MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 4] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 16:04 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Denys schreef:
Sorry voor mijn afwezigheid de laatste tijd.. Is er iemand die op een reactie van mij wacht?

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan

Robin keek de jongen aan. "ik snap het als je het eng vind. Maar onhoud ik doe niks zondee dat jij het goed vind. Ik wouw kijken over een een spreuk was dat stel dat jij ene vogel op je schouder zet. Dat je dan door een van zijn ogen kan kijken. Maargoed ik leg even uit hoe mijn kamer in elkaar zit. We staan nu in het midden met ons gezicht naar de deur. Links in de hoek achter me staat nijn twee Persoons bed. Rechts achter ons staat een een persoon bed voor jou. Links van de deur ene kast en rechts een tafel met twee stoelen. Snap je hoe ik dit zeg?"

Asalour wierp een blik op Celestino die uit het raam staarde en de sterren observeerde. Ze wilde maar wat graag naast hem staan, maar durfde haar affectie niet te tonen en zeker niet met Vivian erbij.
Ze slaakte een zucht, pakte een nieuwe kaart en begon haar bevinden daar op over te schrijven.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

DelanoDKM schreef:
(...)
Kan ik mijn perso naar een van de jouwe schrijven want ik heb ook al veel te lang niks meer gedaan....

That is a perfect copy of reality.

Snel liep Jenna naar haar kamer en sloot de deur. Gelukkig was er niemand. Gehaast zocht ze de ingrediënten voor het drankje bijelkaar en begon te brouwen. Toverdranken was nooit haar beste vak geweest maar dit keer ging het wel. Gelukkig. Even later was alles klaar en moest het zo drie uur blijven staan. Jenna zette de ketel onder haar bed en liep naar de eetzaal. Daar schoof ze haar avondmaal naar binnen en liep een beetje doelloos rond, steeds keek ze op haar horloge of de drie uur al voorbij waren. Maar steeds duurde het nog veel te lang. Uiteldelijk besloot ze om haar huiswerk te gaan maken, zodat ze tenminste wat te doen had.
-
Waar is Glenn op dit moment? Sorry dat ik een tijdje (uchum nogal lang uchum) niet gerageerd heb

But Miss Everdeen, it are the things we love the most, that destroy us.

Juvenalis bestudeerde de sterren en sprak zijn bevindingen hardop uit. Hij nam aan dat zijn slavin het allemaal zou noteren in haar meest nette handschrift.
Af en toe bleef hij echter even stil en liep naar Asalour, om over haar schouder mee te kijken naar haar bevindingen. Ze leek er echter niet blij mee te zijn, want telkens als ze het merkte raakte ze nog geïrriteerder dan eerst.

Plotseling drukte hij zijn vinger op Asalour's papier.
'Dat klopt niet,' sprak hij toen luid.

Asalour werd rood en sloeg zijn hand weg.
'Alsof jij het beter weet,' bromde ze. Ze wilde naar het papier kijken, maar besloot hem niet het genoegen te geven dat ze zelf ook dacht misschien een fout gemaakt te hebben.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Juvenalis knikte.
'Die ster draait niet met de klok mee, maar tegen de klok in. '

Asalour schudde haar hoofd en besloot niets te zeggen. Hij had gelijk... Ze was in staat zijn tong eraf te rukken met een Gruizelvloek, maar deed het natuurlijk niet.
'Blijf jij maar lekker in die waan, Vivian.'
Ze trok de kaart naar zich toe, zodat hij er niet meer op kon kijken.
'Zou je me nu met rust willen laten? Ik heb nog meer te doen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Goed, goed' zei Juvenalis luchtig.
'Als jij geen uitmuntende scores wilt halen, zal ik me verder ook niet met je studie bemoeien.'
Hij draaide zich om en liep met trage passen terug naar zijn telescoop.

'Vorige jaren heb je je er ook niet mee bemoeid en toen waren mijn scores ook Uitmuntend,' antwoordde Asalour zelfvoldaan.
Toen hij niet keek, corrigeerde ze haar fout en stelde haar telescoop bij. Vanuit haar ooghoeken zag ze Vivian hetzelfde doen en tuurde snel weer door de lens om de laatste hand te leggen aan haar sterrenkaart. Dat zou een hoop schelen tijdens de lessen van professor Oswald.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Lily's handen gingen met een spons over het bord. Ze dacht aan vroeger, waar ze nu zou zijn als Voldemort er niet was geweest. Misschien had ze dan wel net zoals alle anderen 's avonds aan het diner gezeten en had ze de dag met haar vrienden besproken. Misschien had ze 's ochtends wel een brief gekregen van haar ouders, die zeiden dat ze haar zo misten en dat ze haar graag zo snel mogelijk weer wilden zien. Maar helaas was Voldemort er wel en stond Lily nu hier, in de keuken, borden schoon te maken waar anderen van hadden gegeten. Ze keek om zich heen en zag niemand dus ze begon zachtjes, heel zachtjes, te zingen. Het was een liedje wat haar moeder vroeger voor haar zong, Lily kende de tekst niet helemaal dus de delen die ze niet kende vulde ze op met improvisatie.

-

Zoë liep naar de keuken met een stapel vuile borden. Bij de deur bleef ze staan, binnen zong iemand. Af en toe werd het zingen zachtjes geneurie. Toch klonk het prachtig. Het deed Zoë denken aan vroeger. Toen ze nog samen met naar ouders woonde. Er welden tranen op in Zoë's ogen. Boos kipperde ze de tranen weg en stapte de keuken binnen.

But Miss Everdeen, it are the things we love the most, that destroy us.

Toen ze de deur open hoorde gaan stopte Lily abrupt met zingen. Ze draaide zich snel om en zag dat het Zoë was. Een opgeluchte zucht rolde over haar lippen terwijl ze verder ging met de afwas. Ze voelde het warme schuim en herinnerde zich dat ze vroeger altijd samen met haar zus in bad ging. Haar zus, nog een persoon wie ze was kwijtgeraakt aan Voldemort.

-

'Hi.' Zie ik schor nadat ik de borden naast Lily had neergezet.

But Miss Everdeen, it are the things we love the most, that destroy us.