Next Generation || Harry Potter || RPG || Speeltopic - Speeltopics

---

Personages: Stop op personages uit het zevende jaar - Stop op personages uit Gryffindor
Vrouwen:
X Victoire Isabelle Weasley • 7 • Mangata 1.12
X Molly Weasley • 7
X Lucy Weasley • 6
X Dominique Gabrielle Weasley • 6 • Sobremesa 1.20
X Rose Weasley • 5 • Waldeinsamkeit 1.13
X Roxanne Weasley • 4 • Leora 1.14
X Lily Luna Potter • 4 • Mangata 1.18
X Camilla Alyssa Lynn Lancaster • 6 • Goya 1.11
X Nicolette Kath Belladonna • 7 • CaptainHook 1.7
X Raven Alana Griffith • 6 • Quivers 1.7
X Scarlett May Adams • 6 • CaptainKush 1.9
X Andrea Jules Elizabeth Montgomery • 7 • Karabatic 1.8

Mannen:
X Edward Remus Lupin • 7 • NecklessOfHope 1.9
X Fred Arthur Weasley • 7 • Bain 1.9
X James Sirius Potter • 6 • Waldeinsamkeit 1.8
X Albus Severus Potter • 5 • CaptianHook 1.6
X Scorpius Malfoy • 5 • Solangelo 1.6
X Hugo Weasley • 4 • SphinxX 1.6
X Louis Weasley • 4 • Gereserveerd • Mrs_Hemmings 2.2
X Campbell Dylan Saunders • 5 • Leora 1.8
X Ralf Auron • 5 • SphinxX 1.6
X Nathan Chase • 7 • Solangelo 1.11
X Ethan James Cole • 7 • CaptainKush 1.13
X Riccardo Nathaniel Emanuel Von Reed • 7 • Karabatic 1.14
X Luke Nemo Rosier • 6 • Bain 1.15
X Caleb Jules Ava • Sobremesa 2.1
X Dylan Taylor Parker • 6 • Mrs_Hemmings 1.20


Quidditch teams:

Gryffindor:
Captain: Camilla Alyssa Lynn Lancaster • Goya
Chaser: Camilla Alyssa Lynn Lancaster • Goya
Chaser: James Sirius Potter • Waldeinsamkeit
Chaser: Roxanne Weasley • Leora
Beater: Fred Arthur Weasley • Bain
Beater: Nicolette Belladonna • CaptianHook
Keeper: Hugo Weasley • SphinxX
Seeker: Lily Luna Potter • Mangata

Hufflepuf:
Captain: Edward Remus Lupin • NecklessOfHope
Chaser: Victoire Isabelle Weasley • Mangata
Chaser:
Chaser:
Beater:
Beater:
Keeper: Edward Remus Lupin • NecklessOfHope
Seeker: Scorpius Malfoy • Solangelo

Ravenclaw:
Captain: Caleb Jules Ava • Sobremesa
Chaser: Caleb Jules Ava • Sobremesa
Chaser:
Chaser:
Beater:
Beater:
Keeper: Rose Weasley • Waldeinsamkeit
Seeker: Raven Alana Griffith • Calendis

Slytherin:
Captain: Ethan James Cole • CaptainKush
Chaser: Luke Nemo Rosier • Bain
Chaser: Albus Severus Potter • CaptianHook
Chaser: Ethan James Cole • CaptainKush
Beater:
Beater:
Keeper: Louis Weasley • Mrs_Hemmings
Seeker: Scarlett May Adams • CaptainKush

1st Match: Gryffindor - Slytherin
Zaterdag 1 November.
2nd Match: Hufflepuff - Ravenclaw
Zaterdag 15 November.
3rd Match: Ravenclaw - Slytherin
Zaterdag 14 Februari.
4th Match: Gryffindor - Hufflepuff
Zondag 1 Maart
5th Match: Hufflepuff - Slytherin
Zaterdag 2 Mei.
6th Match: Gryffindor - Ravenclaw
Zaterdag 16 Mei.

Prefects en Head Boy/Girl:

Head Boy: Nathan Case • Solangelo
Head Girl: Victoire Isabelle Weasley • Mangata

Gryffindor:
-
-
- Nicolette Kath Belladonna • CaptianHook

-
-
-


Hufflepuf:
-
-
-

-
- Campbell Dylan Saunders • Leora
-


Ravenclaw:
- Rose Weasley • Waldeinsamkeit
-
-

-
-
-


Slytherin:
-
-
-

-
-
-

Regels:

- Er is geen minimum aantal woorden per post, maar houd het redelijk.
- Er is een maximum van 2 personages per persoon.
- Alleen Goya en Mangata maken de topics aan.
- Hou het gezellig! Geen ruzies buiten de RPG.
- Je kan enkel een personage uit het vierde, vijfde, zesde of zevende jaar bespelen. Dit is omdat het beter uitkwam met de familiebanden en zodat je meer mensen heb om mee te RPG'en in dezelfde jaarlaag.
- De leeftijdsverschillen van bestaande personages zullen waarschijnlijk niet kloppen, maar dit kwam het beste uit.
- Je kan een van de bestaande personages uit de lijst hierboven kiezen maar ook een onbestaand personage aanmaken.
- Houd geslacht, afdeling en leeftijd een beetje gelijk.
- Van de meeste bestaande personages staat de afdeling niet vast. Niet iedereen hoeft in Gryffindor dus.
- Reservaties blijven vier dagen staan.

Het begin:
Het is 1 september, wat betekend dat het schooljaar weer begint en alle leerlingen weer met de Hogwarts Express naar Hogwarts gaan. Over een half uur zal de trein vertrekken.

Rollentopic 1.
Rollentopic 2.
Praattopic 1.

[ bericht aangepast op 18 jan 2015 - 17:35 ]

---

-

''Monsters don't sleep under your bed, they sleep inside your head.''

---

Campbell Saunders

Stiekem onder mijn pony door keek ik hoe Ralf mijn mouwen aan het opvouwen was. Door de weeks liet ik ze gewoon opgestroopt op school zodat ik niet de hele tijd afhankelijk was van iemand.
'Awh, en niemand die mij helpt? Echt niemand; Ralfjeeee?' Even keek ik toe hoe Ralf zich in de hoekje van de bank drukte waarna hij zijn grote shirt uittrok en zijn rug zichtbaar werd waarbij ik iedere beweging volgde wat zichtbaar was bij zijn armen tot aan zijn middel tot hij dat al veels te gauw bedekte met zijn blouse. Iets wat me gauw mijn gezicht af deed wenden waardoor ik Hugo weer zag. ‘Huug. Je snapt toch wel dat je eerst knap moet worden als mensen je gaan helpen..’ probeerde ik zo normaal mogelijk te zeggen waarbij ik weer even terug keek naar Ralf om weer naar mijn opgestroopte mouwen te kijken. Het was heel netjes. Iets wat ik totaal niet kon. Met dat greep ik naar Hugo’s mouw waar ik maar hulpeloze poging waagde om ze op te stropen. ‘Laat ik maar als een goede klassenoudste de kleine brugpiepertjes helpen zoals jou, en o wee als ik ook maar een klacht over je lippen hoor. Ik denk dat Schorpioentje dan graag je mouwen wel wilt opvouwen.’ Bestraffend stak ik een vinger op terwijl ik naar de volgende mouw keek. Het was bij lange na niet zo goed als die Ralf bij mij gecreëerd had- maar het was een begin, niet waar? Snel deed ik het gewaad over mijn schouders heen om weer plaats te nemen op de bank waar ik mijn badge op spelden.
‘Ik had het echt niet zien aankomen..’ murmelde ik daarbij ook nog wat zachtjes. Maar er waren wel meer dingen dat ik niet aan zag komen. ‘Wacht maar; nu ik klassenoudste ben gaat er een hoop veranderen. Laat ik maar eerst beginnen bij die arrogante slytherinen… iets met hun slangenkoppen afhakken en allemaal in de Geheime Kamer gooien.’ Met een kleine glimlach keek ik tegenover me voordat ik naar buiten keek om een kleine zuchtje te laten ontsnappen. Soms was het verrassend dat mensen om mij heen niet moe van mij werden; want ik werd dat wel van mijzelf. Het probleem was echter dat ik een stilte altijd zo ongemakkelijk aanvoelde waardoor ik het altijd probeerde te verbreken.
[/15]

[ bericht aangepast op 23 jan 2015 - 19:10 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Luke Nemo Rosier
Ik zag dat Scarlett het er moeilijk mee had om mijn vraag te beantwoorden. Eigenlijk wilde ik net zeggen dat ik het niet hoefde weten, toen ze antwoord gaf. Ik had nooit geweten over een zusje, nog dat ze zoiets voor zo iemand over zou hebben, toch vond ik het echt heel erg lief wat ze had gedaan. Ik nam nog een hijs van mijn peuk en glimlachte een beetje. "Dat is lief." zei ik echt oprecht. Ik vond het heel lief dat ze zoiets voor haar zusje had gedaan. Toch vond ik dit geen lekkere sfeer om met een vriend, wat ze zeker was, in te blijven hangen. "Maar ik denk dat als ik een brief naar mijn ouders stuur, ze wel kunnen regelen dat jij ook op een lijst komt te staan, zodat we kunnen oefenen zonder dat er bij het Ministerie bellen afgaan. Het zal een weekje duren, maar dan kan ik je alles leren wat ik weet." zei ik tegen haar. Kijk, dat ik nu mogelijk sensitieve informatie had over Scar maakte me weinig uit. Van de rest van de school wilde ik het graag weten en uitbuiten, maar van haar niet. Ik stak mijn hand naar haar uit en deed haar haren in model, die ze warrig had gemaakt door het uittrekken van haar kleren en het aandoen van haar uniform. Ze was altijd prachtig, maar aangezien hier geen spiegels waren, kon ik het beter doen dan dat ze daar weer naar moest zoeken.

---

Bowties were never Cooler

Fred Arthur Weasley
Ik hing wat onderuit en aaide Molly terwijl ik zuurtjes at. Meestal had ik ook fopsnoep bij me, maar nu hd ik nog even genoeg aan de kick van het vuurwerk van net. Ik luisterde stilletjes naar mijn zusje en grinnikte zachtjes bij haar woorden. Ja, zelfs op het veld beschermde ik haar zo goed en zo kwaad als het ging. Ik moest dan wel eens naar de ziekenboeg door een verdwaalde beuker, maar dat kwam altijd wel weer goed. Bij haar volgende woorden over de uniformen zuchtte ik. Ik had er echt niets mee en droeg alleen in de winkel een pak. Het was op school al een uitzondering als ik mijn bloes aan had en mijn stropdas bij had."Ik weet zeker dat je een prima oudste zal zijn Roxy, net als Oom Percy blijkbaar ooit was." stelde ik haar gerust. Ik geloofde er echt in. Ik was de rotte appel hier, maar de toekomst was rooskleurig voor mijn kleine zusje, mijn lieve Roxy. Toen ze verder ging over haar koffer en onze familie grinnikte ik zacht. "Ik kan heel eng zijn hoor, Rox, en voor jou ben ik het graag. Fijn dat je me vooraf waarschuwt, zodat ik meteen die gluiperd bij je weg kan jagen." zei ik met een speelse grijns. Ja, ik was enorm beschermend over haar en zou dat altijd blijven. "Dus jij gaat straks als eerste je uniform aandoen, en ik ga zorgen dat ook dit jaar de jongens weer met hun neus op de feiten te drukken dat ze hun vieze pootjes van mijn zusje moesten houden, wilden ze hun school kunnen afmaken. Misschien was ik te fel, zeker nu Roxanne ook langzaam ouder werd, maar ik wilde gewoon niet dat iemand haar pijn deed, en dit was mijn manier om dat te voorkomen. Ik gooide Molly nog een zuurtje toe, verwend mormel dat ze was, en stak er zelf nog een in mijn mond. "Klink als een goede verdeling van de taken. Dan ben ik alleen wel mijn kleine handlangster kwijt. Of heeft aanstaande Prefect Roxanne Weasley daar geen tijd meer voor?" vroeg ik vrolijk. Ik had al veel last van drukke buien, maar een sugar rush erbij was ik zo echt onhandelbaar.

---

Bowties were never Cooler

---

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

‘’Memories warm you up from the inside. But they also tear you apart.’’

---

Roxanne Weasley
4th grade Gryffindor/ Chaser

---

‘Ik kan heel eng zijn hoor, Rox, en voor jou ben ik het graag. Fijn dat je me vooraf waarschuwt, zodat ik meteen die gluiperd bij je weg kan jagen. Dus jij gaat straks als eerste je uniform aandoen, en ik ga zorgen dat ook dit jaar de jongens weer met hun neus op de feiten te drukken dat ze hun vieze pootjes van mijn zusje moesten houden, wilden ze hun school kunnen afmaken. Klinkt als een goede verdeling van de taken. Dan ben ik alleen wel mijn kleine handlangster kwijt. Of heeft aanstaande Prefect Roxanne Weasley daar geen tijd meer voor?’ Ik rolde wat met mijn ogen voordat ik hem toch weer met een grijns aankeek. ‘Merlin; Fred. Je weet toch wel dat ik dit alleen zei zodat ik hoopte dat je je iets in zou houden in hun buurt; want ik weet dat als ik weg gelopen zou zijn en jij er achter gekomen zou zijn waar me koffer zat… dan overleefde niemand het meer.’ Het ergste hiervan is dat dit nog de waarheid is ook. Normaal zat ik dan altijd in de coupé met Lily en zocht ik stiekem Ralf op omdat dat samen met Campbell nog de enige twee jongens waren die me niet gedumpt hadden bij het zien van mijn overbezorgde broer. Ik hoop echt later dat het meisje dat hij krijgt alleen bevriend is met meisjes; anders zal ze bijzonder vriendloos worden. ‘Maar maak je maar geen zorgen dat ik Prefect word. Je weet net zo goed als mij dat Lily net zoals klassenoudste ook aanvoerder gaat worden waardoor ik net zoals pap geen enkele functie op school heb gehad. En waag me niet met Perce te vergelijken!’ dreigend stak ik mijn vinger uit terwijl ik me nog goed mijn en oom Percy’s eerste gesprek kon herinneren. Iets dat ik hem niet van zijn sokken af moest vliegen wanneer ik op mijn bezemsteeltje was waarna er ook een groot en vermoeiend gesprek van zijn uit kwam over wat voor ernstige zaken hij wel niet had lopen over betoverde bezems die verkocht werden waardoor de persoon zelf gruwelijke brandwonden kregen. En toen was ik weer twee kostbare uren van mijn leven verloren.
Met een zachte ruk trok ik Fred omhoog. ‘Nou; grote bullebak van me. Je moet maar weer aan de bak..’ met dat gooide ik de deur open waar ik ook Molly even doorheen liet komen zodat ze niet alleen was om de deur achter mij en Fred te sluiten die ik meetrok naar de coupe waar ik samen met iedereen zostraks zat. De gordijn zat deze keer echter dicht waardoor ik de deur voorzichtig opentrok waar ik Ralf, Campbell en Hugo zag zitten. Scorpius was niet teruggekomen. Ik zag hoe Campbell ietwat vermaakt naar mij keek. ‘Heeey; Roxje’ hoe was het met Schorpioentje?’ met een kleine grijns duwde ik de deur verder open waarbij mijn lieve broer; Fred zichtbaar werd waar ik Campbell wat naar Ralf zag schuiven.
Met een kleine grijns pakte ik mijn hutkoffer om daar mijn kleding uit te pakken.
‘Camp; Ralf; Huug. Dit is mijn broer, Fred.’ zei ik alsof ze hem nog niet allang kende. ‘Ik ben even in de wc voor me kleding.’ Met een ruk draaide ik me om waarbij mijn haren even sierlijk langs mijn gezicht zwaaide voor ik de coupe uit liep en Fred samen met Campbell, Ralf en Hugo achter liet.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

---

Ik nam weer op het bankje plaats waarna ik mijn hutkoffer weer dichtgooide en toekeek hoe Campbell Hugo met zijn mouwen hielp.
‘Laat ik maar als een goede klassenoudste de kleine brugpiepertjes helpen zoals jou, en o wee als ik ook maar een klacht over je lippen hoor. Ik denk dat Schorpioentje dan graag je mouwen wel wilt opvouwen.’
Toen hij eenmaal klaar was, nam hij weer op het bank plaats terwijl Hugo met een glimlach naar zijn mouwen keek die.. slordig opgestropen was voordat hij weer naast mij plaats nam terwijl Campbell nog naar zijn badge staarde.
‘Ik had het echt niet zien aankomen.. Wacht maar; nu ik klassenoudste ben gaat er een hoop veranderen. Laat ik maar eerst beginnen bij die arrogante slytherinen… iets met hun slangenkoppen afhakken en allemaal in de Geheime Kamer gooien.’
‘Merlin, als ik klassenoudste was zou ik al de zwadderaars gewoon in hun leerlingenkamer opsluiten zodat ze er echt nooit meer uit kunnen komen.’ Zei Hugo met een glimlach voordat de coupe deur plotseling wat openvloog en Roxanne in beeld kwam, samen met Fred. Ik beet zachtjes op mijn lip en keek terug naar mijn handen.
‘Heeey; Roxje’ hoe was het met Schorpioentje?’
Ik keek terug naar Campbell en ergens had ik de gevoel dat Campbell dit expres deed om mij liefdesverdriet te bezorgen.
‘Camp; Ralf; Huug. Dit is mijn broer, Fred. Ik ben even in de wc voor me kleding.’
Ze gooide al haar hutkoffer open en pakte haar kleding waarna ze de coupe uit liep en wij alleen met Fred achterbleven.
‘eh- hoi.’ Murmelde ik maar en perste een glimlach tevoorschijn, hoewel ik het liefst nu weg rende.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Luke Nemo Rosier
Het was fijn om te weten dat ze mijn acties, fysiek en educatief, waardeerde. Misschien was het een slecht ding om als leerling zelf anderen Unforgivable Curses gaat leren, maar goed, iemand moest het toch onderwijzen en geen enkele leraar hier wilde dat doen. Mijn ouders hadden het bij mij gedaan, hun ouders bij hen. Slecht dat ze leerlingen dit soort magie niet leerden, als je het mij vroeg. Toen ze haar bloesje iets open deed keek ik haar kort met grote ogen aan, maar niet in haar ogen. Bij haar vraag keek ik haar wel in de ogen aan en grijnsde. "Als je aandacht wil, open, als je met rust gelaten wil worden, dicht." zei ik eerlijk, met Lilliac die weer op mijn schoot kwam liggen. Ik aaide zacht over haar rug, terwijl ze langzaam in slaap leek te vallen. "Gaan we meteen naar de grote hal, of gaan we eerst nog wat in de Dormatory hangen?" vroeg ik rustig. Mij maakte het weinig uit, maar ik zou het wel fijn vinden om bij haar in de buurt te blijven voor de komende tijd.

---

Bowties were never Cooler

---

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

James Sirius Potter

Camilla loopt naar me toe en geeft me een knuffel.
"Dankje." Komt er zacht uit haar mond. "Niet schrikken James." Vervolgd ze dan. Ik geef geen antwoord. Dit was eigenlijk niet echt hoe ik me alles had voorgesteld. Ik dacht dat, als we op het punt zouden zijn gekomen dat ik Camilla in haar ondergoed zag, dat wel even iets anders zou zijn dan dit. Ik zou hebben gedacht dat ik in ieder geval minstens een beetje blij zou zijn. Dat het echt een romantisch moment was. Dit voelt niet echt romantisch. Dit voelt totaal niet romantisch. En ik ben eerder bang dan gelukkig. En ik twijfel of ik wel wil weten hoe erg het is. Ik ben bang dat ik zo boos wordt dat ik met iets ga gooien of dat mijn frustraties te groot worden. Toch weet ik dat het misschien juist wel moet. Ik weet dat ik me anders ongeveer voor eeuwig ga afvragen hoe erg het is. Dus ik laat haar haar gang gaan. Ik kijk toe hoe ze haar kleding langzaam uitdoet. De spanning is om te snijden. Ik let amper op Dominique. Zelfs in dat opzicht is het anders dan ik had verwacht. Ik had gedacht dat, als ik mijn nicht ooit in haar ondergoed zou zien, dat moment nogal akward en heel erg vreemd was. Ik moet zeggen dat dit ook akward is, maar niet akward op die manier. Om ook maar even aan iets anders te denken dan aan Camilla's verminkte lichaam besluit ik mezelf ook om te kleden. Het duurt gewoon zo lang en ik heb zelf ook iets nodig om me even af te leiden voordat ik helemaal flip. Af en toe kijk ik even naar haar. Als ik ook maar één blik werp op Camilla weet ik dat het nog erger is dan alles wat ik altijd zou kunnen hebben gedacht. Het is gewoon verschrikkelijk. Het shirt wat ik net over mijn hoofd heb getrokken frummel ik op tot een soort bal. Mijn handen zijn tot vuisten gebald en ik knijp hard in mijn handen. Ik probeer boven mijn frustratie te staan, maar uiteindelijk kan ik het niet helpen en gooi ik mijn shirt tegen de muur met alle woede die op dat moment in mij zit. Ik draai me om naar het raam en haal mijn hand door mijn haar. Ik voel mijn ogen rood worden en ik weet gewoon niet wat ik nu moet doen.

---

She was always looking for more..

---

take me back to the basics and the simple life

Fred Arthur Weasley
Natuurlijk was mijn zusje niet blij met de vergelijking met oom Percy. Hij was niet zo'n fan van mij en mijn zusje, gewoon om wat we deden. Ik was de ergste van zijn kwelgeesten, zoals bij eigenlijk iedereen in de familie en erbuiten. "Hey, je zit in het Quidditch team, dat ik zeker niet niks." zei ik voor ik nog een zuurtje in mijn mond stak. Ik had eigenlijk niet doorzien dat ze me rechtop zou trekken, waardoor ik wat slungelig rechtop kwam te staan en nog snel mijn zakje snoepjes kon meegrissen terwijl ze de deur opentrok en me meetrok. Molly dartelde rond ons heen, terwijl we naar een andere coupe liepen, waar drie jongens zaten, waarvan een ons neefje was. Ik schonk eigenlijk direct een van de jongens een meer dan dodelijke blik door zijn opmerking. Hem mocht ik nu al niet, en dan nog niet eens te bedenken dat een van deze twee onbekende jongens misschien wel andere dingen met mijn zusje wilde doen dan alleen kletsen. Daar zou ik dus mooi een stokje voor steken. Niemand kwam aan mijn kleine zusje. Ik keek even naar Roxy bij haar woorden en gaf haar nog een zacht kneepje in haar hand, als belofte dat ik ze niet fysiek iets aan zou doen terwijl ze weg was. Ik ging daarna zitten en keek naar een van de twee jongens die me begroette, met een duidelijke angst op zijn gezicht. "Hey." zei ik, terwijl ik de zuurtjes uithield naar de jongens, terwijl ik er nog eentje aan Molly gaf, die wat rondsnuffelde. "Ik zal niets doen, zolang jullie van mijn zusje afblijven. Ik heb geen enkel probleem met jullie zolang jullie haar met rust laten. Als dat duidelijk is, zal er geen enkel probleem zijn" zei ik vriendelijk, maar ik meende het duidelijk wel. Niemand wilde mij tegen zich hebben, dat wist iedereen hier op school, behalve misschien de eerste jaars. Ik rekte me uit en floot om Molly op schoot te krijgen, want ik vond haar te opdringerig snuffelen bij de jongens. Ze sprong op mijn schoot en begon mijn gezicht te likken. "Molly kappen. Anders krijg je geen zuurtjes meer." zei ik, waardoor ze gelukkig snel stopte en weer gewoon ging liggen. Dat was een stuk beter. "Iemand anders een zuurtje voor deze pluizebol alles opeet?" vroeg ik vriendelijk aan de jongens. Normaal zou ik wat aan de zuurtjes doen, maar nu had ik toch een groter plan en ik moest nog iets rustig aan doen, om niet meteen de eerste dag in het kantoor vand e hoofdmeester te zitten.

Luke Nemo Rosier
Haar antwoord verbaasde me weinig. Net als bij mij was dit niet haar favoriete bezigheid en het maakte dan ook weinig uit. Bij haar hoofd op mijn schouder keek ik wel even opzij, want het gaf me een vreemd soort extreem besef van haar aanwezigheid. Haar woorden deden me lachen en ik sloeg toch wat soepeltjes een arm om haar schouders. "Ik ken het, Scar. Ik heb een aantal flessen bij me, dus straks kan ik je wel een glas inschenken als je wil. Het is niet echt zuipen, maar het maakt mogelijk dat verdomme diner toch iets gezelliger." zei ik vrolijk, voor ik een zacht kneepje in haar arm gaf. De trein reed nog redelijk stabiel, soms kon die namelijk flink schudden door de wind. "Zullen we dan maar gewoon naar onze Dormatory gaan, als er dan ook mogelijk alcohol gaat vloeien? Ik denk namelijk niet dat die stijve leraren het fijn vinden als we in de Great Hall gaan zitten drinken." zei ik mer een scheve grijns. Ik hield Scarlett dicht tegen me aan en genoot gewoon van haar warmte en haar aanwezigheid. Kijk, het was nu niet dat ik geen onuitspreekbare gedachten had over haar, maar dat was toch ook gewoon menselijk. Ze was prachtig en ik zou niet gezond zijn als ik dat niet zou denken.

---

Bowties were never Cooler

---

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

---

• • Hugo Weasley • •

• 4th year Gryffindor • Keeper •

---

'Hey.' Zei Fred en stak een aantal zuurtjes naar ons uit. Serieus; nog meer snoepgoed? Hopelijk kan ik mijn jaar hier nog afmaken zonder al te veel zoetigheid binnen te krijgen waardoor ik waarschijnlijk in coma zal gaan liggen.
'Ik zal niets doen, zolang jullie van mijn zusje afblijven. Ik heb geen enkel probleem met jullie zolang jullie haar met rust laten. Als dat duidelijk is, zal er geen enkel probleem zijn'
Ik rolde wat met mijn ogen en wierp een blik naar Ralf toe wie al inmiddels weer rood was geworden en wierp Campbell een zenuwachtige blik toe. Fred nam al op de bankje plaats waarna Molly, zijn kat op zijn schoot neer sprong en zijn gezicht begon te likken.
'Molly kappen. Anders krijg je geen zuurtjes meer. Iemand anders een zuurtje voor deze pluizebol alles opeet?'
Ik begon te lachen en shudde gauw met mijn hoofd.
'Merlin, nog een zuurtje en ik ontplof hier. Dus nee; geef het maar aan Camp of Ralf.' Zei ik en stak mijn hand naar Molly uit om haar wat te kunnen aaien.
'Overigens, echt knap van je dat je deze twee jongens nog niet onthoofd hebt, Fred. Want het blijft een feit dat je zusje zonet nog samen met vier knappe, sterke en grote jongens in een coupé zat.' Zei ik en wierp Ralf een knipoog toe die meteen de andere kant op keek.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

''Monsters don't sleep under your bed, they sleep inside your head.''

---

Campbell Saunders

‘Hey. Ik zal niets doen, zolang jullie van mijn zusje afblijven. Ik heb geen enkel probleem met jullie zolang jullie haar met rust laten. Als dat duidelijk is, zal er geen enkel probleem zijn' even keek ik van Ralf om weer van Hugo naar Fred te kijken die natuurlijk weer naast mij plaats moest nemen. Merlin; Ralf verdiende het om naast zijn gruwelijke schoonbroer te zitten; niet ik. Daarnaast vertrouwde ik de snoepjes in zijn hand totaal niet. Ik zou denk ik nog eerder wat van een Slytherin aannemen dan van Fred Weasley die ik er voor aan zag een waarheidsdrankje in een van die snoepje te stoppen; die alleen hij wist. Puur om ons uit te horen of we op zijn zusje vielen waar toevallig in deze coupe; Ralf de stiekeme boef was.
'Molly kappen. Anders krijg je geen zuurtjes meer. Iemand anders een zuurtje voor deze pluizebol alles opeet?' abrupt schudden ik mijn hoofd waar ik naar Ralf keek die vuurrood was aangelopen wat me niet kon laten een grijns te onderdrukken. En dat moest een wolfje zijn; hij was veels te onschuldig daarvoor om in een gruwelijk bijtend en likkend monster te veranderen.
'Merlin, nog een zuurtje en ik ontplof hier. Dus nee; geef het maar aan Camp of Ralf. Overigens, echt knap van je dat je deze twee jongens nog niet onthoofd hebt, Fred. Want het blijft een feit dat je zusje zonet nog samen met vier knappe, sterke en grote jongens in een coupé zat.' Met dat schopte ik Hugo terwijl ik hem hoofdschuddend aankeek. ‘Drie; grote sterke jongens Huug. Jij komt namelijk nog maar net om de hoek kijken.’ Plagend stak ik mijn tong uit om me vervolgens op Fred te richten die groter dan mij was; breder en zeer waarschijnlijk sterker gezien ik mager en klein voor mijn leeftijd was. Iets wat zorgde dat ik echt niet hem tegen me wilde krijgen waardoor ik maar een klein bescheiden glimlachje over mijn gelaat deed toveren.
‘Je hoeft trouwens niet zorgen te maken dat ik je zusje zal stelen hoor. Ik. Ik val niet op meisjes.. ik ben haar homoseksuele vriend..’ loog ik terwijl ik een perfecte pokerface probeerde te trekken hoewel ik elk moment de neiging had om in lachen uit te barsten. Iets waardoor ik snel mijn gezicht van Fred afdraaide om mijn hand voor mijn mond te planten waar ik naar buiten keek. ‘…Ik heb iets met Hugo..’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

‘’Memories warm you up from the inside. But they also tear you apart.’’

---

Roxanne Weasley
4th grade Gryffindor/ Chaser

---

Snel schoof ik mijn rok omhoog waar ik mijn blouse netjes onder deed. Speels draaide ik een rondje voor de spiegel waar ik met een tevreden glimlach de laatste onderdeel aan ons verplicht uniform bevestigde; namelijk mijn stropdas waar ik even aan trok om de wcdeur uit te lopen met mijn licht gebruinde benen van deze zomer. Veel meisjes droegen panty’s onder de rok; maar gezien ik veel hardloop naast zwerkballen, vond ik het zonde om mijn eigen benen te verstoppen. Net zoals de mijn oranjelokken die sierlijk over mijn schouders gedrapeerd lagen. Door de zomerzon waren een paar plukken bleker geworden waardoor het net leek alsof ik highlights droeg. Haast huppelend liep ik terug naar de coupe waar ik nog vrolijk zwaaide naar bekende gezichten tot mijn blik stilviel op een eenzame jongen in de coupe die ik herkende als Scorpius. Abrupt bleef ik stil staan bij het beeld wat zich voor mijn ogen afspeelde. Tranen stroomden van zijn wangen terwijl er een kleine deuk in de muur ontstaan leek te zijn. overduidelijk omdat hij zijn emoties niet in toom kon houden waardoor hij zijn agressie maar botgevierd had op de muur. Aarzelend keek ik even de gang door om weer de coupe in te kijken. Merlin; ik had toch ook een hart. Wat maakte het me uit dat mijn broer dit waarschijnlijk niet goedkeurden. Zachtjes deed ik de coupe deur een stukje open waar ik naar binnen te glippen. Geruisloos sloot ik de deur waar ik aarzelend naast hem kwam zitten om een arm om Scorpius heen te slaan waar ik troostend over zijn rug streek terwijl ik met de ander even mijn rokje wat rechter trok gezien dit veel schaarser gekleed was als mijn spijkerbroek van zostraks.
‘…Wat is er, Scorpius?’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya