Co-writer(s) gezocht - Story problemen

Index RPG Actieve Topics Zoek

2 aug 2014 - 13:10

NicoDiAngelo 24

Hallo,
Ik ben Chelsea en ik ben op zoek naar één of twee personen die met mij een verhaal willen schrijven.

Er zijn verschillende onderwerpen voor fanfics die ik wil doen : 5 Seconds Of Summer, Percy Jackson, Harry Potter, Twilight, R5, The Mortal Instruments...

In de spoiler staat een lijstje dat je moet invullen als je wilt meedoen.

Naam:
Leeftijd:
Over wie of wat:
Vertelstandpunt:
Verleden of tegenwoordige tijd:
Heb je al ideeën voor een verhaal:
Heb je schrijfervaring:
Een klein stukje van je schrijfstijl:
Extra:

Alvast bedankt!

[ bericht aangepast op 2 aug 2014 - 13:13 ]
“I had a crush on Percy," Nico spat. "That's the truth. That's the big secret.”

3 aug 2014 - 20:36

Nali 54

Naam: Lina
Leeftijd: 14
Over wie of wat: Percy Jackson of The Mortal Instruments.
Vertelstandpunt: Ik-vorm
Verleden of tegenwoordige tijd: Liefst tegenwoordige tijd maar met verleden tijd heb ik ook geen problemen.
Heb je al ideeën voor een verhaal: Gaat erom over welke onderwerp het gaat ;p
Heb je schrijfervaring: Jep, heb al 3 verhalen hier op Q en ongeveer 2 á 3 jaar schrijfervaring.
Een klein stukje van je schrijfstijl:

Scarlett P.O.V

Gefrustreerd loop ik heen en weer. Hij rolt met zijn ogen ''Hou op daarmee!'' Zegt hij vol irritatie, ik stop met het ijsberen en kijk hem aan. ''Hoe kan het dat ik jou zie en de rest niet?'' Vraag ik aan de blonde jongen voor me en bijt vervolgens op mijn lip. Ik weet niet eens wat ik hier deed in een steegje samen met iemand die ik niet eens ken, ik plaats mijn hand op mijn hoofd. Misschien begin ik gewoon wat gek te worden en zie ik daarom dingen? Ja, dat zou het vast wel zijn. Ik word al snel uit mijn gedachten getrokken ''Wat is je naam?'' Vraagt hij terwijl hij mijn vraag over duidelijk negeert. Ik wist nu al dat ik hem niet mag terwijl ik hem pas een paar seconden ken, dat gaat nu al goed zeg. ''Scarlett'' Antwoord ik toch dan maar, hij knikt kort ''Jace'' Stelt hij zich zelf voor. ''Leuk je ontmoet te hebben Jace, krijg ik nu antwoord op mijn vraag?'' Ik begon nogal ongeduldig te worden en dat merkte hij ook, hij rolt met zijn ogen voor de zoveelste keer al en zucht diep. Deze keer is het mijn beurt om met mijn ogen te rollen ''Ik ben een schaduwjager en de reden waarom jij mij kan zien komt waarschijnlijk omdat jij het bloed van een schaduwjager in je hebt.'' Begint hij ''Daa-'' Voor hij verder kan praten onderbreek ik hem ''Denk je echt dat ik je geloof? Een schaduwjager?'' Zeg ik spottend en probeer aanstalten te maken om weg te lopen, ik voel een hand mijn pols vast pakken en voor ik het weet word ik terug getrokken door hem. ''Laat me los'' Grom ik en trek mijn pols los. ''Het is waar'' Zegt hij serieus wat me doet slikken.

Extra: x

''Don't compare yourself to others, that's when you start to lose confidence in yourself'' - Will Smith.

5 aug 2014 - 20:27

Vashton 166

Ik wil het wel proberen!

