• Inhoud van het verhaal:
    Het jaar 5376 is aangebroken. De wereld heeft een harde tijd gehad van verschuivingen en verdwijningen van de jaargetijden. Het grootste gedeelte van de aarde leeft in een woestijn klimaat. Veel landen en steden hebben de tijd niet overleeft en bijna de hele aarde is leeg. Alleen een klein nieuw landje is ontstaan, Malligana. In het land heerst erge ongelijkheid. Je hebt hele rijke mensen en letterlijk straatarme mensen.
    Pam is de hoofdstad en in Pam kun je de ongelijkheid zien. Op een bergje, aan de rand van de stad, staat een enorm paleis. Dat is het huis van de koning en zijn gezin. Onder aan de berg zie je de prachtige Villa's van de rijke mensen, de markt die er elke dag is en natuurlijke de winkels waar de mensen met een beetje geld hun beroep uit oefenen. ( Bakker, smit, schoenmaker...) Maar hoe beter je rond kijkt hoe meer straatkinderen je tegenkomt. Hoe vervuilde gezichten je smekend aankijken, hoe blauwe plekken geler worden en weer verdwijnen.. Om te bepalen wie de baas is. De groepen die er lopen en het gevaar wat onder hun dreigt.
    Laat jij je mee slepen in dit harde avontuur van de straatkinderen? Of ben jij een bakker, Smit of slager die het niet probeert te zien? Of ben jij misschien de koning, koningin of prins(sesje) die het geweld ziet en met alle macht een oplossing probeert te vinden? Of ben jij een ex-straatkind die haar thuis heeft gevonden als slaaf, dienstmeisje of leerling-smit?

    Regels:
    *Het liefst alleen je eigen personage(s) besturen. Het mag wel voorkomen dat een ander iets in jou stukje zegt, maar overleg dat ook even met die gene :)
    * Max 2 personages p.p. Een derde kun je reserveren in een pb'tje ik zou dan laten weten of het kan
    * Als je uit het verhaal wilt stappen, maak er dan een mooi eind van. Je word vermoord, gaat dood van de honger of zo iets. Dat laat het verhaal natuurlijker lopen. Als je word vermoord overleg dan wel met diegene die die personage speelt, of die ook de moordenaar wil zijn.
    *Ik heb liever geen gevloek in het verhaal. Je mag ruzie's en vechtpartijen erin voor laten komen, maar overleg dat met de tegen partij.
    *Perfecte personages bestaan niet, maar je mag je eigen personage wel laten denken dat ze geen fouten in zich heeft, maar vermeld het wel als er iets verkeerds is en dat de personage zelf dat niet weet.
    * er moeten minimaal 3 stukjes tussen zitten voordat jij weer een stukje post, anders gaat het verhaal misschien te snel en kunnen sommige het niet bijbenen.
    * Gebeuren er dingen, die niet leuk zijn? Meld het aan mij, ik kijk ernaar en kijk of ik er iets aan kan doen.

    Rollen:

    Groep 1: De katten:
    Groep 2: De spionnen
    Groep 3: De kuikens: Shana Rees Pientie Joshua Lode Rivers Pientie Anastasia Spale ArianatorXx
    Groep 4: De Gorilla's

    De koning:
    De koningin: Claire Elizabeth Gley Nuevo
    De prinses: Rose Katharina GleyMevalina
    Prins: Lukas Alexander Gley Daggers
    prinsesje: Isabella Emily Gley MusicAndPeace
    Dienstmeisje 1: Alicia Lora Angela Rivers Mevalina
    Dienstmeisje 2: Katharina Rosanna des AdornéPoolster
    Dienstmeisje 3:
    Kok(kin):
    Keukenhulp:
    Hoofdschoonmaakster:
    Schoonmaakster 2: Sofia Alexandra Lionsfield Nuevo
    Schoonmaakster 3:

    De bakker:
    leerling-bakker:
    bakkers zoon: Thomas O’Shea Daggers
    Schoenmaker:
    De smid:
    De slager:
    (bij elk beroep bestaat er een leerlingen opleiding, dan word je rol bijv: Leerling-bakker)

    Huisvrouwen: ( hier kunnen er best veel van, het zou leuk zijn als je er een familie bij zoekt met een man, kind(eren) die iemand anders speelt)

