MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 4] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 16:04 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Lily's ogen scanden het gezicht van Zoë. Waarom praatte ze tegen haar? Mensen praten nooit tegen haar.
"Hey" kwam er uit Lily's keel en ze sloeg haar ogen neer op haar handen.

-

'Zal ik je helpen? Samen krijgen we het sneller gedaan.' Zei Zoë terwijl ze naar de stapel afwas wees.

But Miss Everdeen, it are the things we love the most, that destroy us.

Ik knikte maar merkte toen dat Zoë dat natuurlijk niet zag.
"Ja dat zou fijn zijn" ik gaf haar een handdoek aan.
"Is het goed als ik was en jij droogt?"

-

Omdat Jasmijn geen aanstalten had gemaakt om naar Onyx te gaan zoals Jack had gezegd en hij zich niet kon herinneren wat hij haar het laatst had opgedragen, riep hij haar weer bij zich.
'Je bent niet in gepaste kledij verschenen. Ik wil dat je een warme kruik haalt en je gaat verkleden!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Welke vakken volg je eigenlijk, Celestino, aangezien je geen astronomie volgt?' vroeg Juvenalis hem.

'Runen, toverdranken, transfiguratie, bezweringen, verweer tegen de zwarte kunsten, kruidenkunde, verzorging van Fabeldieren en geschiedenis van de toverkunst,' zei Celestino. 'Behoorlijk wat, maar dat geeft niet.'
Hij keek uit het raam en maakte in zijn hoofd figuurtjes, net als Juvenalis slavin in haar jeugd had gedaan. Voor hem was astronomie niet van betekenis, maar mooi vond hij de sterrenhemel wel. Romantisch, misschien wel, als hij Juve en zijn slavin wegdacht.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Jasmijn knikte bijna onzichtbaar en draaide zich toen weer om, waarna ze de kamer verliet. Een naar gevoel had haar bekropen nadat hij had gezegd dat ze zich moest verkleden, want ze wist dat hij daar eigenlijk uitkleden mee had bedoeld. Ze zette een ketel water op laag vuur, zodat het lang zou duren voor het water warm was en ze het onvermijdelijke dus nog even uit kon stellen.
Het water werd tegen haar wil in uiteindelijk echter toch warm, waarna ze zich verkleedde, bang voor de gevolgen als ze het niet zou doen. Ze trok haar kleding uit en daarna trok ze de lingerie aan. Ze liep met lood in haar schoenen terug naar de kamer waar Jack zich bevond en klopte zachtjes aan.

Asalour voelde haar wangen gloeien. Ze hadden zo veel vakken samen... Het liefst zou ze tijdens elke les naast hem gaan zitten, maar durfde dat niet en vond dat ook niet eerlijk tegenover Nevaeh en Juanita. Ze had in ieder geval de kans om lang naar hem te kijken en te luisteren, samen huiswerk te maken.
Merlijn, ze dacht bijna nergens anders aan!
Met een tikje van haar toverstok liet ze de woorden die ze zojuist geschreven had verdwijnen toen ze besefte dat die nergens op sloegen. Ze rolde haar perkament open keek aarzelend naar Celestino.
'Ik - eh - ik denk dat ik klaar ben.' Ze zei het niet specifiek tegen hem, maar meer tegen de telescoop die naast hem stond en hoopte eigenlijk dat iemand anders dan hij op haar zou reageren, al betekende dat dat dat Vivians antwoord zou zijn.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Je kunt weggaan,' zei Celestino grinnikend, 'of je kunt nog even naar de schoonheid van de hemel kijken, zonder je je met je huiswerk bezig te houden.'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Oké, dat was niet de reactie waarop ze had gehoopt, omdat Celestino het blijkbaar niet als een grote ramp zag hier alleen met Vivian en zijn stille slaaf te zijn. of hij genoot oprecht van wat hij boven zich zag.
Asalour had zich echter voorgenomen haar sterrenkaart nog even te bestuderen en dan vroeg te slapen voor het begin van de lessen, maar ze wilde deze kans niet mislopen. Ze legde haar spullen daarom weer neer en liet zich aarzelend naast Celestino op de vensterbank zakken om naar buiten te kijken. Ze kon dit moeilijk los zien van haar huiswerk, omdat ze bij het bestuderen van de sterren niet meer zeker was van wat ze zojuist had ingevuld.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Doe je plicht,' zei Jack, waarna Jasmijn de deur opende en ditmaal op de juiste manier verscheen. Hij droeg haar op om de ketel op et vuur in de haard te zetten en wenkte haar vervolgens.
'Vind je dat ik je moet straffen voor wat er vanmiddag gebeurd is?' vroeg hij. Hij had haar naast zich op het bed getrokken en een hand rustte op haar knie, terwijl hij met de andere langs de koordjes van haar korset streek.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Nora had netjes alles opgeschreven wat Juvenalis had opgenoemd. Toen hij klaar leek te zijn keek ze langzaam de kamer even rond, waardoor ze de gloeiende wangen van het andere meisje zag en haar blik op Celestino. Onwillekeurig moest ze glimlachen, ze had het altijd leuk gevonden om erachter te komen wie gevoelens voor wie had. Ze vond het ook heel leuk om dit allemaal een beetje mee te krijgen, aangezien ze zelf wist dat het hebben van een eigen liefdesleven onrealistisch was. En misschien dat ze daardoor hoopte een beetje van het hele gebeuren toch mee te maken, al dan niet bij haarzelf.

When time and life shook hands and said goodbye.

Rillingen liepen over Jasmijn's rug toen hij zijn hand op haar knie legde. Ze slikte even en schudde toen haar hoofd.
'Nee,' fluisterde ze, bang om het verkeerde te zeggen.
'I-ik wilde niet dat hij je versteende.'

[ bericht aangepast op 5 nov 2014 - 23:26 ]

'Wat vind je de mooiste ster?' vroeg hij en hij pakte haar hand. Hij wees met haar hand naar een ster. 'Sirius, omdat hij het helderst is na de zon of vind je de onopvallende sterren mooier?'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

'Sagittarius A,' sprak Juvenalis voordat Asalour antwoord kon geven.
'Wetende dat we hem niet kunnen zien, maar dat de ster er toch is. Verstopte hoop, dat is het, al dreigt zijn vlam spoedig te verdwijnen in de duisternis die alles opslokt.'