The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 8] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Robert D'Ablaing

Ik hoorde haar zachtjes lachen. 'Serieus, Robert? Plaats delict.' ik haalde mijn schouders op. Ik woonde in een dreuzelweeshuis met dreuzel nieuwskranten. Ik werd rood bij die gedachten. Niet dat ze dat mocht weten. Het is nooit duidelijk geweest of ik een muggleborn was of niet. Ik kende mijn ouders niet- ik was alleen daar gedumpt en mijn achternaam hem ik te danken aan de persoon die mij vond.
'Dit was echt...geweldig. En als iemand het vraagt; wij hebben hier niets maar dan ook niets mee te maken. Nu een smoes waarom ik niet bij Herbology was; Wat overigens niet erg is. Ik ben er slecht in.' ik grinnikte. 'Wie is daar nou wel goed in.' mompelde ik. Nee in aarde spitten om een plant eruit te rukken was totaal niet mijn ding die vervolgens me nog in elkaar wilde timmeren. 'Laten we maar zeggen dat het de tijd van de maand is.' zei ik mierzoet terwijl ik mijn lach probeerde in te houden.

omg ik durfde het haast niet te typen ('x de laatste zin ;p Isabelle gaat hem in elkaar slaan xd

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

I GET IT HEEFT TIJD NODIG!!
Heel stiekem, niet, heb een vermoeden

[ bericht aangepast op 26 juli 2014 - 23:34 ]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Isabelle Crowley.
Ondanks dat het redelijk donker was zag ik wel dat hij rood werd. Maar alsnel hoorde ik hem grinnikken. ''Wie is daar nou wel goed in.'' hoorde ik hem mompelen. ''Dat bedoel ik,'' grijnsde ik. Planten, boeiden me werkelijk niets. Professor Longbottom was aardig, de enige docent die mij redelijk mocht, maar ik was verdomd slecht in Herbology. En het interesseerde me ook vrij weinig. '''Laten we maar zeggen dat het de tijd van de maand is.'' zei Robert met een mierzoete stem. Geschrokken keek ik hem aan, waarna mijn ogen zich vernauwden tot spleetjes. ''Meen je die?'' Ik schudde kort mijn hoofd, trok een wenkbrauw op, en hield mijn hoofd ietsje schuin.

Neejj, zo is ze niet *KUCH!*

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Robert d'blaing

'Meen je die?' Ze hield haar hoofd schuin en het was goed dat het donker in de bezemkast was anders had ik het ongetwijfeld uitgeproest. 'Ja nou ik zou het geweten hebben als ik een meisje was, hoor.' Plagend stak ik mijn tong naar haar uit. 'Misschien moet ik mijzelf maar gaan ombouwen als vrouw maar dan lijkt het net alsof ik een reuzin ben.' Ik slaakte een zucht van ongenoegen. 'Wat oneerlijk. Ik zeg wel dat ik in een verwoedde gevecht was geraakt met de reuze oktopus waar ik helaas een litteken aan overgehouden heb. Klinkt dat niet heldhaftig':

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Isabelle Crowley.
''Ja nou ik zou het geweten hebben als ik een meisje was, hoor.'' En plagend stak hij zijn tong uit. Ik grinnikte. ''Sure, Robert, sure.'' ''Misschien moet ik mijzelf maar gaan ombouwen als vrouw maar dan lijkt het net alsof ik een reuzin ben.'' Ik begon te lachen. Hij zuchtte. ''Wat oneerlijk. Ik zeg wel dat ik in een verwoedde gevecht was geraakt met de reuze oktopus waar ik helaas een litteken aan overgehouden heb. Klinkt dat niet heldhaftig.'' Weer proestte ik het uit. ''Ja joh!'' zei ik sarcastisch en ik stak mijn duim omhoog. ''Waar is dat litteken dan?'' Ik keek hem bluffend aan.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Robert D’Ablaing

‘Ja joh. Waar is dat litteken dan?’ zei ze terwijl ze haar duim omhoog hield wat de grijns alleen maar breder op mijn gezicht maakte. ‘In mijn hart, Isabelle. Wist je niet dat ik een super gevoelige jongen ben.’ Zei ik verontwaardigd.
‘Ik en die oktopus hebben samen een geheime band. Een stiekeme relatie. We zijn aan elkaar verknocht alleen ze wilt me altijd wurgen als ik haar wil knuffelen, maar dat maakt me niet uit. Ik hou wel van pittige dames.’ Ik moest er werkelijk niet aan denken om de oktopus ooit te moeten zoenen maar laten we maar zeggen dat ik een vreemd gevoel voor humor had.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Isabelle Crowley.
Zijn grijns werd enkel groter, en eerlijk. Het gaf me rillingen. ''In mijn hart, Isabelle. Wist je niet dat ik een super gevoelige jongen ben.'' zei hij verontwaardigd. Ik glimlachte. ''Of course.'' Ik beet op mijn lip en luisterde naar zijn volgende woorden. ''Ik en die oktopus hebben samen een geheime band. Een stiekeme relatie. We zijn aan elkaar verknocht alleen ze wilt me altijd wurgen als ik haar wil knuffelen, maar dat maakt me niet uit. Ik hou wel van pittige dames.'' Weer lachte ik. ''Aha. Ook fijn om te weten. Dus ze wilde je vermoorden? Arme jongen toch.'' grijnsde ik.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Robert D’Ablaing

Ze lachte wat een van de fijnste geluiden op de wereld waren om te horen bedacht ik met een lichte blos. Ik wist niet wat het was maar ik voelde me fijn bij haar. Er leek totaal geen blokkade tussen ons te heersen in tegendeel zelfs het leek alsof we al jaren vrienden waren. ''Aha. Ook fijn om te weten. Dus ze wilde je vermoorden? Arme jongen toch.'' Ik grinnikte.
‘Ik noem dat niet vermoorden maar haar liefde aan mij laten zien op een eh- bijzondere methode. Haat-liefdes relaties zijn het beste. Kijk maar naar Rebecca en de leraar.’ Ik zuchtte en impulsief streek ik met mijn duim langs haar lippen.
‘Hoe weet jij toch zo’n geniale pokerface te houden; mijn gezicht spreekt altijd boekdelen.’ Zei ik met een pruillipje.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Isabelle Crowley.
''Ik noem dat niet vermoorden maar haar liefde aan mij laten zien op een eh- bijzondere methode. Haat-liefdes relaties zijn het beste. Kijk maar naar Rebecca en de leraar.'' Ik glimlachte weer. Hij zuchtte en streek met zijn duim langs mijn lippen, waardoor de adem in mijn keel stokte. ''Hoe weet jij toch zo’n geniale pokerface te houden; mijn gezicht spreekt altijd boekdelen.'' zei hij met een pruillip. Kort haalde ik mijn schouders op.
''Ik heb 5 jaar lang oefening gehad. Alhoewel het me in het derde jaar redelijk lukte. En in het vierde gewoon echt goed.'' Ik keek hem aan. ''En je kan het altijd nog leren.''

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Robert D'Ablaing

'Ik heb 5 jaar lang oefening gehad. Alhoewel het me in het derde jaar redelijk lukte. En in het vierde jaar gewoon echt goed.' Ergens voelde ik mij schuldig door mijn opmerking. Ik wist niet veel van Isabelle behalve dat ze haar broer voor haar zorgt waardoor ze zo van streek is omdat hij nu haar niet vertrouwd en boos op haar is. Ik hoop echt dat die Rebecca pijn gaat krijgen door onze actie. Laat haar maar lekker vernederd worden; die bitch. Nu moet zij naar de schoolhoofd samen met haar lover in plaats van Isabelle. Isabelle had zo en zo niks verkeerds gedaan en als ik dat zou moeten bewijzen zou ik de hele wereld erbij halen om de bewijzen op tafel te leggen.
'En je kan het nog altijd leren.' Voor het eerst staarde we elkaar recht in de ogen. Ook al was het slecht verlicht in de bezemkast voelde ik mijn nekharen overeind gaan en een onherkenbare rilling over mijn rug. Ook had ik haar redelijk dicht bij me getrokken toen ik haar in de bezemkast meenam. Ik voelde de blos die al over mijn wangen heerste iets roder worden. Daarom moest ik stoppen met nadenken; dat maakte alles helder en nu werden mijn wangen rood. Iets wat nogal beschamend was. Snel Robert; verzin iets waardoor ze het niet merkt. 'Alleen als jij mijn lerares bent.' voordat ze wat kon antwoorden hoorde ik een gegil uit de gang komen waar wij achter verscholen waren in de bezemkast.

OMG robert is echt een mongool ('x

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Hij is cute

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Isabelle Crowley.
We keken elkaar recht in de ogen, wat weer mijn adem deed stoken. Ik voelde het bloed weer naar mijn wangen stijgen, en die werden rood. ''Alleen als jij mijn lerares bent.'' zei hij. Voordat ik kon antwoorden klonk er een gil uit de gang. ''Dat kutwijf!'' gilde iemand. Rebecca.''Wow, Rebecca. Rustig. Wie bedoel je?'' Dat was Rowan. Ik beet hard op mijn lip. ''Ik bedoel je zusje.'' ''Je houdt je bek over haar! Kijk eens naar jezelf, een affaire met een docent?! Ik had je niet moeten geloven.'' Ik beet harder op mijn lip, met toch tranen prikend achter mijn ogen. Ik hoorde hoe andere mensen de gang in kwamen, en hard begonnen te lachen. Er kwamen meer mensen in de gang, en als ik het goed hoorde ook docenten want die stuurden mensen weg. ''Miss Spark. Als U mij wilt volgen. Dan gaan we naar professor McGonagall.'' Het schoolhoofd. Ik keek Robert aan. ''Prima, dan ben ik je lerares. Les 1: Doe alsof je hier niets vanaf weet, als iedereen je de verhalen begint te vertellen.'' Ik glimlachte zwakjes. Meende Rowan dat net? Kwam hij er nu pas achter?!

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Robert D'Ablaing

Harde stemmen vormde zich op de gang en als ik het goed had opgemerkt was het nu weer goed tussen Isabelle en haar broer. Eerlijk gezegd deed me dat geen deugd. Dat zou betekenen dat ik haar niet meer kan zien. Waarschijnlijk vond ze me alleen maar slechts een tijdverdrijf tot haar broer weer in ontvangst nam en ik schaamde me voor deze gedachten. Dacht ik werkelijk dat een zwadderaar een griffoendor aardig of nog erger; leuk kon vinden?
'Prima, dan ben ik je lerares. Les 1:Doe alsof je hier niets vanaf weet, als iedereen je de verhalen begint te vertellen.' ik knikte. 'That; I can do.' De bel weerklonk door het gebouw wat betekende dat we nu bezweringen hadden met heel jaar víjf. 'Jij mag eerst naar de les; ik volg later wel zodat niemand weet dat dat wij dit veroorzaakt hebben. Het is beter voor jou als niemand weet dat we met elkaar zijn omgegaan.'

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Isabelle Crowley.
''That; I can do.'' Ik knikte goedkeurend. De bel schalde door het kasteel. Oftewel we hadden bezweringen. ''Jij mag eerst naar de les; ik volg later wel zodat niemand weet dat dat wij dit veroorzaakt hebben. Het is beter voor jou als niemand weet dat we met elkaar zijn omgegaan.'' Ik beet op mijn lip en keek de jongen weer aan. Waarna ik begon te praten.
''Dat eerste snap ik. Maar op dit moment maakt dat tweede me niets uit Robert. Het was dom om in de trein te liegen. Niet alle Gryffindors zijn even slecht. Maar het is wel handiger willen we niet betrapt worden.'' En ik maakte aanstalten om weg te gaan.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

ik zit eraan te laten denken om Robert laten betrapt te worden xddat hij het gedaan heeft ;p

When I taste Tequila, Baby, I still see ya