MSV - Op een middelbare school (3) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Darius Visser - Jeffrey
Doris Barnes - Margot
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jake Blake - CaTbUg
Jordana "Jordy" Visser - Natas
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Jiang Chen - Rosanne
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Lucy Green - ArianatorXx
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Taco Boersma - Alicia
Taylor Veldhuizen - MoonEye
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

Speeltopics: 1, 2
Praattopics: 1 2
Rollentopic

[ bericht aangepast op 16 okt 2014 - 15:06 ]

Ramon startte zijn brommer en Jordy greep zijn schouder vast. Ze zwaaiden even naar de anderen en reden toen naar de wijk waar ze woonden.
'Je moet zeker nog boodschappen doen?'
Hij blikte even op de kerkklok. Hij was aan de late kant en eigenlijk hoopte hij dat iemand anders dat inmiddels gedaan had. 'Ik kijk eerst wel.'
Hij probeerde haar aan te kijken, maar blauwe haren wapperden voor haar gezicht en hij richtte zijn blik weer voor zich, voordat hij zichzelf straks om een lantaarnpaal heen vouwde.
Na een minuut of tien hielden ze halt voor de hoekwoning waar Ramon woonde. Hij zette zijn brommer in de garage en toen hij buiten kwam, zag hij dat Jordy haar fiets al tussen de struiken had gegooid. Hij zag zijn moeder al in de keuken staan en keek haar een beetje schuldig aan, maar de lamellen hingen in de weg.
'Ik kijk wel of ik nog even kan helpen.'
Ramon knikte. Jordy hing het laatste jaar zo vaak bij hen rond dat ze min of meer was opgenomen in het gezin. Hij wilde deur opendoen, maar deze ging al open en Drews grijnzende gezicht verscheen. 'Jordy!' Ze viel bijna toen ze naar buiten sprong om op Jordy af te rennen en ze werd lachend opgetild voordat ze kon vallen.
Een steek van jaloezie ging door hem heen toen zijn zusje tegen Jordy aan kroop en hij stapte naar binnen ton. De jassen lagen op de grond en hij pakte ze op om ze opnieuw op te hangen, terwijl hij zijn eigen leren jack ook aan een haakje hing. Hij schopte de schoenen die er lagen aan de kant en opende de deur naar de woonkamer en keuken, ervan uitgaand dat Jordy en Drew straks wel zouden komen.
'Sorry dat ik laat ben,' verontschuldigde hij zich tegen zijn moeder, die boven het fornuis hing.
'Het geeft niet.'
Ramon keek naar de rommel op het aanrecht en besloot maar alvast de tafel te dekken. Simon hing voor de televisie, met zijn been over de leuning van de bank en Geraldine was nergens te bekennen, hoewel hij meende iemand te horen zingen boven.
Hij pakte een stapel borden uit de kast vandaan.
'Eet Jordana mee?' wilde zijn moeder weten.
Ramon schudde zijn hoofd. 'Nee.'
Daar hadden ze in ieder geval niet over gesproken en gezien Darius haar vanavond zou ophalen, verwachtte hij dat ze zich niet wilde haasten.
'Hoe was het op school?'
'Het stelde niet veel voor. We zijn nog even in het park wezen rondhangen en voetballen.'
Een glimlach tekende haar gezicht terwijl ze het vuur wat lager zette.
'Ik heb een introductiekamp.' Hij keek haar schichtig aan, niet wetend of dat in de planning paste.
'Ik had er al rekening mee gehouden,' antwoordde ze tot zijn opluchting. 'Dat had je broer ook in de vierde klas.'
'Oké. Wie haalt Drew dan op van school?'
'Dat regel ik echt wel schat. Maak je daar maar niet druk om.'
Ramon deed zijn best, maar hij wilde niet dat zijn moeder halve dagen ging werken. Ze hadden het geld nodig en het was niet zonder reden dat die taak vaak op zijn schouders kwam.
'Patrick kan wel een paar middagen vrij nemen.'
Ramon knikte. Het had toch nog wel een voordeel dat zijn moeder weer aan het daten was, al vond Ramon 't maar een doetje. Iemand die te graag een goede vader wilde zijn en daardoor was hij eerder een Sinterklaas dan een vaderfiguur.

Every villain is a hero in his own mind.

'Hier,' sprak Darius en hij tikte even tegen het glas, om vervolgens naar Maya toe te stappen.
'Zeg, mag ik?' vroeg hij, maar voordat hij antwoord kreeg streken zijn handen alweer over haar gezicht.
'Zo zacht als maar zijn kan!'

'Ja, ja. Je kunt je weer naast me vertonen. '
Ze glimlachte en nam een slok van haar drinken.
'Moeten we niet dressed to impress op dat feestje komen?' vroeg ze zich hardop af. Ze had niets anders mee.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Isa had tijdens het eten enthousiast verteld over haar eerste dag op school. Daarna had haar zusje Sita haar verteld over haar eerste dag in groep 1. Ze vond het helemaal geweldig, want ze hadden gekleurd en geknutseld en juf Anna was heel lief. Isa luisterde het verhaaltje, dat door Sita's enthousiasme nogal rommelig en vaag verteld werd, aan en reageerde vol enthousiasme toen ze vroeg of Isa met haar wilde spelen met de duplo.
'Mam?' riep ze, terwijl ze neerknielde bij het doolhof dat ze voor hun hamstertje hadden gemaakt.
'Ja?' Haar moeder stond in de keuken. 'Wacht even, ik kom er zo aan...' Ze kwam met een dienblad met bakjes pudding naar hen toe. 'Kijk eens aan. Wat is er?'
'Ik heb vanavond een feestje, bij één van mijn klasgenoten.'
'Maar moet je morgen niet gewoon naar school?'
Isa pakte een bakje pudding en schudde toen haar hoofd. 'Nee,' zei ze, terwijl ze haar lepel in haar mond stopte, 'we hebben introductiekamp, dat had ik al verteld.'
'Bah, Ies. Niet praten met je mond vol.' Haar moeder trok een vies gezicht. 'Waar woont je klasgenootje?'
Isa haalde haar schouders op. 'Gewoon in Purmerend, geloof ik. Ik fiets met Mia op, dus ik ga niet alleen.'
'Oh!' Er verscheen een glimlach op haar moeders gezicht. 'Wat leuk. Ik vind het echt leuk dat je bij Mia in de klas zit.'
'Ja, ik vind het ook leuk. Maar ik ga dus straks weg.'
'Prima.'
'Hoe laat komt Graham thuis?'
'Die verwacht ik elk moment.'
'Dan wacht ik nog even tot hij er is. Ik wil nog even vertellen van vandaag.'
Graham was de nieuwe man van haar moeder en tevens de vader van Sita. Haar echte vader woonde in Amsterdam met zijn nieuwe vriend, waar ze eens in de twee weken in het weekend naartoe ging. De vakantie had ze ook gedeeltelijk bij haar vader en gedeeltelijk bij haar moeder gespendeerd.
Soms vond ze het lastig dat haar vader op mannen bleek te vallen, maar meestal vond ze het alleen maar leuk. Zijn nieuwe vriend, Feiko, was ook ontzettend aardig: ze had het erger kunnen treffen.

Nadat ze Graham uitgebreid over haar eerste schooldag, haar mentor, haar klasgenoten en het introductiekamp had verteld, vertrok ze naar het huis van Mia. Ze drukte op de bel en glimlachte toen Mia's moeder opendeed. 'Hallo! Ik kom Mia ophalen voor het feestje van vanavond!' zei ze.

[ bericht aangepast op 26 aug 2016 - 15:45 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Phoebe had Jiang vier van de vijf potjes ingemaakt. Ze grijnsde triomfantelijk en Jiang stak zijn handen op.
'Ik geef me over. Jij bent beter.'
'Natuurlijk ben ik dat. Wilde jij naar dat feestje gaan?" vroeg ze nieuwsgierig aan Jiang.
'Eh, ik zou best willen gaan,' gaf hij toe. Hij stond op van tafel en liep naar de woonkamer. Zijn moeder was aan het stofzuigen. Hij tikte op haar schouder en ze zette de stofzuiger uit.
'Hé mam, ik vroeg me af.. iemand van school organiseert een feestje vanavond. Zou ik mogen gaan?'
Zijn moeder leek te twijfelen. Het was tenslotte de eerste dag van school en morgen moest hij op kamp. 'Ik heb het er zo even over met je vader, goed?'
Jiang knikte dankbaar en schonk haar een glimlach. 'Bedankt mam.' Hij liep terug naar Phoebe en bood haar de koekjestrommel aan. Ze schudde haar hoofd en keek hem verwachtingsvol aan.
'Ga je naar het feest?'
'Mijn moeder heeft het er zo even over, als mijn vader thuis komt.'
Phoebe knikte. Jiangs ouders waren niet heel streng, maar wel op het gebied van feestjes en alcohol. Hij leek er zelf totaal geen moeite mee te hebben, en dat bewonderde ze wel. Niet veel jongeren van zijn leeftijd zouden zoiets accepteren.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dressed to impress?' vroeg Darius.
'Ik denk dat we nogal uit de toon zouden vallen als ik een tuxedo en jij een jurk aantrok.'
Darius streek even met zijn vingers over zijn kin.
'Maar je mag je best verkleden hoor - Ik heb je kleding pas nog omgewassen en in je kast gehangen.'

'O, dankje. Ma wou al weten waar die blauwe broek was.'
Ze kwam overeind en liep naar de oven om door het raampje van de oven te kijken.
'Ruikt goed.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Nee, nee, Maya,' verbeterde Darius haar, ' het ruikt heerlijk.'
Precies op dat moment begon de oven te piepen en deed hij hem open, om met ovenwanten de schaal eruit te halen en op tafel te zetten.
'Nou, zullen we eerst eten, ons dan verkleden en dan maar Jordy op gaan halen?' vroeg hij en hij schepte witlofschotel op twee borden.

Mia ging aan tafel zitten en keek toe hoe haar moeder lasagne op haar bord schepte. Vader moest weer overwerken wat haar moeder zeer ontstemde. Het was doodstil aan tafel en Mia wist niet hoe ze moest meedelen dat ze vanavond een feestje had. Ze vond het vast geen goed idee na de eerste schooldag en daardoor wachtte ze liever tot haar vader terug was, die een stuk makkelijker in zulke dingen was. Ze sneed een stuk af en bracht het naar haar mond, maar ze brandde haar lip en greep gauw naar haar glas water. Het mes van haar zusje tikte hard tegen het bord aan terwijl ze haar best deed om te snijden en haar moeder keek boos op.
'Maak niet zoveel lawaai, Rita.'
'Maar het lukt niet!'
Mia pakte zwijgend het mes van haar zusje over om het in stukken te snijden. De stoel was veel te laag voor haar en ze kon er maar moeilijk bij. In stilte aten ze verder, terwijl Mia hoopte dat haar vader gauw thuis kwam. Ze wenste soms dat haar moeder werkte in plaats van haar vader, want hij was een stuk makkelijker in de omgang.

Haar vader kwam direct na het eten thuis. Zijn gezicht zag er afgemat uit, maar hij groette hen toch vriendelijk, gaf zijn vrouw een kus en legde zijn hand even op Mia en Rita's hoofd.
'Hoe is het met mijn engeltjes? Hoe was jullie eerste schooldag!'
'Leuk!'
Rita begon enthousiast te vertellen over haar eerste dag. Ze zat nu in groep acht en was nu al vol lof over de citotoets, het schoolkamp en de musical. Mia begon aan haar toetje en wist er pas na het dankgebed een woord tussen te krijgen.
'Ik heb vanavond een feestje. Isa komt me zo ophalen.'
'Leuk!' glimlachte haar vader, maar haar moeder keek haar aan alsof ze water zag branden.
'Op maandagavond?'
'Zodat we elkaar wat beter leren kennen. Ik wil niet dat ik als enige thuis moet blijven. Ik ken bijna niemand.'
Haar moeder slaakte een zucht. 'Je maakt heus wel vriendinnen, Mia. Dat gebeurt niet op één avond.'
'Ik ben op tijd thuis,' beloofde ze. 'Mam, alsjeblieft?'
'Als je om twaalf uur thuis bent, mag je van mij gaan,' zei haar vader met een knipoog.
'Pardon? Jij bent pas vijf minuten thuis en dramt nu al je zin door?'
Mia onderdrukte een zucht. Rita staarde haar moeder verbijsterd aan.
'Kom.' Mia pakte haar hand. 'Wij gaan even een spelletje doen.'
Ze keek haar moeder boos aan en ging de trap op, naar de spelletjeskast die op de overloop stond. 'Kies jij maar wat uit.'
Rita was direct afgeleid en zocht enthousiast tussen de spellen. Het werd uiteindelijk het Betoverde Doolhof, waarvan ze twee potjes speelde voordat ze zich omkleedde en haar make-up bijwerkte. Ze wist niet of haar ouders het al uitgesproken hadden, maar ze was vastbesloten om te gaan en was blij toen ze de bel hoorde gaan.
Ze hoorde wat boze woorden vallen, die afkomstig waren uit haar moeders mond, maar Mia wurmde zich gauw langs haar heen.
'Twaalf uur thuis, ik beloof het!'
Haar moeder keek haar met een diepe zucht aan, maar sloot toen de deur zonder nog wat te zeggen.

[ bericht aangepast op 8 juli 2014 - 22:49 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Dat leek Maya de enige logische volgorde van die dingen en knikte. Ze wiebelde wat met haar benen op de stoel, terwijl ze Darius' witlofschotel at, die deze keer net iets dragelijker smaakte. Hopelijk maakte hij de volgende keer iets waarvan hij wist dat ze het wél lustte.
Ze glimlachte om hem te laten weten dat er niets mis was met zijn kookkunst en slaakte een zucht toen ze haar mobiel hoorde afgaan in haar jaszak. Dat was natuurlijk haar vader. Ze herkende de persoonlijke ringtone.
'Sorry,' mompelde ze en ze liet zich van de stoel glijden.
'Hé,' zei ze zodra ze had opgenomen.
'Waarom duurde het zo lang?' vroeg haar vader aan de andere kant.
Maya zuchtte. 'Sorry. Ik was aan het eten bij Darius.'
'Alwéér?'
'Ja, we hebben vanavond een klassenf-'
'Ik kom je onmiddellijk halen! Het is een doordeweekse avond en er is niemand bij je.'
Maya klemde haar kaken op elkaar. 'Darius is bij me.'
'Ja en wat als hij dronken is? Ik wil niet dat je bij hem achterop de fiets gaat zitten... Nee, ik wil helemaal niet dat je bij hem bent! Wat als jullie vallen? Wil je soms ook je laatste beetje zicht kwijtraken?'
Maya zou het liefst nu ophangen. Alsof ze dat zelf niet wist, maar bij Darius was ze veilig en ze zouden niet vallen. Wat was het leven als ze nooit eens iets spannends kon doen alleen omdat haar ouders bang waren dat ze blind werd? Zo veel verschil maakte het nu ook niet uit. Het zou wennen zijn en stom, want films waren nog ontoegankelijker, ze kon nog minder zelfstandig, maar ze zou uiteindelijk wel leren hoe ze er mee om moest gaan. Zij moest er mee leven, haar ouders niet.
'Is mam thuis?' vroeg ze om haar vader af te leiden.
'Nee, die zit bij oma.'
'O... Nou... Zeg haar maar dat ze de groeten moet doen.'
'Denk maar niet dat ik niet doorheb wat je probeert te doen, jongedame! Ik kom je gewoon halen. Nu meteen!'
'Nee, nee!' Maya keek naar Darius, die als een onherkenbare schim in de keuken zat. Ze wist niet of hij gewoon doorat of dat hij probeerde te luisteren naar wat haar vader zei en speelde met de hanger van haar telefoon. 'Darius' ouders brengen ons en halen ons. Het is bij een klasgenoot thuis... DIe heeft ook heus wel ouders.'
'Doe niet zo onverschillig.'
'Dat ben ik niet, pa. Sorry.'
Er klonk een afgemat gesnuif en toen: 'Goed. Maar de rest van de week ben je gewoon thuis.'
'Ik... ik heb introductiekamp. Ook met school. Daar hebben we vorige week al een brief over gehad. Ma heeft al een lijst opgestuurd met wat ze moeten regelen en zo.'
Haar vader klonk opgelucht toen ze dat zei, waardoor Maya zelf ook weer adem durfde te halen.
'Goed. Volgende week dan!'
Maya mompelde een oké en liet haar telefoon toen weer in haar jaszak glijden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Darius haalde zijn wenkbrauw op.
'Je ouders?' vroeg hij en hij zag aan Maya's gezicht al dat hij gelijk had.
'Ze moeten je echt eens met rust laten, je bent geen klein kind meer,' zei hij, maar hij schoot meteen in de lach. 'Nouja, klein misschien nog wel maar..geen kind.'
Hij nam nog een hap van zijn eten en daarmee was zijn bord leeg. Hij stond op en zette het in de wasbak.
'Ik maak me even op, tanden poetsen, haar doen enzo,' zei hij toen.
'Dan kunnen we daarna vertrekken.'

Isa herkende Mia's moeder vaag van vroeger. Ze had niet vaak bij Mia's wedstrijden gekeken, zeker niet toen Mia naar de brugklas was gegaan. Ze was dan ook niet verbaasd over de tirade die zich had afgespeeld, al was ze wel geschrokken.
'Heb je enig idee waar Jace woont?' vroeg Isa toen ze op de fiets zaten.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ze was die woorden zo gewend dat ze enkel knikte. Terwijl hij wegliep, nam ze de tijd om even door zijn huis rond te lopen, wat ze graag deed. Het was er zo netjes en opgeruimd, dat ze nooit bang was ergens tegen aan te lopen. Thuis was het net zo, maar hier was het anders. Hier was er niemand die haar er op attendeerde dat er overal gevaar dreigde, niemand die haar het gevoel gaf dat goed ziende mensen een soort superhelden waren, die alles onbewust oppikten.
Ze streek met haar vingertoppen - die ze eerst had gewassen - langs de muur en vond haar weg met haar ogen dicht. Ze voelde een deur en wist dat die naar de bovenverdieping leidde en liep verder tot ze in Darius' al even opgeruimde woonkamer stond en vroeg zich af en toe nog steeds af hoe hij dat allemaal voor elkaar kreeg.
Haar ouders zouden haar nooit alleen thuis laten. Misschien voor een middagje, maar niet langer. Dat konden ze niet aan. Ze kon niet koken en niet afwassen. Ze had geen idee hoe ze de was zou moeten vouwen of waar het strijkijzer stond. Dat vonden haar ouders veel te gevaarlijk en ingewikkeld en bovendien helemaal niet iets om over na te denken voor iemand van zestien. Ze wilden dat ze al haar tijd in haar school stak, want ze had die tijd nodig.
Maya plofte op de bank en strekte haar benen.
'Ben je al klaar?' riep ze naar boven.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Darius deed zijn rode lippenstift op en ging nog even met zijn hand door zijn haar, zodat het niet meer netjes zat maar wel verzorgd was.
'Ik ben klaar!' riep hij en hij rende de trappen weer af.

Maya stond op om haar schoenen te pakken en was net met de veters bezig toen Darius weer voor haar stond.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes