Ik weet niet vanaf wanneer je 'pesten op het werk' kan beschouwen. Maar ik voel me er niet meer zo welkom.
Het gaat van wc kuisen tot mij in het verste hoekje duwen, voor een hele dag met mijn rug naar alles en iedereen om daar te werken. Collega's verbieden om tegen mij te praten. Het werk van vorige week Donderdag speciaal voor mij laten staan. Zodat hun een hele dag kunnen praten, lachen en niets doen en ik werk voor drie moet produceren. Al bij al, als ze dan al eens iets doen extra traag werken zodat ze er zeker van zijn dat ik mijn laatste bus heb gemist en ik dus lekker in de regen kan staan wachten tot mijn vader me naar huis kan brengen.
Ik weet niet of dit al ver genoeg gaat om het 'pesten' te kunnen noemen. Maar als je dan huilend thuis komt van weer een verschrikkelijke dag komt het toch aardig in de buurt vind ik.
Klagen bij de bazin gaat niet, zei is het die dit gedrag vertoond tegenover mij.
Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.