    Rijk mens: Ook hier kunnen er veel van zijn, laat in je aanmelding ff weten wat zijn/haar beroep is.
    Rijk mens: Arianna GillsArianatorXx
    Rijk mens: Alison Gills Poolster
    Rijk meisje, woont en werkt bij bakker: Defelicé Lucia Angelina la Roux Daggers


    Het is mogelijk het hele koningsgezin te spelen, alleen als jij de enige bent die daar belangstelling voor heeft. Er is ook mogelijkheid om een vijfde groep te vormen en er kunnen wel meer dienstmeisjes en schoonmakers bij. Ik kan niet beloven dat je de rol krijgt die je graag wilt, maar ik doe mijn best. De kok(kin) die er staat is bedoelt voor in het paleis, maar je kan ook kok(kin) worden bij een rijk mens thuis, als je een rijk iemand speelt, geef dan even aan of je ook mensen in dienst wilt hebben en zo jou, welke mensen? (kok(kin), schoonmaakster?)

    Invullijst:
    Volledige naam:
    Bijnaam: Hoeft niet gebaseerd te zijn op de echte naam, Al is de naam Geertje de bijnaam mag dan wel Violet zijn ofzo. Je mag het ook baseren op het karakter of de leef omgeving
    Leeftijd/geboortedatum: Hier geld dat alle leeftijden mogen. Ik zou het ook erg leuk vinden als er kinderen van onder de tien meespelen. Het kan zijn dat je personage niet weet wanneer hij/zij jarig is. Dat kan voornamelijk voorkomen bij straatkinderen.
    Uiterlijk: Hoe ziet je personage eruit? Kleur ogen, haar, huid, maar ook welke kledingstijl heeft hij/zij? En wat mag hij/zij aan? Alleen jurken of mag alles, heeft je personage meerdere kledingstukken of loopt het altijd in het zelfde stofje rond?
    Innerlijk: Wat is de karakter van jou personage? Wat is duidelijk aanwezig en wat niet? Wat weet ze over zichzelf en wat niet? Is ze hooghartig, zachtaardig of sluw?
    Familie: Heeft jou personage familie? Zo ja, wie? Speel jij diegene zelf? Is het een bijrol of combineer je het met iemand anders personage? Als je de familie met iemand anders deelt, let er dan wel op dat je goed afspreekt wie dat zijn en hoe hun karakters zijn. Graag ook namen vermelden van de familie en als het door iemand anders gespeeld word ook haar QL naam erbij zetten ;)
    Doorgroeien: Heb je al een idee waar jou personage naartoe gaat leven? Word hij/zij van rijk naar arm, of andersom? Verlaat hij/zij het straatleven om in dienst te gaan bij iemand anders? Of zoekt hij/zij de vrijheid op en vertrekt hij/zij naar een andere stad/land/planeet? Of blijft ze voor eeuwig dat hardwerkende kind met een paar cent als loon?
    Groep/rol: Ik wil een stuk of vier straatgroepen vormen, dit deel geld dus alleen voor de straatkinderen. Bij welke groep wil je horen? Wil je daarin een leider worden? Of een meelopertje? Of ben jij het pispaaltje? Heb je wel een groep? Of moet je er nog 1 vinden? Hier geld dat ik de uiteindelijke groepen samenstel, dat worden ongv. 5 tot 8 personages per groep. Wil je graag bij een andere personage in de groep, meld dat ook even ;) Je hebt de vrijheid om als groep een nieuwe naam te kiezen, ik heb gewoon ff vier basis namen gekozen. Beslis ook met je groep wie de groepsleider word en geef dat aan mij door. Je mag hier ook bij zetten welke rol je in de groep wilt. Ik probeer niet twee mensen die allebei leider willen zijn bij elkaar in te zetten ;)
    Als je een andere rol wil, kijk naar de roze zinnen onder de spoiler van de rollen.

    Vrienden/vijanden: Wil zijn jou bondgenoten en wie jouw aartsvijand? Meld ook even wie die personage speelt en of hij/zij daar mee eens is.
    Extra: Ben ik nog iets vergeten? Of wil je zelf nog wat toevoegen? Meld dat hier ;D


    Er is geen vast begin, alleen dat iedereen in Pam begint. Het kan zijn dat je Personage net aankomt, maar je schrijft niet over de reis naar Pam, het mag wel zijn dat je schrijft hoe je personage op de reis terugkijkt, maar hij/zij is al in Pam.

    Heb je nog ideeën voor het uiterlijk van Pam? Laat het weten in je aanmelding ;D

    Uiterlijk van Pam:
    *Je hebt geen verharde wegen, auto's bestaan ook niet meer. Er word wel door de rijkere mensen op paarden gereden.
    *Het paleis staat op een heuvel

    Ik hoop dat we veel plezier aan dit verhaal kunnen beleven! Xx Pien

    Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=164842&page=12
    Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=164926

    [ bericht aangepast op 5 aug 2014 - 14:43 ]


    ~My Mind Is Free~

    Isabella Emily Gley

    Ik huppel door de gang je hoort de hakjes van mijn schoenen op de grond klikken "Mama?!" Roep ik dan "Waar bent je?!" Roep ik daarna "Papa?!" Roep ik weer "Zus?! Broer?! Waar bent jullie toch?!" Roep ik dan "Wat is er?" Zegt een wachter die aan komt rennen "Ik wilt mama of papa of broer of zus." Zeg ik snikkend en dan begin ik te huilen "I-ik wil mama." Huil ik "Ssssst rustig." Zegt de wachter "Ik weet waar mama en papa zijn." Zegt hij terwijl hij mijn tranen wegveegt "Kom je?" Zegt hij terwijl hij mijn hand pakt "oké" Zeg ik en ik loop mee hij brengt me naar een zaal waar mijn mama, papa en broer al zitten "Mama!" Roep ik blij en ik ren naar haar toe "Ik wil eten en ene ik wil op paardje rijden gaan" zeg ik wachtend op een van mijn moeder.

    [Sorry voor het korte stukje]

    [ bericht aangepast op 4 aug 2014 - 14:57 ]


    A horse of course

    Claire Elizabeth Gley

    ~~~

    Voor even voel ik mezelf net een standbeeld. Mijn mond gesloten, ogen geopend, kin omhoog. Een zucht verlaat zacht mijn lippen. Ik staar naar de overkant van de zaal en net zoals altijd wacht ik af tot mijn kinderen één voor één binnenlopen en de vreugde die ze altijd dragen met zich meebrengen. Kinderlijke vreugde die geen jaren stand zal houden, maar toch de vreugde die mijn hart bijna lijkt te raken. Mijn armen liggen beide op de armleuningen naast me, net zoals de armen van mijn man. We zeggen beiden geen woord, al is de spanning tussen ons te voelen, zoals altijd. Vooral op momenten zoals dit, waarneer we beiden onze armen om de leuningen laten rusten. Op dit soort momenten raken we elkaars armen bijna aan. Ze liggen zo dicht bij elkaar dat ik de warmte kan voelen die van zijn huid af komt. Op dit soort momenten ben ik ook trots dat we zoveel jaren met deze haat konden leven. Jammer voor hem dat de jaren bijna zijn uitgeteld. Het goede moment moet zich nog voordoen en daarna hoef ik nooit meer te leven in zijn schaduw. Het is beter voor ons beiden. Hij is dan ook verlost van mij en mijn, volgens hem, kille houding.
    Op dat moment hoor ik het kraken van de grote, eikenhouten deur, waarachter mijn eerste en enige geboren zoon verschijnt. Het was maar goed dat hij knap was, later zou hij een goede koning worden. Beter dan zijn vader in elk geval, al zijn er vele koningen geweest die beter waren dan mijn man. Stap voor stap loopt hij naar zijn ouders toe.
    ''Moeder, vader.'' Met een kort knikje laat hij zich vallen in de zetel naast zijn vader. Ik knik hem toe. Zijn goede marnieren heeft hij in elk geval wel, op sommige momenten dan. Uiteraard zou ik het een stuk fijner vinden als mijn kinderen alle drie zouden doen wat ik tegen ze zei. Toch lijken mijn worden niet tot hun door te dringen. Vooral de jongste niet. Isabella gedraagt zich vaker ongepast dan ik zou willen. Ze gilt en ze huilt. Ik weet dat ze een klein kind is, maar kleine knderen worden groot. Zeker prinsessen. Dat moet wel. Of je wordt groot en leert te leven zoals het hoort, of de wereld verdrinkt je. Het zal je eigen keuze zijn en ik hem hem lang geleden al gemaakt, rond mijn trouwdag. Het was een hel, maar ik ben erdoor heen gegaan. En nu ben ik er nog, en hij dadelijk niet meer. Nog even kijk ik langs mijn man heen om mijn zoon beter te kunnen zien. De zinnen die zijn mond uit komen, kunnen er dan nog wel mee door, maar zijn lichaamstaal zegt wat anders. Hij zit naar mijn mening te nonchalant op de zetel. Zo hoort een koning niet te zitten, hij lijkt meer op een kleine jongen. En zijn haar is, net zoals het altijd zit als hij paard heeft gereden. Hij weet dat ik dat niet goed vind als hij niet eerst iets laat weten, vooral op een dag als vandaag wanneer er iets op de planning staat.
    "Ben je weer uit rijden geweest?" Vraag ik hem op een strenge toon, maar nog voordat hij antwoord kan geven hoor ik een geschreeuw uit de hal komen.
    "Mama?! Waar bent je?! Papa?! Zus?! Broer?! Waar bent jullie toch?!" Heel even sluit ik mijn ogen om de ergennis te verbergen. Dat is exact wat ik bedoel. Isabella zegt alles wat ze denkt. "I-ik wil mama." Haar toon werd dwingender, net zoals de mijne. Ja, ik hou zielsveel van haar, maar gedragen in vereist en dat is iets wat mijn jongste dochter maar niet wil horen. Na een paar minuten komt ze binnen, samen met een wachter. Gelijk rend ze op mij af "Mama! Ik wil eten en ene ik wil op paardje rijden gaan" Haar worden dringen maar half tot me door.
    "Wachter, zorg ervoor dat mijn dochter van haar eten wordt voorzien. Geef haar alles wat ze wilt. Isabella..." Zei ik zuchtend en eisend terwijl ik mij weer naar mijn dochter wend. "Vandaag wordt er op geen enkel paard gereden. Zoals ik je al meerdere keren heb gezegd gaan we vandaag de stad in, voor het feest." Eerlijk gezegd gaf ik niet veel om het feest, maar er werd van me geacht dat ik zou gaan en ik doe nou eenmaal wat er van me verwacht wordt. Nogal vluchtig geef ik mijn dochter een zoen op haar voorhoofd en ik klop op de tweede zetel naast mij, als teken dat ze daar kan komen zitten. De eerste naast mij is voor mijn oudste dochter, zoals het altijd al is geweest. "En..." Vervolg ik mezelf weer tegen mijn zoon. "Heb je gereden vannochtend?"

    [ bericht aangepast op 4 aug 2014 - 17:08 ]

    Isabella Emily Gley

    "Wachter, zorg ervoor dat mijn dochter van haar eten wordt voorzien. Geef haar alles wat ze wilt. Isabella" Zei mijn moeder zuchtend "Vandaag wordt er op geen enkel paard gereden. Zoals ik je al meerdere keren heb gezegd gaan we vandaag de stad in, voor het feest." Nogal vluchtig geeft ze mij een zoen op mijn voorhoofd en ze klopt op de tweede zetel naast haar, als teken dat ik daar kan komen zitten. "Feestje! Is Alison ook daar?" Zeg ik heel enthousiast "Ja" Hoor ik iemand zeggen "Jee Alison is mij vriendin" zeg ik over mijn woorden struikelend dan zegt de wachter "Isabella wat wil eten" ik denk na ik vind alles lekker van chocoladebroodjes tot koekjes "Ehm een broodje met chocola en ik ook water met smaakje hebben" zeg ik. Ik wist niet hoe dat heten dus zei ik maar water met een smaakje mijn moeder verbeterd me na een poosje komt iemand het brengen ik eet het op en mijn hele mond kom onder de chocolade te zitten ik veeg het wel netjes af zo hoort een prinses het te doen anders ben ik geen echte prinses heeft mijn moeder gezegd "Mama, welke kleertje moet ik aan voor feestje?" Vraag ik dan ik kijk naar mijn moeder wachtend op een antwoord.

    [ bericht aangepast op 4 aug 2014 - 17:24 ]


    A horse of course

    Lukas Gley.
    De vraag van zijn moeder liet hem opkijken. Zoals gewoonlijk klonk haar stem streng en ook redelijk kil. Hij schrok er niet meer van, zo was zijn moeder. Maar ze kon ook een van de liefste vrouwen zijn die je hebt ontmoet, tegen hem, Rose en Isabella dan. Net toen hij zijn mond open wilde trekken riep Isabella. Luke draaide geërgerd met zijn ogen. Hij hield van zijn zusje hoor, maar ze kon zo erg drammen dat hij moe werd. Zijn zusje ging zitten op de tweede stoel naast zijn moeder en de koningin richtte zich weer tot de prins. Ze herhaalde haar vraag. En Luke knikte. ''Ja. Het spijt me dat ik niets heb laten weten. Ik was het feest eventjes vergeten.'' Hij keek eventjes naar zijn zusje die allemaal chocolade om haar mond had en hij glimlachte zwakjes. Ze kon wel schattig zijn, soms. Het meisje veegde de chocolade weg en vroeg wat aan haar moeder. De koning was tamelijk stil, en Luke wist niet wat er was. Ergens vermoedde hij iets. En hij wist zelf, dat hij dit wilde uitzoeken.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Claire Elizabeth Gley

    ~~~

    Na mijn vraag te hebben gesteld knikt Lukas en kijkt hij op, waardoor ik zijn blauwe ogen goed kan zien. Voor nu even twinkelen zijn ogen niet, wat ze meestal wel doen.
    ''Ja. Het spijt me dat ik niets heb laten weten. Ik was het feest eventjes vergeten.'' Ik geef hem heel even één van mijn zeldzame lachjes. Ergens ben ik er trots op dat ik in iedergeval één kind heb dat zich goed gedraagt. Dat is erg handig, vooral als dat kind in kwestie koning moet worden, sneller dan hij zich kan indenken. Ik zal hem nog wat speciale aandacht schenken en hem zo goed mogelijk voorbereiden op deze zware taak die hem op de schouders zal worden gelegd. Zelfs als alles al is geregeld, zal hij altijd naar mij toe kunnen komen voor hulp en als hij dat niet doet kom ik wel naar hem toe.
    "Dat begrijp ik Lukas, maar ik zal hopen dat je de volgende keer niet zoveel zult vergeten." De woorden verlieten mijn mond voor mijn doen bijna vriendelijk, al klinken ze ook streng. Dan wend ik me weer naar mijn andere kant waar Isabella zit te bedenken wat ze gaat eten en steeds meer begint te praten over dat rare kind van de straat. Het baart me zorgen dat Isabella haar zo aardig lijkt te vinden. De kinderen op straat zijn niet te vertrouwen en volgens mij wordt het tijd dat Isabella dat inziet. Liever vroeg dat laat. Ik zal er nog wel eens met haar over praten zodra we alleen zijn. Niet dat ik in de veronderstelling ben dat ze dan naar me zal luisteren, maar misschien zal ze mijn woorden onthouden. Dat hoop ik in ieder geval wel, hoe zinloos het woord hoop dan ook is.
    "Mama, welke kleertje moet ik aan voor feestje?" Hoor ik mijn dochter zeggen als ze me uit mijn gedachten haalt. Snel denk ik na.
    "Kan je je nog de jurk van blauwe zijde herrineren die je van mij en van je vader hebt gehad voor je laatste verjaardag?" Zeg ik haar. Die jurk heb ik laten maken door één van de beste mensen op de gehele aarde. Ik had hem daarvoor zelfs naar de stad laten komen met een hoop ontwerpen. En ik moet toegeven, het was een prachtige jurk.

    Mijn topic, ik ga zo snel mogelijk schrijven


    "Sometimes the hardest thing and the right thing are the same."

    Isabella Emily Gley

    "Kan je je nog de jurk van blauwe zijde herrineren die je van mij en van je vader hebt gehad voor je laatste verjaardag?" Zegt ze dan. Ik moest goed nadenken maar ik herinnerde hem toen hij hing gewoon in mijn kast op het hoekje "Ja" zeg ik vlot ik ga van mijn zetel af en loop richting de deur "Ik ga mijn kleertjes aan doen" roep ik. Ik huppel weer door de gang heen richting mijn kamer ik loop mijn kamer in en doe mijn kast open ik pak de jurk eruit en leg hem op mijn bed vervolgens trek ik mijn pyjama uit en doe mijn jurk aan daarna pak ik sokken en schoenen en doe die aan dan pak ik een blauwe lint zodat mijn moeder een strik in mijn haar kan doen. Ik loop naar mijn ouders slaapkamer dan naar de badkamer vervolgens pak ik een haarborstel en loop weer terug haar de eetzaal ik open de deur en loop weer naar mijn moeder toe "Mama, ik heb hier een lintje en die moet in haar" zeg ik rustig terwijl ik de borstel en lint aan haar geef.


    A horse of course

    Rose Katharina Gley
    Zuchtend loop ik de kamer binnen waar mij ouders zitten. Ik kijk naar mijn moeder en begroet haar. Ze zag er net als altijd een beetje eng uit, vond ik. Toch was het een lieve vrouw. Met haar kinderen dan toch. Maar de laatste tijd was mijn moeder veel meer met Lukas bezig. Omdat hij ging trouwen met een één of andere Arianna. Ik kende haar eigenlijk niet zo goed. Maar door wat ik gehoord had, was ze blijkbaar niet de liefste. Luke kreeg op dit moment het meeste aandacht. Hij was dan ook de kroonprins. Het liefst was ik de koningin geweest. Ik wou het zo graag, maar ik kon er niets aan doen. Snel begroette ik mijn vader nog. Ik hield zielsveel van hem, hij was altijd lief voor me geweest. Na het begroet en van mijn ouders ging ik naar Luke en gaf hem een knuffel. Net als altijd zag hij er dan toch weer goed uit. En als laatste kwam ik naar mijn schattig zusje. Mijn mijn smal le wijsvinger tikte ik op haar neusje.
    'Hog gaat het met je, schatje?', vroeg ik haar met een glimlach. Ik keek naar de plaats naar mijn moeder en ging erbij zitten


    Oei... Klopt niet ... Isabelle is er al niet meer :P

    [ bericht aangepast op 4 aug 2014 - 19:34 ]


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

    Ze is er wel ze is net weer aangekomen (Y)


    A horse of course

    MusicAndPeace schreef:
    Ze is er wel ze is net weer aangekomen (Y)

    Oké ! :)


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

    Arianna Gills
    Ik keek rond me heen en besefte dat heel mijn avontuur maar een nachtmerrie was geweest. Ik had gedroomd dat de straatkinderen ons dorp binnen kwamen en dat wij toen straatkinderen werden. Het was vreselijk, ik droeg lelijke, en vieze kleren. In zo'n omstandigheden zou ik echt nooit willen werken ! Ik wreef met mijn handen over mijn ogen. Mijn ogen wendde maar niet aan het felle licht dat uit de raam kwam. Ik besloot op gewoon verder te slapen maar al snel hoorde ik de deur opengaan. 'Liefje, je hebt dansles! Dat Ben je toch niet weer vergeten', hoor ik de stem van m'en moeder zeggen. Ik probeerde mijn ogen open te doen om haar aan te kijken maar dat lukte niet al te goed. 'Moeder, laat me nog een uurtje slapen!', mompelde ik. Mijn moeder keek le boos aan en zei dat ik binnen een kwartier klaar moest zijn en naar beneden komen. Ik wist dat ik haar niet zou mogen tegenspreken en ging al snel in de kast naar mijn danskleren zoeken. Ik mocht zelf geen ontbijt. Van mijn ouders moest ik voor de zoveelste keer op dieet ook al was ik al zo mager. Na mijn spullen aan te hebben gedaan, kamde ik mijn lange haren en en deed ze allemaal in een hoge staart. Langzaam liep ik naar beneden. 'Je bent 2 minuten te laat', zei mijn moeder streng. Ik had mijn zusje nog niet eens gedag kunnen zeggen. Snel liep ik naar mijn privé-dansles ares die al in onze dans zaal stond te wachten. Hè was een strenge lerares. Ik zuchtte en begon voor de zoveelste keer an mijn dansles.


    ~ I have found that if you love life, life will love you back.

    Katharina Rosanna des Adorné
    Ik liep de keuken in om de laatste spullen op tafel te zetten, een grote theepot was het enige wat ik in de verder lege keuken aantrof. Ik pakte hem op en zag hoe de hete damp de pot uit kwam cirkelen. Met mijn schouder opende ik de deur en ik gaf een knikje aan een voorbij komende bewaker die door het kasteel liep. Vluchtig haastte ik me naar de eetzaal waar de koning en zijn gezin inmiddels uitgebreid aan het ontbijten waren. Wanneer ik de deur opendeed vertraagde ik mijn pas en liep langzaam naar de tafel toe. Het kleine prinsesje Isabella was gezellig aan het brabbelen.
    "Zou ik u een plezier kunnen doen met een kopje thee?" Vraag ik beleefd.
    "Graag" kwam het eerste antwoord van Rose. Ik loop langzaam naar haar toe en schenk een kop thee in.


    "Sometimes the hardest thing and the right thing are the same."

    Alison Gills
    "Mama, waar is Arianna?" Zeg ik terwijl ik met mijn nieuwe pop op het tapijt zit te spelen, papa heeft hem gisteren voor mij gekocht, Arianna keek heeuul jaloers maar hij is natuurlijk helemaal van mij.
    "Die is naar dansles lieverd" ze probeert met een doekje mijn mond schoon te maken wat ik geheel nutteloos vindt, er zit alleen maar wat chocola op.
    "Ze gaat zo terugkomen toch? Want Arianna ging mij beloven gister dat ze met mij ging spelen" mijn moeder is zo ver dat ze het doekje tegen mijn wang aandrukt waarbij ik protesterende geluiden maak.
    "Alison, je weet toch dat we naar een feest gaan?" Zegt ze zuchtend, wat ik ook niet begrijp, wat is de reden om te zuchten?
    "Is Isabella daar ook?" Zeg ik opgewonden.
    "Ja lieverd, Isabella is daar ook" ze trekt mijn jurk uit omdat hij vol chocolade vlekken zit.
    "Jeeh!" Ik begin te lachen. Isabella is mijn aller aller aller aller beste beste vriendin.


    "Sometimes the hardest thing and the right thing are the same."

    Alicia Lora Angela Rivers
    Ik was al lang op. Dat moest nu eenmaal als je dienstmeisje was. Een week geleden werd ik gevraagd en ik was super blij. Alles was beter dan op straat wonen. Toch moest ik hier redelijk hard werken voor mijn leeftijd. Het enige ding dat ik erg vond, was om mijn broer alleen achter te laten. Ik miste hem nu al. Ik begreep nog niet veel van wat ik moest doen.. Ik was nog wel 7 en dit alles was nieuw voor mij. Ook werd ik altijd bang als ik naar de koningin moest. Ze was eng en ik was bang van haar. Ik was best wel jaloers op die Isabella. Je hoorde haar heel de tijd krijsen en irritante dingen doen maar niemand nam het haar kwalijk. Als ik per ongeluk iets fout doe wordt ik hard gestraft. Ik had net koekjes gebakken, dat had ik niet zo lang geleden geleerd van een vrouw. Ik was wel klein, maar handig. Ik zag een man die ik nog nooit had gezien. Hij kwam naar me toe en bekeek mijn koekjes streng. Hij nam er één van. Ik wou zeggen dat ze voor de koning en koningin waren maar hij spuugde het op mij uit. 'Vreselijk!', schreeuwde hij uit. Er kwamen tranen over mijn wangen toen hij me eeg klap gaf. Het deed zo'n pijn!


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

    Katharina Rosanna des Adornè
    "He! Zo behandel je haar niet!" Riep ik naar de man die Alicia net had geslagen. Hij keek me verbaasd aan en liep snel weg.
    "Hey lieverd, stil maar" de tranen liepen over haar wangen.
    "Ik ga iets kouds voor je pakken zodat je wang niet dik wordt en daarna eten we die koekjes samen op, oké?" Glimlachte ik naar haar.


    "Sometimes the hardest thing and the right thing are the same."