• The 16th Quarter Quell!



    Vele jaren na de tweede opstand van de districten zijn de 300ste Hunger Games. De districten zijn 225 jaar geleden weer opnieuw ingedeeld. Heel Panem bestaat uit 24 districten. Tijdens de normale Hunger Games komt er één jongen of één meisje uit een district maar dit jaar zal er uit elk district één jongen en één meisje komen, dit is omdat hun voorouders dat ook moesten doen en dat zij ook niet in staat waren om tegen de macht van het Capitool op te kunnen. Alles lijkt goed te gaan, de tributen gaan de Arena in en een aantal worden er vermoord. Maar dan gebeurd hetgeen wat niemand verwachtte, er komt een invloed van buiten Panem in het spel. De bewoners van Euron, een land wat in het continent wat ooit Europa was ligt, willen Panem overnemen en daardoor gijzelen ze de overgebleven tributen in de hoop dat ze ze komen halen. Zullen de tributen blij zijn dat ze eindelijk verlost zijn van het Capitool, of gaat het er in Euron niet erg veel beter aan toe?


    Rollen:
    District 1 • Luxeartikelen
    • Elise Tris Adams | TheHangingTree
    •

    District 2 • Metselwerk
    •
    •

    District 3 • Technologie
    •
    •

    District 4 • Visserij
    • Activa Alana Rycoma | WhereITold
    • Declan Jr. Curtis | NecklessOfHope

    District 5 • Energie
    •
    •

    District 6 • Vervoer
    •
    •

    District 7 • Hout
    • Madeline 'Mady' Troian Parker | ComingToTheTree
    • Archibald "Archie" Ravor | NecklessOfHope

    District 8 • Textiel
    •
    •

    District 9 • Graan
    •
    •

    District 10 • Vee
    •
    •

    District 11 • Landbouw
    •
    •

    District 12 • Mijnbouw
    •
    •

    District 13 • Kernenergie
    •
    •

    District 14 • Goud en zilver
    • Emily Hanna Jones | TheHangingTree
    • Wolf Donaghue Griffith | Ephrya

    District 15 • Informatie en kennis
    •
    •

    District 16 • Interieur en design
    •
    • William "Will" Luthrodox | WhereITold

    District 17 • Geschiedenis
    • Alison Lily McCallie | TheHangingTree
    • Jace Matthew McCallie | MetUpAtMidnight

    District 18 • Verzorgingsartikelen
    • Zanna Fawn Savenge | Gwych
    •

    District 19 • Vermaak
    • Shealyn Jonah Rash | Ephrya
    • Cayden "Kay" Jack Henderson | Mashtonx

    District 20 • Kunst
    • Samantha Lynn Hale | MetUpAtMidnight
    • Lucassem 'Lucas' Maxwell Rivers | ComingToTheTree

    District 21 • Experimenten
    •
    •

    District 22 • Mutaties
    •
    • Evrest Lavin | Orochi

    District 23 • Voedsel verwerking
    •
    •

    District 24 • Elektronica
    • Cashmere `Chassy` Lauren O`Delane | Gently
    •



    Extra uitleg over de districten:
    District 14: Dit district is vooral bezig met goud en zilver uit de grond te halen, omdat goud en zilver een erg gewilde grondstof is in het Capitool is dit district daarom ook erg rijk. Dit is tevens een beroepsdistrict.
    District 15: In dit district wordt alle informatie over het hele Capitool verwerkt, van inwoners van de districten tot de deelnemers aan the Hunger Games. Ook wordt hier bepaalt wat mensen op school leren. De mensen in dit district zijn niet rijk maar ook niet arm, vergelijkbaar met district 5.
    District 16: In dit district wordt interieur ontworpen en gemaakt. Dit district is redelijk arm.
    District 17: In dit district houden ze zich vooral bezig met de geschiedenis, maar dan vóór het Capitool. Alles wat nog niet is vernietigd wordt hier wel vernietigd. Niemand weet precies wat de mensen in dit district doen en het is ook allemaal uitermate geheim. Dit district is het kleinste van allemaal. Het is niet arm maar ook niet rijk.
    District 18: In dit district houdt men zich bezig met verzorgingsartikelen maken zoals make-up. In dit District zijn ze ook erg rijk en dit is ook een beroepsdistrict.
    District 19: In dit district worden alle mensen opgeleid tot acteurs, zangers, dansers en alles wat met vermaak te maken heeft. De aller besten mogen af en toe naar het Capitool om daar op te treden. Dit district is ongeveer even rijk als district 4. Dit district is een beroepsdistrict.
    District 20: Hier maakt men de schilderijen, schrijft men de boeken en alles wat met kunst te maken heeft. Dit district is arm.
    District 21: In dit district worden verschillende experimenten uitgevoerd ook worden er hier, net zoals in district 2, vredesbewakers opgeleid en wapens gemaakt. Dit district is echter niet zo rijk als district 2 en behoort ook niet tot de beroepsdistricten.
    District 22: In dit district houdt men zich bezig met mutaties. Dit is een redelijk arm district.
    District 23: In dit district wordt voedsel verwerkt. Dit is een heel erg arm district.
    District 24: In dit district wordt elektronica gemaakt voor het Capitool. Dit is een rijk district en een van de beroepsdistricten.



    Regels:
    - Hou het gezellig!
    - Er is geen woordenlimiet maar schrijf wel een redelijke post
    - Bedenk goed of je actief mee kan doen voordat je een rol reserveert
    - Niet elkaars personages besturen zonder toestemming
    - Alleen MetUpAtMidnight en TheHangingTree openen topics
    - 16+ mag maar zet het even in een spoiler


    De Arena


    Cornucopia
    De cornucopia is een soort tent, met tassen bestaande uit benodigdheden er in, er om heen verspreid, hoe dichter bij het midden je komt, hoe beter de wapens en de overlevingsmiddelen
    Startblokken
    De startblokken staan op een soort palen en tijdens het aftellen dalen deze langzaam steeds verder de grond in en na drie minuten zijn de volledig onder de grond verdwenen. Wanneer de teller op 0 staat staat het blok tien seconden stil en gaat het daarna weer langzaam aan dalen.
    Bossen
    In de bossen zijn veel mutaties te vinden, je vindt hier met geluk ook wat water en voedsel.
    Rotsen en Bergen
    De rotsen en bergen zijn erg gevaarlijk en scherp, op de top ligt sneeuw. Er zijn hoe verder je naar de top komt, minder mutaties en meer kans op het vinden van water en/of eten en heel af en toe kleine wapens zoals een pijl, of een klein mes.
    Heuvels
    De heuvels zijn erg overzichtelijk, er zitten hier geen mutaties maar je wordt snel gezien. Er is hier ook water en eten te vinden als je goed zoekt..
    Drinkbaar water
    Staat voor zich.
    Niet drinkbaar water
    Dit water is vergiftigd of zout en due niet drinkbaar.
    Sahara
    Hier is het droog. Er is geen eten en of drinkbaar water te vinden en er zijn veel mutaties.
    Stad
    In de stad is veel eten en water te vinden en met geluk wat wapens. Er zijn hier wel veel mutaties
    Grasveld
    Spreekt voor zich.
    Rietveld
    spreekt voor zich.


    Het begin.
    We beginnnen met het startsein, dus wanneer de teller op 0 staat. Volgende week zaterdag om 16:00 zullen we overgaan naar Euron. Naar hun gijzeling e.d.



    In het speeltopic heb ik de reservaties uit de lijst gehaald. Als jou rol wel af was, maar er dus niet in staat, zou het fijn zijn als je dat meld.


    # Idee van MetUpAtMidnight en TheHangingTree

    May the odds be ever in your favor!

    [ bericht aangepast op 29 dec 2014 - 11:06 ]


    take me back to the basics and the simple life


    Archibald "Archie" Ravor


    Op een gegeven moment grijpt opeens een jongen Mady van achteren en houdt hij een mes tegen haar keel. Meteen grijp ik mijn bijl om naar hem uit te halen. 'Ik zou haar maar los laten als ik jou was," sist hij haar toe. Mady doet wat hij zegt en laat haar los, maar ze duwt het meisje in mijn richting. Meteen haal ik hard naar haar uit, in de hoop dat ze bewusteloos ofzo raakt, zodat ik en Mady hier weg kunnen.
    Mady vertrouw ik wel met de jongen, dus ik richt me op het meisje. Ze heeft duidelijk meer ervaring dan ik, waardoor ik zo goed mogelijk alle lessen moet onthouden. Altijd beweeglijk blijven. Ik leun op mijn voorvoeten, waardoor ik gemakkelijk alle kanten op kan. Toon geen angst. Ik voel mijn handen hier trillen en weet dat het zichtbaar is. Maar dat is niet het belangrijkste. Dat is Mady en mij hier levend uit krijgen.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman


    Activa Alana Rycoma


    Van mezelf moet ik kalm blijven. Als ik kalm blijf moet het lukken. Zodra ik iets kan zien kijk ik om me heen hoe de arena eruit ziet. Het eerste wat me opvalt is water. Gelijk komt er een kleine glimlach op mijn lippen die ik niet kan onderdrukken. Water staat bij mij gelijk aan leven. Ik kon al zwemmen voordat ik kon lopen. Ik moet mezelf dwingen daar niet teveel bij stil te staan. Ik heb momenteel wel iets anders te doen dan nadenken over water. Zo snel als ik kan sprint ik naar voren om een goed wapen in handen te krijgen. Gelijk richt ik me op een pijl en boog die ik dan ook pak. In minder dan een seconde pak ik een messenset die ik om mijn middel kan dragen. De pijlenkoker heb ik om mijn rug en als ik me gereed heb gemaakt en me kan omdraaien zijn de meesten nog niet eens bij de Hoorn. Snel trek ik een pijl die ik op de boog leg, op een manier dat ik iemand zo neer kan schieten. Eén oog heb ik dicht en met de andere let ik op wie ik neer kan gaan schieten. Ik kijk goed of er mensen zijn die ik ken. Ik zie een paar bekende gezichten van de beroeps, die ik nog steeds niet vertrouw. Ik vertrouw niemand, maar degene die ik nog het meest vertrouw is Declan. Ik weet niet precies waarom, maar ik denk voornamelijk omdat hij van thuis is. Hij staat met zijn drietand net als ik te kijken wie hij moet vermoorden. Ik ga een beetje achter hem staan.
    "Ik geef je rugdekking." Zeg ik tegen hem. Terwijl ik naar hem toe loop schiet ik een jongen neer, net toen die dacht dat ik even niet oplette. Hij zou beter moeten weten. Ik let altijd op.

    [ bericht aangepast op 28 dec 2014 - 23:55 ]


    She was always looking for more..

    Samantha Lynn Hale


    District 20
    –––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

    Als ik de arena zie ben ik opgelucht. Maar tegelijkertijd vormt zich veel angst in mijn lichaam. De pilaren met de startblokken er op beginnen langzaam te dalen en ik focus me op de arena. Lucas staat naast me en meteen vormt er een brok in mijn keel. Ik wil hem niet alleen achter laten. Ik wil niet bij de careers. Maar als ik de eerste dagen wil overleven, dan moet ik wel. Ik zie dat hij zich focust op de arena en ik kijk weer weg. Ik bedenk me hoe hij zich nu wel niet moet voelen. Verraden? Ik denk het wel. en het spijt me. Maar ik wil die eerste dagen overleven. Daarna zoek ik Lucas wel weer op. Ik zorg er voor dat hij levend uit het bloedbad komt. Dan gaat de gong en staat mijn startblok stil. Ik sprint meteen weg, en kom als een van de eersten aan bij de cornucopia. Ik pak snel een messenriem en bekijk hem even. Tien messen, verschillende grootes, allemaal vlijmscherp maar niet allemaal dezelve structuur. Ik grijns een beetje en dan doe ik iets bij iemand wat ik nooit had gewild. Ik vermoord een meisje. Ik weet ook niet hoe ik het deed en waarom, et gebeurde. Overlevingsinstinct gok ik. Het meisje uit district tien valt dood neer en ik slaak een klein gilletje. Nog geen seconde later ontwijk ik een wapen.

