Ik ben geloof ik best kritisch, maar hier komt mijn lijst:
- Als een hoofdstuk één lap tekst is zonder alinea's.
- Als grote delen bestaan uit details of uitleg die niet interessant is.
- Clichés. Verschrikkelijk.
- Slechte spelling en grammatica. Een foutje kan, maar hoofdletters, werkwoordspelling - oftwel de basis - zou correct moeten zijn.
- Als een story in de tweede persoon is geschreven.
- Wanneer je geen enkele informatie over de denkwijze van een personage krijgt, en het hoofdstuk bestaat uit een aaneenschakeling van handelingen.
- Als iets onrealistisch is. Ik heb het dan niet over fantasy, maar zoals hierboven is gezegd: baby's van zes maanden die chips eten.
- Als de story een mix is van verleden tijd en tegenwoordige tijd.
- Als de volgorde van de hoofdstukken chronologisch niet klopt.
- Dunglish.
- Als een verhaal geen duidelijke rode draad heeft, maar meer een bundeling van hoofdstukjes lijkt te zijn.
- Het gebruik van spreektaal wanneer een personage niet aan het woord is. Me/z'n/d'r {vul voorwerp in}, kan me vreselijk ergeren.
- Als er alleen maar 'zei hij/zij', 'en toen ging' wordt geschreven.
- Slechte interpunctie, dan haak ik meteen af. 'Ik hou van koffie.' Zei hij, zie ik echt veel te vaak.
- Wanneer er haast niks spannends gebeurd. Spanning hoeft geen actie te zijn, maar als elk hoofdstuk zonder achtergehouden informatie wordt afgesloten heb ik als 'alwetende lezer' geen sterke drang om door te lezen.
- Wanneer een schrijver blijft vragen om reacties of kudo's. Als ik je story goed vind, laat ik dat wel weten.
- Een overdosis aan informatie. Ik vind het leuker om een personage gedurende het verhaal steeds beter te leren kennen door kleine karaktertrekjes die terloops worden gezegd, dan dat ik na drie hoofdstukken al alles over de hem of haar weet. Ik weet van mezelf dat ik in het eerste geval ook veel meer zal onthouden dan in het tweede geval.
- Als de cover de helft van het verhaal verklapt.
Not all those who wander are lost.