heb ik me nu eindelijk officieel aangemeld aan de University of Aberdeen. Dit hele proces loopt al sinds januari en ik ben hier dus al bijna een jaar mee bezig. Ik heb zoveel universiteitsfolders doorgebladerd, alle mogelijke vakken aan veel universiteiten in het Verenigd Koninkrijk bekeken, heb heel veel motivatiebrieven geschreven en formulieren met rare codes ingevuld en heb allemaal handtekeningen verzameld op officiële papiertjes. Als alles goed komt - ik moet me nog intekenen voor een kamer op de campus en mijn vakkenpakket moet nog door de universiteit in Aberdeen worden goedgekeurd - vertrek ik begin januari richting het hoge noorden van Schotland om me een half jaar - schromelijk overdreven, het semester in Aberdeen duurt maar van januari tot mei en ik krijg drie weken vrij in april - in het studentenleven daar onder te dompelen. Het duurt dus allemaal niet lang meer en ik begin een beetje de kriebels te krijgen. Ik heb er ontzettend veel zin in, maar aan de andere kant ga ik Groningen en alles en iedereen hier in Nederland zo erg missen.
Om jullie even een idee te geven hoe fancy het er allemaal uit ziet daar:
De universiteit:
De stad:
Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.