    [ bericht aangepast op 29 dec 2014 - 10:51 ]


    take me back to the basics and the simple life

    SHEALYN JONAH RASH.


          Jonah werd losgelaten en in de tijd dat ze naar de jongen werd geduwd, sprong ze behendig overeind. Soms was het feit dat ze wekelijks turnde erg handig.
          Ze dook weg voor de bijl die haar kant op kwam door zich weg te draaien, maar snel stapte ze weer weg. Ze stond nu enkel met haar rug naar Kay toe, maar gezien die haar vijand nog niet was, moest het kunnen. Met haar zwaard haalde ze uit naar de ongewapende arm van de jongen.


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    WOLF DONAGHUE GRIFFITH.


          Wolf baande zich een weg tussen alle tributen en wapens. Uit zijn doen gebracht door alle drukte die er opeens was was hij later begonnen met rennen, maar met zijn snelheid viel dat gelukkig in te halen. Daarnaast hoefde hij het water zo meteen niet door, dus hij kon nu een groot deel van zijn energie gebruiken om te vechten.
          In een paar tellen had hij een messenriem van een stuk of vijftien wapens rond zijn middel. Hij nam er een wat kleinere van een stuk of vijf messen bij en hing die zo dan de riemen elkaar niet in de weg zaten, waarna hij zich zo draaide dat hij het bloedbad goed kon zien. Voor de careers moest hij er vast verschrikkelijk schattig uit zien zo, een jongetje dat amper zeven jaar oud leek te zijn met messen in een arena. Hij zou ze wel eens even laten zien dat ook de kleintjes een handje messen kunnen werpen en goed ook.
          De jongen uit district twaalf zakte in elkaar nadat hij een van de messen tussen zijn ogen had gekregen. Het meisje uit dertien zakte in elkaar toen ze er een in haar borst had gekregen en eigenlijk waren er toen geen slachtoffers meer. Verderop stonden een stuk of vier careers, die uit vier en negentien zover Wolf ze herkende, dus die kon hij niet aanvallen. Verder was eigenlijk iedereen te ver weg om nog precies te kunnen mikken en hij wilde niet de kans lopen toch per ongeluk een van de Careers te raken terwijl ze in een gevecht bezig waren, hoe goed hij ook kon mikken.


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.


    William "Will" Luthrodox


    Aan de ene kant wil ik zo snel mogelijk wegkomen bij de anderen, maar aan de andere kant blijf ik nog liever een tijdje hier en laat ik het water gewoon met rust. Toch weet ik dat ik wel zou moeten, twijfelen heeft geen zin. Het is niet zo dat ik totaal niet kan zwemmen, ik doe het alleen niet graag. Ik ben niet snel, heb geen idee hoe ik het moet doen en ik kan eigenlijk alleen maar een beetje spartelend proberen mijn hoofd boven water te houden en hopen dat ik het overleef. Ik moet mezelf dwingen om in het water te springen. Al gelijk vindt ik het verschrikkelijk. De rugzak heb ik goed om mijn schouders geklemd, maar houd ik verder niet vast omdat ik mijn armen echt nodig heb bij het zwemmen. Mijn speer daarintegen houd ik stevig in mijn rechterhand geklemd. Die laat ik met geen mogelijkheid los. Het water voelt onnatuurlijk aan en ik beweeg een beetje met mijn voeten en handen in een poging mezelf boven water te laten blijven. Ik wil hier zo snel mogelijk weer uit komen en het liefste klim ik zo snel mogelijk weer uit het water aan de kant waar ik er net ben ingesprongen. Ik moet mezelf ervan weerhouden om dat niet te doen, omdat ik dan waarschijnlijk vermoord wordt. Ik probeer dan ook maar niet meer op die kant te letten. Ik focus me alleen maar op de kant waar ik heen moet, de overkant. Met schoppende bewegingen en moeizame ademhaling weet ik mezelf beetje bij beetje naar de andere kant te laten gaan. Als ik daar aankom ben ik uitgeput en weet ik niet hoe snel ik uit het water moet komen. Fijn, ik ben helemaal nat. Echt super. Toch kan ik daar niet te lang bij stil staan en moet ik proberen beschutting te vinden. Snel kijk ik om me heen. Het enige wat ik nu zie is zand. Ik haat het spul nu al, vooral omdat het aan mijn natte kleding blijft plakken.


    She was always looking for more..

    EMILY HANNA JONES.
    "I killed someone, you see. I killed the girl who used to be me"


    Toen het startsein klonk sprong ik gelijk van de plek die ze het startblok noemen af. Ik wierp tijdens het rennen steeds blikken op de plekken waar de andere tributen zich bevonden. Tijdens het rennen keek ik naar de wapens bij de Cornucopia die ik moest te zien bemachtigen. Ik moest sowieso een zwaard hebben, een bijl en een speer zou ook handig zijn. Aangekomen bij de Cornucopia pakte ik een lang glimmend zwaard. Even woog ik het af in mijn hand om vervolgens ook twee speren te pakken. Met de wapens die ik had verzameld liep ik weer van de Cornucopia af. Dit was het moment waarvoor ik al die jaren had getraind. Dit was het moment waarop ik hetgeen wat ze me verdachten te zijn werd; een moordenaar. Ik keek naar de jongen die een paar meter van me vandaan stond. Hij keek bang en verward om zich heen, alsof hij niet precies wist of hij moest vluchten of vechten. Maar niet kiezen was geen optie. Ik rende op hem af en stak het zwaard in zijn borst. Ironisch om te zien dat mijn ouders op dezelfde manier zijn vermoord. Het zwaard trok ik weer uit zijn borst nadat hij op de grond was neer gezakt en was gestorven. Bij mijn ouders was het zwaard er ook al uitgetrokken toen ik ze vond. Dat was denk ik ook de reden waarom ik verdacht werd als de moordenaar. Ze gebruikten mijn eigen tactieken tegen me. Ik rende naar een ander meisje toe wat zo te zien naar een rugzak toe rende. Dom, zo dom. Je moet nooit stoppen met om je heen kijken. Met een lichte beweging gooide ik de speer die haar in de bovenkant van haar rug raakte. Je kan beter op de borst richtten vinden veel mensen maar de rug is veel minder beschermd. Het meisje zakte in elkaar en gelijk zie ik dat er een jongen naar haar toe rende. Hij knielde bij haar neer en trok de speer uit haar rug. Dat is misschien wel de reden dat ik ben gestopt met liefhebben. Uiteindelijk geeft het je alleen maar pijn. Ik rende naar het koppel toe en hakte met een simpele beweging het hoofd van de jongen af. De speer raapte ik op van de grond om vervolgens weer verder te rennen. Ik keek over de hoofden van de tributen in de hoop dat ik Wolf ergens kon vinden. Ik keek naar de Cornucopia en daar zag ik hem staan. Ik rende gelijk naar hem toe en ging naast hem staan.
    "Ik geef je rugdekking" zei ik zacht tegen hem.

    [ bericht aangepast op 29 dec 2014 - 12:40 ]


    -


    Archibal "Archie" Ravor


    [13[Aangezien ik niet verwacht op dat ze die kant op zou duiken en uit zou halen naar nijn ongewapende arm, raakt haar zwaard mijn arm in een lange haal. Een felle steek gaat er doorheen en even voel ik mijn adem steken in mijn keel. Een kleine pijnlijke kreun komt uit mijn mond, maar al snel herstel ik me.
    Vervolgens, iets gedreven door de woede hiervan, haal ik met al mijn kracht uit naar het meisje. De wond brandt, steekt en smeekt me op te stoppen, maar het kan niet. Bloed stroomt eruit, maar zo te zien is het niets dodelijks.
    "Veel ervaring met vechten?" Mompel ik met een grimas. Misschien kan ze echt bij ons horen.[/13]



    Declan Jr. Curtis


    [/font=georgia]Op een gegeven moment voel ik iemand achter me staan. "Ik geef je rugdekking." Meteen grijns ik; Activa is er. Ik steek een of andere jongen uit 24 in zijn borstkas en duw hem het water in.
    Tijdens het vechten begin ik te praten. "Ik zat dus te denken." Met de achterkant van de drietand sla ik iemand tegen het hoofd. "Is het een ridicuul plan om dit eiland over te nemen en de rest weg te jagen? Dan maken we gebruik van het feit dat het omringd is door water." Weer gooi ik dezelfde jongen uit 24 op de grond. "Beschermen net vissersnetten. Geen slecht idee, toch." Even kijk ik naar Activa. We vullen elkaar goed aan, zij met de afstand met haar boog en ik met de man op man gevechten. Wat er dan ook mag gebeuren, een van ons twee heeft een voorsprong in het gevecht.
    [/font]


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    ( Gently --> Amaris c: )


    "Satan's friendship reaches to the prison door."


    Lucassem 'Lucas' Maxwell Parker
    Voordat ik bij het meisje aankwam, sprong ze op. Bang keek ze om zich heen. Haar blik valt op mij, en met trillende handen houdt ze haar boog vast. Pas op dat moment herken ik haar: Cashmere. Ze was toch een Beroeps? Is dit een val?
    Maar de blik in haar ogen en mijn intuïtie vertellen me van niet. 'J-je doet me niets, toch..?' vraagt ze dan, met een best wel hoge stem.
    De speer hangst slapjes langs mijn lichaam. 'Nee,' zeg ik, waarna ik langzaam naar haar toe loop. Dan ga ik zitten op de boomstam.
    'Bondgenoten?' vraag ik haar. Ik heb geen idee wat ik anders zou moeten doen. Dit onschuldige meisje kan ik toch niet vermoorden? Of hier alleen achterlaten? Sam is er niet, en Cashmere ziet er ten minste niet uit alsof ze mij zou verraden aan de Beroeps.
    Nog steeds doet de gedachte van Sam pijn. Altijd zal het pijn doen. Verraad is niet fijn.


    “A queen will always turn pain into power.”

    SHEALYN JONAH RASH.


          Het zwaard liet een wond achter op zijn arm en ze grijnsde. Veel tijd om haar kleine overwinning te vieren nam ze echter niet, zijn bijl kwam alweer haar kant op en als ze niet op zou passen, eindigde ze net zoals de tribuut die ze eerder had gedood zonder hoofd.
          In een poging de bijl te ontwijken zette ze meerdere stappen achteruit. 'Veel ervaring met vechten?' Zei de jongen met een grimas, waarop ze weer begon te grijnzen. 'Dat krijg je met die opgedofte trutten in mijn district. Die vragen erom een wapen naar hun hoofd te krijgen.' Vervolgens haalde ze met het zwaard uit naar zijn gezicht terwijl ze zijn wapen probeerde te ontwijken.


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    Madeline 'Mady' Troian Parker


    De jongen met het mes op mijn keel en ik doen beide niets. We kijken naar het meisje en Archie, die ondertussen in een gevecht gewikkeld zijn.
    'Veel ervaring met vechten?' vraagt Archie, waarna hij zijn bijl richting Jonah bracht.
    'Dat krijg je met die opgedofte trutten in mijn district. Die vragen erom een wapen naar hun hoofd te krijgen.' Op dat moment haalt ze uit met haar zwaard, recht op Archie gezicht af.
    'Archie!' gil ik, waarna ik de jongen onverwachts van me af duw. Dan spring ik, en terwijl ik door de lucht vlieg hef ik mijn bijl. Ik kom bij het zwaard aan, en met mijn bijl duw ik hem weg. Bijna vliegt hij uit het meisjes handen, maar net niet. Dan val ik hard op de grond, waarna ik wat naar achteren kruip, naar Archie toe.


    “A queen will always turn pain into power.”


    Cashmere 'Chassy' Lauren O'Delane
    "We don't have to fight, fighting is less important as thinking for freedom."

    Toen hij langzaam naar me toeliep, zette ik nog een stap naar achter. "Nee." Nee? Ik keek hem met een scheve blik aan om te peilen wat hij bedoelde, of het een val was - of niet.
    Uiteindelijk verliet een opgeluchte zucht mijn mond toen hij op een boomstam plaatsnam. "Bondgenoten?" Vroeg hij dan, hij leek in gedachten verzonken. Alsof hij aan iets dacht wat hem zorgen bereidde, maar iedereen had hier zijn eigen zorgen - dus kon ik nauwelijks iets zeggen daarover. Net zoals ik mijn zorgen had, er waren waarschijnlijk al talloze mensen daar vermoord - het zou niet slim zijn, zou ik alleen hier ronddwalen.
    "Oké, Lucassem - toch?" Antwoordde ik met een zwak glimlachje.
    Op een onuitlegbare manier voelde dit vertrouwt, vertrouwt een bondgenootschap te hebben. Niet alleen te zijn, hoop hebben. "En, euh, nu?" Ik keek hem met een geforceerde glimlach aan, totdat ik me aan mijn rugzak herinnerde. Een glimlachje sierde mijn lippen toen ik eraan dacht. "Ik heb bovendien een rugzak met eten en een flesje water," informeerde ik hem dan snel even.

    [ bericht aangepast op 29 dec 2014 - 12:36 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    ELISE TRIS ADAMS.
    "Why would you do that to me after I gave you everything that I had?"


    Met een kleine grijns keek ik de Arena rond toen het startsein klonk. Er was water. Ik had altijd al van water gehouden. Ik begon te rennen richting de Cornucopia terwijl ik zorgvuldig blikken wierp op waar de tributen zich bevonden. Toen ik bij de Cornucopia was aangekomen pakte ik gelijk een messengordel met een aantal messen. Ik kon redelijk goed richten met messen. Ook pakte ik een speer. Ik vond messen prettiger maar een speer kon ook goed te pas komen. Ik keek naar Tobias die naast me stond. Ik kende hem al vanaf kleins af aan. Zijn ouders waren goede vrienden met mijn ouders. Hij gaf me een mes aan en even moest ik glimlachen door de ironie van deze situatie. Hij wist niet dat ik had besloten om niet mee te gaan met de Careers. Hij wist niet dat hij me zojuist het wapen had gegeven waarmee ik hem ging vermoorden. Ik liep een stukje achter hem langs en ging achter hem staan. Hij was bezig met een aantal wapens.
    "Ik geef je rugdekking" zei ik zacht. Ik had nog steeds geen wantrouwen gewekt. Ik klemde het mes stevig beet in mijn hand en stak het in zijn rug hem vervolgens om te draaien en op de plek van zijn hart te steken. Hij zakte in elkaar en ik merkte gelijk dat hij dood was. Ik draaide me om en zag dat Eric me gezien had. Hij rende naar me toe maar voordat hij de kans kreeg om me aan te vallen gooide ik de speer in zijn borst. Ik pakte snel nog een speer van de Cornucopia omdat de speer uit zijn borst trekken verspilde tijd zou zijn. Ik had al vele tributen bestudeerd om te zien of ze in aanmerking zouden kunnen komen als bondgenoot. Ik wilde met de twee uit district zeven een bondgenootschap vormen. Allebei zagen ze eruit alsof ze veel aan zouden kunnen. Ik liet mijn blik langs alle tributen gaan in de hoop dat ik ze kon vinden.


    -

    WOLF DONAGHUE GRIFFITH.


          'Ik geef je rugdekking.' Hij hoefde niet eens om te kijken om te weten dat Emily naast hem stond, dus knikte hij. 'Laten we gaan voor die twee uit drieëntwintig.' Hij had nu nog achttien messen over en hij nam er een vast, waarna hij heel even opzij keek naar het meisje. Hij moest toch echt omhoog kijken door zijn lengte. Ze was eigenlijk de enige die wist dat hij niet het zwakke, kleine jongetje was zoals hij zich voordeed. Hij was niet dom op zwak en dat zou hij nog maar eens gaan bewijzen.


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.