MSV - Op een middelbare school (3) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Darius Visser - Jeffrey
Doris Barnes - Margot
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jake Blake - CaTbUg
Jordana "Jordy" Visser - Natas
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Jiang Chen - Rosanne
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Lucy Green - ArianatorXx
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Taco Boersma - Alicia
Taylor Veldhuizen - MoonEye
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

Speeltopics: 1, 2
Praattopics: 1 2
Rollentopic

[ bericht aangepast op 16 okt 2014 - 15:06 ]

Mia wilde niet blijken hoe opgelucht ze zich daarover voelde, maar een zucht van verlichting ontsnapte haar toch. Ze haalde haar fiets van het slot af en zwaaide even naar de anderen voordat ze wegreden. Ze overwoog of ze Isa moest vragen of ze vaker mee kon rijden, maar durfde het niet. Ze zou zich vast allerlei rare dingen in het hoofd halen en Mia wilde haar vragen voorlopig niet beantwoorden. Het vooruitzicht morgen weer naar school te moeten fietsen bezorgde haar echter ook buikpijn en hoewel ze wist dat ze over haar angst heen moest stappen, was ze als ze dood dat ze een paniekaanval kreeg en helemaal niet meer op school aankwam.
'Hoe vond je de eerste dag?' vroeg ze aan Isa.
Ze vond het leuk dat ze samen in de klas terecht hadden gekomen. Isa had vroeger ook bij haar in het basketbalteam gezeten en ze hadden het altijd wel goed met elkaar kunnen vinden. Ze had het jammer gevonden toen Isa ermee stopte, maar hoopte dat ze hun vriendschap weer konden opbouwen, zeker nu Reggie weg was en ze eigenlijk iemand anders nodig had met wie ze haar gedachten kon delen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Bijzonder,' antwoordde Isa. Ze stak haar hand uit en keek even achterom, waarna ze links afsloeg. 'De klas lijkt erg leuk, maar die mentor lijkt niet erg goed. Maar wie weet, is hij - kijk uit!' Ze waren zo druk in gesprek geweest dat ze niet door hadden dat de auto voor hen stil ging staan, waardoor Mia en zij er - zachtjes - tegenop botsten. De chauffeur leek niks te merken en reed snel weer door, maar Isa was in de lach geschoten.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mia's hart klopte in haar keel, al kwam dat meer door Isa's schreeuw dan de snelheid waarmee ze tegen de auto aan kwam.
'Wat een dag.'
De spanning vormde zich om tot gegrinnik, dat uitgroeide tot gelach. Gauw richtte ze haar blik weer op de weg voor zich.
'Misschien had de mentor geen zin om zich op dag één als een dictator te gedragen,' antwoordde ze. 'Hij wil vast ook even bijkomen van zijn vakantie.'

Every villain is a hero in his own mind.

Isa grinnikte. 'Misschien heb je wel gelijk.' Ze keek verbaasd op toen Mia niet afsloeg. 'Ik dacht dat jij hier woonde. In deze straat.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik zit ook helemaal niet op te letten.' Ze trapte op de rem. 'Haal je me vanavond ook op? Ik, eh...' ze blikte naar haar stuur, 'fiets niet graag alleen in het donker.'
Dat was niet vreemd toch? Daar hadden vast meer mensen last van.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ja, dat is prima!' Isa glimlachte. 'Misschien kunnen we voortaan sowieso wel opfietsen. Is wel zo gezellig?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Er verscheen een brede glimlach op Mia's gezicht. Ze voelde zich meteen een stuk gelukkiger. 'Gezellig! Tot vanavond dan!'
Ze spraken nog een tijd af en toen reed Mia de straat in. Haar hart bonkte in haar keel. Het was maar een klein stukje, maar wel het ergste stukje. Haar handen waren zo klam dat ze over haar handvatten glibberden en ze reed op topsnelheid de oprit op. Gelukkig hadden ze een schuurtje voor het huis en hoefde ze niet door de smalle steeg waar de poort op uitkwam, die ze sowieso meed. Zonder om zich heen te kijken deed ze de sleutel in het slot en stapte ze naar binnen, waar ze haar tas op de grond neerzette en er direct een golf van verlichting door haar heenging.

Every villain is a hero in his own mind.

Maya wist niet zo goed wat ze nu tegen Darius moest zeggen, want ze had gedacht dat zij met hem mee zou gaan. Ze zag namelijk niet echt voor zich dat zij bij Jordy op schoot zou passen achterop zijn fiets. Dat zou nooit werken.
Ze wilde echter ook niet aan Darius vragen of hij haar nog wel mee zou namen. Ze wilde hem niet teveel claimen, al wist ze dat ze hem nodig had. Ze wist nota bene niet eens waar Jacelyn woonde, dus hoe ze er zou moeten komen...

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Darius wachtte tot Maya van de fiets af zou stappen.
'Zeg, dan haal ik jou vanavond eerst op,' zei hij toen, ' of blijf je vandaag heel de dag bij mij?'

Maya haalde haar schouders op. 'Ik wil best blijven, anders moet je helemaal om fietsen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Darius knikte.
'Dat is goed. Je vindt het toch niet erg om vanavond witlofschotel te eten? Ik heb het namelijk al klaar staan.'

Maya zei maar dat ze het best vond, omdat ze hem een plezier wilde doen en ze het wel binnen kon houden.
'Gaat Jordy nou echt mee?' wilde ze weten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Darius knikte.
'Ik heb het wel afgesproken, hoezo?'

Maya keek naar zijn fiets.
'Dat... past niet.' Of was hij van plan haar toch niet mee te nemen?

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Darius haalde zijn schouders op.
'Ze zei dat je op haar schoot mocht, toch?'