• Welkom bij Walker's High School California! Een plek waar jongeren de vaardigheden leren die ze nodig hebben om te gebruiken in het latere leven... Yeah right! De plaats is gevuld met Bitches, Backstabbers, Outsiders, de Queen Bees, Jocks, Pestkoppen, Hartenbrekers, Drugsdealers en Geeks. Niet te vergeten de leraren die allemaal hun favorieten hebben en de regels breken in de kast van de conciërge. En laten we niet vergeten dat 'X', de onbekende persoon achter zijn computer ook meespeelt in het spel. Alle geheimen en gebeurtenissen van de scholieren komen een voor een op het bekende blog terecht die bekend is door heel Amerika. Denk jij dat je het aankan? Overleven op een school waar iedereen elkaar kent en ook alles van elkaar te weten zal komen..


    Rollen:
    Meisjes: VOL!
    - Jordan Brandy Fox ~ PeIIegrino - [Bad girl, 18, 5, 1.4]
    - Violet Lucija Conley ~ Schuld - [Cheerleader, 18, 5,1.1]
    - Raelin Marlene Fleming ~ Ourania - [Normal, 18, 6, 1.4]
    - Arabella Quinn Trafford ~ Shuck ~ [Troublemaker, 18, 5, 1.10]
    - Raven Phoebe Haugen ~ Pursuer - [Rebel, 19, 6, 1.3]
    - Lucy North ~ArianatorXx - [Cheerleader, 17, 5, 1.8]
    - Alison Parks ~ ArianatorXx - [Bitch, 18, 5, 1.6]
    - Eve Maria Laurina Vermeer ~ AintItFun - [Daydreamer/New, 17, 5, 1.11]
    - Krystall Madison Chase ~ LeoValdez - [Heartbreaker, 18, 6, 1.10]

    Jongens: VOL!
    - Tyler Elijah Rivello ~ PeIIegrino - [Troublemaker, 19, 6, 1.3]
    - Christian Philon "Chris" Jones ~ Caraphernelia - [Outsider, 17, 5, 1.8]
    - Joshua Liroy Reynolds ~ Magnus - [Bad boy, 19, 6, 1.3]
    - Matthias Nathaniel Montgomery ~ Dumbledore - [Jock, 19, 6, 1.5]
    - Finn James Dawson ~ Aia - [Dealer, 18, 6, 1.4]
    - Arthur Blake Oakley ~ Mudita - [Nerd, 18, 5, 1.5]
    - Nathan Jason Chase ~ LeoValdez - [Nerd, 16, 5, 1.10]
    - Matt Campbell ~ AsshiexIrwin - [Outsider, 19, 6, 1.10]
    - Sean Adams ~ Californication - [Bully, 17, 5, 1.11]
    - Blake Jayden Valencia ~ Torquay - [Badboy/heartbreaker, 19, 6, 1.12]

    Leraren:
    - Caroline Rosario Elizabeth Jenner ~ Dumbledore - [Lerares Engels, 30, 1.6]
    - Lucas Manners ~ Deamon - [Leraar Geschiedenis, 34, 5e en 6e, 1.8]
    - Christiaan Kauffman ~ Schuld - [Gymdocent, 28, 5e en 6e, 1.8]
    - Jonah Victor Carter ~ Mudita - [Wiskundedocent in opleiding, 22, 5e en 6e, 1.10]
    - Alec Hayden Brennan ~ Shuck - [Leraar Spaans, 28, 5e en 6e, .111]
    - Tamara Lively ~ AsshiexIrwin - [Lerares Duits, 30, 5e en 6e, 1.11]

    Regels:
    ~ Minimaal 200 woorden.
    ~ Maximaal 3 personages per account.
    ~ Je reservering(en) blijven 2 dagen staan!
    ~ Schrijf goed ABN!
    ~ Reageer minstens 1x per week! Behalve als je een goede reden hebt, laat die dan het liefst van tevoren weten.
    ~ Geen ruzie off-topic!
    ~ Off-topic het liefst in het praattopic
    ~ Geen perfecte personages, iedereen heeft minpunten!
    ~ Geen eendagsvliegen!



    Begin:
    Het is September en de school is net sinds een maandje open. X is weer volop bezig en iedereen checkt de blog weer dagelijks.
    Ook deze ochtend heeft X weer de nieuwste dingetjes om wakker mee te worden. Sta jij er ook tussen?

    ~Dit idee is origineel van Benzema. Ik heb toestemming gekregen om het opnieuw te openen.~

    [ bericht aangepast op 20 sep 2014 - 23:57 ]


    El Diablo.


    Arthur Blake Oakley


    Geek/Nerd ~ Outfit


    Mv. Lively had ons al opgemerkt en stond op, helaas had ze in haar armen een gigantische stapel papier vast. Ik leunde met mijn ellebogen op de tafel en liet mijn hoofd steunen op mijn linker. Lessen waren meestal saai al konden enkele wel interessant zijn. "Willkommen bei Deutsche Lektion, dieser stunde werden wir zu sprechen der Weltkrieg so greifen Ihre bücher aber schon." Begon onze leerkracht en ik liet de nog even onbekende taal in mijn hoofd ontcijferen en na een minuutje knikte ik als teken dat ik het verstond,was één van die vreemde dingen die ik deed, meestal vonden leerkrachten dat wel aangenaam gezien ze mertken dat ik weldegelijk de lessen volgde en begreep. Ik trok mijn beanie nog even beter over mijn hoofd en luisterde verder naar de uitleg. " Jedes paar bekommt eine broschüre mit befehlen, die um dies zu realisieren." Vervolgende ze en deelde dan de blaadjes uit, mijn blik gleed kort naar Jordan die er weer niets van leek te begrijpen. Een grinnik verliet mijn lippen en daarna fluisterde ik kort nog eens de uitleg naar haar. De klas begon vol te stromen en gauw zou de les beginnen. Ik nam mijn balpen uit en liet daarbij mijn pennezak op de grond vallen, geweldig. Voorzichtig schoof ik mijn stoel wat naar achteren om dan zo handig als ik ben alles probeer bijeen te rapen en terug in de grijze, met inkt bekladde pennezak propte.


    Jonah Victor Carter


    Math Teacher~


    'Ik zal nog wel even proberen om kort op te schrijven wat ik niet snapte.'Had ze gezegd, waarna een kort gesprekje ging over het thema 'koffie' en vervolgens was het weer naar de serieuze kant gegaan. Ik had begrijpelijk geknikt toen ze vertelde dat alleen wiskunde een probleempje was en daarna moest ze er vandoor. Vriendelijk had ik terug geglimlacht toen zei dat deed en eenmaal ze uit mijn zicht verdwenen was blikte ik op mijn wat oudere horloge. Over slechts enkele minuten zou de bel gaan ringen dus kon ik maar beter richting mijn lokaal gaan. Niet dat ik lessen moest geven dit uur, maar veel zin om niets te zitten doen in de lerarenkamer had ik niet. Er waren enkele leerkrachten waar ik het goed mee kon vinden, andere kende me dan nog te goed van vroeger om een normale conversatie mee aan te gaan. Na enkele minuten kwam ik bij het wiskunde lokaal aan die aan mij 'toebehoorde' en legde ik mijn spullen op de klassieke desk. Nog zo'n oud hout van in mijn kinderjaren. Je had van zo'n lokalen met smartboards en van die dingen, ze verloren wat hun eigenheid helaas. Terwijl ik mijn pullen uitstalde legde ik ook mijn laptop aan en haalde nog even een hand door mijn warrige haren. Eens kijken, ... Ik fronste kort toen ik een berichtje leek te krijgen via mail. Anoniem weliswaar en het maakte me niet al te blij om verwijten te krijgen van iemand die te laf was zijn naam te noemen. Alle woorden leken te verwijzen naar het bericht die ik vanochtend nog had gelezen op de welbefaamde blog van X. Ik klikte op de link en alweer leken verscheidene nieuwe berichten te verschijnen. Terwijl ik wat naar beneden scrolde kon ik het wel krijgen. Alweer een roddel over me. 'Flirt met je leraar en krijg extra bonuspunten cadeau !Speciale Actie, nu ook 'bijlessen' inbegrepen. ' Ongelovig staarde ik naar het computerscherm, dit begon er echt over te geraken.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    -