Mijn naam: Verena aka Nenna
Leeftijd: 18
Over wie of wat: 5sos <3
Vertelstandpunt: Meestal ik-vorm, maar ik kan ook in derde persoon schrijven
Verleden of tegenwoordige tijd: Liefst verleden tijd
Heb je al ideeën voor een verhaal: Teveel om op te noemen en te weinig om echt uit te werken. Klinkt dat logisch?
Heb je schrijfervaring: Jawel, maar ik maak bijna nooit iets af.
Een klein stukje van je schrijfstijl:

Donkere schaduwen. Duister gefluister.
Slapeloze nachten.
Wanhopig probeerde ik de druk op mijn borst te negeren. Angst en afschuw stroomde door mijn lichaam. Mijn hart klopte in mijn keel, ik probeerde te bewegen maar merkte dat mijn pogingen hopeloos waren. De tape rond mijn polsen sneed, mijn benen zaten vastgeketend, mijn lichaam naakt. Weerloos.
Paniekerig hapte ik naar adem, hijgde, probeerde te ontsnappen.
“Wanneer geef je jezelf over?” Een gedaante bewoog door de schaduwen, baande zich een weg richting mijn gevangen lichaam. “Wanneer geef je eindelijk toe aan wat wij hebben, Anna?”
Zijn handen streelde over mijn wang en zijn gelaat werd opgelicht door het schemerlicht van de maan.
Schokkend en badend in het zweet werd ik wakker. Mijn hart klopte razendsnel, pompte mijn lichaam vol met adrenaline. Al trillend hief ik mijn bleke hand richting mijn voorhoofd, waarna ik zuchtend door mijn plakkerige pony wreef.
Vermoeid sloeg ik de dikke dons van mijn gebroken lichaam af en zwierde mijn benen over de rand van het bed waarin ik nu al achttien jaar sliep.
Ooit had dit bed mij een gevoel van veiligheid gegeven. Het had mij het gevoel gegeven afgeschermd te zijn van de gedaantes die zich nachtelijks door mijn kamer voortbewogen. Maar tijden veranderde evenals de gedaantes. Ze werden sterker, fluisterde me boze dingen in, ontnamen mijn nachtrust en treiterde me voortdurend.
Na zijn komst ging het van kwaad naar erger. Hij was een boosaardige, emotieloze duivel verkleed als engel. Hij was aanbiddelijk, van de manier waarop zijn wangen opbolde als hij grijnsde tot de kwaadaardige schittering in zijn ogen als ik hem niet gehoorzaamde.
Hij was een kwelling. Hij was mijn vriend en vijand. Hij was mijn demon.

Extra: Ik ben iemand die houdt van een langdradig verhaal...

Made in China

12 aug 2014 - 20:35

Vegetason 70

Naam: Kim
Leeftijd: 21 jaar
Over wie of wat: 5SOS ~~Ashton Irwin~~
Vertelstandpunt: Ik-standpunt of 3e persoons-standpunt
Verleden of tegenwoordige tijd: Beiden vind ik wel interessant
Heb je al ideeën voor een verhaal: Ja maar deze moeten nog uitgewerkt worden dus we kunnen brainstormen
Heb je schrijfervaring: Ja, ik had vroeger enkele veel gelezen verhalen op mijn oude account
Een klein stukje van je schrijfstijl:
Ik zag de pijn in mijn moeder haar ogen, ze vreesde dat ik zou verdwalen, mij zou bezeren of nog erger dat ik zou ontvoert worden en daarna vermoordt. "Mams.." begon ik aarzelend "Er zijn daar miljoenen mensen, ik ga sowieso altijd mijn weg terug vinden en als ik mij zou bezeren zijn er zoveel mensen dat er tenminste 1 iemand mij moet verzorgen." "Maar je bent mijn kleine meid, je gaat niet eens kunnen bellen of skypen. Ik ga niets van je terug zien op facebook. Hoe weet ik nu zeker dat er jou niets overkomt" zuchtte ze, het verdriet zat duidelijk in haar stem. Waarom heb ik het nu weer gezegd dat ik op 'vakantie' ging? Waarom heb ik nu in hemelsnaam gezegd dat ik niet op hotel ging maar met een tentje heel Sydney ging rondtrekken? Juist ja ik vond mijn gitaarzak niet meer en ze bleven mij maar vragen stellen dus moest ik het wel vertellen.

Extra:/

[ bericht aangepast op 12 aug 2014 - 20:36 ]

18 aug 2014 - 19:23

AsshiexIrwin 165

Naam: Roxanne.
Leeftijd: 16 jaar.
Over wie of wat: 5SOS.
Vertelstandpunt: ik-vorm maar anders is ook goed.
Verleden of tegenwoordige tijd: VT maar TT is ook goed.
Heb je al ideeën voor een verhaal: Wel kleine ideeën maar samen overleggen.
Heb je schrijfervaring: Op andere sites heb ik meerdere afgeronde verhalen staan en ben hier ook bezig met nieuwe story.
Een klein stukje van je schrijfstijl:

Bloedspetters die op de witte badkamer vloer vielen. Haastig verband om mijn arm wikkelen. De angst dat iemand mij zou betrappen, ook al woonde ik alleen. Het gevoel dat ik mijn gedachten niet meer aankon en de pijn overbracht naar mijn lichaam. Het gevoel van het koude metaal op mijn bleke huid. De tranen die het bloed verdunde. De stekende pijn als ik ermee klaar was. De korstjes die na een dag of twee op de wonden verschenen en langzaam veranderen in littekens die nog bleker waren dan mijn huid. Mijn armen en benen waren er langzamerhand mee gevuld. Littekens waar ik bang voor was, bang voor de reden waarom ik ze veroorzaakte. Bang dat mensen mij aan zouden zien voor een attention seeker, want ja, dat ben je als je je onzekerheid uit op je lichaam.
Soms verlangde ik naar de tijd dat er geen littekens te vinden waren op mijn huid en in mijn hart. De tijd dat ik als klein kind buiten op straat speelde en lachtte om de grappen van mijn buurjongen. Of toen ik stuntelend aan een van de meisjes uit mijn klas vroeg of ze met mij naar het schoolfeest zou willen. Zorgeloos en vrij. Geen demonen die mijn gevoelens langzaam opaten. ’s Nachts kunnen slapen. Dagen door te brengen zonder te denken aan hoe het zou zijn als ik niet meer bestond. Ik wilde dat ik normaal was.

Extra: -

18 aug 2014 - 19:31

Kruml 491

Naam: Anneloes
Leeftijd: 19
Over wie of wat: Harry Potter!
Vertelstandpunt: Ik-vorm.
Verleden of tegenwoordige tijd: Tegenwoordige tijd.
Heb je al ideeën voor een verhaal: Ja, maar die ga ik hier niet opzetten, vertel ik je in een pb ^^
Heb je schrijfervaring: Ja, ik heb meerdere accounts waar meerdere story's opstaan. Ik heb ook ervaring met co-writing.
Een klein stukje van je schrijfstijl:

Ik loop door de kille ziekenhuisgangen, op zoek naar een teken van leven. Het enige wat ik zie zijn lege bedden die in een rijtje tegen de muur aan zijn gezet, apparatuur wat op de grond ligt, en een telefoon die niet terug op de hoorn is gelegd. Ik houd de telefoon tegen mijn oor aan, maar het enige wat ik hoor is een hoge piep.
Ik hoor een harde dreun, waardoor de adrenaline in mijn lichaam begint te stromen. Met veel moeite dwing ik mezelf om te gaan kijken naar waar het geluid vandaan komt.
Hoe meer dichterbij ik kom, hoe meer stemmen ik hoor. Het lijkt wel of de stemmen uit het mortuarium gedeelte komen. Ik voel mijn benen zwaarder worden, ik houd niet van mortuariums en alles wat er mee te maken heeft.
Ik plaats mijn hand tegen de deur aan, zucht nog een laatste keer, en gooi daarna met een grote zwaai de mortuariumdeuren open. Niets. Enkel een lege donkere kamer waar het vreselijk koud is.

Extra: -

I'm a warrior, and you can never hurt me again.

Index RPG Actieve Topics Zoek