duidelijk te zien dat Aristotle veelvuldige rijkdom heeft. Echter, Aristotle weet altijd een zekere rebelse twist te geven aan zijn outfits — onder andere door middel van scheuren, tekeningen of verf.


    • FAMILIE
    ——— Father • Sebastian Davenport • 50 • Mayor
    ——— Mother • Cordelia Benedict • 39 • Waitress
    ——— Mother (step) • Miranda Davenport • 48 • Housewife
    ——— Brother (half) • Fitzgerald Davenport • 18 • Student


    • GESCHIEDENIS
    Aristotle is het liefdeskindje tussen Cordelia Benedict en Sebastian Davenport, de runner—up voor burgemeester ten tijden dat zijn vrouw zwanger thuis zat. Nadat Fitzgerald (en niet veel later, Aristotle) werd geboren, nam Sebastian afstand van Cordelia en verloor haar daarna voor vier lange jaren uit het oog. Echter, op een late namiddag verscheen ze op zijn kantoor met een peuter — die zijn blauwe, grote ogen uitkeek. Cordelia eiste een goed leven voor hem. Mocht Sebastian weigeren, zou ze de waarheid aan het licht brengen — waardoor zijn kansen om burgemeester te worden zouden verdwijnen. Sebastian — woedend, maar rationeel in zijn beslissing — nam de peuter onder zijn vleugels als zijn eigen zoon.
          Naarmate de vele jaren verstreken, ontwikkelde Sebastian een voorliefde voor Aristotle — dusdanig dat Fitzgerald vaker opzij werd geschoven en Aristotle nummer één werd. Sebastian ziet Aristotle als zijn meest voorname opvolger. Aristotle heeft echter geen enkele wens om in de politiek te gaan en heeft een gigantische verachting jegens zijn vader — voornamelijk omdat zijn vader vanaf zijn vijfde begon met lichamelijk straffen van ongewenste gedrag.


    Honest, the earth with art ———
    is just 'eh'.

    • ADDICTIONS
    Aristotle heeft een kleine verslaving aan winegums, die hij altijd bij zich heeft. Daarnaast kan hij onmogelijk zijn dag doorkomen zonder koffie (espresso). Gedurende de dag zal hij zal hij minstens zeven koppen naar binnen werken — anders is hij een wandelende zombie.

    • FEARS
    Aristotle is als de dood voor bliksem en onweer. Daarnaast heeft hij hoogtevrees — en daaruit volgend een lichte mate van vliegangst.

    • HABITS
    Aristotle is continu kleine doodles aan het maken, op welke oppervlak dan ook.

    • TALENTS
    Aristotle is ontzettend artistiek, houdt voornamelijk van schetsen en tekenen, preferabel met houtskool. Binnen zijn slaapkamer zijn drie van de vier wanden volledig behangen met zelfgemaakte schetsen en tekeningen.

    • LIKES
    Art • Blanket forts • Central Park • Charcoal • Children • Coffee • Cuddling • Dirtbikes • Drawing • Eskimo kisses • Graffiti • HB Pencils • Mexican food • Midnight strolls • Nature • Painting • Pranking • Protesting • Snow • Starbucks • Sunsets • Swimming • TV Shows • Winegums

    • DISLIKES
    Animals • Attention (too much) • Books • Compliments • Davenports • Flying • Heights • Homework • Movies • Music • Pizza • Politics • Rules • Sex (afraid of doing it for the first time) • School • Smartphones • Violence

    • RELATIES

    [ bericht aangepast op 16 aug 2017 - 17:11 ]


    •

    Thunderstruck schreef:
    Eigenlijk herken ik het probleem uit je column wel, nu ik het nog een keer opnieuw lees. Ik kreeg ook altijd het idee dat ik achterliep, echt een naar gevoel :/

    Indeed.
    Maar iedereen leeft hun leven op eigen tempo en als de een al direct huisje, boompje, beestje wil - kan ik ze niet anders dan feliciteren. Mij niet gezien, dat weet ik wel. Ik geniet nog teveel van mijn single-leventje.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Een van de leukste colums die ik ooit heb gelezen!


    so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

    Friendzone schreef:
    Ik vind het echt een leuke, vlot geschreven column. En die laatste zin is inderdaad echt mooi als afsluiter. ^^


    -

    Ik vind het echt een fijne column. Het is zoals een column zou moeten zijn: Kort, luchtig, gericht aan een zeker doelpubliek en met een duidelijke mening en argumenten. Ik zou het echt fijn vinden meer zo'n columns tegen te komen. ^^


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Ik weet dat ik dit topic bump, maar ik wil toch even zeggen hoe goed ik je column vind! Het zet me toch even aan het denken en ja, gewoon pakkend geschreven. (bloos)


    Pretty is just a pretty word.

    Hij is echt leuk (:


    It's never gonna happen, Guys.

    Ik vind me erg leuk en ook humoristisch over die reclame sticker! ^^ hij was super leuk om te lezen!


    I just caught the wave in your eyes