MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 4] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 16:04 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Jasmijn legde de uitsmijter op een dienblad en schonk vervolgens een glas jus d'orange in. Ze sloop op haar sokken terug naar de kerkers en zette het dienblad op Jack's nachtkastje, waarna ze hem zachtjes aantikte.
'Het ontbijt is klaar.'

Tranen liepen nog over Nora's wangen terwijl ze haar weg had gemaakt van Jacks kamer naar die van Juvenalis.
Hopende dat haar meester sliep en dat ze zich bij elkaar kon schrapen voor hij haar zou zien deed ze zachtjes de deur open. Helaas was niets minder waar en ze veegde ruw haar tranen weg toen ze zijn glimlach zag.
"Afschuwelijk."

When time and life shook hands and said goodbye.

Juvenalis bleef even stil. Ze had haar tranen niet kunnen verstoppen en ook haar rode ogen verraadden haar.
'Ik weet het,' zei hij toen op zachtaardige toon. Hij stond op uit zijn fauteuil en liep naar haar toe. Juvenalis legde zijn hand op haar schouder en wreef met zijn duim over haar huid.
'Ik weet het,' herhaalde hij toen en hij slikte even, 'maar het was noodzakelijk. Het spijt me.'
Hij toonde weer een halve glimlach, waarna hij voorzichtig een overgebleven traan van haar wang veegde.

"Ja vast," reageerde Nora bitter terwijl ze koppig wegkeek.
Ze kon niet begrijpen waarom hij haar dit aandeed en hoewel hij zei dat het hem speet, geloofde ze er niks van.

When time and life shook hands and said goodbye.

'Werkelijk, maar het kon echt niet anders.'
Hij zette een stap achteruit.
'Zie je, het is zeer belangrijk dat je weet wat er gebeurt als je niet luistert en het is belangrijk dat je weet dat ik dit niet graag doe.'
Hij keek even naar de ring aan zijn ringvinger en draaide die enkele keren.
'Maar het is ook belangrijk dat je straks kan doen wat Jack je geleerd heeft. Héél belangrijk, voor jou en voor mij.'

Nora's ogen werden groot bij het horen van zijn laatste zin. Ze had gehoopt dat dit de enige keer was dat het zou voorkomen en ze had absoluut niet zien aankomen dat dat niet het geval zou zijn.
"Nee, nee, alsjeblieft niet. Niet nog eens." Haar stem sloeg over en meer tranen begonnen over haar wangen te rollen waarna ze begon te snikken.
Ze begreep het niet, waarom was het belangrijk? En waarom beweerde hij spijt te hebben om vervolgens te benadrukken dat het vaker zou gebeuren.

When time and life shook hands and said goodbye.

'Ssst, sst,' fluisterde Juvenalis en hij sloeg een arm om haar heen.
'Het is ook moeilijk voor mij om jou dit aan te doen, maar het wordt vast makkelijker, voor ons allebei.'
Hij wreef zacht over haar arm.
'Ik zal je niet naar Jack sturen, tenzij ik geen andere keus heb. Maar we gaan er samen voor zorgen dat ik wel een andere keus heb, toch? Zolang ik jou kan vertrouwen, kan jij mij ook vertrouwen.'
Wederom veegde hij haar tranen weg.

Langzaam kwam Nora tot rust doordat hij zacht over haar arm wreef. Zolang ze zich daar op richtte was het makkelijker om haar ademhaling onder controle te krijgen, vooral omdat het haar opluchtte dat hij haar een keuze bood.
"J-ja, het spijt me." Fluisterde ze. Ze walgde van haar zwakheid en dat was ook waarom ze haar excuses aanbood.
Ze zou hem laten zien dat ze te vertrouwen was, want ze kon het niet aan om nog een keer naar Jack te gaan.

When time and life shook hands and said goodbye.

Juvenalis knikte tevreden maar liet haar nog niet los. Hij bleef over haar arm wrijven.
'Dan beloof ik dat ik je niet meer naar Jack zal sturen,' bevestigde hij zijn eerdere afspraak.
Hij haalde zijn hand eenmalig door haar haar, waarna hij haar losliet en een glas vulde met water. Hij gebood haar op zijn fauteuil te gaan zitten waarna hij haar het glas overhandigde.

Opgelucht haalde Nora adem en ze veegde haar betraande gezicht af met haar mouw.
"Dankje," prevelde ze terwijl ze het water aannam en op de fauteuil ging zitten die hij haar aanwees.
"Waarom.. waarom moest dit?" Ze moest het vragen.

When time and life shook hands and said goodbye.

'Zodat je de vaardigheid straks zal kunnen gebruiken.' antwoordde Juvenalis.
'Geld kan verdienen, andere dingen..'

"Je hebt toch al geld genoeg?" Vroeg Nora verward, terwijl ze de rilling die over haar rug liep probeerde te negeren.

When time and life shook hands and said goodbye.

'Het is maar net wat je genoeg noemt, Nora.'
Juvenalis ging op de armleuning van de fauteuil zitten.
'Maar geld is niet het belangrijkste dat je zal gaan verdienen, dat verzeker ik je.'

Jack opende zijn ogen, blij dat zijn slavin zich weer in haar oude ritme had weten te vormen en nam het dienblad van haar aan. Hij knikte haar toe en gebood haar om bij Nora te gaan kijken. Jasmijn had zich de vorige avond niet meer laten zien en Jack was intussen nieuwsgierig naar hoe het kind de nacht was doorgekomen. Hijzelf had in ieder geval heerlijk geslapen en nergens last van, maar hij wist dat hij een... nare uitwerking had op meisjes.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Van volgde Banshee naar de tafel van Zwadderich. Onyx was genezen, maar hij had even geen zin om zich door haar te laten bedienen. Banshee was die nacht weer bij hem komen liggen en Van had besloten haar maar haar zin te geven en Onyx met rust te laten. Vanmiddag zou hij met haar naar de Kamer van Hoge Nood gaan om weer verder te zoeken naar een oplossing voor hun problemen. Hij had de Onzichtbaarheidsmantel daarom al in zijn zak gedaan, zodat hij na de laatste les ongezien naar de zevende verdieping kon komen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes