Countdown To Love || Speeltopic - Speeltopics

Wat als iedereen ter wereld een strip op hun pols had zitten die zei hoe lang het nog duurde tot je je soulmate zou tegenkomen? Wanneer de teller op 0 staat kom je hem of haar tegen. Je weet niet wie het is, hoe hij of zij heet of hoe hij of zij eruit ziet. Je weet alleen dan op dat moment jullie beide tellers op 0 komen te staan. Het kan gebeuren op ieder moment van de dag. In de bus naar school, tijdens het boodschappen doen of tijdens het uitgaan in je favoriete club.
Deze RPG gaat over een aantal jongeren uit gewone arbeidersgezinnen. Na hun middelbare school hebben deze jongeren geen idee wat ze moeten doen. De meesten werken nu maar in supermarkten of cafe's tot ze weten wat ze met hun leven willen. Hun ouders hebben er wel genoeg van en besluiten ze naar een kamp te sturen om uit te vinden wat ze willen met hun toekomst... Maar wat als ze daar aankomen en meer blijken te vinden dan alleen een carrière plan? Al hun tellers vallen namelijk op 0, maar als ze dat eenmaal ontdekken is het te laat en weten ze niet wie van hun nou eigenlijk elkaar's soulmate is. Het kamp wordt dus niet alleen een kans op een goede baan, maar ook een op ware liefde, maar hoe vogel je uit wie dat is...?


Rollen:
blue]jongen[/blue] / [pink]meisje[/pink
[Naam - Speler - Waar te vinden]



Koppels:



Kamerindeling:



Regels:

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier!


Kampschema:

Het begin:
Alle jongeren komen aan op het kamp in de afgelegen bossen aan de voet van het Jotunheimen gebergte in Noorwegen en zijn gezellig wat met elkaar aan het kletsen voor het grote kampgebouw. Op een bord aan de zijkant hangt een lijstje met de kamerindeling en met het kampschema, wat bij het diner in zal gaan. De kamers zijn kleine boomhutjes voorzien van 2 bedden, 1 boven en 1 beneden, een zithoekje en een kleine badkamer. Zo kan de kampstaf ook in de gaten houden of na 10 uur alle jongeren op hun kamers zijn en blijven. De jongeren leren elkaar langzaam beter kennen en alles is leuk... Tot een van de jongeren opmerkt dat zijn of haar teller op 0 staat, waarop de rest ook kijkt en de verwarring toeslaat...[Dit geef ik nog aan]

[ bericht aangepast op 30 aug 2014 - 16:13 ]

---

Bowties were never Cooler

Dat nu de soulmates bekend zijn betekend niet dat de meesten niet eerst een aantal missers voor hun kiezen zullen krijgen voor ze de juiste zullen vinden. Daarbij heeft iedereen waarschijnlijk een andere manier van uitvinden wie de ware is

---

Bowties were never Cooler

(Mijn topics!)

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

MT. (:

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

(Mijn topics Zal straks een stukje schrijven ;d. Syll is een beetje te veel aan het doen ondertussen:'D..
Spelletje, tekenen, mensen praten, en muziek uitzoeken op mijn mp4)

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

JamesPotter schreef:
(Mijn topics!)

Mirela Agatha Costa
Mirela sleepte haar koffer moeizaam achter zich aan. Daarnaast had de weekend tas om haar schouders ook nogal wat gewicht. Mirela was niet zo sterk of groot, waardoor ze dus heel wat moeite had met de bagage. Een zucht van oplichting verliet haar mond toen ze bij het grote gebouw aankwam. Ze liet zichzelf neerploffen op haar koffer en stak een sigaret op. Wat een reis. Helemaal uit Roemenië, maar hier was ze dan, een kamp, wat leuk. Nee, Mirela had er maar weinig zin in, maar dat kwam vooral omdat ze bang was dat ze geen nieuwe vrienden zou maken. Ze haalde even een hand door haar haar en bekeek het terrein. Het zag er allemaal heel mooi en gezellig uit en even vroeg Mirela zich af of dit misschien de perfecte plaats was om voor altijd te blijven. Vast niet. Misschien te koud, misschien te eenzaam. Ze ademde diep in en blies de rook in kringetjes weer uit. Snel verveeld? Nee. Niet dol op helemaal alleen moeten wachten? Ja. Mirela vertikte het echter om te gaan zoeken naar mensen. Echter kon ze het niet laten om een klein papiertje op een vrij grooy boord te bekijken. Ellison, ze sliep bij een Ellison op de kamer. Wat een aparte spelling voor die naam, wel mooi, dacht Mirela. Ze liet zich weer op haar koffer neer zakken, afwachtend, op wie ze allemaal zou ontmoeten.

---

We've lived in the shadows for far too long.

[Mijn topics]

---

Ich liebe dich 27.12.23

(Mijn topics)

---

Happy Birthday my Potter!

Alicia Maria Johnson
Ik zuchtte toen ik het kamp in zicht zag komen. Wat was ik blij dat ik eindelijk mensen zag. Vanuit Engeland was ik naar Noorwegen gereisd voor één of ander kamp waarvan mijn ouders vonden dat het goed voor me zou zijn. Ik liet het handvat van mijn koffer in mijn andere hand glijden en bewoog mijn eerste hand een paar keer. Mijn vingers voelde stram en waren rood. Nog een klein stukje, dacht ik, toen ik mijn blik op het grote gebouw in de verte richtte. De taxi had me aan het begin van de bossen afgezet. Verder kon hij me niet brengen had de chauffeur gezegd. Eindelijk kwam ik aan bij het grote gebouw en zette ik mijn koffer neer waardoor ik eindelijk allebei mijn handen weer vrij had. De tas die over mijn schouder hing liet ik op mijn koffer neer vallen. Ik zag een stukje verderop een ander meisje bovenop haar koffer zitten en dacht even na. Uiteindelijk besloot ik dat ze hier waarschijnlijk voor hetzelfde kamp als ik zat en besloot ik om maar naar haar toe te gaan en kennis te maken. Ik pakte mijn tas weer in mijn hand en sleepte mijn koffer nog een klein stukje achter me aan door de stroeve aarde die op de grond lag. Ook ik legde mijn koffer op de grond en zette mijn tas erboven op.
'Hey.' zei ik terwijl ik het meisje met een glimlach aankeek. 'Ben jij hier ook voor het kamp?' vroeg ik.

Mt

---

Vampire + Servant = Servamp

[mon Topieks]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Blake Juan Alvaro
Ugh. De busreis was zo verschrikkelijk saai. Ik haatte het nu al met een passie. Ik mis Jay en ik mis Maria. Hun lot was zwaar klote. Geen soulmate of onvindbaar. Hoe wou je een soulmate vinden zonder je teller. Mijn zusje had hem blijkbaar gevonden toen we op vakantie in Amerika waren, Miami, maar ze was te laat. Ze kwam er pas achter toen ze alleen was. Jay zijn klok stopte alsof de batterij weg was. Alsof hij niet meer verder kon. Zijn soulmate was dus overleden. Misschien aan een ziekte maar misschien ook door een ongeluk. Al die pech voor mijn broer en zus heeft mij ook op het slechte pas geholpen en eerlijk ik ben er blij mee. Ik ben nu veel leuker. Ik train erdoor veel meer. Ik kan alles thuis proberen te krijgen dat ik wil en het is vaak ook nog is zo. Ik heb zoveel Dingen gedaan waarvan ik vroeger niet wens durfde te dromen.
Dan stopt de bus. Praktisch gezegd in de middle of nowhere ergens in Noorwegen. Ik sprak die taal niet eens ondanks dat ik Frans engels Spaans en italiaans bijna vloeiend sprak. Aan Frans had ik soms nog wel gebreken. Ik stap uit de bus pak mijn koffer en mijn sporttas en zwaai mijn sporttas over mijn schouder. Vraag me niet hoe ik het gedaan heb maar mijn koffer was nu erg kostbaar dankzij de paar pillen die ik mee had. Ik zal gewoon zeggen het slechte pad beïnvloed me gewoon. Ik pak dan ook een sigaret en steek deze aan door een diepe hijs te nemen. De rook gaat mijn longen in en ik blaas het uit met mijn neus als ik mijn neushaartjes voel schroeien door de hitte. Ik loop naar het bord ik zat met een Belphoebe en zo te zien was ik de enige jongen op de kamer met een meisje. Een brede grijns is op mijn lippen gesierd. Ik ga hier misschien nog wel plezier beleven. Ik hoopte en bidden tot god, al ben ik niet echt gelovig ofzo, dat ze knap was met een goed lichaam en geen raar persoon. De brede grijns siert me nog steeds als ik naar mijn vertrek loop. Kijkend om me heen voor meisjes. Noem me een varken maar eerlijk is eerlijk bijna iedere jongen doet het. We lopen nou eenmaal onze lul achterna. Zo zit ik in iedergeval in elkaar.

Niet waar.

O jawel toch wel. De oude ik zou zoeken naar mijn soulmate maar nee ik doen het met ieder knap en sexy meisje waarmee ik het kan. Het is alleen maar menselijk dat mijn grote of eerder mega vriend zich probeert voort te planten. Het is natuur gebeurt ook bij de dieren. Ik besluit anders maar te wachten en rond te kijken hopen dat ik wat zie. Ik hoop dat ik mijn warme Spanje met al die Bella senorita's niet heb achtergelaten voor dit zielige hoopje Noorwegen waar niets gebeurt en niemand mijn interesses wekt.

Ik hoop dat er gewoon iets zou gebeuren.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Djozie Navaaio Jones
Mijn vader zette de kar stil voor de poorten van het kamp. Dat was het dan, de plek waar ik de komende tijd zou verblijven. Ik klauterde van de bok en liep even naar mijn twee ponies. Altijd liepen ze voor de kar als we ergens heen gingen waar zij ook moesten zijn. Dat was ook een van de redenen waarom zij van de wedstrijdpaarden meestal de beste conditie hadden. Echt trekken deden de twee tinkers voor ze wel, maar het was goed dat ze liepen. Ik drukte een kusje op de neus van James en toen ook een op Jake zijn neus. Ondertussen was mijn moeder, met kleine Max op haar arm, naast me komen staan met mijn koffer. "Je kan ze echt niet meenemen, lieverd. Maar we zullen goed voor ze zorgen tot je terugkomt." hoorde ik haar zeggen. Dat wist ik wel, maar ik vond het alsnog lastig om ze achter te laten. Pas toen Jake en James samen me zacht tegen mijn rug naar het kamp drukten draaide ik me naar mijn moeder, waar nu ook mijn vader, broertjes en zusjes bij stonden. Elk van hen kreeg een knuffel en een kus. Ze zouden straks weer teruggaan naar de camping waar we afgelopen nacht hadden geslapen, al had ik niet in de wagen, of de vouwwagen die erachter hing, geslapen, maar buiten bij mijn ponies en de twee tinkers. Als laatste nam ik nog een keer afscheid van mijn ponies voor ik het kamp opliep. Dit werd een eenzaam kamp. Ik voelde het nu al. Toch moest ik e het beste van maken, wilde ik nog studeren. Bij het hoofdgebouw zag ik al wat mensen staan. Ik rechtte mijn rug en liep erop af, maar niet voor ik nog even mijn familie nazwaaide. Nu was dit maar een klein stukje maar niet iedereen kon mee, dat was onmogelijk. Bij het groepje aangekomen keek ik eers op het bord om een dagschema te zien hangen en een kamerindeling. Ik sliep bij ene Alicia. Hopelijk klikte het, anders werd dit een echte ramp en ging ik direct weer naar huis. Dan maa niet studeren. Daarna richtte ik me op de rest die hier was. Ik ha altijd geleerd iets wantrouwig te zijn naar buitenstaanders, maar me voorstellen kon denk ik wel. "Hey, ik ben Djozie." zei ik voor ik naar de rest keek voor hun namen.

---

Bowties were never Cooler

Blake Juan Alvero
Tot nu toe zag ik twee meiden terwijl een derde hierheen zag lopen. Ik kijk naar de nu die meiden. Ze waren alle drie zeker niet lelijk. De twee meisjes die hier al eerder dan mij waren begonnen een gesprek het boeide me vrij weinig wat ze allemaal zeiden. Ik telde de dagen af tot ik terug naar huis ging. Terug naar España. Ik miste mijn broer nu al en de feesten en de meiden. Damn ik hoop dat ik het op ze minst een keer doe hier want anders verschrompeld mijn grote vriend nog. Het enige goede aan dit was dat het fris rook inplaats van de eeuwige benzine Geur die ik altijd rook in de stad. Dan hoor ik opeens wen stem die ik mijn oren kruipt en ik kijk op uit mijn gedachtes en zie het derde meisje dat aankwam. Ze zei iets. Wat zei ze ik verstond iets van Jodie ofzo. Was dat haar naam? Het was wel een leuke naam denk ik. Ik bekijk haar schaamteloos en scan haar dus helemaal af. Ze droeg iets te grote kleren waardoor ze wat dikker leek. Niet dat ze dik was o nee. Dit meisje was nauwelijks vel over been. Ik Zag geen grote kont of grote borsten zoals in Spanje en daar hebben ze een grote kont. Als een kont een cup maat had was het daar zeker een D. Ze had bruin rood haar en bruine ogen met sproetjes en ondanks dat ze niet super grote of veel rondingen heeft zou ik haar denk wel doen. Ze zou voor een nachtje zeker leuk zijn maar dat dacht ik wel bij veel vrouwen. Een mooi gezichtje was belangrijk en dat had ze wel. Ze was goedgekeurd dat wel. Ik geef haar een grijns als ik mijn rook uitblaas, niet in haar gezicht hoor zo erg ben ik ook weer niet, maar nonchalant over mijn schouder. 'Hey. Ik ben Blake.' Met ik met een halve glimlach die op mijn lippen speelt. 'Waar kom je vandaan?' Vraag ik op zich wel geïnteresseerd. Helaas draaide de wereld niet alleen om mij.

[Het spijt me dat je soulmate een varken en een bitch is. Ik heb medelijden met Djozie]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

[Ach, ze kan zelf ook een prima bitch zijn als je het ernaar maakt. Er zit meer pit in het magere scharminkeltje dan Blake voor mogelijk houd. Straks krijg je dus denk ik meelij met jezelf...]

---

Bowties were never Cooler