{250} Het maanmeer | Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

2 nov 2014 - 20:56

Dandelions 255

Het maanmeer | Rollentopic

At the lakeside, the ordinary becomes magical

Apostle Creek is een klein Brits kustplaatsje dat niet al te ver van Liverpool vandaan ligt. De naam is een vrij logische verklaring voor de geschiedenis van dit stadje. De stad grenst aan een inham, en op de plek van het centrum stond vroeger een zeer religieus dorpje, waar zich onder andere een psychiatrische inrichting bevond. In dit ‘gekkenhuis’ woonden slechts twaalf bewoners, en zij noemden zich de apostelen. Mensen trokken zich niks aan van die gestoorden, totdat elf gekken hun jongste medebewoner vermoorden, een zestien jarig meisje genaamd Iuda. Ze zou zogenaamd de verrader van het stel zijn en moest boeten voor wat ze had gedaan. De inwoners van het dorp trokken direct de teugels strak aan door alle overige bewoners van de inrichting te executeren. Als herdenking aan het vermoorde meisje hernoemden ze het dorpje naar Apostle Creek.

Vandaag de dag is Apostle Creek uitgegroeid tot een prachtige en sfeervolle plaats waar jong en oud zich kunnen vermaken met de rust en de ruimte, maar ook met het bruisende nachtsleven van de stad. Als twaalf jongeren elkaar kruisen in een plaatselijke kroeg, besluiten ze in een roes naar de kade te lopen. Ze lopen langs de wal van het meer richting een landelijk gelegen gedeelte. Als ze helemaal het bos in zijn gelopen, lijkt de bewoonde wereld zo ver dat ze bij de oever in slaap vallen en daar voor de nacht blijven. Wanneer ze wakker worden, staat één van de meisje in het water. Lachend roept ze de anderen erbij te komen. Als ze allemaal in het water staan en naar onder duiken, verdwijnen ze in een groot zwart gat en belandden zo in een duistere wereld waar angst, verdriet en woede op elke hoek staat te wachten.

Bovendien krijgen alle jongeren hun eigen demon die hen bijstaat in hun zoektocht naar de werkelijkheid. Het meisje die als eerste het water ingaat, deelt haar ziel met Iuda. Je wordt als het ware één met de geest die in je dringt.

Regels
x 16+ is toegestaan mits je de spoilerknop gebruikt
x 250 woorden per post
x Er zijn geen strenge richtlijnen, maar er is wel een verhaal waar je je aan moet houden
x Hou het een beetje leuk onderling
x Ga alsjeblieft niet met iemand anders’ personage spelen
x Hou je aan de algemen Q regels
x
de patiënten van Daisyfield’s Psychiatric Hospital, 1879

Aldwyn - 20 jaar, opgenomen wegens stemmen in het hoofd, achtervolgd worden etc (schizofrenie)- Metgezel van Scion
Charles - 38 jaar, heeft zijn kinderen uit huis gejaagd en vervolgens zijn vrouw in stukken gehakt (psychopatisch)
Frank - 32 jaar, Heeft geprobeerd zichzelf te onthoofden (depressies)
Thormund - 25 jaar, durft niet naar buiten te gaan, bang voor de grote wereld (angststoornis)- Metgezel van Jeremia
Arthur - 18 jaar, Telt altijd tot vier bij het lopen, moet alles geroutineerd doen (dwangneurose)- Metgezel van Pépé Hunter
Walter - 29 jaar, heeft woedeaanvallen en kan niet goed spreken (autisme)

Iuda - 16 jaar, verandert soms vanbinnen in een sadistisch, zelfs satanisch monster (psychoses) - Metgezel van Zara
Helen - 23 jaar, wil niet eten, bij inname van voedsel wordt het uitgebraakt (eetstoornis)- Metgezel van Heather
Grace - 19 jaar, Kan niet praten, slechts keelgeluiden maken of kleine woordjes brabbelen (spraakstoornis)
Mary - 40 jaar, sluit zichzelf op omdat stemmen dat haar vertellen (schizofrenie)
Margaret - 31 jaar, wil niets meer doen, heeft doodswensen (depressies)
Clara - 20 jaar, kan niet tegen kleine ruimtes, donker en aanrakingen (fobieën)- Metgezel van Chester

Aldwyn, Charles, Frank, Thormund, Arthur, Walter, Helen, Grace, Mary, Margaret en Clara geloven dat Iuda, hun jongste medebewoner, rechtstreeks door de duivel gezonden is om hen, de apostelen van de moderne tijd, te verraden. Als ze doordraait (in een psychose belandt) schreeuwt ze naar iedereen dat Satan in haar schuilt, dat ze iedereen in brand zal steken met het Vagevuur. Ze slaat en trapt de bewakers en behandelaars van het ziekenhuis en heeft een paar keer met een mes in haar benen gesneden terwijl ze lachend riep dat de duivel op die manier naar buiten kon komen. Ze zijn bang dat ze nog meer zal aanrichten en op een heldere nacht, als de maan op het meer schijnt en schittert als een edelsteen, sluipen ze haar kamer binnen en vermoordden haar door haar eerst de wurgen, en als ze dood is, snijden ze haar ledematen af. Als laatste verbranden ze haar buiten op het erf en strooien het as uit over het meer. Net op dat moment komt het personeel naar buiten gerend. Ze houden de elf overgebleven patiënten vast tot de volgende ochtend, als de burgemeester op het podium op het hoofdplein van Apostle Creek gaat staan en de inwoners vertelt wat er is gebeurd. De menigte lijkt nog maar één ding te kunnen schreeuwen: “Executie! Executie! Executie!” Dus, geeft de burgemeester het woord aan de directeur van Daisyfield.
“Ik, Mr. Hamilton, ben het met u eens dat wat deze elf psychisch in de ware geraakte patiënten van ons ziekenhuis, het onschuldige kind hebben aangedaan, absoluut onrechtvaardig is. Maar, mijn geachte volk, dit meisje was een zeer groot gevaar voor de samenleving. Zij heeft meerdere keren geschreeuwd dat ze Satan was. De angst van haar medebewoners moest oogverblindend zijn geweest. Evengoed, de gekte die in het huis rondheerste, is op hen overgeslagen. Welicht zijn zij ook besmet met de aandoeningen van Iuda Efford. Welicht denken zij op den duur ook dat ze Satan zijn. Executie is onze enige uitweg. Bewakers, breng de elf misdadigers naar de muur.” De hele menigte houdt zijn adem in als de gestoorden worden afgevoerd. De muur staat aan de kade van het meer, richting de boskant, niet zo ver van de plek waar ze Iuda’s as hebben uitgestrooid. Een grote brandstapel wordt opgebouwd bij de muur.
“Zij krijgen precies wat ze Iuda hebben aangedaan,” roept Mr. Hamilton. Alle elf worden nog levend op het vuur gegooid. Ook hun as wordt in het meer gegooid. Iedereen druipt af, en een paar mensen bijven over om de rommel op te ruimen. Een oude vrouw die in een hutje in de heuvels woont, blijft er bij staan kijken terwijl een roepje niewsgierigen zich om haar heen dringt als een zwerm bijen.
“Pas goed op, kindjes. Wie zich toegeeft aan de kracht van het meer, loopt de kans om de diepte ingetrokken te worden.” Met die woorden verdwijnt ze en niemand zag haar ooit terug.
Na afloop van deze gebeurtenis kreeg het meer de naam “Het Assenmeer.”

Nu is het 2014. Ashlake Pub, zeer origineel, geeft een open podium en verschillende bandjes komen optreden. Dit evenement is altijd zeer in trek bij de jeugd, en er zijn dan ook veel jongeren aanwezig die avond. Buiten straalt de maan en een willekeurige groep van twaalf personen lopen allemaal, individueel, naar buiten omdat ze zich vreselijk aangetrokken voelen tot het maanlicht en het meer. Eenmaal buiten beseffen ze dat en lachend trekt de groep steeds verder het bos in. Dan staan ze stil bij een plekje aan het meer waar nooit iemand komt, en ze bouwen er een kampvuurtje waar ze rondom gaan zitten om te kletsen. Ze vallen er in slaap. De volgende ochtend wil één van de meisjes, Zara, gaan zwemmen. Ze springt het water in en roept iedereen erbij te komen. Als ze allemaal het water induiken, komt er opeens een groot zwart gat vanuit de diepte omhoog gerezen die hen allemaal opslokt. Ze worden wakker een totaal andere, duistere wereld waar niets hetzelfde is.

We beginnen te spelen bij het moment waarop de twaalf personen zich nog in de pub bevinden en allemaal voelen dat ze naar buiten willen gaan.

Rolverdeling
x Zara Céline Hendrix ~ Iuda door Feininger
xChester Wellington ~ Clara door Sempre
xGereserveerd door Rawen
xHeather Price door Sorridere
x Gereserveerd door bunnylover22
x[/pink]
xJeremia Miller ~ Thormund door bluebearss
xPépé Hunter Lakefield ~ Arthur door KillianHook
x Finlay Alastair Wright door Konigsberg
xScion William Lynn ~ Aldwyn door Graceling
x
x

Don't forget who you are, because you are your most important possesion. Don't loose it.

OH. AND ENJOYYY

[ bericht aangepast op 2 nov 2014 - 21:21 ]
I’m restless. I’d like to think I know who I am, but I’m interested in the world at large. - Alex Turner

9 nov 2014 - 15:20

Dandelions 255

[nee, laten wij maar gewoon verder schrijven]

I’m restless. I’d like to think I know who I am, but I’m interested in the world at large. - Alex Turner

9 nov 2014 - 15:51

Kazama 4921

MistyRocker schreef:
[nee, laten wij maar gewoon verder schrijven]

[Persoonlijk zou ik het wel zo sociaal vinden om ook op andere te wachten. Het is namelijk niet leuk als iemand een tijdje niet kunt reageren en dat twee of drie spelers dan tich posts hebben geschreven. Je speelt een RPG immers samen.]

9 nov 2014 - 15:51

Blaeu 6578

Zara Céline Hendrix
"Jer," antwoordde hij. "Jeremiah, eigenlijk, maar noem me liever Jer. En hoe heet jij?" Het horen van deze naam zorgde er even voor dat Zara zich ongelofelijk somber voelde. Hij ex-vriend heette Jeremiah, maar hij liet haar nooit Jer zeggen. Dat was kinderachtig, zei hij.
"Mijn naam is Zara, of Céline. Beide mag," zei Zara zachtjes, inmiddels al weer minder somber. Het was een talent van haar om haar emoties te verbergen. Logisch, want het was een dagelijkse bezigheid voor haar. "Aangenaam kennis te maken, Jer."
Jeremiah zei iets over het meer dat haast magisch leek en Zara kon niet anders dan grinniken. Heel even had ze medelijden met de jongen voor zijn kinderlijke uitspraak, maar dat was voor ze zich besefte dat ze nog geen paar minuten geleden hetzelfde had gedacht. Ook zij voelde de bijzondere sfeer die het meertje creëerde.
"Je bent wel van de korte bocht, of niet?" vroeg Jer toen Zara net iets te luid iets over de Aziatische jongen achter hen had gezegd. Ze voelde haar wangen rood worden en haalde haar schouders op. Daarna bleef ze even stil, maar iets zorgde ervoor dat ze graag uit wilde leggen waarom ze zo kort door de bocht was.
"Misschien. Ik hou er gewoon niet zo van om te liegen, of de waarheid achter te houden." Ze hoestte. "Dat heb ik al vaak genoeg meegemaakt en dat wil ik niemand anders aan doen. Ik kom liever een beetje hard over dan achterbaks, of zoiets."
Misschien was het de alcohol die aan het praten was, maar Zara leek niet op te kunnen houden met praten. "Mijn ex-vriend heeft me bedrogen, mijn moeder bedroog mijn vader, mijn broertje stal mijn geld en mijn vader hield vol dat hij niet meer verslaafd was, maar ook dat bleek een leugen.
"Het spijt me. Ik kan mijn mond nooit houden als ik drank op heb. Maar goed, nu weet je wel meteen wat voor persoon ik ben. Je hoeft niet per se te blijven. Moet je niet naar binnen trouwens?" Het was Zara's laatste poging om normaal over te komen.

[ bericht aangepast op 9 nov 2014 - 15:52 ]

9 nov 2014 - 15:54

Blaeu 6578

Graceling schreef:
(...)
[Persoonlijk zou ik het wel zo sociaal vinden om ook op andere te wachten. Het is namelijk niet leuk als iemand een tijdje niet kunt reageren en dat twee of drie spelers dan tich posts hebben geschreven. Je speelt een RPG immers samen.]

-- Dat klopt op zich wel, maar als de rest bijna nooit schrijft, loopt de RPG het risico om dood te lopen. Jullie hadden allang de kans om in te springen, hoor. --

9 nov 2014 - 16:10

Kazama 4921

Griffiths schreef:
(...)

-- Dat klopt op zich wel, maar als de rest bijna nooit schrijft, loopt de RPG het risico om dood te lopen. Jullie hadden allang de kans om in te springen, hoor. --

[Daar heb je gelijk, maar je weet niet hoe de persoonlijke situatie van iedereen is, daardoor hebben mensen wel vaker minder tijd om te reageren. Als het echt erg lang duurt (en dan heb ik het niet over 1 of 2 dagen) kun je altijd een berichtje spelen met de vraag of je nog wilt reageren. Dan loop je sowieso niet het risico dat mensen stoppen omdat andere "gewoon doorspelen"]

9 nov 2014 - 17:26

Dandelions 255

[Sorry, mijn opmerking was misschien een beetje kortaf naar de anderen toe, maar sowieso baal ik er een beetje van dat er niet echt veel mensen meedoen terwijl het eerst leek alsof het nog wel wat ging worden. Misschien is het een kwestie van geduld, maar goed, we zien wel.]

Jeremiah Miller

'Mijn naam is Zara, of Céline, beide mag,' antwoordde ze op mijn vraag. Zara, wat een mooie naam. Zara, Zara, Zara.
'Aangenaam kennis te maken, Jer,' zei ze en ze sprak mijn naam uit alsof ze hem eerder had uitgesproken, alsof die naam altijd al over haar tong had gerold. Ik zwijmelde zonder erover na te denken over het meer, en haar reactie was een grinnik. Plotseling zei ze dat als de Aziatische jongen bij ons zou willen komen, hij zichzelf maar moest uitnodigen.
'Je bent wel van de korte bocht, of niet?' vroeg ik haar fronsend. Haar wangen kleurden rood, en ik staarde ernaar. Zara.
'Misschien. Ik hou er gewoon niet zo van om te liegen, of om de waarheid te achterhouden,' en ze stopte even om te kuchen.
'Dat heb ik al vaak genoeg meegemaakt en dat wil ik niemand anders aan doen. Ik kom liever een beetje hard over dan achterbaks, of zoiets. Mijn ex-vriend heeft me bedrogen, mijn moeder bedroog mijn vader, mijn broertje stal mijn geld en mijn vader hield vol dat hij niet meer verslaafd was, maar ook dat bleek een leugen. Het spijt me. Ik kan mijn mond nooit houden als ik drank op heb. Maar goed, nu weet je wel meteen wat voor persoon ik ben. Je hoeft niet per se te blijven,' kwam het erop eens allemaal uit. Wauw, wat ze me zojuist had verteld, had de lengte van ons totale gesprek zeker verdubbeld. Ik hapte naar adem.
'Nee, liegen is fout,' kon ik alleen maar uitbrengen. Wauw, hoe snugger. Echt, ik was sowieso het meest slimme kind wat op deze aardbol rondliep.
'Ik bedoel, je hebt gelijk. Weetje, de waarheid en alles wat daar buiten valt, hoe is dat te bepalen? Hoe weet jij of ik wanneer iemand iets meent of niet. Misschien, als iemand een ander bedriegt, leeft hij of zij in de illusie dat het het juiste is. Een soort verdraaiing van de werkelijkheid naar jezelf. En, het is niet erg dat je misschien geen leven over rozen hebt gehad. Dat heb ik ook niet. En, ik wil wel graag blijven, hier bij jou,' zei ik langzaam terwijl ik naar de sterren staarde. Beter kon ik het niet uitdrukken.
'Moet je niet naar binnen trouwens?' vroeg ze me. Ik keek haar aan en schudde mijn hoofd.
'Zo fantastisch is die band nou ook weer niet. Daarbij, ik word gestoord van feestjes. Teveel dingen op hetzelfde moment. Ik heb ordelijkheid nodig, structuur, je weet wel.'

[ bericht aangepast op 9 nov 2014 - 17:26 ]
I’m restless. I’d like to think I know who I am, but I’m interested in the world at large. - Alex Turner

10 nov 2014 - 9:10

coziness 91

[sorry, voor mijn laten reactie. Dit komt omdat ik vandaag heel de dag moest werken. De andere dagen had ik geen tijd door school/huiswerk]

Heather Price
Haar ogen tuurde nog even naar de groep op het stoepje. Net op het moment dat ze niet interessant meer waren riep een jongen haar richting in.'Hé! Kun je die sigaret doven? Dit meisje hier probeert te stoppen, en dit helpt haar niet echt,' Heather wist niet of het voor haar bedoeld was er stonden meer mensen in haar richting met een sigaret. Ze was net van plan om een praatje met ze te gaan maken. Ze leerde graag andere mensen kennen. ' Heather, zeg even tegen je grote vrienden hier dat het okè is dat ik naar beginnen mag' Riep een stem opeens. Heather volgde de stem en zocht met haar ogen naar de gene waar hij toebehoorde. Toen ze goed de rij in keek zag ze hem opeens staan. Na even zoeken wist ze het. Het was Tom ook wel Tommy genoemd. Hij was een jongen van 20 die net 16 leek, hij woonde bij haar in de straat en kwam vroeger veel bij haar thuis over de vloer, maar sinds ze op haar eigen is gaan wonen heeft ze hem nooit meer gezien. Waarschijnlijk had hij zijn ID niet bij.'Het is oké' riep ze naar de twee uitsmijters en knipoogde even naar Tommy. Ze zuchtte diep en wist dat ze weer naar binnen moest gaan. Maar ze wou toch even praat je maken met de onbekende jongeren op het stoepje. Rustig liep ze er naar toe en maakte haar sigaret onderweg uit. 'Komen jullie niet binnen?' vroeg ze. Even keek ze het meisje aan en daarna had ze pas oog voor de jongen.

[ bericht aangepast op 10 nov 2014 - 9:12 ]
A Smile is the most beautiful curve on an womans body

Index RPG Actieve Topics Zoek