• Inhoud van het verhaal:
    Het jaar 5376 is aangebroken. De wereld heeft een harde tijd gehad van verschuivingen en verdwijningen van de jaargetijden. Het grootste gedeelte van de aarde leeft in een woestijn klimaat. Veel landen en steden hebben de tijd niet overleeft en bijna de hele aarde is leeg. Alleen een klein nieuw landje is ontstaan, Malligana. In het land heerst erge ongelijkheid. Je hebt hele rijke mensen en letterlijk straatarme mensen.
    Pam is de hoofdstad en in Pam kun je de ongelijkheid zien. Op een bergje, aan de rand van de stad, staat een enorm paleis. Dat is het huis van de koning en zijn gezin. Onder aan de berg zie je de prachtige Villa's van de rijke mensen, de markt die er elke dag is en natuurlijke de winkels waar de mensen met een beetje geld hun beroep uit oefenen. ( Bakker, smit, schoenmaker...) Maar hoe beter je rond kijkt hoe meer straatkinderen je tegenkomt. Hoe vervuilde gezichten je smekend aankijken, hoe blauwe plekken geler worden en weer verdwijnen.. Om te bepalen wie de baas is. De groepen die er lopen en het gevaar wat onder hun dreigt.
    Laat jij je mee slepen in dit harde avontuur van de straatkinderen? Of ben jij een bakker, Smit of slager die het niet probeert te zien? Of ben jij misschien de koning, koningin of prins(sesje) die het geweld ziet en met alle macht een oplossing probeert te vinden? Of ben jij een ex-straatkind die haar thuis heeft gevonden als slaaf, dienstmeisje of leerling-smit?

    Regels:
    *Het liefst alleen je eigen personage(s) besturen. Het mag wel voorkomen dat een ander iets in jou stukje zegt, maar overleg dat ook even met die gene :)
    * Max 2 personages p.p. Een derde kun je reserveren in een pb'tje ik zou dan laten weten of het kan
    * Als je uit het verhaal wilt stappen, maak er dan een mooi eind van. Je word vermoord, gaat dood van de honger of zo iets. Dat laat het verhaal natuurlijker lopen. Als je word vermoord overleg dan wel met diegene die die personage speelt, of die ook de moordenaar wil zijn.
    *Ik heb liever geen gevloek in het verhaal. Je mag ruzie's en vechtpartijen erin voor laten komen, maar overleg dat met de tegen partij.
    *Perfecte personages bestaan niet, maar je mag je eigen personage wel laten denken dat ze geen fouten in zich heeft, maar vermeld het wel als er iets verkeerds is en dat de personage zelf dat niet weet.
    * er moeten minimaal 3 stukjes tussen zitten voordat jij weer een stukje post, anders gaat het verhaal misschien te snel en kunnen sommige het niet bijbenen.
    * Gebeuren er dingen, die niet leuk zijn? Meld het aan mij, ik kijk ernaar en kijk of ik er iets aan kan doen.

    Rollen:

    Groep 1: De katten:
    Groep 2: De spionnen
    Groep 3: De kuikens: Shana Rees Pientie Joshua Lode Rivers Pientie Anastasia SpaleArianatorXx
    Groep 4: De Gorilla's

    De koning:
    De koningin: Claire Elizabeth Gley Nuevo
    De prinses: Rose Katharina GleyMevalina
    Prins: Lukas Alexander Gley Daggers
    prinsesje: Isabella Emily Gley MusicAndPeace
    Dienstmeisje 1: Alicia Lora Angela Rivers Mevalina
    Dienstmeisje 2: Katharina Rosanna des AdornéPoolster
    Dienstmeisje 3:
    Kok(kin):
    Keukenhulp:
    Hoofdschoonmaakster:
    Schoonmaakster 2: Sofia Alexandra Lionsfield Nuevo
    Schoonmaakster 3:

    De bakker:
    leerling-bakker:
    bakkers zoon: Thomas O’Shea Daggers
    Schoenmaker:
    De smid:
    De slager:
    (bij elk beroep bestaat er een leerlingen opleiding, dan word je rol bijv: Leerling-bakker)

    Huisvrouwen: ( hier kunnen er best veel van, het zou leuk zijn als je er een familie bij zoekt met een man, kind(eren) die iemand anders speelt)

    Rijk mens: Ook hier kunnen er veel van zijn, laat in je aanmelding ff weten wat zijn/haar beroep is.
    Rijk mens: Arianna GillsArianatorXx
    Rijk mens: Alison Gills Poolster
    Rijk meisje, woont en werkt bij bakker: Defelicé Lucia Angelina la Roux Daggers


    Het is mogelijk het hele koningsgezin te spelen, alleen als jij de enige bent die daar belangstelling voor heeft. Er is ook mogelijkheid om een vijfde groep te vormen en er kunnen wel meer dienstmeisjes en schoonmakers bij. Ik kan niet beloven dat je de rol krijgt die je graag wilt, maar ik doe mijn best. De kok(kin) die er staat is bedoelt voor in het paleis, maar je kan ook kok(kin) worden bij een rijk mens thuis, als je een rijk iemand speelt, geef dan even aan of je ook mensen in dienst wilt hebben en zo jou, welke mensen? (kok(kin), schoonmaakster?)

    Invullijst:
    Volledige naam:
    Bijnaam: Hoeft niet gebaseerd te zijn op de echte naam, Al is de naam Geertje de bijnaam mag dan wel Violet zijn ofzo. Je mag het ook baseren op het karakter of de leef omgeving
    Leeftijd/geboortedatum: Hier geld dat alle leeftijden mogen. Ik zou het ook erg leuk vinden als er kinderen van onder de tien meespelen. Het kan zijn dat je personage niet weet wanneer hij/zij jarig is. Dat kan voornamelijk voorkomen bij straatkinderen.
    Uiterlijk: Hoe ziet je personage eruit? Kleur ogen, haar, huid, maar ook welke kledingstijl heeft hij/zij? En wat mag hij/zij aan? Alleen jurken of mag alles, heeft je personage meerdere kledingstukken of loopt het altijd in het zelfde stofje rond?
    Innerlijk: Wat is de karakter van jou personage? Wat is duidelijk aanwezig en wat niet? Wat weet ze over zichzelf en wat niet? Is ze hooghartig, zachtaardig of sluw?
    Familie: Heeft jou personage familie? Zo ja, wie? Speel jij diegene zelf? Is het een bijrol of combineer je het met iemand anders personage? Als je de familie met iemand anders deelt, let er dan wel op dat je goed afspreekt wie dat zijn en hoe hun karakters zijn. Graag ook namen vermelden van de familie en als het door iemand anders gespeeld word ook haar QL naam erbij zetten ;)
    Doorgroeien: Heb je al een idee waar jou personage naartoe gaat leven? Word hij/zij van rijk naar arm, of andersom? Verlaat hij/zij het straatleven om in dienst te gaan bij iemand anders? Of zoekt hij/zij de vrijheid op en vertrekt hij/zij naar een andere stad/land/planeet? Of blijft ze voor eeuwig dat hardwerkende kind met een paar cent als loon?
    Groep/rol: Ik wil een stuk of vier straatgroepen vormen, dit deel geld dus alleen voor de straatkinderen. Bij welke groep wil je horen? Wil je daarin een leider worden? Of een meelopertje? Of ben jij het pispaaltje? Heb je wel een groep? Of moet je er nog 1 vinden? Hier geld dat ik de uiteindelijke groepen samenstel, dat worden ongv. 5 tot 8 personages per groep. Wil je graag bij een andere personage in de groep, meld dat ook even ;) Je hebt de vrijheid om als groep een nieuwe naam te kiezen, ik heb gewoon ff vier basis namen gekozen. Beslis ook met je groep wie de groepsleider word en geef dat aan mij door. Je mag hier ook bij zetten welke rol je in de groep wilt. Ik probeer niet twee mensen die allebei leider willen zijn bij elkaar in te zetten ;)
    Als je een andere rol wil, kijk naar de roze zinnen onder de spoiler van de rollen.

    Vrienden/vijanden: Wil zijn jou bondgenoten en wie jouw aartsvijand? Meld ook even wie die personage speelt en of hij/zij daar mee eens is.
    Extra: Ben ik nog iets vergeten? Of wil je zelf nog wat toevoegen? Meld dat hier ;D


    Er is geen vast begin, alleen dat iedereen in Pam begint. Het kan zijn dat je Personage net aankomt, maar je schrijft niet over de reis naar Pam, het mag wel zijn dat je schrijft hoe je personage op de reis terugkijkt, maar hij/zij is al in Pam.

    Heb je nog ideeën voor het uiterlijk van Pam? Laat het weten in je aanmelding ;D

    Uiterlijk van Pam:
    *Je hebt geen verharde wegen, auto's bestaan ook niet meer. Er word wel door de rijkere mensen op paarden gereden.
    *Het paleis staat op een heuvel

    Ik hoop dat we veel plezier aan dit verhaal kunnen beleven! Xx Pien

    Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=164842&page=12
    Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=164926

    [ bericht aangepast op 5 aug 2014 - 14:43 ]


    ~My Mind Is Free~

    MT!

    [Mijn topics, waar beginnen we?]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    [MT, @Daggers: Nu?]


    ~My Mind Is Free~

    Pientie schreef:
    [MT, @Daggers: Nu?]


    [Met wat beginnen?]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    [idk, verzin maar wat ;) iets wat een personage dagelijks doet?]


    ~My Mind Is Free~

    [MT]


    A horse of course

    Thomas O'Shea.
    En ze stonden alweer achter de balie. Met ze bedoelde hij zichzelf en Felicè. Beiden waren ze al rond een uur of zes broden te bakken en nu rond half tien waren ze bezig te verkopen. En het leek drukker dan eerder. "Twee witbroden graag." zei iemand. Thom knikte en liep snel naar het rek met de witbroden. Hij pakte twee, deed ze in een tasje en gaf ze aan de vrouw. Die hem het geld overhandigde. "Smakelijk en een fijne dag!" Hij wierp een blik op Felicè, die nog steeds wat meel op haar gezicht had. Een grinnik verliet zijn mond en het meisje keek hem niet begrijpend aan, maar hij wuifde het weg. En hij richtte zijn aandacht weer op de volgende persoon.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    I'm just hungry


    Shana Rees
    Gapend rekte ik me uit. De zon stond al hoger dan ik had verwacht en snel kwam ik overeind. Mijn spieren voelde een beetje stram, net als elke ochtend. Ach, ik had er geen hekel aan om in het zand te slapen. Het was al aardig druk in de stad Pam. Ik stopte mijn handen in mijn broekzakken en slenterde de hoofdweg op. Links van me zag ik het kasteel, rechts van me wiegde het uithangbord van de bakker zachtjes heen en weer. Mijn maag knorde door de geur die mijn neusgaten binnendrong. Een vrouw kwam naar buiten gelopen. Ze had twee witte brode vast.
    Ik snelde me naar haar toe. Ze zag me niet. Ik liep vlak langs haar heen en trok één van de broden uit haar mandje. In een flits stopte ik hem onder mijn t-shirtje en wilde doorlopen. Een harde hand greep mij bij mijn schouders. Ik draaide me verschrikt om. Ik keek recht in twee groene ogen. Of nee, het was blauw. Ik wist het niet precies. Hij had pikzwart haar. Hij stak groot boven mij uit, wat niet vreemd was, omdat ik nog maar 7 was en hij minstens 17 moest zijn. Ik slikte, daar ging mijn ontbijt.


    ~My Mind Is Free~

    Claire Elizabeth Gley

    ~~~

    De sleep van de lange jurk leek bijna achter mij aan te zweven, alsof het deel uitneemt van hetzelfde levende organisme als ik. Mijn aandacht ging liever niet al te veel uit naar mijn kleding. Mij lijkt het vooral overbodig. Ik heb me nooit geschaamd voor mijn lichaam, maar ik moet doen wat goed is. Dat betekent om mezelf zo mooi en vrouwelijk aan te kleden als maar mogelijk is. Wat mijn zorg beter waard is, zijn de drie kinderen die ik liefheb. Momenteel gaat vooral de oudste van het stel me wat aan. Mijn Lukas met zijn blonde haren. Momenteel heb ik mijn handen vol aan hem en zijn toekomstige bruiloft die ik volop aan het plannen ben. Voor zover ik het kan zijn, lijkt zijn bruid hem niet heel goed te bevallen. Uiteraard snap ik hem, ik deelde die mening op het moment dat ik nog een meisje was. Het verschil tussen de persoon die ik vroeger was en de persoon die ik nu ben is niet zo heel erg groot, al betekent het alles. De persoon die ik nu ben gelooft niet meer in sprookjes. Al jaren heb ik niet meer gedroomt over een mooie prins die op een dag zou komen en me mee zou nemen naar het grote kasteel op zijn trotse, witte paard. Die prins is nooit gekomen, in plaats daarvan werd ik door mijn vader naar de man gebracht die telkens het bloed onder mijn nagels vandaan weet te halen. Hopelijk doe ik hetzelfde met zijn nagels. Ik hoop dat mijn zoon al snel zal beseffen dat hij nooit zal krijgen wat hij zal willen. Hij moet doen wat goed is, net zoals ik heb gedaan. Ik hoop zo dat hij daar dapper genoeg voor zal zijn. Dromen verleiden immers en ze verblinden je zicht. Dat is de les die hij moet leren en ik hoop zo dat hij dat snel zal inzien. Telkens tikken mijn hakken op de grond en telkens hoor ik de echo galmen door de gehele hal heen. Steeds komen de deuren dichterbij en zodra de wachters die voor mij opendoen komt de grote zaal in zicht waar ik de afgelopen jaren een hekel aan heb gekregen. Zoals elke ochtend loop ik met een neutraal gezicht naar de overkant van de zaal. Daar zit mijn man. Ik kijk hem aan en denk aan hoe overbodig hij tegenwordig zal zijn. Zodra mijn zoon oud genoeg zal zijn, heeft hij mij nodig om hem te steunen. Mijn man zal niets hoeven te doen, hij weet helemaal niets en toch zal het volk beter naar hem luisteren dan naar mij of mijn zoon. Daar moet is iets aan doen, bedenk ik me, zodra ik op de zetel naast de koning plaats neem zonder ook maar een woord uit te spreken. Daar moet ik heel snel iets aan doen.

    [ bericht aangepast op 4 aug 2014 - 14:24 ]

    Defelicè la Roux.
    "Pa! Kun jij t even overnemen?!" riep Thomas naar achter. Iets wat verbaast keek ze haar broer aan. Hun vader kwam al snel en begon ook te helpen. Thom liep achter de balie weg en wurmde zich naar buiten. "Ga hem achterna wil je? Er zijn niet altijd even betrouwbare mensen buiten." Felicè keek haar vader twijfelend aan. "Zeker?" De bakker glimlachte en knikte. Ze voog haar handen af aan net schort en voog wat meel vlekken van haar zwarte hemdje waarna ze naar buiten liep. Haar blik gleed door de straat en een antal meter verderop zag ze dat de zwartharige jongen een jong meisje bij de schouders had. Snel liep ze er heen, hij kende zijn eigen kracht niet. Maakt niet uit waar hij iemand vast had. Toch wist ze dat hij niemand kwaad zou doen. Felicè zag dat het meisje een brood onder haar shirt had. Een straatkind. "Volgens mij heb jij een brood gestolen.." zei Thom tegen het meisje. Ze was erg klein vergeleken met Thom. Maar dat was Felicè zelf ook. Ze ging naast Thomas staan en haalde zijn hand bij het meisje weg. "Je weet dat we altijd na de verkoop een bak vol broden hebben staan om de hoek? Daaruit kun je pakken. Stelen is in iedergeval niet goed," zei Felicè rustig tegen haar. Het was waar, iedere avond tot zes uur s'ochtends stond er een bak vol broden om de hoek, voor de straat kinderen. En wat er nog over was ging naar de eenden en ganzen in de vijver dicht bij. Ook al was het weinig.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Heb je nog wat brood?

    Shana Rees
    Ik keek het meisje en de jongen aan. Een bak met gratis brood? Jah, ik had Joshua er eens over horen vertellen, maar dan moest je vroeg opstaan. En dat ging moeilijk als je geen wekker had...
    'Ach bemoei je er niet mee! Die vrouw heeft genoeg geld om een nieuwe te kopen!' Ik probeerde me los te rukken uit de greep. De vrouw waarvan het brood was trok haar eigendom onder mijn shirt vandaan. 'Vlieg op, straatschoffie.' Siste ze. De jongen liet mij los en ik rende weg. Ik vloog het zijstraatje in en gluurde om het hoekje. De vrouw bedankte de twee bakkerskinderen en liep toen verder de straat door. Ik zuchtte, mijn maag knorde oorverdovend. Voorzichtig kwam ik weer tevoorschijn. De blik van het meisje gleed direct op me. Zenuwachtig liep ik naar haar toe. 'He- Heb je nog oud brood, dan?' Klonk mijn stem. Ik beet op mijn lip. Van Joshua mocht ik niet bedelen. Dan had hij nog liever dat ik ging stelen..


    ~My Mind Is Free~

    Thomas O'Shea.
    En Felicé was erbij gekomen. Hij luisterde naar haar woorden en knikte bevestigend. Maar het meisje werd eerder boos. Ze zei dat de vrouw nog genoeg geld had. De vrouw was erbij gekomen en rukte het brood weg bij het meisje, waarna ze iets siste. En zodra Thomas het meisje had los gelaten rende ze een zijstraatje in. ''Bedankt, ongelooflijk dat kinderen zoiets doen.'' Felicé wilde reageren, maar Thom gebaarde haar tot stilte. ''Geen dank. Een fijne dag nog mevrouw.'' En de vrouw liep verder. Hij keek zijn zusje aan. ''Nooit reageren op zulke mensen.'' vertelde hij haar. Alleen leek ze wat geërgerd. ''Pfft. Die vrouw staat totaal onder me normaal gezien. Maar nu niet..'' Hij wist waar ze het over had. ''Jawel, want wij zijn tenminste niet van die schijnheilige mensen Fel.'' Voorzichtig glimlachte hij. Langzaam kwam het meisje weer. Ze vroeg of er nog brood was. Hij dacht na. De bak was weg, maar hij vond het sneu. ''Wacht hier.'' En hij rende snel terug, via de achterdeur en pakte twee kleine broodjes. Dit ging dan maar van zijn ontbijt af. Maar kom op, zij had geen enkele dag eten. Hij kon iedere dag eten. Snel rende hij terug en overhandigde de broodjes aan het meisje. ''Hier. En als iemand het vraagt heb je ze gevonden.'' Thomas knipoogde eventjes naar haar.

    [ bericht aangepast op 4 aug 2014 - 14:07 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Shana Rees
    Ik lachte naar de jongen en pakte de broden. 'Hier,' Zei hij. 'En als iemand het vraagt heb je ze gevonden.' Hij knipoogde. 'Dank jullie wel.' Zei ik netjes, zoals Joshua me geleerd had. Ik draaide me om en rende weg. De broodjes klemde ik dicht tegen me aan. Bij het meer, aan de rand van de stad en aan het begin van de heuvel, zakte ik onder de grote appelboom. Ik propte het ene broodje in mijn mond. Het smaakte heerlijk en was nog erg vers. Zoiets at ik zelden. Ik besloot het tweede broodje rustiger te eten, om er meer van te kunnen genieten.
    Na het eten trok ik mijn shirt en broek uit, zodat ik alleen nog maar in mijn onderbroek stond. Ik had nog geen voorgevels, dus vond het niet nodig om ze te verbergen. Ik liep het koele water in en maakte mij zelf schoon. Ik pakte mijn kleren en begon die ook schoon te maken. Daarna legde ik ze in de zon, zodat ze konden drogen. Mijn blik gleed naar de weg waar de mensen druk bezig waren om alles voor te bereiden voor het lichtenfeest. Dat feest werd elk jaar gevierd voor het bestaan van onze aarde. Het was de beste dag om zoveel mogelijk geld te stelen.

    [ bericht aangepast op 4 aug 2014 - 14:11 ]


    ~My Mind Is Free~

    Sofia Alexandra Lionsfield

    ~~~

    Heel even kijk ik naar mijn eten. Het fatsoenlijk eten geven aan de werkers in het kasteel is al veel te lang stop gezet. De halve sinaasappel en de uitgedroogde sla lijken erg armzalig, net zoals ik. Zolang ben ik hier nog niet eens, maar toch voelt het kasteel aan als een gevangenis. De dikke muren zijn ondoordringbaar en zouden ervoor moeten zorgen dat niemand naar binnen kan. Eerlijk gezegd lijken die woorden niet zo goed tot me door te dringen. Voor mij voelt het eerder alsof de grijze, zware muren ervoor zorgen dat er geen mogelijkheid is om naar buiten te gaan. Niet voor mij althans. Steeds vaker spoken er ellendige, lange gangen in mijn dromen. Dan blijf ik maar rennen en rennen, schreeuwen en schreeuwen, maar nooit komt er een uitweg tevoorschijn. Uiteindelijk zak ik neer op de koude en harde grond met de gedachte dat ik dan in slaap val, nooit meer wakker wordt. Op dat moment wordt ik wakker in mijn gammele bed en rollen de tranen over mijn dan al doorweekte gezicht heen. Ik zou er werkelijk alles voor geven om weer naar buiten te kunnen, maar de hoop heb ik allang opgegeven. Ik val in slaap met donkere muren om me heen die lijken te zeggen dat ze me op willen eten. Met diezelfde muren wordt ik elke dag weer wakker. De kou doordringt mijn huid steeds verder. Niet dat het in het kasteel overal koud is, maar voor mij is de kou figuurlijk en mijn lippen worden er blauw van. Verlangend gaan mijn gedachtes over naar het feest vandaag. De koninkelijke familie zal zich een weg naar buiten wanen, op naar de smalste straatjes van Pam. Ik wilde dat ik mee kon. Toch is er mij duidelijk gezegd dat het volk niet zit te wachten op de zoveelste ellendige pokkenmeid. Ik wordt geacht mijn orders te volgen, wat ik ervan vindt maakt niets uit, net zoals de persoon die ik ben helemaal niets betekent.

    [ bericht aangepast op 4 aug 2014 - 14:23 ]

    Lukas Gley.
    Hij greep een appel uit de fruitschaal van de keuken van het paleis en maakte zich uit de voeten. De kokkin vond het nooit echt leuk als hij de keuken in kwam. Luke snelde zich naar de stallen, terwijl hij ondertussen de appel op at. Hij gooide de appel in een prullenbak zodra hij bij het klokhuis was. Vervolgens liep hij naar zijn paard;Blackjack. En nee, hij had de naam niet verzonnen. De vorige eigenaar had het zwarte paard die naam gegeven. Luke zadelde Blackjack op.
    Na een dik halfuur was hij terug in de stallen. Hij haalde alles van zijn paard af en haalde een hand door zijn haren. Kort kneep hij zijn ogen dicht. Slecht geslapen, er zat hem iets dwars. Hij was uitgehuwelijkt. Arianna was een schat van een meid, werkelijk. Maar hij was niet verliefd op het meisje. Een zucht verliet zijn mond toen hij naar de troonzaal liep. Zijn ouders, de koning en koningin, zaten er al. ''Moeder, vader.'' knikte hij. De jonge prins liet zich op zijn zetel vallen. Waarschijnlijk sliepen zijn zusjes nog.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded