Rol: Kandidaat
Volledige naam: Oliver Ari Flynn
Leeftijd: 29, 17 Maart
Afkomst: Nieuw-Zeeland. Oliver is geboren in Wellington als derde in een gezin van en blank vader en een Maori moeder.
Uiterlijk: Oliver is een lange magere jongen met een bleke huid, die snel kleurt. De spieren die hij heeft zijn goed zichtbaar, maar zo zijn zijn pezen, aderen en botten. Zijn ogen zijn warm bruin met een duister zwart randje erom, omlijnd met lange donkere wimpers. Van naturen heeft Oliver donkere, bijna zwarte krullen, maar zeker als hij niet gebruind is door de zon verft hij zijn krullen goud tot donker blond. Dat vind hij gewoon mooier staan en dan lijkt hij minder bleek. Oliver heeft een aantal tattooages: Een
vlammende vos op zijn borst, over zijn hart, die staat voor wijsheid en passie, wat hij in alles legt wat hij doet. Ook heeft hij een
tribal kiwi op zijn pols om hem te herrinderen wat zijn afkomst is. Als laatste heeft hij
13 pootjes in witte inkt van zijn pols naar zijn elleboog lopen. Deze staan voor zijn 2 broertjes, 2 zusjes, zijn ouders en grootouders, en zijn huisdieren. Het laatste pootje wat is toegevoegd kwam toen hij zijn
Ierse Wolfshond Nia adopteerde, die inmiddels zijn steun en toeverlaat is.
Karakter: Oliver is een man met veel verschillende gezichten en uitersten, die een voor een passen bij zijn emoties. Een kant van hem is vrolijk, opgetogen, lief en druk en is echt in voor alles en staat voor iedereen klaar. Het gekste is voor hem nog niet gek genoeg en zijn moed gaat tot ver voorbij wat gezond is voor een mens. Hij is druk, stuitert rond en is echt de clown van het stel die iedereen kan opvrolijken en doen lachen, hoe diep ze ook in de put zitten. Hij is er dan ook altijd als je hem als vriend nodig hebt of een luisterend oor of advies wil hebben, van deze hopeloze optimist. Dit is hij meestal rond zijn vrienden en bekenden, al is sinds het incident in zijn eerste jaar als dieren- en veearts dit ook een stuk minder geworden. Een andere kant van hem, de kant die niemand graag naar boven ziet komen, is zijn duistere kant. Als deze naar boven komt is hij de schrik van velen. Hij is dan koud, meedogenloos, kil, onbevreesd en heel erg wreed. Als deze kant naar boven komt kan degene die hem heeft doen verschijnen beter vluchten, want hij is echt in staat om je luchtpijp eruit te rijten met zijn blote handen. Hij is dan echt bloed link en je wil hem echt niet tegen je hebben in deze staat van doen. Een staat die naar boven komt als je zijn familie of vrienden iets aan doet, aan probeert te doen of überhaupt negatief geven doet. Ook als je negatief over zijn geboorteland of afkomst praat kan deze kant makkelijk naar boven komen. Als derde heb je de hopeloze romanticus. Deze kant van Oliver komt maar weinig naar buiten. Eigenlijk alleen als hij alleen is en verliefd wordt het duidelijk in zijn schrijven. Zijn verliefdheid echt uiten heeft hij namelijk erg veel problemen en moeite mee. Hij durft het eigenlijk niet zo goed. Hoe moedig hij ook lijkt bij zijn vrienden en hoe stoer en onbevreesd hij ook lijkt als hij ze beschermt, zo bang is hij eigenlijk voor afwijzingen, waardoor hij zijn liefde alleen echt durft te tonen door poëzie en short stories. Als laatste heb je de kant die de meeste mensen het vaakst zien: De neutrale behulpzame onleesbare grijze muis. Hij velt eigenlijk geen oordelen over anderen, voor hij hun verhaal heeft gehoord, houd zich vaak ook afzijdig, zeker tegenover vreemden, om eerst hun verhaal te horen en dieper in hun hoofd te kunnen kijken, naar hun motieven, gedachtes en gevoelens, voor hij echt iets zegt of doet. Vaak lijkt hij hierdoor verlegen, maar eigenlijk is hij gewoon stil, omdat hij weinig zinnigs te zeggen heeft en niet zo houd van de kletskous uithangen als hij niets te zeggen heeft over een onderwerp. Vaak zit hij ook gewoon te dromen, dromen over later, dromen over zijn leven, dromen over andere werelden, waar hij dan verder over schrijft in zijn haast onleesbare handschrift in het kleine schrijfblokje wat hij altijd bij zich heeft. Dat is ook echt wat Oliver het liefste doet in zijn vrije tijd: schrijven, al is dat soms wat lastig en is dit weer een gevalletje van schijnbare moed, omdat hij nogsteeds niet een van zijn uitgetypte manuscripten aan iemand laten lezen uit de angst om compleet de grond in geboord te worden. Onder al deze langen zit namelijk een best onzeker jongetje, wat zijn ware gevoelens grotendeels flink weet te onderdrukken tot hij ze eruit kan laten op de pagina's van zijn schrijfblokje of over de toetsen van zijn typmachine. Toch zal hij altijd klaar staan als iemand echt hulp nodig heeft, of hij ze nou kent of niet. Hij valt niet snel op en houd zich erg op de achtergrond terwijl hij in stilte zijn werk doet en zijn leven leeft. Dit stille, haast mysterieuze gedrag is ook veel erger geworden sinds het incident.
Extra: Oliver is een dieren- en veearts in het gebied rond Wellington. Hij doet hier niet alleen honden en katten, maar ook paarden, koeien, geiten, en wilde dieren. Hij vind het geweldig en leeft echt op door zijn werk, maar met de baasjes of vinders praten vind hij wel nog altijd het minste aan zijn baan. Hij is heel veel liever gewoon met de dieren bezig, dan met de mensen eromheen. Dit is alleen erger geworden na zijn incident.
Tijdens Oliver's eerste jaar als dieren- en veearts verwikkeld geraakt in een lastige situatie. Zonder het te weten raakte hij verwikkeld in een grootschalige zwendel met racepaarden, die hij elke keer onder zijn hoede kreeg omdat ze plots futloos werden en koliekverschijnselen kregen. Oliver was pienter genoeg om uiteindelijk een patroon te zien en wit poeder te vinden onder de halsters van de paarden en vreemde uitslagen hadden in hun bloedkweekjes. Hij kwam alleen te dichtbij en toen hij uiteindelijk naar de politie wilde gaan vanaf de track ging het mis. Toen hij langs een steegje liep down-town, werd hij erin gesleurd en veel meer herrinderd hij zich er niet meer van, tot het moment dat hij wakker werd in het ziekenhuis met een rechter onderbeen en een linker oog minder en nog wat wonden die zouden helen over de tijd. Inmiddels loopt Oliver met een kunstbeen en heeft hij een glazen oog, waardoor de meesten het niet eens zouden merken, maar het heeft hem met mentaal veel schade opgescheept, net als het feit dat zijn dieptewaarneming grotendeels is verdwenen. Nogsteeds is hij een goede dieren- en veearts, maar hij is wel bang dat het nog een keer zal gebeuren, al zou hij nooit een dier hulp weigeren. Degenen die verantwoordelijk waren voor zijn wonden en de paarden zijn wel opgepakt en zitten inmiddels achter slot en grendel.
[ bericht aangepast op 12 nov 2014 - 19:23 ]
Bowties were never Cooler
