Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 6 - Speeltopics

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Maar goed dat ik onderaan begon

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
Ik haat je Leo D'; je hoort George te aanbidden net zoals Camp doet :'x

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

maar Leo haat hem op dit moment :')

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

Gaat het ooit nog goed komen? :'(

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

wie weet

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

‘Campbell, ik zei het eerder ook al. Wat ik zei meende ik niet. Het ligt gewoon aan George, niet aan jou. Hij is gewoon veranderd, net als Fred. Dat is alles.’ Ik schudde mijn hoofd hoewel hij het niet kon zien gezien ik maar op goed vertrouwen hem volgde de trap op voordat hij bij een deur stilhield en tegen de leuning van de trap leunden. Alleen al aan de geur van dit gedeelte van het kasteel deed me vermoeden dat we dicht bij professor Omber waren.
‘Fred is agressiever en doet alsof hij mij niet kent en George; hij is dramatischer en is plotseling mijn vijand geworden. Dat is alles.’ Weer schudde ik mijn hoofd voordat ik hem met ietwat grote ogen aanstaarde. ‘Leo..’ murmelde ik zachtjes. ‘..Denk eens na; sinds George mij kent is alles anders geworden. Sinds hij mij kent is zijn leven een hel geworden. Ik mag niks van je vragen- maar; alsjeblieft. Wees er voor hem- want ik weet dat ik niet voldoende ben.’ Zachtjes slikte ik voordat ik me omdraaide richting de deur en ik met heel mijn hart hoopte dat ik voor vandaag tenminste een ding had goed weten te draaien voordat mijn hand op de deurklink schoot en hem opentrok waar ik een bijzonder tafereeltje tegemoet kwam. Een knalroze kamer net zoals de eigenaar zelf in gehuld was met allerlei té schattige poesjes in fotolijstjes waardoor ik haast de persoon die achter haar bureau zat zou vergeten. ‘Víjf minuten te laat meneer Saunders en Jordaan.’ Ze kwam achter haar bureau vandaan en liep met twee identieke veren op ons af terwijl haar hand plotseling op een andere bureau gleed wat waarschijnlijk voor mij en Leo zou dienen gezien er twee kale lappen perkament op lagen. ‘Neem plaats..’ zei ze dan ook terwijl ze liefjes lachte- iets wat mij argwanend deed zitten en wachtte tot Leo zou volgen. Zachtjes hoorde ik hoe ze achter me boog en een veer uit haar hand aan mij gaf. ‘Ik denk dat we bij u het best kunnen beginnen om het zinnetje; ‘’Ik ben niet meer waard dan de rest.’’ Te schrijven zei ze poeslief voordat ze naar Leo boog. ‘En voor u; meneer Jordaan; ‘’Spreken is zilver, zwijgen is goud.’’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leo Jordaan

Campbell schudde met zijn hoofd wat me even liet zuchten voordat ik weer wegkeek.
‘Leo.. denk eens na; sinds George mij kent is alles anders geworden. Sinds hij mij kent is zijn leven een hel geworden. Ik mag niks van je vragen- maar; alsjeblieft. Wees er voor hem- want ik weet dat ik niet voldoende ben.’
Ik staarde maar zwijgend naar de deurklink en schudde zachtjes met mijn hoofd. Ik snap het gewoon niet meer. Toen Fred me aanviel had ik een soort woedde gekregen die ik op George uitte. Maar het was ook niet voor niets. Ik wilde nog wat murmelden maar hij trok de deur al open en de eerste waar mijn ogen op vielen, waren de portreten die de hele behang van het kamertje in beslag namen, portretjes van te schattige kittens en poesjes. Mijn kaak viel wat open toen ik ook merkte dat de hele kamer behalve de houten vloer rozen was; helemaal rozen waardoor onze roze pad die achter het bureau zat er haast gechauffeerd door werd waardoor ik haar niet eens opmerkte.
‘Víjf minuten te laat meneer Saunders en Jordaan.’
Ze stond op en liep met twee identieke veren op ons af. Oh Merlin, gaan we wat overschrijven? Ik dacht dat het iets ergers was. Maar dit valt op zich wel mee.
‘Neem plaats..’
Verstijfd bleef ik staan en keek toe hoe Campbell direct aan een tafel plaats nam waarna Umbridge de veer in haar hand aan hem gaf.
‘Ik denk dat we bij u het best kunnen beginnen om het zinnetje; ‘’Ik ben niet meer waard dan de rest.’’
Gauw nam ik naast Campbell plaats en keek Umbridge verbaasd aan.
‘En voor u; meneer Jordaan; ‘’Spreken is zilver, zwijgen is goud.’’
‘serieus.’ Siste ik zachtjes voordat ik de veer in mijn hand kreeg waar ik er even naar staarde voordat ik terug naar haar keek en mijn blik door het kamertje liet gaan. Eigenlijk was ik op zoek naar een inktpotje maar die had ze zelfs niet op haar eigen bureau dus legde ik het veer maar op mijn tafel neer en keek haar met de meest neutrale blik die voor mij mogelijk was aan.
‘mag ik een inktpotje?’ vroeg ik dan.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Serieus. Mag ik een inktpotje?’ hoorde ik Leo vragen terwijl ik al nutteloos de veer in mijn hand hield. Klaar om dit heel perkament vol te kladderen wanneer de startsein zou weerklinken.
‘Je zult geen inkt nodig hebben. Deze veren hebben al inkt genoeg..’ zei ze en misschien; als ik me niet zo erg wilde bewijzen zou ik misschien over de betekenis van haar woorden nagedacht hebben- maar in plaats daarvan drukte ik snel de veer op het perkament waardoor het bijna brak om; ‘’Ik ben niet meer waard dan de rest.’’ Meteen nadat ik de zin had opgeschreven voelde ik een rare prikkende- en vooral stekende pijn in mijn hand omhoog schroeien waardoor ik even mijn vingers in mijn handpalm duwde om er even naar te kijken. Precies in diezelfde handschrift wat als op het perkament dieprood getekend stond- stond nu op mijn linkerhand gegrift. Verbaasd deed ik mijn hand wat omhoog en liet de veer op het bureaublad vallen voordat ik er even verbaasd met een vinger over streek wat alleen maar extra brandende pijn opleverden. Ik had kunnen weten dat dit niet simpel zinnetjes overschrijven zou zijn. Natuurlijk moest ik- moesten wíj gestraft worden- en ergens vond ik dat ik er nog redelijk goed vanaf gekomen was in vergelijking met Klammfels waardoor ik de veer weer oppakte en snel verder de zinnen door begon te pennen terwijl de woorden steeds dieper in mijn huid gekerfd leek te worden net zoals mijn tand in mijn lip ook veel dieper ging dan verstandig was.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Kealan- Dereck Moore

Met een klap landde ik ietwat agressief op de grond waarna ik naar de tribunes liep om daar te gaan zitten. Enorm geïrriteerd plantte ik mijn armen op mijn benen waarbij ik mijn hoofd begroef in mijn handen. Het was ongelofelijk- maar al te waar dat dit de duizendste beater leek te zijn die niet eens mijn team kon beschermen voor een dolle beuker. Hoe moeilijk kon het in vredesnaam zijn?! Van ellende was ik ook weer naar de grond gevlogen nadat ik een seintje had gegeven dat ze door moesten spelen. Van de hele opkomst moest er toch wel iemand zijn; maar een iemand die Jonah kon vervangen. Een iemand maar; of misschien twee personen zodat ook Draco vervangen kon worden. Alles moest op alles; dit was mijn laatste jaar en de cup zal van míj weer worden. Het was Plank die de beker van ons afgepakt had in leerjaar drie. Een schande- maar ik was toen geen aanvoerder. Als ik dit jaar niet ging winnen dan zou ik enorm voor paal staan. Voor iedereen.
Nerveus wreef ik met mijn handen over mijn gezicht voordat ik mijn hoofd weer ophief om weer de lucht in te staren waar allerlei groene stipjes bewogen. De een sneller dan de ander- de een met meer vaardigheid en de ander beduidend minder.
‘..We hebben zo’n slecht team Jonah..’ murmelde ik zachtjes waarbij ik mijn hoofd omdraaide naar de plek waar Jonah altijd zat wat nu echter leeg was. Zelfs de plek was koud waar mijn hand nu in de leegte taste. Hij had me verlaten. Hij had me verraden. Alleen voor één meisje. Ik kende hem langer. Ik ken hem al zeven jaar. Hij is van míj en niet van May- en toch.. toch zat ik hier alleen terwijl May míjn vriend had afgepakt. Míjn. Dit was allemaal háár schuld. Zíj heeft hem geïndoctrineerd met haar valse leugens en haar parfum. Misschien had ze zelfs wel een liefdesdrankje in zijn drinken gegooid. Het zou me niks verbazen dat die lelijke boomtrul dat zou doen. Jonah moest het zelf maar uitzoeken. Het is niet alsof míj het wat uitmaakt. Het enige wat mij uitmaakt is dat May boven Zwerkbal komt. Zwerkbal komt eerst. Punt uit.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

‘Je zult geen inkt nodig hebben. Deze veren hebben al inkt genoeg..’
Ik keek haar met gefronste wenkbrauwen aan voordat ik mijn veer weer oppakte en er naar staarde voordat ik het met een zucht tegen mijn perkament aan zette, tot mijn blik op Campbell viel die al aan het schrijven was maar zijn veer plotseling op het tafel gooide. Hij haf pijn; dat zag ik toen hij met pure pijn in zijn ogen naar zijn hand staarde waar de woorden "Ik ben niet meer waard dan de rest.'' Op gegraveerd was; puur met zijn eigen bloed.
Geshrokken wierp ik me terug naar mijn veer toe en gooide die alsof het een dodelijke vloek was het weer op mijn tafel neer waarna ik me weer tot Umbridge richtte.
'Dat "inkt" is ons eigen bloed.' Siste ik en schudde even met mijn hoofd.
'Bent- bent u gestoord?! U mag uw studenten geen pijnlijk straf geven. Tenminste, sinds kort niet meer.' En de laatste murmelde ik; maar het was waar. Heel vroeger was Vilder zijn straffen voor studenten om ze letterlijk te martelen. Maar nu niet meer.
'Dit- dit mag niet; sorry maar dit ga ik niet doen, professor.'


Een verschil tussen George en Leo; Leo is direct george ook wel, maar bij Leo is het vele maler erger.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Mijn topics.
Door vervelende omstandigheden is het hele plan omgegooid en nu ga ik ergens anders heen waar ik waarschijnlijk ook wel eens kan reageren.

Spoiler alert: you will save yourself

Omber

‘Dat ‘’inkt’’ is ons eigen bloed. Bent- bent u gestoord?! U mag uw studenten geen pijnlijk straf geven. Tenminste, sinds kort niet meer. Dit- dit mag niet; sorry maar dit ga ik niet doen, professor.’ Zachtjes tikte mijn hakjes op het plavuizen vloer voordat ik bij meneer Jordaan boog om naar meneer Saunders te kijken- hoewel ik het niet toe zou geven was ik best onder de indruk hoe hard hij door ging pennen terwijl iedere keer het zinnetje dieper in zijn hand gekerfd word. De meeste waren allang gestopt of niet verder gegaan zoals meneer Jordaan.
‘U hoef niet te gaan schrijven; meneer Jordaan. Het kan wachten. Het kan nog deze week; de volgende week of die week erna. Net zolang u uw straf vervult heeft en in die tijd dat jij niet schrijft moet meneer Saunders samen met ú nablijven en dat zou erg naar zijn. Vooral omdat hij blijkbaar wél mijn simpele ministerie goed gekeurde straf uitvoert.’ Poeslief glimlachte ik voordat ik weer opstond en op mijn bureaustoel ging zitten om mijn papieren te organiseren.

[ bericht aangepast op 30 dec 2014 - 10:48 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leo Jordaan

Met haar hoge, ook roze hakjes liep ze terug naar mijn richting toe en boog wat voorover terwijl ik verstijfd stil bleef zitten.
‘U hoef niet te gaan schrijven; meneer Jordaan. Het kan wachten. Het kan nog deze week; de volgende week of die week erna. Net zolang u uw straf vervult heeft en in die tijd dat jij niet schrijft moet meneer Saunders samen met ú nablijven en dat zou erg naar zijn. Vooral omdat hij blijkbaar wél mijn simpele ministerie goed gekeurde straf uitvoert.’ zei ze poeslief en liep weer weg waarbij ze me met nare rillingen die over mijn rug liep achterliet. Ze was eng. Ik staarde even naar mijn veer voordat ik een blik naar Campbell wierp die, verbazingwekkend genoeg, rustig door zat te krabbelen. Ik pakte maar ook mijn veer op en begon de woorden van " Spreken is zilver, zwijgen is goud," op het perkament te krabbelen waarna er meteen een pijnsteek mijn rechterhand binnen drong, alsof iemand met een mes in mijn huid zat te schrapen. Met bloedrode letters verscheen mijn eigen handschrift op de rug van mijn hand en beet op mijn lip ter poging om het pijn te verminderen, maar het verdubbelde zich juist.
'Hoe- hoe vaak moeten we dit schrijven..' siste ik zonder Umbridge aan te kijken.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

NoStranger schreef:
Mijn topics.
Door vervelende omstandigheden is het hele plan omgegooid en nu ga ik ergens anders heen waar ik waarschijnlijk ook wel eens kan reageren.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

'Hoe- hoe vaak moeten we dit schrijven..' hoorde ik naast mij gesist worden waarbij ik van pijn de veer maar liet vallen en over de woorden streelde die enorm vurig afstaken tegen mijn huid. Nooit en dan ook nooit mag George dit zien. Hij had al genoeg problemen en hij zat echt niet te wachten op mijn gezeik. 'Net zo vaak tot het bericht goed tot je doordringt.' Zei ze simpel terwijl ik enorm misselijk naar de letters keek die enorm afstaken op het witte perkament. Ik wist niet of het kwam doorr de grote mate van bloedverlies gezien mijn hele perkament voor de helft al gevuld was, of omdat ik zenuwachtig was om het feit of ik geen flauw idee had wat ik tegen George moest zeggen. Het zag er niet uit of de gekerfde woordeb binnen een avondje zou helen. Zweterig haalde ik mijn hand door mijn haar terwijl mijn niet-gewonde hand naar mijn zij streek wat immense steken gaf. 'Ik-ik..' murmelde ik zachtjes voordat de deur met een klap opgengooid werd. 'Professor Omber. Professor Anderling verwacht u op haar kantoor.' Piepte een kleine jongen in de deur. 'Zeg maar dat ik vanavond wel bij haar langskom.' Met dat schudde hij tot mijn verbazing zijn hoofd. 'Ze wilde u nu zien.' Met dat stond ze tot mijn verbazing op. 'Ik ben zo terug.' Glimlachte ze nadat de deur achter ons dichtviel en ik met een pijnlijke zucht dieper in de stoel viel en mijn ogen sloot.

[ bericht aangepast op 30 dec 2014 - 17:07 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya