• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    † Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Marco von Bhuren - 34 [Ellen]
    Maxime van Schouten - 18 [Lisa]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    † Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.
    Verhaaltopics: 1, 2, 3, 4

    [ bericht aangepast op 7 juli 2014 - 17:26 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Misschien moeten we een een geul graven waarin we het vuur kunnen ontsteken, rondom de rots.' Eden wees naar het rotsplateau achter hen. 'Ik zal wel beginnen met uitgraven.' Ze keek weer even naar de anderen. Sommigen waren uitgeteld, maar er waren hopelijk meer mensen die nog wat konden verrichten.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Vyvyanne rende plotseling de groep in.
    'Ik heb een spelletje!' riep ze enthousiast.

    Hugo keek op. Hij had geen energie om te bewegen, maar spelletjes waren altijd leuk. 'Wat dan? Kunnen we blijven zitten?'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Killian stond recht toen hij iets hoorde over graven en vuur aanmaken.
    'Kan ik helpen?' bood hij zichzelf aan. Vuur zouden ze inderdaad nodig hebben voor vannacht, zeker als het opnieuw zo koud werd.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Eden knikte. Het was nogal een domme vraag, gezien ze alle denkbare hulp konden gebruiken, maar ze was desalniettemin blij met het aanbod, gezien dat lang niet voor iedereen gold.

    -
    Syn stond bij de anderen en overdacht wat hij zou gaan doen. Hij wilde zijn kogels niet tijdens de jacht verspillen en besloot daarom wat speren te maken die ze her en der in de grond konden steken, zoals hij ook wel eens bij films had gezien. Hij wist niet of ze sterk genoeg zouden zijn om die grote monsters daadwerkelijk te doorboren als ze op hen afstoven, maar het was het proberen waard.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Hielke ergerde zich aan het meisje.
    'Hoe kun je nu aan spelletjes denken, domme kut!' Hij was echt boos, wie dacht er nu aan spelletjes?

    Dolly trok haar wenkbrauwen op en ging voor de jongen staan. Hij was een stuk groter dan haar waardoor ze omhoog moest kijken, maar toch keek ze hem recht in zijn ogen. 'Gaan we elkaar nu bij hun geslachtsdeel benoemen?' vroeg ze. 'Hoe wil je dat ik je noem, dan? Eikel? Klootzak? Lul?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Mickey trok aan Hielkes arm. Ze had zich net bij de anderen gevoegd omdat ze wilde helpen met hout sprokkelen. 'Laat ze maar, oké?' zei ze op indringende toon. Ze wierp een blik op Hugo. 'We kunnen beter niet onze tijd aan hen verdoen.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Nou, ik ga water zoeken!' zei Piper die de anderen zwijgend was gevolgd. De zee was immers zout. Dat konden ze niet drinken en het was ook zonde om alle brandstof die ze hadden te verbruiken om water op te koken, wat ze vervolgens toch niet konden opvangen.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Het is beter als er niemand alleen gaat,' zei Eden. Ze blikte even op Mitchell. 'Ga jij anders met d'r mee. Jij hebt een wapen.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Mitchell keek Eden en gromde wat onverstaanbaars. Eigenlijk had hij geen zin om met die meid mee te gaan, maar hij had verder toch niks beters te doen. Iemand anders had al aangeboden Eden te helpen en hij zou voorlopig toch niet slapen. Uiteindelijk kwam hij overeind en ging hij achter het meisje aan, met zijn geweer in de aanslag.

    Piper slaakte een zucht toen Mitchell knorrig achter haan aan liep.
    ' Wat nou?' Ze was niet het type dat graag door iedereen aardig gevonden wilde worden, maar ze vond niet dat Mitchell het recht had om zich zo tegenover haar te gedragen, gezien het zijn schuld was dat ze hier vast zaten en dat het dan ook wel logisch zou zijn dat Piper niet heel erg blij was met zijn plaats op deze aardkloot. Maar hij had inderdaad een wapen en het was dus ook maar beter dat hij er nu wel was en meewerkte.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Je hebt gelijk,' mompelde Hielke terwijl Mickey hem aan zijn arm wegtrok. Hij had vaag zijn naam even gehoord maar nog niet echt gesproken.

    'Niks.' Hij liet zijn ogen door de omgeving gaan en probeerde zich te concentreren op de geluiden om zich heen. Hij hoopte gauw het geluid van stromend water te horen, maar toen dit na een tijd nog niet het geval was, sloeg hij een geërgerde zucht. Mitchell moest zichzelf inhouden om niet met dingen te gaan smijten.

    'Dan hoef je ook niet zo chagrijnig te doen,' vond Piper die met haar ogen de omgeving doorzocht. Zou ze in een boom kunnen klimmen en dan water vinden? Ze was bang dat ze dan rare dieren zou aantrekken en besloot om dat idee nog maar even voor zich te houden. Misschien zaten er wel rare insecten in die bomen die haar met een beet konden uitschakelen. Er waren geen medicijnen of deskundigen die haar dan zouden kunnen redden en Piper wilde niet sterven door helse pijnen en ijlkoortsen.
    Schuw duwde ze een paar laaghangende takken opzij en stapte naast Mitchell voort. Wat als er geen drinkwater was? Dan zouden ze van de zee moeten drinken, want ze hadden er ook niets aan om telkens kilometers en kilometers te moeten lopen als ze vocht nodig hadden om te drinken of mee te koken en te wassen. Al die open wondjes die ze intussen had opgelopen doordat ze met haar gezicht langs ruwe boomstammen streek of struikelde en haar handen openhaalde aan de grond, wilde ze liever niet blootstellen aan dat zoute water. ~e wilde er niet aan denken hoe veel pijn dat ongetwijfeld zou doen. Als kind had ze er al een hekel aan gehad en zwemmen in zee was dan ook niet iets waar ze op vakanties naar had uitgekeken.
    Het zag er nu echter naar uit dat ze niet eens een keuze had en ze wenste vurig dat ze snel zoet water tegen zouden komen. Heel snel.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes