Het is een heel mooi iets, als je het mij vraagt. Alleen krijg ik het niet voor elkaar. Ik heb geen echte vriendschap met iemand, tenminste dat gevoel heb ik niet. Het gevoel dat iemand echt mijn vriendin is. Ik ben dan ook altijd jaloers als ik op straat of ergens anders twee meiden zie die gewoon wel vriendinnen zijn en gewoon een gezellige tijd met elkaar hebben. Het is niet zo dat ik het hen niet gun, maar meer zo van dat wil ik ook.
Ik weet dat vriendschap niet er ineens is, dat het iets is wat moet groeien en dat je er je best voor moet doen. En toch frustreert het mij enorm dat ik gewoon geen vriendschap met iemand heb. Uiteraard heb ik op de basisschool wel vriendinnen gehad en dan gingen we ook naar elkaars huis om daar te spelen. Daarna is het waarschijnlijk mis gegaan, misschien omdat ik ook nooit aan msn heb gedaan. Het mocht niet van mijn ouders en braaf als ik was, deed ik het dan maar niet. Dus die hype/periode heb ik volledig gemist.
Natuurlijk kreeg je daarna andere dingen zoals Hyves en nu hebben we Facebook. Hyves mocht ik ook niet, net zoals habbohotel (ik heb er wel heel wat verhalen over gehoord). Bij Hyves heb ik wel een account aan gemaakt, omdat ik het onzin vond dat ik dat niet mocht. Niet dat ik er veel op zat.
Tuurlijk heb ik wel meiden gehad die mij aardig vonden, zo'n onaardig kreng ben ik nu ook weer niet (dat geloof ik heel erg graag), maar het ging nooit goed. Het werd nooit een echte vriendschap zoals ik ze zie op straat of binnen school. Misschien omdat ik dingen niet kan uit praten, ik weet wat ik irritant vind aan iemand anders. Alleen ik weet niet hoe ik dat aan diegene moet uitleggen zodat die persoon mij daarna nog wil zien. En eerlijkheid vind ik wel belangrijk.
En ik vind het ook heel moeilijk om aan iemand die ik ontmoet om te vertellen dat ik geen vriendinnen heb. Want haast iedereen die ik ontmoet, gaat ervan uit dat ik vrienden of vriendinnen heb. Dan vind ik het gewoon genant om te moeten vertellen dat ik geen vrienden of vriendinnen want dan komt bijna altijd de vraag waarom. Ik heb een hekel aan de vraag waarom. Ik weet niet precies waarom ik geen vrienden of vriendinnen heb, behalve dat ik geen ruzie's/meningsverschillen kan uit praten en niet zo'n geweldige gesprekspartner ben omdat ik graag aan het woord ben. Of ik ben gewoon een kreng en weet ik dat niet omdat ik niet in iemand anders zijn/haar hoofd kan kijken. Want daar denk ik heel vaak over na als ik iets tegen iemand zeg als ik iemand ontmoet, wat vind diegene van mij en mag diegene mij. En zou ik misschien een vriendschap met diegene kunnen opbouwen?
Ik moest het even kwijt dus als je het allemaal hebt gelezen, dankjewel.
[ bericht aangepast op 23 nov 2014 - 20:12 ]
Physics is awesome
