MSV - Op een middelbare school (3) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Maximaal twee personages per persoon.

Lijstje:
Naam:
Uiterlijk: (afbeelding)

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Anouk Veltman - Maartje
Bart-Jan van Egmond - Maartje
Céline van der Leech - Demi
Darius Visser - Jeffrey
Doris Barnes - Margot
Drew Chase - Eruditie
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jacelyn von Liszel - Marie
Jake Blake - CaTbUg
Jordana "Jordy" Visser - Natas
Jamie Chase - Eruditie
Jelle van Dijck - Kelly
Jiang Chen - Rosanne
Joél van der Leech - Demi
Joris Franksen - Marjanne
Kyra van Bakkum - Lisa
Lars Jansen - Nightingalex
Lauren Smit - Nightingalex
Lucy Green - ArianatorXx
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Taco Boersma - Alicia
Taylor Veldhuizen - MoonEye
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

Speeltopics: 1, 2
Praattopics: 1 2
Rollentopic

[ bericht aangepast op 16 okt 2014 - 15:06 ]

Maya lachte en schudde haar hoofd.
'Welnee. Zolang je maar op de maat beweegt! Wat kan er dan mis gaan?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Eruditie --> LeoValdez]
Drew bleef koppig in de auto zitten. Jamie had hem zo wat gedwongen mee te gaan naar een of ander feest waar hij totaal geen zin in had en hij had besloten gewoon te blijven zitten in de auto. Jamie zuchtte en opende de deur van de bijrijdersstoel.
'Come on, you have to make friends, Drew,' zei ze. Uiteindelijk stapte hij uit en liep hij naar het huis toe. Eenmaal binnen nam hij plaats op een stoel en keek hij chagrijnig toe hoe iedereen met elkaar praat.

Spoiler alert: you will save yourself

De kamer begon zich steeds meer te vullen en na enkele drankjes te hebben gedronken begonnen er ook steeds meer mensen te dansen. De muziek werd luider en Joris voelde zich een klein beetje bedrukt in de te kleine ruimte. Natuurlijk was het een grote woonkamer, maar hij was ook erg gevuld. 'Hé, ik ga even naar buiten,' mompelde hij tegen Ramon nadat hij nog een slok van zijn cola had genomen.
Toen hij buiten stond, haalde hij even diep adem. Hij had het niet op grote menigtes en hij voelde zich niet erg op zijn gemak in deze groep, al moest hij zich daar natuurlijk overheen zetten. Hij moest nog zeker een jaar met hen volhouden en dan was het beter als hij er met een positieve instelling in ging. Het was meer dan normaal dat zijn leeftijdsgenoten alcohol wilden uitproberen. Zolang ze er niet in doorsloegen, was het nog wel redelijk onschuldig, al had hij er weinig zin in om dronken mensen terug naar huis te brengen. Aan zijn moeder had hij genoeg.

-

Isa en Tyler kletsten nog een tijdje met elkaar en op een gegeven moment trok Isa hem mee naar de dansende mensen. Ze begon met haar heupen tegen de zijne te dansen en grijnsde toen ze hem mee voelde bewegen. Na een tijdje lieten ze elkaar los en haalden ze nog een drankje. Toen ze die ophad, stond ze opnieuw met hem te dansen, dit keer met hun gezichten naar elkaar toe, en tot haar grote verbazing hadden hun lippen elkaar gevonden en proefde ze nu zijn bier in haar mond.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mia stond met Doris aan de zijkant te praten. Ze hadden een tijdje gedanst en hadden net even een drankje gehaald. Ze vertelde net over haar vakantie toen ze twee armen om haar middel voelde. Ze verstijfde ogenblikkelijk en staakte haar zin. Ze was niet in staat om zichzelf los te maken en was zich enkel bewust van de druk van iemands borstkas tegen haar rug.
'Kom op, Mia!' klonk een stem. 'Een beetje bewegen mag wel!'
Zelfs een lijk geeft nog meer mee dan jij!
De woorden maakten haar weer wakker en ze rukte zich los. Zwaar ademend en hevig verward baande ze zich een weg door de dansende lichamen, zonder om te kijken naar Doris of Qaasim - degene die haar had beetgepakt. Op de drempel bleef ze staan. Ze wilde hier weg, maar niet alleen. Haar ogen flitsten door de zaal en de moed zonk haar in de schoenen toen ze Isa met Tyler zag zoenen. Hen zou ze niet durven onderbreken. Ze draaide zich weer om en stapte naar buiten. Naar huis gaan durfde ze niet, maar hier binnen blijven zorgde er ook voor dat haar benen trilden.

Every villain is a hero in his own mind.

Joris schrok toen de deur openvloog. Hij bleef even tegen de muur aangeleund om te kijken wie het moest zijn die naar buiten was gekomen. Toen hij zag dat het Mia was, trok hij een verbaasd gezicht. 'Ga je naar huis?' vroeg hij.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Doris keek verbaasd om zich heen. In een seconde of drie was de hele situatie veranderd. Isa was aan het zoenen met Tyler, maar dat viel in het niet bij de reactie die Mia zo net had vertoond.
Qaasim keek haar vreemd aan en Doris haalde haar schouders op: 'Geen idee waarom ze zo reageert.' Ze keek uit het raam en zag dat het niet zo veel zin had om achter Mia aan te rennen, aangezien die door Joris werd aangesproken.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Alain liep de oprit van het huis op. Hij was wat laat, want hij had wat zitten kliederen met verf en was de tijd vergeten. Vlak voor de deur zag hij een jongen en een meisje, zij leek nogal paniekerig. Hij herkende haar niet, maar nam aan dat ze in zijn nieuwe klas zou zitten. Hij was blijven zitten vorig jaar en zat nu dus bij mensen die een jaar jonger waren.
'Hee,' zei hij vriendelijk. 'Is hier het feestje? En gaat het een beetje met jou?'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Mia kreeg niet de gelegenheid om op Joris te antwoorden, al was ze daar niet heel rouwig om. Ze wilde niet naar huis, niet alléén, maar het was vast overduidelijk dat ze hier ook niet wilde blijven.
'Ja, het gaat prima,' antwoordde Mia en ze toverde een glimlach op haar gezicht, hoewel die haar ogen niet haalde. 'Het feestje is niet buitengewoon leuk. Het stelt niet zoveel voor.'

Every villain is a hero in his own mind.

Alain geloofde niet veel van haar woorden, maar wilde de waarheid ook niet uit haar slepen. 'Feestjes stellen nooit zoveel voor,' vertrouwde hij haar toe. 'Altijd onwennige mensen, een te grote of kleine ruimte, muziek, drank en als je geluk hebt wat voedsel. De waarde van het feestje schuilt in wat jij het feestje toekent.' Hij grijnsde schuldig, alsof hij het ergens ook wat ridicuul vond om het basisrecept van een feestje in een paar woorden op te noemen. 'Ik hoop dat ik jullie beiden zo binnen weer tref,' zei hij en hij greep naar de deurklink. 'Anders tot morgen!'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

'Tot morgen!' Joris glimlachte even naar de jongen en richtte zich toen weer tot Mia. 'En? Ga je nog mee naar binnen? Of was je wel van plan om te gaan?' vroeg hij vriendelijk.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Eigenlijk wacht ik op Isa,' gaf ze schoorvoetend toe. 'Maar die is nog even... bezig.'

Every villain is a hero in his own mind.

Joris haalde even adem. 'Ik heb ook niet zoveel zin meer,' gaf hij toe. 'En ik moet ook niet al te laat naar huis...' Hij keek op zijn horloge en slikte. 'Ik moet naar huis.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mia keek Joris ongemakkelijk aan. Was het toeval dat hij opeens ook naar huis moest? Ze wist niet hoe laat het was, maar er arriveerden nog steeds leerlingen dus het kon niet zo heel erg laat zijn. Ze verlangde des te meer naar Isa's aanwezigheid en wenste dat ze een of andere bovennatuurlijke gave had om haar aandacht te trekken, maar zo staken de zaken natuurlijk niet in elkaar.
'Oké.' Zelfs uit die drie letters viel op te maken dat haar stem trilde en ze keek Joris bewust niet aan. Ze schaamde zich voor haar angst, maar kon zich er niet van overtuigen dat zijn bedoelingen louter vriendelijk waren.

Every villain is a hero in his own mind.

Kyra verveelde zich rot op het feestje en keek verbaasd op toen Mia naar buiten vluchtte. Ze besloot er maar achteraan te gaan, want zo te zien was er iets mis en Kyra was niet het type die klasgenoten in de steek liet.
'Mia!'

Tyler vond het niet verkeerd om met Isa te zoenen. Ze smaakte zoet door haar drankje en de lust zorgde ervoor dat hij naar nog niet losliet, zolang ze niet aangaf dat ze niet meer wilde. Hij vond het wel prima zo en liet zijn handen tussen haar schouderbladen rusten.