Dat is wat mijn ouders willen doen. Het komt niet uit de lucht vallen en dit speelt al zo'n twee jaar, maar nu zijn er echte concrete plannen om daar naar toe te verhuizen. Niet in de stad Groningen, in een van de "dorpjes" in de buurt van de stad. Omdat in het huis waar wij nu wonen heel veel moet gebeuren en dat is te duur geworden. Ik wist wel dat mijn ouders op zoek waren, alleen twee jaar geleden (ongeveer) wilden ze ook een huis kopen en dat ging op het laatste moment niet door. Dit kwam doordat iemand anders het ook wilde hebben en het uiteindelijk kocht. Dus sindsdien als mijn ouders het over een huis hadden, had ik zoiets van het zal wel. Afgelopen donderdag waren mijn ouders dolenthousiast over een huis(ze waren woensdag in het huis gaan kijken maar omdat ik heel laat thuis was van stage vanwege een teamvergadering, dus kreeg ik donderdag te horen wat ze ervan vonden). Dat schoot bij mij in het verkeerde keelgat want het kwam op mij over alsof het heel makkelijk is om mijn school en stage te verlaten en daar naar school en stage te gaan. En dat is het niet. Zelf heb ik sowieso al moeite met veranderingen en dit is wel een erg grote verandering, al zeg ik het zelf. Ik was het er dus niet mee eens.
Vandaag kwam er een ruzie/uitbarsting omdat ik er niet mee eens ben. En omdat mijn ouders donderdag niet bepaald aardig waren toen ik zei dat ik liever in Amsterdam wilde blijven vanwege mijn school en stage. Uiteindelijk hebben ik en mijn moeder goed gepraat, toen ik dacht dat het dus wel klaar moest mijn moeder per se beginnen over dat ik nooit geïnteresseerd ben in wat mijn ouders doen en dat ik nooit ergens enthousiast over ben. Wat ik dus klinkklare onzin vind. Toch heb ik het daarbij gelaten omdat ik geen zin had in een nieuwe ruzie.
Het gaat eindelijk redelijk goed op school(ik heb haast altijd mij niet fijn gevoeld op school) en ook mijn stage vind ik ook ontzettend leuk. Ook heb ik eindelijk het gevoel dat ik gelukkig ben. Daarnaast zit ik in het laatste jaar/examenjaar van mijn studie. Vandaar dat ik het heel moeilijk vind om dat achter te laten en met mijn ouders mee te verhuizen.
Er zijn wel andere oplossingen zoals bij mijn oma wonen (als zij mij in huis wil) of op kamers gaan. Maar ik twijfel enorm vooral door hoe mijn ouders doen en in het bijzonder mijn moeder met wie ik wel vaker oneens ben. Ik snap dat het ook een mooie kans is om te verhuizen en een uitdaging. Toch denk ik dat het zo goed zal zijn als hier, als het aankomt op school en stage. Daarnaast vind ik het heel rot om tegen mijn school en stage te zeggen dat ik weg ga omdat ik moet verhuizen. Ik bedoel, die rekenen erop dat ik het hele schooljaar zal zijn en nu moet ik ze opeens vertellen dat ik misschien wel weg ga. Daar zat ik heel erg mee, omdat ik het daar dus echt heel leuk vind (zoals ik al eerder zei)
Bedankt als je deze lap tekst hebt gelezen. Ik moest het even kwijt omdat ik enorm twijfel over wat ik zal doen en mijn ouders zijn in dit geval niet de personen om er over te praten.
Edit: Sowieso wil ik het hier over hebben met mijn school (mijn mentor om precies te zijn) en mijn stage voordat ik iets beslis. Ik bedoel, zij hebben waarschijnlijk een objectievere kijk hier op dan ik en mijn ouders en het gaat ook over hun. Dus hun buiten sluiten van dit vind ik dan ook oneerlijk.
Update: Vandaag heb ik met mijn mentor gesproken. Zij wil dat ik eerst uit zoek of ik naar school kan in Groningen. Over de optie op kamers te gaan wonen hebben wij ook gehad, alleen zij zei ook dat gaat moeilijk voor je worden en waarschijnlijk moet je dan een baan naast je school en stage hebben. Want op jezelf wonen kost geld en dan moet je echt werken voor je levensonderhoud. Over de optie om bij mijn oma te wonen hebben wij het eigenlijk niet echt gehad. Ze snapte dat ik het moeilijk vind om weg te gaan en alles achter te laten. Daarnaast zei ze dat ik een knopje om moest zetten en niet erg moet in zitten over stage.
[ bericht aangepast op 8 sep 2014 - 19:44 ]
Physics is awesome
