• The Family gaat over een gezin met zes kinderen. De kinderen kunnen niet met maar ook niet zonder elkaar. Elke dag is er wel ruzie of gebeurt er wel weer iets en de ouders moeten daar dan weer voor optreden. Maar de kinderen leren er niet heel erg van, het zijn stuk voor stuk boefjes met een eigen verhaal.

    In dit RPG volgen we het dagelijks leven van het gezin. Ze wonen in Amerika.

    Rollen;
    Kinderen; 3 jongens, 3 meiden!
    - 11 - Lynn - ** NymeriaDorne
    - 14 - Illian - ** BoterBabbelaar
    - 16 - Geresveerd voor Archeress
    - 17 - Amanda - ** AsshiexIrwin
    - 19 - Lucas ‘’Luke.’’ - ** Thaluke
    - 21 - Gereserveerd voor Phanism

    Ouders;
    - 43 - Tom - ** Sugglet
    - 42- Claudia - ** MusicAndPeace

    ** is foto

    Regels;
    150 is het minimum aan woorden. Heel makkelijk haalbaar.
    Let op je spelling.
    Bestuur alleen je eigen personage.
    Reservering is gelimiteerd tot drie dagen.
    Wees vriendelijk buiten het RPG. Maar zoveel ruzie als je wilt in het RPG.
    Houd je aan de regels. Bij overtreding geld er een waarschuwing. Na drie waarschuwingen word je uit het RPG verwijderd.
    Alleen ik open nieuwe topics, tenzij anders aangegeven.
    Er is géén verhaallijn, zo kun je lekker je gang gaan. Wel gelden er dagen en nachten, maar die geef ik zelf aan!


    Het huis;

    2010, de kinderen mogen tot hun 18e geen mobieltje, de reden hiervoor is dat de ouders willen dat ze meer met hun leeftijdgenoten/vrienden omgaan en naar buiten gaan en niet alleen maar op hun mobieltje zitten.
    In het hele huis is één computer. Het is niet een van de snelste, maar goed genoeg om schoolwerk op te maken.
    Er is een tv, maar dit is zo een groot vierkant ding die niet altijd even goed signaal heeft.
    De meiden slapen in één kamer, deze grenst aan de badkamer vast.
    De jongens slapen in één kamer. Deze gaat gelijk de gang op.
    De ouders slapen in de achterste kamer in het huis.
    De keuken en de woonkamer grenzen aan elkaar zonder deur of wat dan ook. Alles is gelijkvloers.
    Er zijn in het huis 3 vaste telefoons die met elkaar zijn verbonden.
    De tuin is afgesloten met een schutting, er staat een speeltoestel in en een grote boom. Ook een picknicktafel en een bankje.
    De ouders hebben één auto die ze delen.
    Er is een zoldertje, maar dit is de opslag.

    [ bericht aangepast op 17 sep 2014 - 17:57 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Illian

    Waarom ging iedereen nou weg. Nu had ik niemand om iets mee te doen. Mijn broers en zussen zijn saai, dacht ik en ik keek naar de televisie.
    "Je kijkt tv, hoe kan je je dan nog vervelen? En moet je dat per se roepen? Doe eens rustig," Hoorde ik pap zeggen en ik keek om.
    "Ja." Ik rolde mijn ogen en zapte weer dor. Er is niets op tv, helemaal niets. Alle andere kanalen zijn met een code geblokkeerd. Ik zucht en kijk naar pap die achter Amanda en Isaac aan roept wat ze gaan doen.
    "Ze gaan hardlopen!" roep ik naar pap en ik sta op. Ik loop naar mijn vader toe en ik spring op zijn rug. "Kunnen wij naar het park pap? Misschien is Jacob daar en dan kunnen we even spelen." Ik hou pap vast en klem mijn benen om zijn middel zodat ik blijf hangen op zijn rug. "Toe?" zeg ik met een smekend stemmetje.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Tom

    "Ze gaan hardlopen!" roept Illian opeens. Heeft hij het over Amanda en Isaac? Vast wel. "Nou, uitkijken he," zeg ik dan maar gewoon, eenmaal ik iemand op mijn rug voel springen. Ik duw de deur een beetje moeilijk dicht. "Kunnen wij naar het park pap? Misschien is Jacob daar en dan kunnen we even spelen." hoor ik Illian zeggen. Ik dacht wel dat hij op mijn rug zou zitten, wie kon het anders ook zijn he? Ik voel hoe mijn zoon zijn benen stevig om mijn middel slaat om niet te kunnen vallen. Ik grijp zijn benen vast met mijn handen en hou deze goed vast, om Illian niet te laten vallen. Het voelt nog alsof hij dat kleine knulletje van vroeger was dat wel vaker op mijn rug hing of in mijn nek zat. Wat gaan de tijden toch snel he? "Toe?" zegt Illian dan met een smekend stemmetje. Hoe kan ik nou nee zeggen tegen zo'n lief stemmetje? Het zijn tenslotte mijn kinderen en ik hou ze graag vrolijk. "Ja, prima," zeg ik glimlachend en loop naar de woonkamer met Illian nog altijd op mijn rug. "Maar waar is iedereen? Ik kan toch niet zomaar iedereen achterlaten hier? Er moet iemand op de rest passen." Ik vind het belangrijk dat iemand van de oudste op de jongste kan passen als Claudia en ik niet thuis zijn, je weet maar nooit wat er kan gebeuren of wat de jongste zouden uitsteken.


    16 - 09 - '17

    Lynn

    Zuchtend liep ik maar weer terug naar de woonkamer, Isaac had Amanda, Amanda had Isaac, vandaag tenminste. Ik wou absoluut niet met Illian omgaan vandaag, hij was in een irritante bui. Pap zou straks misschien even komen kijken bij voetbal. Dave zou stras ook komen. Ik liep toch maar terug naar de jongenskamer, en duwde de deur zachtjes open.
    "Luke?" Fluisterde ik zachtjes, zou hij nog slapen? "Ben je wakker?" Ik deed de deur op een kiertje, en zag dat hij nog rustig lag te slapen. Ik zuchtte, en liep naar mijn kamer, deed de kledingkast open, en trok mijn voetbal kleren aan. Ik gooide er handdoeken, shampoo, en drinken, en ook wat schone kleren. Ik haastte me naar beneden, en deed mijn voetbalkousen aan. Toen trok ik mijn All stars aan, en propte mijn voetbalschoenen in mijn tas. Ik had al gezien dat Pap naar ons zocht, volgens mij ging hij met Illian naar het park, straks zou hij nog een oppas regelen. Ik deed mijn haar in een strakke staart en liep de woonkamer in, om mijn sleutels te pakken.
    "Hey Pap, Dave komt zo."


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    {IEMAND REAGEER!}


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    [Sugglet > Cenation

    Reageert er nog iemand?]


    16 - 09 - '17

    Zou ik nog een jongen mogen of zijn jullie daarvoor te ver in het verhaal?


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Phanism --> Caraphernelia


    Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.