Misschien heb je 'em wel voor je lijst gelezen, het boek 'Zo gaan we niet met elkaar om' van Renske Jonkman. Voor een praktijkexamen tekenen moeten we een boekomslag maken, en ik koos voor dit boek. De reden hierachter was omdat het zich grotendeels in mijn woonplaats afspeelt, Heerhugowaard. Ik was wat aan het schetsen toen mijn docent even kwam checken waar ik mee bezig was, en we raakten aan de praat over het boek.
Ik wist wel dat Renske Jonkman, nog maar een jonge schrijfster, op mijn school heeft gezeten. Mijn docent kende haar wel van naam. Ik vertelde hem dat in het boek de broer van de hoofdpersoon schizofrenie krijgt. Meteen moest hij denken aan een oud leerling van hem, Joris. Joris Jonkman. Daar ging een belletje rinkelen. De broer van Renske Jonkman had schizofrenie en had zelfmoord gepleegd door van het dak van het Alkmaarse ziekenhuis te springen. Precies zoals in het boek. In het boek heette hij Jaris.
Ik kreeg toen ik het boek las nooit de indruk dat het een autobibliografie was. Het staat ook nergens in de secundaire literatuur. Misschien is het dat niet helemaal, maar er blijken grote elementen overeen te komen met haar echte leven. Bizar, vonden ik, mijn docent en de andere leerlingen in de klas. De school waar ze over schrijft is waarschijnlijk degene waar ik op zit. Van het dak van het ziekenhuis is haar broer echt afgesprongen. Joris' grote hobby was windsurfen, net als die van Jaris. Ik kijk toch wel op een hele andere manier tegen het boek aan nu. Mijn docent beloofde op zoek te gaan naar oud tekenwerk van Joris, wat hij morgen laat zien.
i put the fun in funeral
