• All I Want For Christmas Is.... Liefde? Familie en vrienden? Misschien een dak boven je hoofd. New York is the place to be met kerstmis. Gekleurde lichten door heel de stad, grote ijsbanen en sneeuw dat de vele straten bedekt. Maar is dat wel genoeg? Wordt dat meisje dat in de kou rond zwerft echt blij van die magische lichten en prachtig gedecoreerde winkels? Kan die steenrijke jongen wel echt genieten van kerst, als de vele cadeaus niet zijn wat hij écht wil. Verschillende mensen willen het dit jaar anders. Ze willen hun tradities verbreken en een kerst hebben die hen echt blij maakt. Ze verlangen naar die perfecte kerst die in al die liedjes te horen zijn en ze zijn vastbesloten om het dit jaar te halen. Zorgt dit voor nieuwe relaties? Nieuwe vijanden? Wordt dit de beste kerst ooit, of draaien hun plannen uit op een regelrechte nachtmerrie...


    ~ Girls
    Cadence "Cadie" Alejandra Aveiro-Garcia ~ Orton
    Lily Dawson ~ WhereITold
    Isabelle "Belle" de Blasio ~ Sempre
    Isilde Mira Haddock ~ Keynes
    Chasey Phoebe Wedge ~ Gently
    Emily June Hale ~ TheHangingTree
    Diony Milgryn ~ DecemberRain
    Joy Fields ~ GusWaters
    Paris Reese Munoz ~ suprisebitch
    Jacelyn Amelia Deveraux ~ Sangster

    ~ Boys
    Tyler Keith Santiago ~ Orton
    Evrest ~ Orochi
    Nathan Matthew Jones ~ NoStranger
    Christopher `Chris` Taylor Campbell ~ Gently
    Jake Julian Harrington ~ Catesbeianus
    Antoine D'Ablaing ~ GusWaters

    ~ Regels
    - Gebruik goede ABN
    - Bestuur niet andermans rollen
    - Hou al je rollen actief!
    - Geen Mary Sue's en Gary Stu's. Iedereen heeft imperfecties!
    - Blijf actief! Ik wil niet dat dit binnen drie dagen dood is!
    - Alleen ik (Orton) maak de topics aan. Als ik op het moment offline ben wil ik een linkje in mijn GB!

    ~ Begin
    Het is 's avonds rond half acht. Alles is sinds het begin van december nog steeds prachtig verlicht en overal zijn mensen op straat.
    Wat jouw personage aan het doen is, mag je natuurlijk zelf weten. Anderen ontmoeten is nog altijd niet verboden ;]

    [ bericht aangepast op 22 dec 2014 - 19:11 ]


    El Diablo.

    Tyler was nog niemand tegen gekomen. Misschien moest hij zich maar naar zijn penthouse begeven, kijken of daar nog wat te doen was. Misschien wat dingen inplannen voor de greenies. Hij keek even op toen hij een ouder stel hoorde klagen en zag een jongen zitten. Mensen liepen snel voorbij, maar Tyler kende het type. Dit type vormde meestal de greenies. Jonkies die door zijn hulp snel zouden groeien naar echte criminelen. Hij schudde zijn hoofd even en liep naar hem toe. Hoe oud zou hij zijn, nog niet eens achttien. Tyler pakte zijn portemonnee en checkte wat hij kon geven aan de jongen. Hij kon het makkelijk missen. Uiteindelijk viste hij een briefje van 50 uit de portemonnee, die weer in zijn zak gleed. 'Hier..' zei hij uiteindelijk en hij drukt het briefje in de handen van de jongen. Hij kijkt even naar het gezicht dat opkijkt en hij grijnst. 'Misschien een idee om een.. Makkelijkere manier te zoeken, om geld te krijgen.' zegt hij uiteindelijk, waarna hij nonchalant weer recht gaat staan en rustig verder loopt..


    El Diablo.

    Chagrijnig loopt Nathan door een menigte mensen. Probeert hij eens aardig te zijn, loopt het meisje weg. Hij wilde alleen maar ervoor zorgen dat ze niet meer hoefde te stelen.
    Zijn oog valt op een jongen die bedelt bij de menigte. De jongen ziet eruit alsof hij al jaren geen goede verzorging meer gehad heeft. Misschien is deze wat vriendelijker en stuurt hij Nathan niet meteen weg. Een jongen die er niet uitziet alsof hij ontzettend eerlijk is loopt naar de jongen toe en geeft hem geld. Een briefje van 50.
    Nathan loopt snel naar de jongen toe. 'Ik kan wel wat eten voor je kopen als je wilt. Ik ben Nathan, maar noem me maar Nath.'


    Spoiler alert: you will save yourself

    Joy wiegde zichzelf heen en weer op het karton. De koude wind blies constant door het gebouw en ze had het dus aardig koud. Ze moest zichzelf in beweging houden en wiegde dus de hele tijd van voor naar achter. Er ontsnapte zelfs wat dampwolkjes uit haar mond.
    Bovendien had Joy ook nog eens een enorme honger, waardoor ze zich dus enkel nog kon concentreren op het rammelen van haar maag en de kou. Na een tijdje kon ze het niet meer volhouden en ging ze rechtop staan. Ze moest wel iets van eten gaan kopen met het geld maar ze was nog steeds niet echt bekomen van het incident van daarstraks. Daarom stopte ze haar haren onder een versleten lap zwarte stof die ze verder rond haar lichaam wikkelde. Waarschijnlijk zouden de meeste mensen nu niet eens meer zien dat ze een meisje was.
    Joy stopte voldoende geld in haar hand en stak de rest in een gleuf in het gebouw. Daarna ging ze de stad terug in om eten te kopen.
    Ze nam een sneetje brood uit de zak die ze had gekocht en wandelde met gebogen hoofd verder. Het was koud, nog steeds en ze wist dat dat jammer genoeg niet ging veranderen de komende maand. Bij het zien van de vuurkorf op het plein kon ze dus ook niets anders dan er heen gaan. De oranje vlammen warmden Joy terug een beetje op.


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    “Isilde, maak je klaar voor het etentje van vanavond,” riep Isilde’s moeder vanaf onderaan de trap. Isilde had echter hele andere plannen en sloop het raam uit – weg van huis. Haar zwarte, korte jurkje maakte het er niet makkelijker op. Isilde had vanuit haar vader’s werk kamer moeten onstnappen, ze had dus aan geen enkele andere kleding kunnen komen. Haar hakken maakten tikkende geluiden op de stenen maar gelukkig werd het geluid overstemt door alle mensen die op de stoep. Ze klemde haar armen om haar heen en keek ongemakkelijk om zich heen. Normaal kwam ze hier nooit – dat mocht niet van haar ouders. Maar nu had ze er schoon genoeg van. Ze voelde zich alleen erg ongemakkelijk op straat en na een tijdje liet ze zich maar vallen op de stoep. Het was geen goed idee geweest. Ze had zich beter moeten voor bereiden.

    Evrest keek de straat af naar de mensen die voorbij liepen. Sommige spraken kort met elkaar, sommige gaven zelfs geen aandacht. Hij zag goed hoe een man of eerder jongvolwassenen naar hem toe liep.
    Evrest wilde weglopen bij dit soort rijke mensen, meestal waren ze degene die hem wegstuurde naar andere plekken, maar deze man pakte zijn portemonnee en haalde er een vrij groot briefje uit.
    Vol nieuwsgierigheid kwam Evrest wat overeind. Het geld werd in zo in Evrest koude handen geduwd. Vol ongeloof bleef hij de man aanstaren. Nog nooit in drie jaar had hij zoveel in een keer gehad. Hij zei nog dat het handig was om op een andere manier aan geld te komen.
    Hoe?
    Evrest moeder was al een persoon geweest die als striptese haar geld verdiende. Hij wilde niet op zoon mannier eindigen. Hij stond al op straat en enkel een station als dak boven zijn hoofd.
    Ineens komt er een man langs en geeft hem vrij veel geld. Evrest wilde achter hem aan, maar een andere jongeman die zich voorstelde als Nathan blokkeerde zijn weg. Wat was hier aan de hand?
    Ineens waren er mensen die eten voor hem wilde betalen of gaven hem gewoon 50 euro.
    'Ehm..Ja...Ik lust wel wat,' hakkelde hij tegen Nath. Hij wist niet hoe hij moest beginnen. Alles was geheel onverachts.


    Vampire + Servant = Servamp

    Nathan ziet hoe de jongen even in de war is. Het is dan waarschijnlijk ook niet zo logisch dat iemand je opeens aanbied om eten voor je te kopen. Misschien denkt hij wel dat Nathan een vreemd persoon is dat mensen mee probeert te lokken of wat dan ook.
          Opeens ziet Nathan een fotograaf aan de overkant van de straat staan. Snel trekt hij zijn capuchon over zijn hoofd en kijkt hij de jongen aan. 'Kom, we moeten gaan voordat de fotografen me zien.' Gelukkig is best dichtbij een taxistandplaats en kan Nathan erin stappen.
          'Luister, ik kan je natuurlijk niet dwingen mee te gaan en je kent me niet, maar ik wil gewoon helpen. Jou keuze.'


    Spoiler alert: you will save yourself

    Paris nam een slok van haar warme chocolademelk, terwijl ze naar buiten keek. Ze had zich zo op deze dag verheugd. Vandaag had ze met Leah, een vriendin van de middelbare school afgesproken. Omdat Leah een paar jaar geleden naar een andere stad was verhuisd, hadden ze elkaar al een tijd niet meer gesproken, en het leek hun een goed idee om weer een keer samen te gaan shoppen. Zoals ze vroeger vaak deden. Leah was nogal veranderd. Ze werd sneller boos en zeurde vaak. Nadat ze een paar winkels hadden bezocht zei Leah dat ze met haar nieuwe vriend had afgesproken, en toen ging ze weg en liet ze Paris alleen achter. Aangezien Paris geen zin had om weer naar huis te gaan, bleef ze nog even in de stad.


    night thinking, day dreaming

    Antoine wandelde over een plein waar nog eens extra veel lichtjes stonden en een grote kerstboom. Daar rondom stonden er vuurkorven waar verschillende mensen hun handen aan warmden terwijl ze gezellig aan het bijpraten waren. Hij zag een kleine gezellige koffiebar en zette zich neer in een comfortabele stoel naast het raam zodat hij uitzicht had op het plein. Antoine nam zijn iPhone uit zijn broekzak en nam kleine slokjes van zijn heerlijke warme chocomelk die net was gebracht door een meisje.


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Evrest keek Nathan aan. Hij had nog steeds het briefje in zijn handen en hij was druk met zichzelf of hij mee moest of niet. De man was trok zijn capuchon over zijn
    hoofd. Hij keek Evrest weer aan, waarbij de jongen wat gespannen bleef staan.
    Hij zei dat er fotografen waren en daarbij keek Evrest zelf om zich heen, maar hij onderscheide ze alleen maar als mannen en vrouwen met dure apparaten. Hij had daarna wel gelijk, Evrest kende hem niet en andersom, waarom zou hij mee moeten met deze gast?
    Ergens in de verte hoorde hij sirenes.
    'Ik moet gaan,' sprak hij en wilde ervandoor gaan. Hij liep langs de man, maar bleef na een aantal meters staan. 'Het is Evrest,' sprak hij zijn naam uit en rende de straat uit richting het station.
    Hij had geld en hij wilde niet dat hij meer geld van iemand zou afpakken. Even bleef Evrest staan toen hij een meisje zag staan bij een vuurkorf. Evrest zag dat het meisje eruitzag dat ze eten kon gebruiken.
    Hij keek achterom of hij Nathan nog zag, voordat Evrest naar de vuurkorf liep. Hij duwde zich tussen de mensen om naast het meisje te gaan staan.
    'Het is aardig koud,' begon hij het gesprek met haar aan.

    (Meisje is Joy)


    Vampire + Servant = Servamp

    Lily's passen werden steeds sneller, omdat ze zo graag naar huis wilde met dit koude weer. Haar jas was te dun en liet de wind door, maar geld voor een nieuwe had ze niet. Vandaag had ze weer contact gehad met de eigenaar van het appartement, wie zijn geduld steeds meer begon te verliezen. Het was waar dat ze al een tijdje geen huur meer had betaald, maar kon hij dan ook geen klein beetje medelijden tonen met een zieke vrouw en haar onderhand vermoeide dochter? Blijkbaar niet. Blijkbaar zou hij de twee elk moment uit het appartement kunnen zetten. Lily had geen idee wat ze dan zou moeten doen. Alleen zou ze niet op straat kunnen overleven en met haar moeder erbij al helemaal niet. Toch zou het er misschien wel van komen, Lily kon enkel nog hopen dat ze de winter uit zou kunnen houden. In de zomer zou het vast makkelijker zijn, nam ze zich voor. Of dat hoopte ze tenminste. Ze zou niet weten wat ze anders moest denken. Ze kon zich niet voorstellen dat ze hier in deze kou op straat zou moeten blijven. Tijdens het lopen komt ze langs een etalage waar ze ongeacht de kou, even stil blijft staan. De etalage hangt voor sierraden. In die paar zeldzame ochtenden dat ze haar moeder mee nam naar buiten had zij die sieraden stuk voor stuk geweldig gevonden. Ze had geglimlacht tijdens het bekijken ervan en ze had Lily verteld dat haar vader op deze plek altijd sieraden kocht die ze aan haar gaf. Zelfs haar trouwring. Nu maakte het toch niet meer uit, haar vader was weg en haar moeder was ziek. Niets wat ze daaraan kon doen. Lily's hand raakte heel even het glas. Hoewel ze nooit binnen was geweest betekende de winkel erg veel voor haar.


    She was always looking for more..

    Joy keek op naar de jongen naast haar. Normaal gezien sprak er bijna niemand met haar en nu werd ze al voor de tweede keer aangesproken. Ze zag dat de jongen net zo was als haar, gelukkig. Voor vandaag had ze wel weer genoeg rijke, vrolijke mensen gezien. Ze vond het hele kerstgedoe maar niets. Al die families en vrienden die gezellig cadeautjes gingen kopen voor elkaar. Al moest ze toegeven dat de lichtjes in de stad echt prachtig waren. 'Ja en het gaat er niet warmer op worden de komende dagen vrees ik', antwoordde ze.

    [ bericht aangepast op 20 dec 2014 - 17:26 ]


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    De jongen die zich voorstelde als Evrest wegloopt. Geweldig, al twee keer vandaag loopt er iemand weg van hem. De chauffeur vraagt waar hij heen wil en even twijfelt Nathan. Terug naar de studio? Nee, daar zit Jack en die is waarschijnlijk ontzettend boos. Thuis zijn waarschijnlijk ook veel mensen die vragen stellen.
          Omdat hij niks weet stuurt hij de chauffeur maar naar een winkelstraat in het centrum. Sowieso moet hij nog kerstinkopen doen. Hopelijk is er überhaupt nog iemand die met hem wil praten - en niet alleen omdat hij beroemd is.


    Spoiler alert: you will save yourself

    - Iemand voor Isilde?

    - Ik heb Tyler of Cadie voor je?


    El Diablo.

    - Nathan kan ook wel.


    Spoiler alert: you will save yourself