Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 11 - Speeltopics

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

wat? hij is niet sad :o

Merkte ik op voordat ik wat afstand tussen ons creëerde om een tedere kus op zijn lippen te plaatsen en een glimlach tevoorschijn perste.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Zachtjes voelde ik hoe zijn armen om mij heen vormde wat betekende dat hij mijn opdracht niet goed begrepen had; of ik hem juist niet.
‘Campbell Saunders.. je weet nog niet half hoe blij je me maakt om zelf zo plezierig, zo blij te zijn.’ zachtjes voelde ik hoe hij afstand tussen ons creëerde waar ik zijn lippen op die van mij voelde die ik als een magneet beantwoorden.
‘Zullen we maar zo snel mogelijk gaan vluchten voordat de boze kat ons gaat krijgen.’ Terwijl hij de deur open deed legde ik mijn armen om zijn middel voordat ik hem zachtjes wegtrok en de deur zachtjes sloot waarna ik hem omdraaide in mijn greep. Zachtjes legde ik mijn armen in zijn nek voordat ik hem misschien iets te ruw omdat mijn handen glibberig waren naar onder waar ik mijn lippen meteen weer op die van hem drukte. Teder liet ik mijn hand vanuit zijn nek van zijn bovenlichaam tot mijn zak hoogte glijden terwijl ik hem wat dichter tegen de muur drukte. Voorzichtig tastte ik in mijn zak waar ik mijn laatste gevulde waterballon in had. Zachtjes haalde ik het geluidloos uit mijn zak waarbij ik hem nog dichter tegen de muur drukte terwijl mijn lippen als lijm aan hem vast bleven kleven voordat ik hem los liet en even zo in zijn ogen staarde die me meteen schuldig lieten voelen.
‘Dit is omdat.. omdat je veel knapper ben zonder blouse..’ fluisterde ik toch wat speels waarna ik een kus op zijn wang drukte en snel naar de deur renden om mijn gevechtshoed iets rechter zetten waarna ik mijn laatste ballon vol op borst hoogte gooien waarna ik abrupt de deur opende en nog net Leo samen met Angelique en professor Anderling weg zou lopen voordat ik naar de grote deur renden om de sneeuw in de rennen en de gure wind wat me meteen al leek te bevriezen. Ik had per slot van rekening enkel een blouse aan. Snel begon ik met koude, rode en vooral bibberende handen sneeuwballen te rollen- omdat ik zeker wist dat wat George voor mij in petto had- vele malen erger was.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leo is echt een soort god; Campbell is denk ik nog nooit zo speels geweest

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Leo is echt een soort god; Campbell is denk ik nog nooit zo speels geweest

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ik ben er weer en ik had een hele Jonah post op mijn mobiel maar nu is die verdwenen dus moet ik een nieuwe maken. Daarna maak ik een Fred post en daarna moet ik mijn rol bij New Generation afmaken en dan ben ik klaar (denk ik)

Spoiler alert: you will save yourself

NoStranger schreef:
Ik ben er weer en ik had een hele Jonah post op mijn mobiel maar nu is die verdwenen dus moet ik een nieuwe maken. Daarna maak ik een Fred post en daarna moet ik mijn rol bij New Generation afmaken en dan ben ik klaar (denk ik)

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jonah Barret

Mijn handen worden koud van de sneeuw en iedere keer als ik adem komt er een klein wolkje, dat snel verdwijnt. En stom genoeg doet alles me aan Kealan denken. Het wolkje dat zo ontzettend snel verdwijnt, door mij. Maar zijn hand is warm, in tegenstelling tot de sneeuw. Het water is bevroren en ik vraag me af of ik er overheen kan lopen.
Om het te testen gooi ik er een steen hard op. Het ijs breekt niet, dus zet ik voorzichtig mijn schoen erop. Alweer breekt het ijs niet. Voorzichtig leun ik steeds verder naar het water toe om er uiteindelijk met beide benen op te gaan staan. Ik begin eerst te lopen en dan te sliden op het ijs. Als ik val blijf ik even liggen om naar de lucht te staren. Met Kealan heb ik zo vaak geschaatst in de winter. Hoewel hij een hekel heeft aan sneeuw, vind ik het het mooiste wat er op de aarde bestaat. Misschien wel mooier dan zijn gezicht.
Alweer gaan mijn gedachten terug naar vanochtend. Het was geweldig om even alleen met hem te zijn. Ik hou van hem en dat weet ik. Maar ik moet natuurlijk alles weer verpesten door aan de toekomst te denken.
Met een zucht - en een groot wolkje - sta ik op en loop ik terug naar de slaapzaal, hopend dat Kealan daar niet is. Ik heb geluk, want hij is er niet. Ik ga bij het raamkozijn zitten en sla een deken om me heen. Op het zwerkbalveld zie ik een figuurtje rondvliegen en ik weet op de één of andere manier meteen dat het Kealan is. Zonder twijfel trek ik mijn zwerkbalgewaad aan en ren ik naar hem toe. Met mijn Nimbus 2001 in mijn hand die ik van Lucius Malfoy gekregen heb zodat Malfoy in het team mocht, blijf ik staan en kijk ik naar Kealan.
'Trainingsmaatje nodig?' vraag ik met een zwakke glimlach. 'Ik ben nog steeds beater op het team, captain.'

Spoiler alert: you will save yourself

Leora schreef:
(...)

Je doet net of het huiswerk is x'D arme jij

Spoiler alert: you will save yourself

Fred Weasley

George komt aangelopen en trekt Campbell mee zonder dat ik antwoord krijg. Woedend kijk ik hem achterna. George vroeg niet eens wat er aan de hand was, hoewel Campbell littekens heeft die er nog redelijk vers uitzien.
Opeens zie ik een arm tegen de muur waardoor ik dichter naar de muur geduwd wordt. 'Vind je ons niet te snel gaan..?' Ik kijk en zie dat het Ralf is. Even ben ik te verbijsterd om te praten en daarna schud ik mijn hoofd.
'Nee, ik hou van je en dat is alles wat mij wat uitmaakt. Voor mij is op dit moment niks te snel. En we hebben al meer dan een jaar iets, hoewel we vergeten zijn het te vieren,' zeg ik met een glimlach, waarna ik hem naar me toe trek en hem met een glimlach aankijk.
'Dat zouden we moeten vieren.' Ik trek hem nog dichter naar me toe en kus hem dan, midden in de gang. Er komt iemand langs gelopen die lacht en dan nog iemand en het maakt me allemaal niet uit, tot iemand die ik niet goed ken Ralf van me weg trekt en me aankijkt.
'Dit is een openbare gang en sommige mensen hebben geen zin om dit soort beelden te zien, vieze homo.' Hij loopt weer verder en ik kijk hem even na, waarna ik naar Ralf kijk.

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

Ik voelde zijn arm die hij om mijn middel gooide en me van het deur wegtrok die dichtviel. Ik liet niet eens een enige vorm van protest zien voordat hij zijn armen in mijn nek legde en, iets te ruw zijn lippen op die van mij drukte die ik beantwoordde en ook mijn armen rond zijn middel te gooien, hoewel ik weet dat deze kus slecht gaan eindigen. Ik weet niet waarom, maar ik heb zo een gevoel. En zo te zien had mijn gevoel ook gelijk. Want toen hij me eenmaal weer losliet, keek hij me even recht in de ogen aan en fluisterde: ‘Dit is omdat.. omdat je veel knapper ben zonder blouse..’ met dat drukte hij nog een snelle kus op mijn wang en niet eens meer verbaasd keek ik toe hoe hij de deur open trok, niet eens verbaasd toen hij de waterballon naar mijn richting toe gooide die ik net nog niet kon ontwijken en op mijn borst uit elkaar spatte. Ik lachte even en schudde met mijn hoofd voordat ik hem achterna rende, de gangen uit, kasteel uit tot we buiten in het sneeuw stonden en ondanks dat het afschuwelijk koud was buiten, had ik het bloedheet in mijn binnenste. Mij ogen speurden naar Campbell af wiens silhouette ik nog net in de mist van het sneeuwstorm kon zien en naar hem toe sloot, zachtjes zodat hij me niet hoorde. Vliegensvlug rolde ik een gigantische grote sneeuwbal van een grootte van een reusachtige skippybal en stak mijn stok naar de bal uit. Nonverbaal, ja, sinds de hele Obliviate gebeuren kan ik makkelijker nonverbale spreuken gebruiken, liet ik de sneeuwbal, skippybal, de reusachtige bal van sneeuw vliegen, tot het recht boven Campbell zweefde en liet het op hem vallen waardoor hij meteen onder lag en met een speelse grijns rende ik naar hem toe, sprong letterlijk op hem neer waardoor we beiden in het sneeuw verdronken.
‘en dit is voor het nat maken van mijn mooie witte blouse!’ riep ik dan speels.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

NoStranger schreef:
Fred Weasley

George komt aangelopen en trekt Campbell mee zonder dat ik antwoord krijg. Woedend kijk ik hem achterna. George vroeg niet eens wat er aan de hand was, hoewel Campbell littekens heeft die er nog redelijk vers uitzien.
Opeens zie ik een arm tegen de muur waardoor ik dichter naar de muur geduwd wordt. 'Vind je ons niet te snel gaan..?' Ik kijk en zie dat het Ralf is. Even ben ik te verbijsterd om te praten en daarna schud ik mijn hoofd.
'Nee, ik hou van je en dat is alles wat mij wat uitmaakt. Voor mij is op dit moment niks te snel. En we hebben al meer dan een jaar iets, hoewel we vergeten zijn het te vieren,' zeg ik met een glimlach, waarna ik hem naar me toe trek en hem met een glimlach aankijk.
'Dat zouden we moeten vieren.' Ik trek hem nog dichter naar me toe en kus hem dan, midden in de gang. Er komt iemand langs gelopen die lacht en dan nog iemand en het maakt me allemaal niet uit, tot iemand die ik niet goed ken Ralf van me weg trekt en me aankijkt.
'Dit is een openbare gang en sommige mensen hebben geen zin om dit soort beelden te zien, vieze homo.' Hij loopt weer verder en ik kijk hem even na, waarna ik naar Ralf kijk.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ik ben echt benieuwd.

Spoiler alert: you will save yourself

overigens, ik haat het :'( ze doen zo gemeen tegen mijn Fredje, naja, jouw fredje D':

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Kealan-Dereck Moore

Mijn vingers die als ijsklonten aanvoelde terwijl mijn wangen strak stonden van de kou vloog ik weer naar beneden waar ik de sneeuw uit mijn haar probeerde te vegen wat nog steeds rond dwarrelde.
‘Trainingsmaatje nodig? Ik ben nog steeds beater op het team, captain.’ Ietwat geschrokken keek ik op naar Jonah die gewoon weg voor mij stond. Nu ik hem wilde vermijden omdat- omdat na onze redelijke intieme tijd mijn gevoelens op hol geslagen werden door het feit dat hij me gedumpt had- stond hij nu op het zwerkbalveld. De plek wat even mijn gedachtes over hem had afgenomen omdat ik aan mijn bezem zojuist bevroren zat.
‘…Nu niet Jonah. Ik kan geen bal vangen met mijn vingers op dit moment zonder een gruwelijke pijn te ondergaan..’ probeerde ik zo normaal mogelijk te zeggen hoewel ik toch wat klappertanden van de kou. Nog even en ik was een sneeuwpop.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya