[200] When Generations meet - HP - Topic 1 - Speeltopics

Harry Potter en zijn vrienden en vijanden gaan weer naar school voor hun zesde jaar. Wat als ze er opeens achter komen dat hun ouders en hun toekomstige kinderen ook naar Zweinstein gaan? James Potter, Harry Potter en Albus Potter zitten alle drie in hun zesde jaar en komen elkaar tegen. Niemand weet wat er aan de hand is. De toekomstige kinderen mogen niets tegen hun ouders zeggen over de toekomst, maar kunnen ze dat wel volhouden? En wat als de ouders erachter komen wat er later van hun gaat worden, dat sommige vriendschappen verbreken? En Voldemort is er ook nog. Kunnen ze hem tegenhouden?
Rollen:

[ bericht aangepast op 29 juli 2014 - 17:41 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Hemwin schreef:
(...)

[Haha! Post jij eerst? Laptops zijn vervelend op dit moment.]

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Lily Luna Potter
'Natuurlijk, ik was er al vandoor wanneer we kings Cross hadden bereikt.' antwoord Albus. Ik grinnik. 'Maar om eerlijk te zijn vind ik dat James best wel gelijk kan hebben.' Vervolgt hij, en ik draai met mijn ogen. 'Niks wat uit James' mond komt slaat ook maar ergens op,' grom ik. 'Dus ik heb altijd gelijk.'
'Overigens, tot nu toe heb ik heb ik alleen Fred gezien en geen een ander bekend gezicht. Fred had een wisseldrank op om op oom George te lijken. Dom he? Of het was echt oom George en zijn we in een andere tijd beland, verklaart waarom we geen bekende gezichten zien.' Grapt Albus dan. Ik begin te lachen. Typisch iets voor Albus om zoiets te denken. Maar voordat ik ook maar iets terug kan zeggen gaat Albus er plots vandoor. 'Ik kom zo terug,' zegt hij haastig en hij snelt de coupé uit.
'Hé!' roep ik hem nog na, maar hij is al verdwenen. Ik vloek zacht en pak mijn hutkoffer. Dan smeer ik hem ook. Ik schuif de coupédeur open en begin door de trein te sjokken. Misschien kan ik iemand uit het zwerkbalteam vinden? Ik ben nog steeds niet op de hoogte wie er aanvoerder is.
Na een tijdje stop ik bij een coupé waar iemand in zit die verdacht veel op Barney Williams, onze drijver, lijkt. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes. Nee, het is hem niet. Met een zucht loop ik door, maar bots dan tegen iemand aan. Ik val naar achter en wrijf pijnlijk over mijn hoofd. Ik kijk kwaad omhoog, naar een roodharig meisje die duidelijk ouder is. 'Kijk uit waar je loopt!' Snauw ik waarna ik overeind krabbel.

What do we say to the god of death? ''Not today.''

George Weasley

'Nee... Ik ken Harry niet. Ik heb nog nooit van hem gehoord en al zou ik een zoon krijgen, dan zou ik hem niet Harry noemen, want dat is echt een lelijke naam.' Zegt hij. Ik lach even. Dit kan niet waar zijn.
'Waarvan zou ik die Harry moeten kennen dan? En wij, Sirius Zwarts, Remus Lupos, Peter Pippeling en ik, James Potter, zijn de meester foppers van de school. Niet jij. Zelfs de leraren zien tegen ons op.' Zegt hij. Misschien was het zo in "zijn tijd" maar niet hier.
'Hoe weet jij dat Sirius een hond is? ' vraagt hij dan zachtjes.
'misschien waren jullie in 1976 de meester foppers maar dit jaar ben ik dat samen mrt Fred Weasley.' Murmelde ik.
'Ik weet dat Sirius een hond is omdat ik hem ken van de..' ik stop even. Zou hij weten van de orde van de feniks? Ik dacht even na en besloot er maar niets over te gaan zeggen.
'..Van Harry zelf.' Zei ik dan.
'Lupos ken ik ook, hij was professor verweer tegen de zwarte kunsten van de derde jaars studenten. Was. Want omdat hij een weerwolf was moest hij weg.' Verklaarde ik.
'Jup, ik weet ook dat hij een weerwolf is. Die Ron praatte er te vaak over.. Maar even serieus nu, ben je nu echt niet bezig met een stomme grap?'

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

James Potter

'Misschien waren jullie in 1976 de meester foppers maar dit jaar ben ik dat samen met Fred Weasley.' Brengt George er weer tegen in en ik zucht. Het ís 1976. Er klopt gewoon helemaal niets van van wat hij zegt.
'Ik weet dat Sirius een hond is omdat ik hem ken van de..' Hij stopt met praten en ik frons even.'..Van Harry zelf.' Ik kijk hem aan.
'Nou, als dat mijn zoon is, heeft hij bij deze huisarrest.' Zeg ik en ik sla mijn armen over elkaar. Ik heb geen zoon. Nu niet in ieder geval.
'Lupos ken ik ook, hij was professor Verweer tegen de Zwarte Kunsten van de derde jaars studenten. Was. Want omdat hij een weerwolf was moest hij weg.' Ik kijk hem verbaasd aan. Dat Remus een leraar misschien later wordt, kan ik nog ergens heel ver weg begrijpen, maar dat hij wordt weggestuurd begrijp ik niets van. Perkamentus is vast geen schoolhoofd meer... Tenzij het uitlekte. En er is maar een iemand die dat kan laten uitlekken.
'Sneep.' Grom ik dus zacht en ik bal mijn vuisten. Zodra ik die vettige bal zie zal ik hem leren om in de toekomst Remus' toekomst te verpesten. Wacht... Waarom geloof ik die rooie voor mij? Ach, wat maakt het uit. Het is wel een geldige reden om Secretus een lesje te leren.
'Jup, ik weet ook dat hij een weerwolf is. Die Ron praatte er te vaak over.. Maar even serieus nu, ben je nu echt niet bezig met een stomme grap?' Ik kijk George aan.
'Wat voor grap zou ik moeten uithalen dan? Ik haal geen grap uit nu. Ik wil weten wat hier aan de hand is en ik wil weten waar Sirius is!'

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

George Weasley

'Wat voor grap zou ik moeten uithalen dan? Ik haal geen grap uit nu. Ik wil weten wat hier aan de hand is en ik wil weten waar Sirius is!'
'Grimboudplein nummer 12' murmelde ik binnensmonds en richtte me weer naar James.
'Ik wil dat ook graag weten, ook wil ik weten waar Fred is.' Zei ik. Echt, ben ik nou in een andere tijd beland? Wat gebeurt hier? Nog even en ik zou denken dat ik en Fred iets hadden gecreëerd wat er voor zorgde dat we terug in de tijd zouden gaan. Maar waar is Fred dan? Ik draai me om en keek weer over het perron. De trein was nog niet weg en studenten renden nog haastig naar binnen.
'Zie je, daar is pap.' Zei ik en wees naar een nogal oud man die nog bij het muurtje stond met mam naast hem.
'Ziet hij er echt uit alsof hij maar twee of driee kinderen heeft gekregen?' Grapte ik. En keek weer terug. Als pap gewoon hier is, is alles nog gewoon normaal. Dit moet gewoon een grap zijn. Ik kan er toch niet zo makkelijk in trappen, of wel? Of is het wel echt en zijn deze personen naar onze tijd gerezen door een of ander manier? Urgh, alles wat ik wil is een andere echte bekende gezicht zien, mam en pap tellen niet mee. Zo ook niet de zoon of vader van Harry.

Inspiratieloos, ik heb dit al moeilijk geschreven

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Draco Malfoy

Ik lachte hatelijk terwijl Korzel en Kwast mijn voorbeeld volgde voordat ik met mijn schouders tegen een van de coupé deuren aangedouwd werd. Nog nooit had iemand dat bij mij gedaan. Iedereen was bang. Mijn ogen vormde zich tot spleetjes terwijl de nieuwe jongen tegen míj ratelde. ‘Ik heb geen idee wat je hier staat te kakelen, maar Weasley’s en Potters zijn mijn familie, en ik sta het niet toe dat je zo over ze praat. Ik ben Albus Severus Potter, zoon van Harry Potter. Als je dat niet gelooft, Rot dan op en laat je nooit meer iets horen over mijn familie.’ Ik lachte hatelijk terwijl ik me losrukten uit zijn greep. ‘Ik snap niet dat jij vrijwillig jezelf familie noemt van een Potter of Weasley. Ik begrijp hieruit dat je niet snapt welke tovenaars gezinnen wel er aan toe doen en welke niet. Mijn vader zou hiervan horen.’ Met die woorden draaide ik mijzelf om terijl ik Korzel nog zijn vingers hoorde knakken. ‘Later Korzel, de schooljaar begint net en het zou zonde zijn als hij nooit Zweinstein gezien heeft in zijn modderbloederig fantasierijke leven.’ Met die woorden vertrok ik de coupe in met korzel en kwast bij mijn andere Zwadderich vrienden.

Ginny Weasley

Ik voelde mijn wangen branden en tot overmaat van ramp werd ik ook alleen gelaten bij de onbekende jongen. Ik had het nog niet aangedurfd om hem aan te kijken.
Ik was slechts de spullen aan het inpakken die Draco eruit hat laten ontploffen. Na al die jaren vond Draco het nog steeds leuk om mij te pesten. Hoewel hij dat steeds minder deed. Hij had zijn handen al vol aan mijn broers.

Ik laat Ginny nog een beetje buiten het beeld de post ernaar word wel groter van haar...

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Albus Severus Potter

‘Ik snap niet dat jij vrijwillig jezelf familie noemt van een Potter of Weasley. Ik begrijp hieruit dat je niet snapt welke tovenaars gezinnen wel er aan toe doen en welke niet. Mijn vader zou hiervan horen.’ Met die woorden draaide hij zich om en liep samen met zijn twee vrienden weg. Verbaasd keek ik om en staarde de oranje harige meisje aan die bezig was haar spullen weer in haar koffer te stoppen. Verderop stond ook een gebrilde, zwart harige jongen met net zo groene ogen als mijn vader. Maar voordat ik iets kon vragen draaide hij zich om en liep een coupe in. In knielde neer voor de oranje harige meisje en hielp met haar spullen en stopte die ook terug in haar koffers. De jongen van daarnet noemde haar daarnet bij haar naam, maar ik had even niet opgelet.
‘sorry. Doet hij dit vaker?’ vroeg ik. Even bleef ik stil staan en kwam erachter dat het best onbeleefd was om me niet eerst voor te stellen. Met een zwak glimlach stak ik mijn hand uit naar de meisje toe.
‘sorry, alweer.. ik ben overigens Albus Potter.’ Stelde ik me netjes voor en staarde afwisselend van mijn hand naar de oranje harige meisje, hopend dat ze die zou schudden.

[ bericht aangepast op 21 juli 2014 - 20:19 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ginny Weasley

‘Sorry. Doet hij dit vaker?’ ik voelde mijn hoofd rood worden tot aan de wortels van mijn haar terwijl de jongen me hielp mijn spullen weer in de koffer te doen. ‘Sorry, alweer… ik ben overigens Albus Potter.’ Voor het eerst keek ik hem aan en zag de bekende groene ogen die ik ook zo bewonderde bij Harry. Iets wat mij de rillingen gaf en me een klein beetje nerveus maakte.
Ik schudde zijn hand. ‘Ginny; Ginny Weasley.’ Ik besefte meteen dat ik net te lang schudde en liet zijn hand gauw los om mijn koffer weer helemaal dicht te doen maar hij wilde net niet dicht. Ook dat nog. Ik had thuis nog hulp van pa gehad- die overigens weer klaagde dat ik teveel mee nam. Ik kon er niks aan doen dat ik aan van alles gehecht was geraakt; en dat ik veel schoolboeken nodig had voor het SLIJMBAL- jaar. Ik stond weer op en zuchtte terwijl ik nog een boze blik naar de koffer zenden. ‘Míjn broer had gelijk over het SLIJMBAL-jaar het begint al verschrikkelijk.’ Mopperde ik waardoor mijn blik kruiste met die van Albus… Albus Potter. Ik beet verlegen op mijn wang. Zijn ogen leken iets met mij te doen waar ik me voor schaamde. ‘Ik had nooit geweten dat Harry een neef had.’

WAT JE OOK DOET; ZEG NIET DAT ZE JE MOEDER WORD WANT DAN IS JULLIE RELATIEKANS 0,0%

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Albus Severus Potter

‘Ginny; Ginny Weasley.’ Zei ze en ik grijnsde lichtjes toen ze mijn hand te lang schudde, die ze weer losliet om haar koffer weer dicht te doen. Wacht. Zei ze nou serieus Weasley? Ik weet dat het stom en dom klinkt maar ik begin echt in deze hele onnozel te geloven. Ben ik in een andere tijd terecht gekomen of zo iets? Ik bedoel, zo een mooi, lief meisje kan toch niet liegen.. ook al ken ik haar niet. Is Ginny Weasley niet mijn moeder? Ik liet die gedachtes snel weg vagen en luisterde gewoon naar Ginny.
‘Míjn broer had gelijk over het SLIJMBAL-jaar het begint al verschrikkelijk.’ Mopperde ze en ik stak mijn stok naar haar koffer uit en vuurde een willekeurige spreuk toe waardoor de koffer in een klap weer dichtviel. Met mijn volle gewicht ging ik er op zitten om het dicht te houden, waarna met mijn snelle vingers de rits dichtschoof.
‘Ik had nooit geweten dat Harry een neef had.’
‘uh..’ murmelde ik en keek haar in de blauwe ogen aan, net de ogen van mijn moeder. Ik beet op mijn lip en mijn blik raasde naar buiten waar ik het perron nog zag. Mijn moeder stond gewoon daar. Ze leken te veel op elkaar. Weer liet ik die gedachtes weg vagen en werkte me weer naar de schoonheid van deze meid.
‘ik.. ja, ja om eerlijk te zijn wist ik dat ook niet..’ Harry is verdomd mijn vader, Ginny is mijn moeder, wat gebeurd hier? En toen pas kwam ik er achter dat ik afschuwelijk was in liegen.
‘ik bedoel.. heb ik een neef? Ik bedoel.. vergeet wat ik daarnet zei. Ja, Harry is mijn neef maar eerlijk te zijn zie ik hem bijna nooit..’ ik haat mezelf zo erg nu.

[ bericht aangepast op 21 juli 2014 - 21:49 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

James Potter

George mompelt iets wat ik niet kan verstaan.
'Ik wil dat ook graag weten, ook wil ik weten waar Fred is.' zegt hij en ik haal licht mijn schouders op. Die Fred en al die andere zoons of whatevers boeide mij eigenlijk niets. Ik ben blij dat ik enigs kind ben. Lekker rustig zo, ik hoef er geen ander zeurend kind bij.
'Zie je, daar is pap.' zegt George dan en hij wijst naar een kalende roodharige man. Zelfs door het raam heen kan ik zien dat dat gezicht inderdaad veel op die van Arthur lijkt. Maar ik weet het niet zeker, dus ik frons lichtjes. 'Ziet hij er echt uit alsof hij maar twee of driee kinderen heeft gekregen?' Ik kijk George schuin aan.
'Misschien is het een ander. Er zijn zo veel roodharige mannen in Groot-Brittannie.' zeg ik dan. 'En misschien is heel jouw tijd wel naar mijn tijd geteleporteerd.' zeg ik dan terwijl de angstige gedachte bij mij opkomt dat ik in mijn eentje naar deze tijd ben verplaatst. 'Maar ik ben dus vader van ene Harry Potter toch? Waar sta ik dan op dat station?' Ik speur de gezichten af op iets dat op mij lijkt als ik me besef dat ik dood ben. 'Hoe ben ik doodgegaan?' vraag ik dan zacht en ik kijk naar de grond.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

George Weasley

'Misschien is het een ander. Er zijn zo veel roodharige mannen in Groot-Brittannie.' Zegt hij. Ik zucht. Ik weet toch wel wie mijn vader is en hoe hij heet?
'En misschien is heel jouw tijd wel naar mijn tijd geteleporteerd.' Zegt hij dan. Dat kan niet. Als ik pap en mam buiten zie staan, daarnet nog Ginny en zelfs Harry, en James nu.. daarnet Albus.. oke ik ben door de war.
'Maar ik ben dus vader van ene Harry Potter toch? Waar sta ik dan op dat station? Hoe ben ik doodgegaan?' vraagt hij zachtjes. Ik opende mijn mond maar sloot hem weer. Zo ging ik maar door tot ik het maar dichthield. Moet ik hem serieus vertellen hoe hij dood was gegaan? Ik twijfelde een lange tijd en keek James maar aan. Uiteindelijk opende ik mijn mond, ook al wist ik dat hij me niet zou geloven.
‘Voldemort heeft je gedood, samen met Lily. Jullie zoon, Harry had de doodsvloek van Voldemort overleefd en loopt nu ergens door de trein. En zelfs je kleinzoon denk ik..’ zei ik.
‘ik weet het, je gaat me niet geloven, je gaat vragen of je er zo achterlijk uit ziet om me te kunnen geloven, mag je zeggen hoor maar ik heb je vraag beantwoord.’ Eigenlijk wilde ik meer vertellen, het was zo leuk.. ik wilde hem vertellen over Sirius, over hun hele verleden en Harry, over Peter en zo voort.. misschien red ik er zelfs levens mee! Maar al gauw waaide al die gedachtes weer weg.
‘Hoe is dit alles überhaupt mogelijk?’ vroeg ik dan.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ginny Weasley

Voordat ik wat hoefde te doen hielp albus me al met mijn koffer. Iets wat een glimlach op mijn gezicht toverde. Vooral toen hij hem dicht wist te ritsen. Iets wat geen van mijn broers noch Harry ooit voor mij zou over hebben.
‘Uh..’ hoorde ik Albus zachtjes zeggen. Juist; Ginny. Wat een goede vraag stel je toch weer. Ik kon mijzelf wel voor mijn kop slaan. Een normaal meisje zou hem meteen versierd hebben maar ik ga weer op onderzoek uit.
‘Ik… ja, ja om eerlijk te zijn wist ik dat ook niet. Ik bedoel.. heb ik een neef? Ik bedoel.. vergeet wat ik daarnet zei. Ja, Harry is mijn neef maar eerlijk te zijn zie ik hem bijna nooit.’ Ik knikte begrijpend. Ik zag ook haast nooit sommige familie leden.
‘Ik begrijp het. Ik kom uit een- redelijk groot gezin en om iedereen daaruit te kennen is gewoon een dagtaak en sommige wil je ook niet leren kennen.’ Ik lachte zachtjes terwijl ik weer naar zijn groene ogen staarde die betoverend waren.
‘Bedankt trouwens voor mijn koffer. Normaal is hij nooit zo vol hoor- alleen- ik weet niet in welk leerjaar je zit; maar voor het SLIJMBAL-jaar moet je echt ontzettend veel boeken mee zeulen….’ Ik stopte mijn zin. ‘Mijn koffer lijkt gewoon ieder jaar steeds te krimpen.’ Nog steeds hing er een glimlach op mijn gezicht terwijl ik mijzelf nog steeds voor mijn hoofd kon slaan. Ik snij gewoon twee onderwerpen aan die totaal niet interessant zijn. Alsof hij niks beters te doen had.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

James Potter

George begint een vis na te doen door zijn mond een aantal keer te openen en weer dicht te doen waardoor ik even frons. Dan houdt hij hem dicht en ik kijk hem vragend aan. Na een lange stilte doet hij eindelijk zijn mond open.
‘Voldemort heeft je gedood, samen met Lily. Jullie zoon, Harry had de doodsvloek van Voldemort overleefd en loopt nu ergens door de trein. En zelfs je kleinzoon denk ik..’ Lily. Die naam heeft hij nu ook al een paar keer gezegd... Lily Evers? Dat lijkt mij onmogelijk..? Misschien is het wel een hele andere Lily.... Dan Harry... De vloek des doods... Overleven? Is dat mogelijk? Waarom kon ik dat niet dan?
‘Ik weet het, je gaat me niet geloven, je gaat vragen of je er zo achterlijk uit ziet om me te kunnen geloven, mag je zeggen hoor maar ik heb je vraag beantwoord.’ Ik negeer zijn woorden en staar naar de vloer, die kleine glittertjes in zich verwerkt heeft. Er zijn nog strepen van het dweilen. Iets wat ik niet snap. Wie dweilt er nou een trein?
Ik kijk George weer aan. ‘Hoe is dit alles überhaupt mogelijk?’ Vraagt hij en ik haal simpel mijn schouders op.
'Magie. Denk ik.' Zeg ik dan met een bittere ondertoon. 'Nou... Stel dat ik in jouw tijd ben gekomen, net als die Albus of wat dan ook... Zouden er dan nog-nog meer zijn?' Vraag ik. Ik haal mijn hand opnieuw door mijn haar. Het is een vreselijke tick van mij, maar ik kan er niets aan doen. 'En zijn er nog coole bezems uitgevonden na de Nimbus 1500?'

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Albus Severus Potter

‘Ik begrijp het. Ik kom uit een- redelijk groot gezin en om iedereen daaruit te kennen is gewoon een dagtaak en sommige wil je ook niet leren kennen. Bedankt trouwens voor mijn koffer. Normaal is hij nooit zo vol hoor- alleen- ik weet niet in welk leerjaar je zit; maar voor het SLIJMBAL-jaar moet je echt ontzettend veel boeken mee zeulen….’ Ik zit in jaar zes, vorig jaar had ik die examens. Wat was dat een afschuwelijke jaar.
‘Mijn koffer lijkt gewoon ieder jaar steeds te krimpen.’ Zei ze.
‘snap ik wel hoor, en ik zit in leerjaar zes. En over een groot gezin gesproken..’ ik slikte even en keek om me heen.
‘ken jij.. ik bedoel, natuurlijk ken jij hem.. Ron Weasley? Want ik had iets over hem gehoord de laatste tijd en..’ ik stopte. De echte reden was gewoon omdat ik zo nieuwsgierig ben naar oom Ron zijn verleden. Maar geloof ik echt in dit? Want dan moet ik me meer bezig houden met die vraag. Wat gebeurd hier? Ben ik echt in een andere tijd beland? Maar Lily is ook gewoon hier.. ik keek weer terug naar buiten en merkte mijn vader en moeder niet meer. Ook geen andere bekende gezicht. Ja.. ik moet even uitzoeken wat er in hemelsnaam aan de hand is hier..
‘of nee laat maar. Kom anders bij mij en Lily zitten?’ vroeg ik snel en liep terug naar de coupedeur maar merkte dat Lily weg is, en draaide me weer om naar Ginny. O, waarom ben ik ook zo droog vandaag..
‘ik bedoel, kan ik anders jou broers leren kennen?’ ik voelde me rood worden en deed mijn andere hand even voor mijn mond en haalde het er snel weer van af. Ik haat mezelf zo, zo erg.. het is vreemd dat ik haar eigenlijk wel ken, denk ik, en zij mij niet.. maar het klinkt alsnog vreemd om aan de eerste beste meisje die je tegenkomt de vraag te stellen ‘kan ik je broers leren kennen.’ En helemaal gaat ze nu vreemd gaat denken over mij.
‘sorry. Ik heb mijn dag niet bepaald.’ Ik voelde me nog roder roden en even had ik de neiging op de raam open te breken en naar mijn moeder te gaan roepen.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

-

[ bericht aangepast op 21 juli 2014 - 22:44 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya