Schrijven uit het oogpunt van een man - Story problemen

Ik ben momenteel een beetje aan het experimenteren met het schrijven vanuit het oogpunt van een man. Dit is de eerste keer dat ik het probeer en eigenlijk vind ik het wel leuk.
Nu vraag ik me af of er hier meer mensen zijn die eens over een hoofdpersonage hebben geschreven van het andere geslacht. Hoe heb je dit ervaren? Zijn er misschien wat tips of dingen waar ik uitzonderlijk op moet letten om het geloofwaardig en overtuigend te maken?

---

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

Capricious schreef:
(...)
Haha, dat vind ik ook een beetje. Ik ben nu alleen bang dat ik onbewust een melodramatische man ga creëren.

Ik maak de mijne altijd zo sarcastisch dat ze geen drama kunnen hebben

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Bourne schreef:
(...)Ik maak de mijne altijd zo sarcastisch dat ze geen drama kunnen hebben

Dat is natuurlijk ook een optie. Ik heb daar overigens ook al wat mee uitgeprobeerd, maar ik vrees dat - als ik dat doorzet - mijn personage zo'n droge klootzak zonder diepgang wordt. Dat wil ik ook niet. Ik moet er een balans in vinden.

---

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

Capricious schreef:
(...)
Dat is natuurlijk ook een optie. Ik heb daar overigens ook al wat mee uitgeprobeerd, maar ik vrees dat - als ik dat doorzet - mijn personage zo'n droge klootzak zonder diepgang wordt. Dat wil ik ook niet. Ik moet er een balans in vinden.

Dat heb ik amper omdat ze zo uitgebreid zijn c: Ik kan vaak veel kanten op met mijn personages

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

ik vind het zelfs makkelijker om mannelijke personages te schrijven.
al zijn ze wel vaak hetzelfde. zoals veelte druk en vrolijk, met teveel energie en totaal niet serieus. ;x

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Hartnett schreef:
Ik vind het schrijven vanuit een man net zo makkelijk als het schrijven vanuit een vrouw. Het hangt echt van het personage af dat je creeërt, en dat heeft niets te maken met het geslacht, naar mijn mening. c:
Bij vrouwen is het meestal zo dat ik er goed op moet letten dat ik niet te veel naar mijn eigen karakter ga neigen, terwijl ik dat bij een mannelijk personage niet heb.

---

May StarClan light your path.

Ik heb gewoon mijn vriend een hoofdstuk van 1000 woorden gegeven en gevraagd het over te schrijven uit mannen-perspectief Dat gebruik ik dan als leidraad

---

If a writer falls in love with you, you can never die

Ik schrijf altijd vanuit een vrouw. Ik vind dat leuker dan vanuit een man. :')

---

Take me to wonderland

Ik heb ooit vanuit een man geschreven maar ik vond het niet echt goed. Ik ben te vrouwelijk en dus was mijn mannelijke personage dat ook.
Het geslacht zegt wel degelijk wat over het karakter. Mannen in het algemeen zijn minder dramatisch, een stuk nuchterder en rationeler. Ze letten op andere dingen als vrouwen, geen oog voor details, zien de problemen niet, houden geen rekening met romantiek of extreme emoties en zijn (vaak) ook een stuk stiller. Als je je niet aan heel veel punten houd krijg je een vervrouwde man. Is de man gay dan is dit allemaal geen probleem, maar wil je een echte stoere man dan moet je toch echt met heel veel dingen rekening houden.
Dit is dan ook de rede dat als ik een mannelijke personage wil, wat ik in de toekomst ook erg graag wil, dan moet ik eerst heel wat mannen bestuderen. Mijn vrouwelijke personages zijn al verschrikkelijke dramaqueens en vaak erg vrouwelijk zijn met ingewikkelde emoties of gedachtens, dan kan ik niet zonder hulp in het diepe duiken.

---

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

Croyance schreef:
Ik heb ooit vanuit een man geschreven maar ik vond het niet echt goed. Ik ben te vrouwelijk en dus was mijn mannelijke personage dat ook.
Het geslacht zegt wel degelijk wat over het karakter. Mannen in het algemeen zijn minder dramatisch, een stuk nuchterder en rationeler. Ze letten op andere dingen als vrouwen, geen oog voor details, zien de problemen niet, houden geen rekening met romantiek of extreme emoties en zijn (vaak) ook een stuk stiller. Als je je niet aan heel veel punten houd krijg je een vervrouwde man. Is de man gay dan is dit allemaal geen probleem, maar wil je een echte stoere man dan moet je toch echt met heel veel dingen rekening houden.
Dit is dan ook de rede dat als ik een mannelijke personage wil, wat ik in de toekomst ook erg graag wil, dan moet ik eerst heel wat mannen bestuderen. Mijn vrouwelijke personages zijn al verschrikkelijke dramaqueens en vaak erg vrouwelijk zijn met ingewikkelde emoties of gedachtens, dan kan ik niet zonder hulp in het diepe duiken.

Ik vind dat je helemaal gelijk hebt en herken mezelf in wat je zegt.

De laatste tijd lees ik veel van Stephen King en Dean Koontz. Zij schrijven beiden veelal uit het oogpunt van een man. Hierdoor heb ik het idee dat ik wel meer zicht begin te krijgen op de verschillen tussen het denken van mannen en vrouwen. Hopelijk helpt dat me om een goede personage te scheppen.

---

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.