Om deze reden heb ik nog niet met Leo gepost.
George Weasley (voor Camp en Leo)
Ik sleurde mezelf door de gangen richting het grote zaal toe waar ik naar binnen schuifelde. Sinds deze nieuws lijkt het alsof ik een heel ander mens ben geworden; zo voelt het tenminste. Ik zie alles plotseling zo anders, vanaf een andere hoek en al. Ik let plotseling meer op de gezichtsuitdrukkingen en emoties van de andere studenten en voel plotseling een intense woedde als ik zie hoe veel plezier ze hebben en vraag me af wat hun allemaal hebben meegemaakt. Slechter dan wat ik allemaal mee heb gemaakt? Ik liep terug naar Campbell en Ralf- nee wacht- alleen Ralf toe die ook opstond, klaar om terug naar het leerlingenkamer te gaan.
'Ralf? Waar is Campbell?' Vroeg ik aan hem en hij haalde zijn schouders op.
'Leo kwam en sleurde hem mee het zaal uit.'
En dat was al genoeg informatie en ik rende de zaal weer uit. Aan verschillende studenten die maar zaten te hangen vroeg ik of ze Leo ergens hebben gezien en wezen maar diverse gangen in tot ik uiteindelijk een meisje tegenkwam, ook van Griffoendor die geheimzinnig zat te fluisteren dat ze naar de keukens waren gegaan. Met een hol gevoel in mijn maag liep ik richting de keukens toe en merkte dat de portret al open stond waarna ik er door heen liep en zoals ik het al gedacht had Leo en Campbell zag staan.. Leo die een fles alcohol voor mijn Campbell zijn ogen liet bungelen.
Heei Campbell; ik weet dat je dit wilt. Vertel me nou wat mijn lieftallige beste vriend van jou wilde en het niet tegen mij zei, en dit alles is van jou.
Merlin; Leo. Ik heb allang verteld wat hij wilde.. daarnaast hoef ik echt niet persé alcohol- ik bedoel- jij begon erover..
Campbell liep weg en dit was eigenlijk een perfecte moment om Leo nu aan te gaan vallen, maar hid me stil toen Campbell met drie flessen in zijn hand richting een drinkende Leo toe liel waarna hijself ook nog begon te drinken.
Gaan we nog iets doen; of ben je toch té bang wat je ongetwijfeld gaat ontkennen- om je mannelijkheid te redden.
Kna-lpoker is dan niet echt ma-nnelijk genoeg voor ons. Wat wil jij anders doen, wat ontzettend mannelijk kan zijn. En je weet dat ik je deze avond ga dwingen om me de waarheid te vertellen. Het word een oorlog, maar ik ben er klaar voor.
verboden bos zei Campbell, nog met de fles tegen zijn lippen aangedrukt en sleurde Leo plotseling richting het portret toe, waar ik dus stond waardoor ik weg sprong en me achter een pilaar verschool. Ik zag nog net leo en Campbell drinkend en al het portret uit wankelen waarna ze de gang door liepen.
Dat is pas ontzettend mannelijk. In de verboden bos. Wie overleeft, wint en wie sterft
sterft gelukkig met deze flessen.
'LEO!' Riep ik uiteibdelijk en rende hun achterna. Ik zag hoe leo zich omdraaide en met een fles alcohol in zijn handen, spreidde hij zijn armen en begon te lachen.
'Heei, George! Wil je met ons mee naar-'
Ik duwde hem de grond neer waardoor de flessen uit zijn handen kapot vielen wat me niet boeide en met al de woedde die al vandaag mijn hele lichaam in had gekropen, schopte ik hem zo hard mogelijk in zijn zei.
'Jij sukkel! Dombo- verader- jij, jij- VERDOMME jij IDIOOT!!' Riep ik en elke keer dwt ik hem shopte leek mijn woedde zich te verdubbelen. De woedde omdat hij mij de rug om keert en Campbell vol staat te proppen met alcohol, de woedde dat Fred me over twee jaar alleen gaat laten, de woedde dat Campbell alweer niet naar mij had geluisterd, de woedde over alles en iedereen, mezelf en het wereld, de lachende studenten tot de huilende die puur huilen omdat hun nagel is gebroken, ik haat het allemaal!
'George, w-wacht,' stamelde hij. Ik greep naar zijn kraag en sleurde hem naar een muur toe waar ik hem tegen aan boorde.
'Wat bezielt je plotseling? Jij bent zo- zo- Verdomme Leo!'
Ook hij greep naar mijn kraag als een slappe poging om vrij te komen, maar alles wat ik deed was mijn vuist op de maximale in zijn wang te boren waardoor hij uit mijn greep de grond neer viel. Ik wierp een woeste blik naar Campbell en wilde op hem af gaan lopen, maar de vuist die vol in mijn gezicht kwam zorgde er voor dwt ik achteruit deinste en met een kreun naar mijn neus greep die direcht begon te bloedden.
'Rot alsjeblieft op; George.' Siste Leo vervolgens en liep van mij en Campbell weg. En ergens was ik niet boos om deze woorden; het was zelfs een goed idee ook na alles.
[ bericht aangepast op 2 jan 2015 - 18:03 ]
Saving people, hunting things, the family business デ--▸