Wat vinden jullie het ... - Story problemen

Wat vinden jullie het irritantste aan een schrijfstijl / verhaal?
Bijvoorbeeld hoe het is geschreven? Of dat er totaal geen spanning in zit?

[ bericht aangepast op 28 okt 2014 - 11:33 ]

---

Know yourself

Persoonlijk vind ik het vervelend als het in de jij-vorm is geschreven of als mensen hele stukken maken waarin geen nieuwe zinnen worden begonnen wanneer er bijvoorbeeld wat word gezegd ^^
Why do you want to know this?

---

Frey_ > Whittaker

Armitage schreef:
Persoonlijk vind ik het vervelend als het in de jij-vorm is geschreven of als mensen hele stukken maken waarin geen nieuwe zinnen worden begonnen wanneer er bijvoorbeeld wat word gezegd ^^
Why do you want to know this?

Dan weet ik wat mensen irritant vinden om te lezen, en kan ik mijn schrijfstijl daarop aanpassen ^^

---

Know yourself

Ik heb er persoonlijk een hekel aan als de eerste hoofdstukken slaapverwekkend en nutteloos zijn. Ik begrijp best wel dat je wat dingen wilt uitleggen, maar ik wil geen drie hoofdstukken lezen over een meisje die al haar familieleden beschrijft, terwijl die nooit meer terugkomen in het verhaal.

---

Rest in Peace, Son of Gondor

Spelfouten. Die zijn vreselijk.
Een keer een foutje maken is menselijk, maar stukken tekst met zo'n beetje alleen maar fouten is gewoon zwaar irritant.

Of een verhaal lezen in de jij-vorm. Of echt hele langdradige stukken. Details zijn leuk, maar het moet niet aan een stuk door over details gaan en dat het verhaal zelf maar weinig vorderd. Dan heb ik altijd het gevoel dat de schrijver/schrijfster het schrijft om het woordenaantal en niet om het verhaal.

Oh en als er in het verhaal Mary Sue personen in voor komen. :p

Dat was mijn lijstje geloof ik wel, hahaha.

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Ik kan er totaal niet tegen als een tijdlijn niet klopt Dan kan ik echt haren uit mijn hoofd trekken hahaha

Maar weetje.. Het gaat er eenmaal op wat jij het fijnste vind schrijven en lezen he, niet om wat anderen vinden. Schrijven doe je voor jezelf.
Goed, na een tijdje krijg je lezers en dan ga je ook voor die mensen schrijven, maar het gaat er wel om dat je er zelf plezier in hebt, anders kom je nergens.
Tip van mijn hart #emotioneleshizzle

Er zijn bijvoorbeeld mensen die het haten om Engels of Nederlands door elkaar te lezen, wat ik heb geleerd is dat mensen dan met 1 van de twee talen moeite hebben en dus niet snel genoeg kunnen overschakelen. Natuurlijk is het balen als je dan zo'n reactie krijg, maar wat zou het? Als jij het fijn vind zo te schrijven, gewoon blijven doen.

---

Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

Er zijn, om heel eerlijk te zijn, best wel veel dingen die me kunnen ergeren aan verhalen.
Een van de dingen die ik het allerbelangrijkst vind is dat er goed gebruik wordt gemaakt van alinea's. Als het hele hoofdstuk één groot blok tekst zonder enters is, ga ik er niet eens aan beginnen. Vlak daarna komt de interpunctie rond aanhalingstekens en algemene spelling. Ik weet dat niet iedereen goed is in dat soort dingen en natuurlijk zijn fouten menselijk, maar ze moeten toch wel tot een minimum beperkt blijven, anders begin ik de tekst haast automatisch te bèta-readen in mijn hoofd en mis ik helemaal waar het verhaal over gaat, wat erg zonde is. Tot slot maakt een begin waarin je personage wakker wordt en je uitgebreid zijn/haar ochtendroutine begint te beschrijven me niet bepaald enthousiast. Ik kan niet beweren dat ik zelf nooit zo aan een verhaal ben begonnen, maar het is erg standaard, vaak erg saai en voegt niets toe aan het plot. Als je je lezer informatie wilt geven over je hoofdpersoon, kun je daar beter een andere manier voor verzinnen.

Maar goed, wat ik ook zeg, uiteindelijk blijft schrijven iets wat je niet kunt leren door alleen maar tips op te volgen, tenminste niet naar mijn mening. Het is iets wat je zelf moet doen en waarbij je vooral ook veel moet blijven lezen, want het gaat erom dat jíj begint te herkennen wat wel en niet goed is/werkt, niet dat je de "regels" die iemand anders heeft opgesteld in je hoofd stampt en je daar netjes aan houdt. Je zult nooit iedereen tevreden kunnen stellen, dus wees niet bang om fouten te maken. Het mooie aan schrijven is dat er juist helemaal geen regels zijn. Natuurlijk zijn er spellingregels en bepaalde richtlijnen voor een goed verhaal waar veel mensen zich aan zullen proberen te houden, maar als je dat graag wilt, kun je die allemaal breken, want het is jouw verhaal en je moet daarmee precies dat doen wat jij graag wilt, ongeacht de mening van anderen. Al kan het wel handig zijn zo nu en dan "wat jij graag wilt" en "de mening van anderen" één ding te maken, want soms hebben ze toch eens iets nuttigs te zeggen. :'D

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Ik haat saaie introducties. Ik snap dat je ergens moet beginnen, maar doe het dan wel op een leuke manier. Verder haat ik het ook als het begin echt super geschreven is en de volgende hoofdstukken niet. Het is toch vreselijk jammer als je idee mensen aanspreekt, maar je het saai uitwerkt. Maar goed, wat vind ik precies saai/irritant?

- Meerdere POV's. En als je perse meerdere pov's wilt doen, niet meer dan twee. Het is echt dood irritant als je telkens weer moet gaan wennen aan het inzicht van een andere personage.

- Het volgende kan gemeen overkomen, maar zo bedoel ik het echt niet. Ik haat het als er geen enkele soort van research is gedaan waardoor alles zo onlogisch wordt. En dan heb ik het vooral over zwangerschappen in verhalen. Al één week na het geslachtsgemeenschap lol, heel keurig gezegd. weet je dus echt niet dat je zwanger bent. Hetzelfde geld voor het groeien van baby's. Welke baby, jonger dan 6 maanden, kan al vlot praten en lekker op chips kauwen? Wonderbaby.

- Verhalen die niet zo origineel zijn. Elk depressief verhaal hoeft niet over hetzelfde te gaan en er zijn heus mensen die hun eigen draai aan weten te geven. Maar helaas nog lang niet iedereen. Vaak genoeg kan je het einde al voorspellen.

- Het engelse gebruik. Niet iedereen is hier goed in en ik ben zelf niet zo goed in nederlands. Maar als je echt heel slecht bent in een taal, heb ik liever dat je het na laat kijken.

[ bericht aangepast op 28 okt 2014 - 13:08 ]

---

-

Aspen schreef:


- Het volgende kan gemeen overkomen, maar zo bedoel ik het echt niet. Ik haat het als er geen enkele soort van research is gedaan waardoor alles zo onlogisch wordt. En dan heb ik het vooral over zwangerschappen in verhalen. Al één week na het geslachtsgemeenschap lol, heel keurig gezegd. weet je dus echt niet dat je zwanger bent. Hetzelfde geld voor het groeien van baby's. Welke baby, jonger dan 6 maanden, kan al vlot praten en lekker op chips kauwen? Wonderbaby.

Dit is denk ik nog wel het vervelendste van allemaal, maar elke soort van slechte research is irritant.
Laatst las ik een verhaal dat zich in Australië afspeelde en het was koud en sneeuwde met kerst. Dat soort dingen.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Ik vind het gruwelijk irritant wanneer mensen hun verhaal gaan promoten en in de omschrijving alleen een quote of lyrics staat. Dan weet ik natuurlijk nog niks.

Verder is het vervelend als iemand nooit gebruik maakt van enters, dus geen alinea's of enters nadat iemand heeft gesproken/op andere goede momenten. Dan krijg je zo'n lap tekst voor je neus, dat is niet aantrekkelijk of fijn.

Ook spelfouten en interpunctie zijn belangrijk. Veel mensen op Q schrijven zo: "Geef mij eens het zout." Zei hij. In plaats van: 'Geef mij eens het zout,' zei hij. Of dat is in mijn beleving in elk geval goed. Die dubbele komma's maken volgens mij niet uit.

En uh, slechte seks. Constant van, 'ik voelde de lust door mijn lichaam trekken' ofzo, ik krijg dan een lachstuip. Het klinkt gewoon idioot.

---

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."

Er zijn veel dingen waar ik me aan irriteer. Als mensen bijvoorbeeld geen interpunctie gebruiken of smileys in het verhaal. Dan neem ik niet eens de moeite om het verhaal te lezen.
Ook vind ik het irritant als mensen hun hoofdpersoon helemaal perfect maken of juist heel standaard zoals elk verhaal karakter. Ik bedoel, niet iedereen is hetzelfde... Daarnaast vind ik het heel irritant als er te veel schrijffouten in zitten. Ik bedoel een klein foutje kan ik nog wel accepteren, iedereen maakt fouten maar als ik 'Hij word' zie staan, haak ik af.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Veel te veel details. Ik snap dat sommige mensen het wel leuk vinden om de kleding en haarkleur van de hoofdpersoon in detail te beschrijven, maar er is een limiet aan de hoeveelheid bijvoeglijk naamwoorden die ik in één alinea aankan. ><

---

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Waar ik het eerste op afknap, zijn vierkante stukken tekst. Waar geen alinea's worden gevormd en verschillende sprekers niet op aparte regels worden weergegeven. Verder kan ik me ook ontzettend irriteren aan een verkeerde interpunctie, zoals Jon hierboven ook al zegt. Meestal laat ik het wel achter in een reactie, maar vroeg of laat word ik zulke fouten echt beu en geef ik het verhaal toch maar op.

Verder kan ik heel slecht tegen verhalen die doelloos voortkabbelen en waar geen rode draad in zit. Naar mijn mening moet ieder hoofdstuk, eigenlijk iedere regel, bijdragen aan het verhaal. Als je niet weet waarom je een bepaald stuk schrijft, mag je het van mij net zo goed weer weghalen. Ik kan heel slecht tegen fillers, stukken tekst die de boel een beetje moeten rekken.

Oh, en een echte no-go vind ik ook het benoemen van geslachtsdelen in seksscènes die romantisch zouden moeten zijn. Dat verpest echt de hele sfeer.

[ bericht aangepast op 28 okt 2014 - 15:47 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Als het langdradig is, een slechte opbouw van een verhaal, Geen hoofdletters, of punten, en te veel typ, spellings, en gramatica fouten.

Ik ga even een opsomming geven. ^^

• Geen gebruik van alinea's. Dan is het a) net alsof alles direct na elkaar gebeurd, en b) leest dat gewoon super hatelijk.
• Als er in twee talen wordt geschreven. Ik gebruik ook wel eens een Engels zinnetje in mijn verhaal, maar dat komt dan omdat ik met een buitenlander te maken heb en gebruik ik het ook niet heel het verhaal. Schrijf of in het Engels, of in het Nederlands, maar niet in beide talen, alsjeblieft.
• Verhalen met vijftigduizend verschillende POV's. Eén, ja. Twee, ja. Drie, ja. Meer, nee.
• Verhalen in de jij-vorm.
• Verhalen met heel veel spel- en grammaticafouten. Een paar zijn voor mij oké, maar een hele tekst vol met "me" als bezitsvorm, om maar een voorbeeld te geven, liever niet.
• Verhalen waar seks de hoofdrol in speelt. Mensen, dat je seks in je verhaal wilt steken, dat maakt mij echt niet uit, maar we hebben al de 50 Tinten-trilogie en ik denk niet dat veel mensen nood hebben aan nog zo'n verhaal.
• Teveel details. Ik hoef echt niet te weten dat je antagonist naar de WC moet.
• Verhalen in de derde persoon enkelvoud, tegenwoordige tijd. Daar kan ik echt niet tegen.

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

- Als er te weinig gebeurt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar meestal vind ik dat best vervelend.
- Als er te veel wordt gesproken van dingen die de lezer niet kan begrijpen.
- Als de schrijver eigenlijk niet weet waar die het over heeft.
- Als zinnen te lang zijn of een dusdanig ingewikkelde opbouw hebben dat je ze tien keer moet lezen en "ontletteren" voor je hem snapt.
- Als er te veel langdradige uitleg en details worden gegeven op een saaie manier. De dingen die je vertelt moeten bijdragen aan het verhaal, en niet alles hoeft beschreven te worden. Maak gebruik van inkorting en tijdsprongen. Als een lange uitleg echt nodig is, is het soms ook leuk om het op een creatievere manier te vertellen. (Bijvoorbeeld in de vorm van een brief, een gedicht, een gesprek er omheen... etc.)
- Als details over dingen zoals het uiterlijk van de hoofdpersoon pas heel laat in het verhaal worden verteld. Probeer het dan óf niet te vertellen óf ergens aan het begin van het verhaal. Anders hebben de lezers allang een beeld gevormd dat dan plotseling wordt verbroken.
- Als het lijkt alsof de schrijver eigenlijk niet weet waar hij/zij naartoe wilt.
- Slechte spelling en grammatica. Het lukt mij echt niet om een verhaal gewoon te kunnen lezen als er te veel spelfouten in de tekst staan.

Zo, dat was mijn lijstje.

Oh ja, en ook mij lijkt net als heel wat mensen hierboven de jij-vorm irritant.

[ bericht aangepast op 28 okt 2014 - 16:35 ]

---

Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…