MSV - Zweinstein onder Voldemorts bewind [Speeltopic 3] - Speeltopics

Hier is het speeltopic!
We beginnen dat iedereen in de trein zit. Dit geldt niet voor de slaven, want zij hebben over het algemeen geen thuis meer. Hun ouders zijn gevlucht of gestorven.

Het idee

[ bericht aangepast op 17 okt 2014 - 10:54 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Juvenalis knikte nog even stijf en neerbuigend naar zowel Totelaer als de mexicaan, voordat hij zich omdraaide en op de stoel naast Celestino plaatsnam. Vervolgens keek hij weer naar de twee halfbloeden voor hem en grinnikte.
'Zeg,' zei hij, 'ik heb Reed niet meer gezien. Is jullie kliekje sinds gisteravond uit elkaar gevallen?'

'Misschien volgt ze dit vak wel niet,' antwoordde Juanita. 'En jouw clubje? Onder de plak van hun slaaf?'

Every villain is a hero in his own mind.

Juvenalis haalde zijn schouders op.
'Dat krijg je, als ze zich weken niet wassen.'

Asalour kneep haar ogen boosaardig tot spleetjes en besloot dat het niet verkeerd was om de Monddoodbezwering over Vivian uit te spreken. Het enige dat haar tegenhield, was de oneerlijke verdeling tussen volbloeden en halfbloeden en ze baalde ervan dat ze kans liep van school te worden gestuurd als ze dat zou doen.
Om haar frustratie toch te kunnen uiten, sloeg ze haar boek met een harde klap dicht toen professor Roselier zei dat ze die niet nodig hadden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Nora staarde naar de boekenkasten en probeerde te bedenken hoe ze het beste kon beginnen, het waren immers zó veel boeken! Voorzichtig haalde ze een boek tussen de andere uit, het was haar opgevallen omdat het een twinkelende kaft had en ze nam het mee naar een bureau om het langzaam door te bladeren.

When time and life shook hands and said goodbye.

Met een zucht draaide Castor zich naar zijn slavin toe. "Ik heb graag dat je nu een brief naar mijn vader schrijft, waarin je je zelf bekend maakt als mijn slavin. Daarnaast liggen er nog enkele kledingstukken in mijn koffer die nog handmatig gewassen moeten worden. Ik verwacht ook dat je vanavond mijn aantekening van de lessen overschrijft in een mooi handschrift, aangezien het mijne vaak onleesbaar is."
Nadenkend bleef hij in de deur opening staan waarna hij knikte.
"Ja, dat was het. Vergeet niet wat ik zei, niet buiten mijn kamer of de leerlingenkamer komen."
Ongemakkelijk draaide hij zich om en greep zijn boeken vast om zich naar het transfiguratie lokaal te snellen, hij leek ook nooit eens op tijd te kunnen komen.

When time and life shook hands and said goodbye.

Alaine twijfelde. River had haar geen specifieke opdrachten meegegeven voor ze naar de les was gegaan. River leek haar bovendien absoluut niet streng en misschien zelfs aardig, wat een hele opluchting was na de vele horrorverhalen die ze had gehoord. Ze wist echter niet wat ze moest doen, omdat ze veel privileges niet had. Daarom besloot ze maar om naar de bibliotheek te gaan en als iemand vroeg wat ze daar deed, zou ze zeggen dat ze een boek voor River zocht.
Ze ging naar de bibliotheek en stapte naar binnen. Ze zag slechts één iemand, die over een boek gebogen zat. Aangezien ze niet wist wie het was besloot ze niets tegen haar te zeggen tenzij er wat gevraagd werd. In plaats daarvan liep ze naar de dichtstbijzijnde boekenkast en bladerde door de boeken heen.

[ bericht aangepast op 17 sep 2014 - 21:27 ]

Amelia luisterde naar wat Castor wilde en knikte toen hij uitgepraat. Amelia vroeg zich hoe zij ooit alle aantekeningen juist moest over kunnen schrijven als hij zelf al toegaf dat zijn handschrift onleesbaar was? Ze zei echter niks en pakte gelijk wat perkament en een veer en begon te schrijven toen Castor uit de kamer verdwenen was. Ze zou het kort houden, veel interessants had ze toch niet te melden.

That is a perfect copy of reality.

Glenn verliet de leerlingenkamer en ging naar Transfiguratie. Eenmaal daar aangekomen zag hij enkele bekende leerlingen. Zo ook Juvenalis die bij halfbloedjes stond. Glenn besteedde er niet veel aandacht aan, hij zou er wel een reden voor hebben.

--
Nevaeh werd wakker en ze wist dat ze te laat ging komen. Ze kleedde zich haastig aan en rende toen naar beneden, om even snel wat te eten en daarna naar Transfiguratie te lopen. Toen ze daar aankwam en Juvenalis bij haar vrienden zag staan, vertrok haar gezicht even. Ze liep echter daarna hun kant op en zei goedemorgen tegen haar afdelingsgenoten.

That is a perfect copy of reality.

Nora keek op toen ze voetstappen hoorde, maar was te laat om te zien wie het was. Ze vroeg zich af of ze van Vivian iemand om hulp mocht vragen, want ze was nu al moedeloos aangezien het boek voor haar geen duidelijke inhoud leek te hebben.
Bovendien was het lezen van de boeken niet zo geweldig als ze had gehoopt, het liet haar realiseren wat ze had kunnen hebben als Voldemort er niet was geweest.
"Stom boek," mompelde ze zachtjes waarna ze het geïrriteerd dicht sloeg.

When time and life shook hands and said goodbye.

Castor keek even om zich heen, zoekend naar plek, waarna hij besloot om bij de andere Ravenklauwers te gaan zitten. Persoonlijk kon hij het wel goed vinden met zijn afdelingsgenoten, het waren stuk voor stuk intelligente leerlingen die uniek waren, ten opzichten van de andere afdelingen.
"Heb ik iets gemist?" Vroeg hij aan Asalour en Juanita, waar hij voor was gaan zitten.

When time and life shook hands and said goodbye.

Alaine keek even op uit de boekenkast toen ze de stem van het meisje hoorde.
Voorzichtig liep ze naar haar toe.
'Zoek je iets?' vroeg ze.

Het meisje dat op haar af kwam lopen herkende Nora als Alaine, een andere slavin. Opgelucht haalde ze adem, want ze was bang geweest dat een volbloed haar kant op was gekomen.
"Mijn meester wil zijn plafon beheksen naar een sterrenhemel, maar ik begrijp niks van het boekensysteem hier." Zei ze zachtjes terwijl ze hoopvol naar het meisje voor haar keek.

When time and life shook hands and said goodbye.

'Ik weet het ook niet,' bekende Alaine.
'Staat het niet op categorie en daarna op achternaam? Zo was het altijd in de bibliotheken die ik kende.'
Ze keek even rond.
'Of is er misschien ergens een catalogus?'

Hij was laat, Vond Asalour, maar ze zei er niets van.
'Niet veel,' luidde haar antwoord. Professor Roselier keek nogal geïrriteerd, omdat haar les even onderbroken werd door hun zachte gefluister. Asalour richtte zich weer gauw op het bord en zag dat professor Roselier de theorie van een spreuk op het bord schreef die ze vorig jaar al hadden behandeld.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes