• Hey iedereen,
    Vanmorgen heb ik helaas te horen gekregen dat mijn opa is overleden maar nu ben ik van plan om een kaartje te schrijven om op de begrafenis voor te lezen en het idee was dus om daar een gedichtje bij toe te voegen, dus mijn vraag nu is of iemand een mooi gedichtje heeft die ik zou mogen gebruiken en die gepast is in deze situatie?

    Groetjes en alvast bedankt :)


    On wednesdays we wear black

    Beter doe je iets persoonlijks voor je opa.
    Gecondoleert trouwens.
    Google is je beste vriend, en anders verzin je een klein verhaal over jou en je opa, wat jullie vaak deden. Waar praatten jullie over?


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Daggers schreef:
    Beter doe je iets persoonlijks voor je opa.
    Gecondoleert trouwens.
    Google is je beste vriend, en anders verzin je een klein verhaal over jou en je opa, wat jullie vaak deden. Waar praatten jullie over?


    Dat was ook sowieso de bedoeling maar ik vond het wel gepast om er ook een gedichtje bij te doen
    Dankje trouwens :)


    On wednesdays we wear black

    Dashed schreef:
    (...)

    Dat was ook sowieso de bedoeling maar ik vond het wel gepast om er ook een gedichtje bij te doen
    Dankje trouwens :)


    Eens zien, misschien zoiets:

    Nooit meer met je praten,
    nooit meer je zien.
    Het is hard, té hard misschien.
    Ik weet dat je op me neer kijkt.
    En ik zal er alles aan doen om je trots te maken op me.
    Hoe moeilijk dat ook gaat worden.
    Je zorgt dat me niets overkomt, je beschermt me.
    Waar mijn voetstappen zullen staan zal jouw aanwezigheid er gegarandeerd zijn.
    Ik hoop dat je trots wordt op me.
    Op mij, maar ook de rest.
    Lieve opa rust zacht.
    Vergeet niet; ik houd van je.


    Okay, ik huil nu zelf al..ugh.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Een klein rond perk, met weinge witte stenen;
    Hier zijgt de tijd, een vege zwaan,terneer.
    Erachter dampt,door grijze zon beschenen,
    Een gelukzalig lentemeer.

    Daar rusten,na het enkelvuldig leven
    Van eeuwoud werk in weide en stal en schuit,
    De eertijds ontslapenen in deze dreven
    Van hun gelijke daden uit.

    En als de voorjaarswind de lege kruinen
    Doet beven van de' onheuchelijken nood
    Tot bloeien boven woekerende puinen,
    Suizelt de onsterfelijke dood.
    [/face]


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'