Superhero RPG [SPEELTOPIC] - Speeltopics

Tien jaar geleden aan de rand van de stad Herron ontplofte een fabriek. Daardoor kregen enkele mensen krachten. Sommigen gebruiken die krachten niet, anderen wel en niet altijd voor goede zaken. Er zijn nu twee teams met superkrachten in de Herron. Het ene team probeert de stad te vernietigen, het andere team probeert de stad te redden. Ook enkele mensen hebben zich bij het helden team aangesloten.

Villains


Heroes


Villains [vol]
- Adriana Charlie Hale - "The Alpha" Orton (leider)
- Lauren Jane Sanler - "Siren" Silversnow
- Tiffany 'Lilith McCarthy - "The Icequeen" Mrs_Hemmings
- Twen Oprich - "Taker" Orochi
- Quinn Quinlan Randall Roth- "The Darksin" Sobremesa
- Jagger Matthias Emanuel Santos - "Solar" Karabatic
Heroes: [vol]
- Lola "The Spark" Geleninja
- Skylar Nassau - "Storm" Quivers
- Brianna Rozales - "The Breeze" Sobremesa (leider)
- Markos Luca Salvatore - "The Anti-hero" Orton
- Jackson Felix Anderson. "Blue Eyes" Mrs_Hemmings
- Teddy Everbleed - "Mindfuck" Trohman
- Burton Matthew Liegbott - "Steel Arrow" Perconte (missieleider)
Human: [vol]
- Katherine Nicole diAngelo CaptianHook

Regels
# Geen bestaande superhelden/slechteriken.
# Iedereen 2 superkrachten.
# Geen perfecte personages.
# Niet elkaar pesten/uitschelden. Mag wel als personages.
# Niet elkaar zomaar doden. Spreek het eerst even af.
# Minimum aantal woorden: 100

Begin:

De rpg begint met dat de villains het gemeentehuis proberen te vernietigen. De Villains hebben al vaker pogingen gedaan om delen van de stad te vernietigen, dus de helden en villians kennen elkaar al bij hun aliassen. De helden krijgen allemaal een alert op hun telefoon die hun de locatie geeft waar de villains aanvallen (het gemeentehuis dus) en in het hoofdkwartier van de helden gaat een alarm af (dit is standaard voor iedere keer dat de villains aanvallen).

[ bericht aangepast op 20 jan 2015 - 17:23 ]

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

---

"Volgens mij zitten de Villains achter die boom." Ze fluistert het in mijn oor. Een paar seconde later rent er iemand de schaduwen uit met iets in haar hand wat eruit ziet als een bom. Zonder na te denken of me mentaal voor te bereiden, laat ik alle mensen in het gebouw een brandalarm horen. Een scherpe flits gaat door mijn hoofd heen. Meteen weet ik dat er eigenlijk teveel mensen in het gebouw zitten. Ondertussen ren ik op de Villain af die naar het gebouw rent. Bree is sneller, dat weet ik, maar ik kan niet slechts toekijken. Mijn klauwen schuiven uit mijn hand. Een dun straaltje bloed loopt over het metaal, aangezien de klauwen zich een weg door mijn huid boren.
Geschreeuw klinkt uit het gebouw en.al snel rennen de eerste mensen via een zij-ingang het gebouw uit. Ik voel mijn energie wegzakken. Een scherpe hoofdpijn welt op, maar ik blijf doorlopen.
"Je bent te laat, de mensen gaan nu al het gebouw uit." Roep ik naar de Villain. Ik herken haar niet. Ik blijf koppig op haar aflopen, ondanks dat mijn lichaam tegenwerkt. Ik voel een straaltje bloed uit mijn neus lopen en alles begint meer pijn te doen. Er zitten teveel mensen in het gebouw en het duurt te lang.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Lauren Jane Sanler ~ Outfit
Meteen nadat ik begin te rennen gaat er een brandalarm af. Er klinken stemmen in het gebouw en een Hero rent achter me aan. Ik zie de eerste mensen naar buiten rennen. 'Je bent te laat, de mensen gaan nu al het gebouw uit,' roept de Hero achter me. Ik herken zijn stem niet, maar ik besteed er ook geen aandacht aan. Ik stop, steek vliegensvlug de rookbom aan en gooi hem in de richting van de ingang. Onmiddellijk ren ik verder, er zijn nog meer ingangen en er zit een Hero achter me aan. Die wil ik liever niet in de ogen kijken. Ik hoor een doffe knal, en veel gegil. Een glimlach glijdt over mijn gezicht. De rookbom doet zijn werk goed. Ik kijk achter me en zie dat de Hero die me achtervolgt moeite heeft om bij te blijven. Wel heeft hij angstaanjagende ijzeren klauwen. Ik kijk weer voor me en zie dat ik bijna bij de zij-ingang ben. Ik steek nog een rookbom aan en gooi die ook naar de deuren toe. Vervolgens gooi ik er nog één achter me, mijn laatste, in de hoop mezelf meer tijd te geven om weg te komen. Daarna zet ik het op een rennen.

---

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

Twen Oprich 'Taker'

'Ik blijf buiten, voor eventuele afleiding en om tijd te rekken, wanneer de Heroes arriveren,' hoorde ik Laurens zeggen, waarbij ze me aankeek. Ik knikte en klapte mijn laptop al open. 'Kan jij me op de hoogte houden? Als je iets ziet op die camera's, laat het me meteen weten.' Ik knikte weer en liet mijn vingers redelijk vlug over het toetsenbord glijden.
ik keek op bij het horen van zachte geluiden. We moeten een beslissing nemen en wel nu. 'Verzin wat, ik zal zorgen dat jullie meer tijd krijgen.' Lauren had ineens rookbommen en een aansteker in haar hand en verliet de bomen naar de deur.
In paniek probeerde ik de code's te kraken, maar het was niet makkelijk.
Na een minuut was ik in het systeen. Opgelucht haal ik adem, als ik de stem van een van de heroes hoorde. Ik keek van mijn scherm.
'Neem de deur aan de linkerzijde,' zei ik zo zacht mogelijk tegen de rest. Ik had de plattegrond voor me waar bij iedere deur rood licht branden. Ik liet me achter de boom in de schaduwen rollen en richt mijn handen naar de grond om de schaduw van de boom te gebruiken als het nodig was.

---

Vampire + Servant = Servamp

---

Voordat Teddy antwoordt sprint er een schaduw bij de boom vandaan, richting de ingang van het huis. Ik kijk om en Teddy is al weg. Geschreeuw komt vanuit het gebouw, en mensen rennen al weg. Dat is waarschijnlijk dankzij Teddy. Onmiddelijk zet ik de gas erop en kom vlak voordat de Villain bij de ingang is, voor haar neus tot stilstand.
'Dacht het even niet,' zeg ik tegen haar, waarna ik een mes uit mijn riem haal.

---

“A queen will always turn pain into power.”

SKYLAR MABELINA XAELLANA NASSAU.
____________________________________________

Opnieuw krijg ik niet veel mee van het gesprek, en voor ik het weet zijn we op weg naar het gemeentehuis. Ik ga via de lucht. Ik zie een heleboel Villains staan, evenals mijn mede-Heroes. Ik richt mijn hand tot een bepaalde Villain, waarvan ik niet kan zien wie het is, en voor ik het weet slaat de bliksem in op de plek waar ik mijn hand toe richtte.
"Noway dat jullie missie gaat slagen, kneuzen." Breng ik dan uit, waarna ik rennend over de lucht richting het gemeentehuis begin te rennen.

---

I don't know if life is greater than death — but love was more than either

Lauren Jane Sanler ~ Outfit
Toch niet genoeg tijd gehad, en ook een heleboel pech, denk ik als The Breeze voor me stopt. Ik bots bijna tegen haar aan. Meteen zet ik een paar stappen naar achter. Haar zwarte capuchon verstopt haar gezicht, ik herken haar niet. Ik hoop dat de andere Villains genoeg tijd hebben om iets te doen, en dat ze ook slim genoeg zijn geweest om iets uit te halen. 'Dacht het even niet,' haalt The Breeze me uit mijn gedachten. 'Beetje laat, Breezy,' zeg ik spottend en knip met mijn vingers. Meteen verschijnt er een dolk in mijn hand en in mijn zak voel ik een reservemes verschijnen. Maar mijn energie ebt weg. Ik moet oppassen. Als ik vermoeid raak is mijn reactievermogen vele malen slechter dan normaal, en als ik dan tegenover een bovenmenselijk snelle Hero sta, is dat levensgevaarlijk. Ik besluit af te wachten tot zij de eerste beweging maakt, en ook om mijn energie zoveel mogelijk op te sparen, mocht ik mijn Conjuration nog een keer nodig hebben.

[ bericht aangepast op 25 jan 2015 - 15:20 ]

---

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

Ik luister goed naar wat iedereen zegt en denk even na. Veel tijd krijg ik echter niet want die goody two shoes komen al snel binnenvallen. Showtime.. Ik kijk naar Lauren die ze al afleidt en schud mijn hoofd als The Breeze voor haar staat. 'Neem de deur aan de linkerzijde,' zei Twen zacht en ik knik. 'Goed genoeg...' mompel ik en begin ongezien te rennen. Al snel sta ik bij de deur die ik snel open en ik verdwijn in het gebouw. Ik loop snel door en zie verschillende mensen rennen. Ik schud mijn hoofd en voel mezelf al veranderen. Even die paniekerige massa stoppen. Een grom verlaat mijn bek al snel en ik spring voor ze. De mensen komen al snel tot stilstand en langzaam loop ik naar ze toe om ze in een kamer te drijven. De anderen regelen de rest wel.

---

El Diablo.

Bijna iedereen van ons was al weg. Ik keek kort om me heen en zag de bekende superhelden voorbij komen. Eerst een geluid en daarna een snelle flits - dat was The Breeze. Ik rolde geïrriteerd mijn ogen en liep toen weg van de boom, waar ik me achter verscholen had gehouden. Ik liet mijn handen naast mijn lichaam hangen en creëerde in de binnenkant van mijn beide handen grote vlammen. Die vlammen waren nooit een prettig gevoel, maar het was een deel van me geworden waar ik geen afstand toe kon doen. Ik viel op en daar was ik me bewust van. Dat was ook mijn bedoeling. Ik bleef om me heen kijken, op zoek naar één van de superhelden. Het maakte me niet uit wie ik te pakken zou krijgen. Als ik niet tegen gehouden zou worden, zou ik naar de kamer van de burgemeester gaan. Hij was niet aanwezig, maar zijn privékamer was genoeg voor mij. Ik wil het gemeentehuis vanaf de kern platbranden.

[ bericht aangepast op 26 jan 2015 - 15:35 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

SKYLAR MABELINA XAELLANA NASSAU -- STORM.
____________________________________________

De Villain die inmiddels het vuur letterlijk in handen heeft genomen heb ik op een haar na niet getroffen, gezien hij wegliep van de boom waar ik op richtte. Ik doe mijn handen omhoog en sluit mijn ogen, waarna ik zachtjes "regen" begin te mompelen, meerdere keren. Dan laat ik mijn armen omlaag schieten, waarna het begint te stortregenen. Ik glimlach.
Ik ren een stukje naar beneden, dichter naar de villain, waarna ik de bliksem een paar meter naast hem in laat slaan. "Hallo, meneer de vlammenmeester." Lach ik.

[ bericht aangepast op 25 jan 2015 - 15:54 ]

---

I don't know if life is greater than death — but love was more than either

'Hallo, meneer de vlammenmeester' hoor ik terwijl regendruppels op me neer vallen en bliksem op me afgevuurd wordt. Zodra ik de druppels voel, stoppen mijn vlammen. Ik draai me met een ruk om, steek mijn hand naar voren en creëer een krachtveld rondom me. Het krachtveld is zilverkleurig en hangt als een koepel om me heen. Ik kijk naar het meisje, in mijn ogen was ze niets meer dan een kind. Ik heb van haar gehoord. Storm werd ze genoemd. De naam was logisch. Ze beheerste de krachten om het weer te manipuleren. Indrukwekkend, als je het mij vroeg, maar verspilt aan een jong ding - dat zichzelf een hero noemde. Ik liet het krachtveld verdwijnen en schoot een flinke stroom van vlammen op haar af. Vervolgens stapte ik naar haar toe terwijl ik voelde hoe de hitte in me opborrelde. Dat hoefde niet altijd negatief te zijn, bedacht ik me grijnzend.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

SKYLAR MABELINA XAELLANA NASSAU -- STORM.
____________________________________________

De Villain creëert een zilverkleurig krachtveld, waarna ik mij zijn naam herinner. Solar.
Een paar seconden later laat Solar zijn krachtveld verdwijnen, waarna hij een stroom van vlammen op mij af stuurt. Met gemak maak ik een salto, waarmee ik de vlammen ontwijk, en ik kom weer op de lucht terecht. "Oh, wat jammer nou. Bijna raak, Solar. Nog even oefenen." Lach ik weer. Het was leuk om grapjes te maken.
Ik hef mijn hand, waarmee ik de regen laat stoppen, en richt dan mijn hand tot Solar, als teken voor de bliksem dat die daar in moet slaan.

---

I don't know if life is greater than death — but love was more than either

---

Door de rookbommen zie ik niets meer. Ondertussen zorg ik ervoor dat iedereen nog steeds het brandalarm hoort. Terwijl ik om me heen kijk, zie ik ergens vlammen. Veel vlammen. En dat kan maar 1 ding betekenen: dat Solar hier ook is. Met een felle pas loop ik in zijn richting.
Elke keer als mijn klauwen uitgeklapt zijn, merk ik dat ik gewelddadiger word. En als ik uit de rook stap en hem Skylar zie aanvallen, loop ik er ook direct op af. Inmiddels moet ik er vrij luguber uitzien. Er komt bloed uit mijn neus door het overgebruiken van mijn gave en ook langs mijn klauwen loopt bloed van het er doorheen komen.
Ik probeer Solar iets te laten hallicuneren, maar het lukt niet. Het brandalarm kost me al teveel moeite.
"Oh, wat jammer nou. Bijna raak, Solar. Nog even oefenen." Ik lach om wat ze zegt en ga dan bij haar staan.
"Hij kwam niet eens in de buurt van een poging."

[ bericht aangepast op 25 jan 2015 - 16:13 ]

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Ze ontweek mijn vlammen met een salto en kwam met gemak weer op de grond terecht. Vervolgens bespotte ze me en stond weer klaar om bliksem om me af te sturen. Ik grijnste, opende mijn mond en vuurde vanuit mijn keel vuur naar het meisje toe. Op dat moment voelde ik mezelf de opperschurk. Ik kon een draak na doen als ik dat wilde en dat was het meest bevredigende wat er bestond voor mij. Toen het vuur haar kant op ging, sloot ik mijn mond weer en greep ondertussen een pistool erbij. Soms kon je niet alles met je krachten oplossen. Deze richtte ik op haar. Dan zie ik dat een jongen zich bij haar gevoegd heeft. Hij ziet er slecht uit met bloed over heel zijn lichaam. Ik blijf mijn pistool op Storm richten en merk dat ik iets aan het zweten ben. Ook hij bespot me. Ik hef mijn andere hand op, zodat ik binnen enkele seconde een krachtveld kan creëren als ik dat wil.

[ bericht aangepast op 25 jan 2015 - 16:15 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

SKYLAR MABELINA XAELLANA NASSAU -- STORM.
____________________________________________

Ondertussen kwam ook Teddy ons vergezellen. Ik zag dat er bloed uit zijn neus stromen, en ik wist dat het met het overgebruiken van zijn kracht te maken had. "Hij kwam niet eens in de buurt van een poging." verliet zijn mond, wat mij deed lachen.
Echter lette ik hierdoor minder op Solar, wat niet slim was. Ik zag nog net de straal vuur voordat deze mijn maag raakte en mij achterover liet slaan -- op de grond klappend. Ik schreeuwde het uit van de pijn. Nu was mijn pak dik, maar het vuur was er doorheen gekomen en had sowieso een flinke brandwond achtergelaten. Opnieuw schreeuw ik.
Toen begon het hevig te stormen, de bliksem overal inslaand. Oh ja, dat was ook nog zo. Het weer past zich aan aan mijn gevoelens en mijn pijn. Wanneer ik verdrietig was begon het te regenen, en wanneer ik blij was scheen de zon. Wanneer ik pijn had, onweerde het.

---

I don't know if life is greater than death — but love was more than either

---

Ik hoor al veel kabaal als ik dichterbij de heroes en villians kom, die al druk aan het vechten zijn. Ik zucht en druk een knopje op mijn headset in, die me verbind met Brianna. "Bree, praat tegen me! Wat is er aan de hand?" Vraag ik, al zeg ik het meer op een commanderende toon. Ik wil weten wat er aan de hand is. Ik zie gelukkig al wel mensen het gebouw uit rennen, en ik schiet een pijl af, die net boven een raam blijft steken in de muur. Er zit een strakgespannen lijn nu tussen de muur achter me, en de muur boven het raam. Ik laat mezelf aan mijn boog naar beneden glijden en ik haal mijn boog van de lijn af zodat ik door het raam naar binnen val. Mijn ijzeren huid voorkomt dat ik word gesneden door de glassplinters die rond vliegen. Ik druk het knopje van mijn headset weer in. "Ik ben binnen." Meld ik, op mijn hoede.

---

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."