Zanna Fawn Savenge
District 18 • Verzorgingsartikelen
Met het gebonk van de teller op de achtergrond kijk ik om me heen, de arena in me opnemend. Zo te zien hadden de spelmakers veel ideeën voor deze spelen, er zijn veel verschillende omgevingen. Een van de fijne dingen vind ik het water, daar kan ik me goed in vinden. Waarschijnlijk gaan veel mensen naar het bos, omdat daar goede plekken zijn waar je je kunt verstoppen, dus besluit ik naar het veld rechts van me te gaan. Het ziet er vanaf deze afstand uit als riet en gras, dus daar zou ik me in kunnen verstoppen. Ik zou laag moeten blijven, maar hopelijk gaat dat wel lukken, al moet ik eerst levend het bloedbad uit zien te komen. Ik richt mijn blik op de teller en zie dat er nog tien seconden zijn, voordat de spelen beginnen. Een vlaag van enthousiasme, gemengd met angst gaat door me heen.
Rustig blijven, Fawn, niet gaan flippen. Ik adem diep in door mijn neus en laat de lucht door mijn mond terug naar buiten glippen. De gong gaat en meteen komen mijn benen in beweging. Zo snel als ik kan ren ik naar een rugzak, die tussen andere spullen in staat, maar blijf om me heen kijken of er iemand op me af komt. Ik grijp de rugzak, net voordat het meisje uit zes de rugzak bereikt. Een kleine grijns komt op mijn lippen te staan en ik doe snel de rugzak op mijn rug. Heel even ga ik wat langzamer rennen en kijk een beetje om me heen. Er liggen al een paar lichamen op het gras, sommigen met open ogen die dood voor zich uit staren, anderen met gesloten ogen. Om me heen zijn veel mensen in gevecht, terwijl anderen het water in springen om te vluchten. Ik zie iemand mijn kant op komen rennen, waardoor ik automatisch weer versnel. Als ik het water heb bereikt, neem ik een hap lucht en spring ik er, zonder twijfel, in.
[ bericht aangepast op 29 dec 2014 - 20:16 ]