• Hoi ik ben een meisje van 14, bijna 15.
    Ik wil dood, zit nu een tijd bij een psycholoog voor depressie en angststoornis en ik krijg steeds minder hoop want het duurt allemaal zo lang tot ik beter ben.
    Ik voel me eenzaam en ongelukkig en ik word er gek van.
    Ik heb de laatste tijd wel wat meer zin om naar feestjes te gaan maar alleen als er alcohol is want dan kan ik me helemaal naar de klote zuipen , dan ben ik teminste niet ik , de ongelukkige ik. Ik besef me dat dit niet heel goed is..

    Iemand advies?

    Uhm, ik denk niet dat er iemand op deze site is die je ècht kan helpen. Wij zijn geen dokters. Je zegt dat je al naar een psycholoog gaat en ik denk inderdaad dat dat een erg goede keuze is. Zijn er voor de rest mensen in je omgeving waarmee je hierover kan praten? Ouders, vrienden?


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Frodo schreef:
    Uhm, ik denk niet dat er iemand op deze site is die je ècht kan helpen. Wij zijn geen dokters. Je zegt dat je al naar een psycholoog gaat en ik denk inderdaad dat dat een erg goede keuze is. Zijn er voor de rest mensen in je omgeving waarmee je hierover kan praten? Ouders, vrienden?


    Nee klopt maar ik wou het even kwijt.. Omdat ik hier anoniem ben en gewoon kan heb ik het maar gewoon gedaan en het geeft wel iets verlichting.
    En ik weet ook gewoon echt niet meer wat ik met mezelf moet.

    Ik heb lieve vriendinnen ja waarmee ik erover kan praten maarja alleen de mensen die dit zelf hebben meegemaakt begrijpen hoe ik me voel.
    Gelukkig heb ik zo'n vriendje .

    Als je al bij een psycholoog zit, is de grootste stap volgens mij al gedaan. Je krijgt hulp, je hebt iemand die je alles kunt vertellen. Ik snap dat het misschien niet fijn is om weer aan te komen met dat iets niet goed gaat, maar daar zijn ze voor, daar hebben ze voor gestudeerd.

    Natuurlijk kun je het ook heel moeilijk vinden om het echt te vertellen en schrijf je het desnoods op en geef je het zo aan haar.


    wat was dit ookalweer

    Ik begrijp deels hoe je je voelt. Ik dronk mijn verdriet ook weg en heb meerdere keren een zelfmoord poging gedaan. Maar ik kan je vertellen het word beter. Leg je focus op leuke dingen en denk aan de positieve dingen in het leven. Dat was wat mij heeft geholpen.


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    darkhorsexr schreef:
    (...)

    Nee klopt maar ik wou het even kwijt.. Omdat ik hier anoniem ben en gewoon kan heb ik het maar gewoon gedaan en het geeft wel iets verlichting.
    En ik weet ook gewoon echt niet meer wat ik met mezelf moet.

    Ik heb lieve vriendinnen ja waarmee ik erover kan praten maarja alleen de mensen die dit zelf hebben meegemaakt begrijpen hoe ik me voel.
    Gelukkig heb ik zo'n vriendje .


    Dat kan ik begrijpen hoor! Het is alleszins goed dat je mensen hebt die er ook fysiek voor je kunnen zijn.
    Als je iemand nodig hebt om je hart eens te luchten, mijn gastenboek staat open. Ik heb zelf niet meegemaakt waar jij nu doorheen gaat, maar ik kan je wel een anonieme stem bieden?
    Ik hoop echt dat je hierdoor heen raakt, geen enkele persoon verdient het om zich zo te voelen.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Wat rot dat het zo slecht met je gaat. Ik snap precies hoe je je voelt, dus als je wil praten dan kan je me altijd een berichtje sturen. Blijf ook vooral praten met je psycholoog en wees eerlijk; dan kan hij/zij je het beste helpen!


    "Libraries were full of ideas – perhaps the most dangerous and powerful of all weapons."

    Ik kan je niet helpen, maar hooguit een beetje hoop inpraten. Ik weet gedeeltelijk hoe je je voelt. Ik ben jaren lang depressief geweest en kreeg last van verschillende soorten angsten en paniek aanvallen. Je loopt al bij een psycholoog en geloof me dat is al een grote stap c:! Ik ben zelf namelijk te bang geweest om hulp in te roepen van een psycholoog, maar ik had gelukkig een school die me hielp.
    Je zegt dat je de hoop steeds minder wordt omdat het zo lang duurt. Beter worden duurt lang. Het kost tijd. Bij mij heeft het ook jaren gekost (maar ik had ook geen hulp). Geloof me, het wordt beter!


    Seasons will change, but I shall remain

    Frodo schreef:
    (...)

    Dat kan ik begrijpen hoor! Het is alleszins goed dat je mensen hebt die er ook fysiek voor je kunnen zijn.
    Als je iemand nodig hebt om je hart eens te luchten, mijn gastenboek staat open. Ik heb zelf niet meegemaakt waar jij nu doorheen gaat, maar ik kan je wel een anonieme stem bieden?
    Ik hoop echt dat je hierdoor heen raakt, geen enkele persoon verdient het om zich zo te voelen.


    Ah dankjewel

    Ik weet als geen ander hoe je je voelt. Er was ooit een tijd dat ik dood wilde, een tijd dat ik ook een zelfmoordpoging heb gedaan. Ik heb 3 verschillende psychologen gehad, en pas bij de laatste ging het écht beter. Die laatste psycholoog begreep mij wel, dat was iets wat ik me toen pas realiseerde.... Dat de andere psychologen mij wel wilde helpen, maar het niet konden. Misschien is het een optie om contact te zoeken met een andere psycholoog, waar je een betere klik mee hebt. Het leven gooit ons nu af en toe in het diepe, en de ene keer is het lastiger om er weer bovenop te komen dan een andere keer. Maar geloof me als ik zeg dat iedere dag het waard is om te leven, en dat het iedere dag een klein stukje beter gaat. Uit ervaring heb ik geleerd dat zulke dingen tijd nodig hebben. Dat kan weken, maanden tot jaren duren. Ikzelf ben na bijna 6 jaar nog steeds niet 100% "genezen" van mijn depressie. Maar iedere dag kies ik ervoor om te vechten en te overleven, omdat ik een overlever ben - dat is de keuze die ik een aantal jaar geleden heb gemaakt. Net zoals ik kun jij dit overleven! Jij kunt deze periode doorstaan, en uiteindelijk door deze ervaring uitgroeien tot een nog sterker mens dan dat je al bent... Jij hebt alles in je om dit te verwerken, je hebt alleen wat tijd en hulp nodig van een professional. En vergeet niet: You were given this life because you are strong enough to live it

    [ bericht aangepast op 3 jan 2015 - 21:48 ]


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Stylinsexual schreef:
    Als je al bij een psycholoog zit, is de grootste stap volgens mij al gedaan. Je krijgt hulp, je hebt iemand die je alles kunt vertellen. Ik snap dat het misschien niet fijn is om weer aan te komen met dat iets niet goed gaat, maar daar zijn ze voor, daar hebben ze voor gestudeerd.

    Natuurlijk kun je het ook heel moeilijk vinden om het echt te vertellen en schrijf je het desnoods op en geef je het zo aan haar.


    Don't walk. Run, you sheep, run.