    [ bericht aangepast op 11 sep 2014 - 16:14 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    CALEB ADDISON MONTANA
    16 | 6TH SENIOR | HARTENBREKER / HOOFD DEALERS

    • • •


    Mijn lichaam schiet van het ene op het andere moment in een staat van gigantische angst, vooral wanneer Raelin een opmerking maakt over de onmiskenbare vraag wat X vandaag over mij op zijn blog heeft gepost. Van alle personen in mijn leven was Raelin de enige welke ik wilde beschermen tegen de wereld van de drank en de drugs, een wereld waar ik veel meer wist dan eigenlijk goed voor me is. Mijn hart weet zich voor even samen te trekken wanneer ik mezelf bedenk dat het niet meer mijn taak is om Raelin te beschermen tegen de duistere kanten van de wereld, maar dat dit iets is voor de persoon welke zich haar vriend of zelfs man zou mogen gaan noemen over een onbepaalde tijd. Het grootste gedeelte van mijn middelbare school periode heb ik gedacht dat ik die persoon zou zijn, maar het mocht niet anders zijn.
          Mijn angst onderdrukkend weet ik Raelin met een zekere vorm van nonchalance uit te nodigen om vanmiddag met me mee te gaan naar het centrum om een jas te halen. Voor mijn date met Veronica vanavond zou ik warm aan moeten kleden en ik had geen zin om het gehele huis overhoop te halen om mijn warme jas te vinden. Veronica had dan wel als schoonmaakster gespeeld de afgelopen tijd, maar het was en bleef een grote bende – voornamelijk in mijn kledingkast, waar ik een gigantische hekel aan had.
          ‘Ik heb echt net tien minuten geleden aan iemand gevraagd of hij tijd had om vanmiddag of vanavond iets te gaan doen. . . Maar ik weet dat nog niet zeker, gezien hij nog antwoord moet geven. Maar als hij kan dan weet ik ook niet of we ’s middags en ’s avonds afspreken, dus als hij ’s middags kan zou ik misschien ’s avonds met je mee kunnen gaan kijken naar een jas? De winkels zijn toch tot laat open. Of we zouden de laatste paar uur kunnen spijbelen om dan naar een jas voor jou te kijken? Ik heb toch totaal geen zin in school vandaag.’
    Hij. Hij. Hij. Halverwege de woorden van Raelin ben ik afgehaakt en heb ik al mijn concentratie gericht op het gegeven dat ik mijn woede binnen mezelf moet houden. Als er een persoon voor me stond waar ik een hekel aan zou hebben, had die op dit moment KO gelegen tegen de grond – slechts door mijn woede over het gegeven dat Raelin met een andere jongeman had afgesproken. Sterker nog, ze had hem gevraagd om af te spraken – waardoor ze interesse in hem had. De woede weet zich langzamerhand te transformeren in ongeloog en immens verdriet – waardoor ik de tranen in mijn ogen voel prikken, welke meer pijn doen dan de wodka in mijn keel. Mijn vuisten heb ik gebald op mijn schoot en de huid rondom mijn knokkels is lijkbleek. Mijn lippen zijn vertrokken in een scherpe streep en ik vorm woorden in mijn gedachten om Raelin helder te maken dat ze maar lekker met die andere jongen af moet spreken als ze daar zo veel zin in heeft.
          Wanneer ik mijn mond open om de woorden naar buiten te laten glijden, hoor ik plotseling de zachte stem van Raelin. ‘Ik heb hem ge–sms’t dat ik een ander slachtoffer heb om iets mee te gaan doen, dus ik kan mee een jas uitzoeken. Ben je voor vanavond toevallig ook vrij?’ Mijn woorden blijven op het laatste moment steken in mijn keel en voor een kort moment kijk ik Raelin met grote, verwarde kijkers aan. Waarom zou ze een andere afspraak af zeggen voor mij? Ze wilde toch met die andere jongen af gaan spreken en had niet aan mijn gedacht? Maar nu was ze plotseling over gesprongen op het gegeven dat ik de gehele dag met haar door moest brengen. . .
          ‘Natuurlijk, ik sta altijd voor je klaar – dat weet je.’ Mijn stem is zacht, met een onbekende emotie in de ondertoon. Na het uitspreken van mijn woorden bedenk ik me plotseling dat ik vanavond een date heb met Veronica, welke helaas niet door kan gaan. Ik zou haar vanmiddag aanspreken in de gangen of haar een simpele sms sturen – Raelin ging immers voor alles, ook al was het niet meer dan vriendschappelijk bedoeld vanuit haar kant.
    Het was ontzettend klote wanneer iemand een relatie verbrak, aangezien de andere persoon nog steeds midden in zijn of haar verliefdheid zit en deze niet zo maar weggestopt kan worden. Zelfs de tientallen meisjes in mijn bed konden het lachende gezicht van Raelin niet uit mijn gedachten bannen wanneer ze opnieuw giechelden en mijn naam fluisterden. Ik haatte mezelf om mijn gevoelens voor haar. Zelfs nu ze naast me zat wist ze mijn gedachten compleet te overheersen zonder maar ruimte over te laten voor ademhalen of iets dergelijks.
          Van het ene op het andere moment weer klinken Raelin’s woorden over het spijbelen door mijn gedachten, waardoor ik mijn wenkbrauwen in een lichte frons laat glijden en haar met een bezorgde blik in mijn kijkers aan begin te staren. Alhoewel Raelin vrij impulsief was, heb ik de jongedame nooit weten te betrappen op spijbelen en heeft ze nooit laten merken dat ze school verschrikkelijk vindt – eerder het tegenovergestelde. Raelin was een persoon welke goed was in alle vakken en zonder enige probleem een beurs voor een chique universiteit zou verwerven. Vroeger fantaseerden we er meerdere malen over, aangezien we beiden goed zijn in leren en hierdoor misschien kamergenoten konden zijn wanneer we eenmaal naar de universiteit gingen.
    ‘Spijbelen? Geen zin in school hebben? Raelin. . . Wat is er aan de hand? Zoiets heb je nog nooit voor weten te stellen. Waar komt dit ineens vandaan?’ De bezorgde blik van mijn kijkers is overgesprongen naar mijn stem, welke fluisterend is geworden door het onderwerp. Geheel uit automatisme plaats ik mijn hand voorzichtig op Raelin’s blote bovenbeen, waar ik zacht overheen streel. Wanneer ik eenmaal in de gaten heb wat ik aan het doen ben, trek ik mijn hand gehaast terug en mompel een zachte ‘het spijt me’ terwijl ik mijn gezicht af wend. Mijn wangen worden rood wanneer ik me bedenk wat ik zojuist heb gedaan en in gedachten vervloek ik mezelf. Toch richt ik mijn blik opnieuw op Raelin’s gezicht, aangezien ik wil weten wat er met haar aan de hand is. Ik vond het nog steeds verschrikkelijk om haar – mijn Raelin – verdrietig te zien.

    [ bericht aangepast op 14 sep 2014 - 15:02 ]




    Sean Adams



    Ik ontving een korte knuffel van Rae waar nu een lichte glimlach over haar gezicht sierde. ''Het gaat prima,'' antwoordt ze vervolgens. ''Echter, ik heb je vanmiddag of vanavond nodig voor iets. Dus zeg alsjeblieft dat je nog niks te doen hebt.'' Ik volgde haar verontschuldigende blik naar Joshua en fronste kort, ''ik moet nu gaan, maar stuur me alsjeblieft een bericht als je kan.'' Na een vluchtige omhelzing was ze al weg wat mij ook aanstalten deed maken om weg te gaan, ik hoefde geen oncomfortabele stilte met Joshua op dit moment.
          Ik wierp nog snel een korte blik op de grote klok die aangaf dat ik nog maar even had om op tijd te komen, eenmaal aangekomen bij het lokaal was ik niet de laatste maar ook zeker niet de eerste. Want wie anders kon dat nou zijn dan Arthur? Een zacht vermaakt lachje verliet mijn mond terwijl ik een paar stappen richting het tafeltje achter hem en zijn vriendinnetje toe zetten. ''Goedemorgen,'' mompelde ik nog en op het moment dat ik mijn voeten naast het tafeltje van Arthur gevonden heb lukt het me om zijn bril te pakken en Arthur zelf vervolgens grondig te bekijken.
    ''Wat zie je er nieuw uit, wezen shoppen?' Vroeg ik hem en nam plaats achter hem en hield de bril tussen mijn vingers en speelde met de uiteindes. ''Heeft je moeder dat voor je uitgekozen?'' De licht vermaakte grijns op mijn gezicht werd breder waarna ik met mijn rechterhand door mijn haren streelde en mijn ogen op hem liet branden.


    Everything is illuminated by the light of our past.


    Arthur Blake Oakley


    Geek/Nerd ~ Outfit


    Terwijl ik mijn stiften van de grond raapte leek helaas iemand me op te merken, iemand die ik liever niet in mijn buurt had. ''Goedemorgen,''had hij gemompeld, doordat zijn voeten bijna tegen mijn gezicht zaten. Ik ging overeind zitten en legde mijn pennenzak terug op mijn bank. Ik schrok me rot toen mijn bril van mijn neus gehaald werd en kneep even kort mijn ogen dicht, waarna ik naar de brillendief keek. Mijn zicht was wat wazig, maar ik wist meteen dat het Sean was die wat met mijn bril zat te klooien. ''Wat zie je er nieuw uit, wezen shoppen?' Vroeg hij spottend terwijl hij plaats nam aan de bank achter me.Ik beet even op de binnenkant van mijn kaak en liet mijn blik naar mijn vingers glijden ''Heeft je moeder dat voor je uitgekozen?'' vervolgde hij met dezelfde irritante toon. "Nee." mompelde ik zacht en raaide me om, om hem vervolgens strak aan te kijken. "Heb ik zelf gekozen, nou heef terug." zei ik kwaad en reikte uit met mijn hand richting de dure montuur, het had echt erg veel gekost en ik zou me vreselijk schuldig voelen moest deze kapot zijn. Wat haatte ik Sean, kon hij dan niet zien hoe ongelofelijk kinderachtig hij wel niet was?


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Sean Adams


    De arme jongen kneep zijn ogen kort dicht, hij zag dus echt niks zonder bril. ''Nee,'' antwoordde hij zacht en draaide zich vervolgens om en richtte zijn ogen op die van mij. ''Heb ik zelf gekozen, nou geef terug,'' zei hij kwaad. Ik fronste wanneer hij zijn hand uitreikte richting de bril - het was een zwarte met middelgrote glazen - die er zeker niet goedkoop uitzag. ''Hoezo zou ik hem..'' Ik onderbrak mijn zin terwijl ik met mijn vingers over het montuur gleed en dan de brillenpoot aan de rechterkant voorzichtig afbreek. ''Oeps,'' zei ik wat gemaakt en kon een licht vermaakt lachje niet veronderstellen.
          Ik legde de bril terug in zijn hand en het brillenstokje erbij en klakte met mijn tong, ''misschien moet je er toch maar wat voorzichtiger mee om gaan.'' Ik hield mijn hoofd iets schuin en leunde wat achterover op de houten stoel die iets wat kraakte. Misschien was het wel slim om een keer op te letten bij Duits, ik verstond er werkelijk geen woord van. Mijn blik ging nu naar Jordan die naast Arthur zat, als ik iets vreemd vond was het wel de combinatie van hun twee. ''Hoe is het met je twaalf jaar oudere vriendje?'' Vroeg ik plagerig. Ondanks alles en hoe erg ik media ook haatte was X niet iets wat ik oversloeg. Het was een soort wekelijkse krant met roddels. Hoe vaak ik er in had gestaan viel nog mee in vergelijking met andere hier - helaas werd ik nooit helemaal overgeslagen en waren er genoeg dingen om over mij te vertellen.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Jordan Brandy Fox

    Veel te snel kwamen we aan bij het Duits lokaal en ik volg Arthur naar ons plekje ergens achteraan. Ik zie Livery al voor het bord staan met een stapel papieren en een zucht verlaat mijn lippen. Waar liggen die woordenboeken ook alweer? "Willkommen bei Deutsche Lektion, dieser stunde werden wir zu sprechen der Weltkrieg so greifen Ihre bücher aber schon." zei ze duidelijk en een frons ontstaat op mijn wenkbrauwen. Wat?
    "Jedes paar bekommt eine broschüre mit befehlen, die um dies zu realisieren." zegt ze vervolgens waarna ze naar achter loopt. Ik heb al snel een blaadje voor me liggen en als ik het lees verschijnen er alleen maar meer vraagtekens in mijn hoofd. Ik kijk naar Arthur en hij grinnikt kort voor hij het uitlegt in een normale taal. 'Oké...' mompel ik en ik kijk weer naar de opdrachten. Dit werd nog leuk..
    Ik besluit om maar gewoon mijn pen te pakken en ik buig me dus al snel over mijn tas. ''Wat zie je er nieuw uit, wezen shoppen?' hoor ik opeens en bijna automatisch rol ik met mijn ogen. Alsof de eerste les nog niet erg genoeg was. Ik leg mijn pen op tafel en zet mijn tas weer op de grond. ''Heeft je moeder dat voor je uitgekozen?'' vroeg Sean vervolgens aan Arthur en ik vernauw mijn ogen even. Nee." mompelde Arthur zacht waarna hij zich omdraaide om hem vervolgens strak aan te kijken. "Heb ik zelf gekozen, nou geef terug." zei hij kwaad waarna hij zijn hand uitreikt.
    Ik kon aan de bril al zien dat hij duur was, dus ik begreep het wel. ''Hoezo zou ik hem..'' begon Sean waarna hij het rechterpootje afbrak. ''Oeps,'' zei hij daarna gemaakt waarna hij het terug aan Arthur gaf. Ik voelde de woede al in me opborrelen, ik probeerde me in te houden. Ik regel dit wel in de pauze of in de hallen ofzo. ''misschien moet je er toch maar wat voorzichtiger mee om gaan.'' vervolgde hij.
    ''Hoe is het met je twaalf jaar oudere vriendje?'' Vroeg hij plagerig en ik haal mijn wenkbrauw wat op. Hij moet onderhand wel weten dat die dingen die op dat blog staan me niks doen? "21 jaar darling, learn your facts." grijns ik om te laten zien dat het me niks doet wat hij erover doet. "En perfect.. Rijk, hij heeft iemand, groot huis en een dure auto voor zichzelf... Weet je wel? Oh nee, dat zal jij namelijk nooit krijgen dus dat weet je niet... Vergeten.." grijns ik. Sean maakt echt geen indruk op mij, dat soort types zijn gewoon zielig.. Maar dat weet hij denk ik ook wel...


    El Diablo.

    Ik moet me afmelden voor deze RPG.


    Dus gaan we hier nog verder of...


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH