MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 4] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 16:04 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Zo, al klaar?' vroeg Jack toen Jasmijn tegen hem opliep. Hij legde een hand op haar schouder zodat ze niet weg kon en kek in haar angstige, grote ogen. Had een van de andere Zwadderaars haar soms aangeraakt of was er een geest door haar heen gevlogen?

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Jasmijn trilde weer van top tot teen en dat werd nog erger toen ze in Jack's ogen keek.
Ze knikte.
'H-het gaat r-redelijk.'
Ze keek weer naar de grond.

Jack knikte.
'Dan heb ik niet genoeg mijn best gedaan. Misschien moet ik jou de volgende keer maar meenemen. Dan kan je haar laten voelen wat een man moet voelen.'
Hij aaide over haar haren, die glad en glanzend waren zoals het hoorde.
'Nu je er toch bent, kun je mijn tas meenemen naar de Grote Zaal

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Jasmijn beet op haar lip en knikte zonder hem verder nog aan te kijken. Ze pakte zijn tas aan en liep achter hem aan.

Jack liet zich even later bij zijn klasgenoten aan tafel zakken.
'Jullie kijken alsof Zwadderich nu al punten heeft verloren,' vond Jack en hij pakte een gekookt eitje, ook al had hij net nog ontbeten op zijn slaapkamer. 'Het is toch een prima herfstochtend?'
Hij gebaarde daarbij achteloos naar het betoverde plafond, dat een waterig zonnetje liet zien.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Omdat Nora niet precies wist hoelang Juvenalis pauze had, besloot ze maar alvast zijn spullen te brengen. Ze wilde er niet aan denken wat er zou kunnen gebeuren als ze te laat zou zijn, dus ze maakte haast. Bij de Grote Zaal aangekomen liep ze met haar blik op de grond gericht naar de Zwadderich tafel. Kippenvel liep over haar rug toen ze Jack zag zitten en ze liep hem zo snel mogelijk voorbij om bij haar meester stil te blijven staan.
"Uw spullen," zei ze zachtjes terwijl ze voorzichtig zijn veren, boeken en rollen perkament op de tafel legde.

When time and life shook hands and said goodbye.

Juvenalis keek op toen zijn bord bijna met perkament, boeken en veren bedolven werd.
''Denk je dat ik dit nu nodig heb?' vroeg hij hardop en met een strenge toon.
'Je verstoort mijn eten en ons gesprek. Is je nooit geleerd dat dat onbeleefd is? Je had op de gang moeten wachten tot ik klaar was en niet hier mijn spullen neerkwakken alsof het mijn probleem is.'
Met zijn arm veegde hij de spullen bij hem weg waardoor een deel ervan op het bord van de persoon naast hem, en een deel op de grond terecht kwam.
'Begrepen?'

Nora klemde haar kaken op elkaar maar besloot er niet tegenin te gaan. Ze haatte het en beetje bij beetje begon ze hem ook te haten.
Zonder iets te zeggen begon ze de spullen bij elkaar te rapen waarna ze mistroostig een stuk perkament uit iemands eten viste. Ze weigerde oogcontact met diegene te maken.
"Begrepen." Reageerde ze zacht, waarna ze snel de Grote Zaal uit liep. Daar aangekomen snelde ze naar de keukens waar ze al zijn spullen in een hoekje legde.
Ze was het meer dan zat en na de verschrikkelijke nacht was dit de druppel. Ze moest een plan gaan verzinnen. En snel.

When time and life shook hands and said goodbye.

Juvenalis zuchtte.
'Je zou denken dat ze het na zes jaar wel weten, nietwaar?'

[ bericht aangepast op 17 dec 2014 - 17:36 ]

Jasmijn keek Nora na toen ze de zaal verliet en kon het niet helpen om toch medelijden te hebben. Ze had Jack's koffer echter nog steeds, met twee handen, vast en kon het niet maken om die nu neer te zetten en toch achter haar aan te gaan.

'Heb je niet gehoord wat Juvenalis heeft gezegd?' vroeg Jack verveeld. 'Zet die spullen neer en vertrek!'
Hij wees met zijn vork in de richting van de deur, waardoor er eigeel op Jasmijns jurk spatte.
'Zorg ervoor dat je schoon bent als ik je weer nodig heb, voegde hij er aan toe.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Jasmijn knikte, zette de spullen neer en haastte zich uit de zaal. Ze bedacht zich dat ze haar jurk het beste zo snel mogelijk schoon kon maken, zodat Jack daar later niets meer op aan kon merken. Ze spoedde zich naar de keuken en wreef wat zeep in haar jurk. Ze draaide zich om en wilde even even wachten tot het ingetrokken was en zag toen Nora staan, maar wist niet wat ze moest zeggen, dus staarde ze weer naar de grond.

Toen Nora zag dat Jasmijn binnen kwam rennen stopte ze met peinzen. Ze moest eerst doen wat ze al eerder had willen doen.
Langzaam liep ze naar Jasmijn toe.
"Het spijt me Jasmijn," zei Nora terwijl ze haar aankeek, "dat had ik niet mogen denken. En zeggen."
Ze had haar nooit bij haar gedachten willen betrekken.

When time and life shook hands and said goodbye.

Ze schudde haar hoofd.
'Je..je had wel gelijk,' zei ze vrijwel onhoorbaar.
'Maar..als je dat hardop zegt..dan komen we in de problemen..'
Ze zuchtte.
'Ik denk er gewoon..liever niet aan.'

[ bericht aangepast op 17 dec 2014 - 19:53 ]

Lenin keek de slaven even een peinzend aan. De twee meisjes deden hem eraan denken dat hij weldra een nieuwe slaaf moest regelen nu Stacey er niet was. Daarna overdacht hij de woorden van de anderen. Het zag ernaar uit dat hij niet de enige was die twijfelde aan Voldemorts oppermacht, maar hij hield het bericht van Sneep in zijn achterhoofd. Hij wilde niet aan het licht brengen dat hij de ideeën van Voldemort... inspirerend vond - maar niet veel meer.

-
Onyx staarde naar de dichte deur.
'En nu?' vroeg ze fluisterend aan Alaine. 'Moeten we... weggaan?'

Every villain is a hero in his own mind.