'Ik ben verkracht door mijn vader, dáárom snijd ik in mezelf' - Liefde, Vriendschap & Familie

Dat is de uitspraak van een vriendin van mij. Ze snijdt zichzelf en mijn vriendinnen en ik zijn bezorgd om haar. We hebben er met onze lerares over gepraat, en nu blijkt dat ze zelfs tegen die lerares heeft gezegt dat 'ik was gevallen' ze dus was gevallen, zogenaamd. En dat terwijl ze het tegen ons heeft gezegd!
Weet iemand hoe we dit op kunnen lossen!

-

Ik vind dat jullie niet met haar moeten praten en zeggen hoe erg het wel niet is en haar voorstellen om hulp te gaan zoeken.
Nee; aan zulke mensen kan je niet wijsmaken dat ze hulp moeten zoeken. Je moet ze er tot verplichten. Het is niet makkelijk om zoiets achter je te laten, maar het zou ooit wel eens moeten of anders eindigt het verkeerd. Zet gewoon alles op een rijtje, van wat je zou moeten doen, en doe het dan ook. Het is niet dat je tegen die vriendin moet zeggen: 'Wil je mss hulp gaan zoeken?' Nee. Het is: 'We gaan hulp zoeken, of je het nou wilt of niet.'
En tegen die lerares liegen is ook niet zo heel erg slim. Vroeg of laat komt de waarheid toch naar boven.
Je kunt niet tegen haar zeggen: 'Stop met snijden, het is heel slecht'. En dat ze dan meteen stopt. Nee; het is veel te moeilijk. Het moet stap voor stap gebeuren. Ze snijden zichzelf om een ander soort pijn te voelen. Pijn van binnen is heel hard te verwerken, maar je kunt het doven met jezelf pijn te doen.
Eerst moet dus die pijn van binnen verwerkt zijn. Dat ze zichzelf snijdt betekent dat ze er nog niet over is. Help haar misschien eerst daarbij. Hoe? Door haar opnieuw zelfvertrouwen te geven. Daarna zal ze wel zelf tot conclusie komen dat snijden nu niet de beste optie is geweest.

Hopelijk hebben jullie daar iets aan.

Where there is a sea there are pirates...

Als ze tenminste niet liegt..

Where there is a sea there are pirates...

Hmm,
ga naar haar moeder toe?
Ik heb zelf ook gesneden, een vreselijk lange tijd,
Maar ik voelde het gewoon niet meer. Misschien heeft zij dat ook?
ik heb er geen spijt van. Ookal heb ik er wel veel littekens van, Maar ik sneed allemaal dingen van de duivel. Als iemand vraagt wat is dat, dan zeg ik; had een vriendin gedaan. iets te hard met pen.
Maar hier heb je natuurlijk niks aan.
Ik ben ook echt héel vaak geholpen door iedereen. Uiteindelijk was het wel gelukt. Dus BLIJVEN praten. Anders raak je haar kwijt, Ze zal zich maar net verkeerd snijden..

Party till you pass out, Drink till you're dead!

Hmm,
ga naar haar moeder toe?
Ik heb zelf ook gesneden, een vreselijk lange tijd,
Maar ik voelde het gewoon niet meer. Misschien heeft zij dat ook?
ik heb er geen spijt van. Ookal heb ik er wel veel littekens van, Maar ik sneed allemaal dingen van de duivel. Als iemand vraagt wat is dat, dan zeg ik; had een vriendin gedaan. iets te hard met pen.
Maar hier heb je natuurlijk niks aan.
Ik ben ook echt héel vaak geholpen door iedereen. Uiteindelijk was het wel gelukt. Dus BLIJVEN praten. Anders raak je haar kwijt, Ze zal zich maar net verkeerd snijden..

Where there is a sea there are pirates...

(...)
Vaak zijn het meerdere samenkomende dingen die uiteindelijk de doorslag geven. Als je op jonge leeftijd zoiets verschrikkelijks hebt meegemaakt, het jarenlang weet op te kroppen is er in feite sprake van een tijdbom in jezelf. Als er dan andere dingen bijkomen, bijv: Examenstress, pesten, gebroken hart, constante ruzies etc dan kunnen die dingen samen de doorslag geven. Zie het als een emotionele dam die gebroken wordt.

If you're going to hell, keep going

Waarom snijd iedereen zich? dat snap ik niet
Ik zelf doe het niet en ga het ook nooit doen
En ik ga het tegne me moeder zeggen van wat ze doet en dan kan mij moeder het met haar moeder er overpraten. Want ze werken met elkaar
En Esmaye
Ze is verkracht toen ze 4 was
Het is 8 jaar geleden
Dan gaat ze zich tog niet om dat snijden??

ja waarom snij je jezelf? das een beetje moeilijk uit te leggen.. ik zelf heb altijd in mezelf gekrast en dat deed ik de eerste keer per ongeluk met een potlood, ik was kwaad en wou mezelf pijn doen. Pas later kwam ik erachter dat ik te hard gedrukt had met het potlood en dat ik er een kras had staan, maar elke keer als ik kwaad ben (en das bhoorlijk vaak) wil ik pijn voelen. Zo zet ik af en toe ook harde muziek op en ga op het ritme keihard met mijn vuist op mijn bovenbeen slaan tot het gevoelloos is. gewoon zodat ik pijn voel..dat klinkt miss raar maar toch is het zo..

Music is my drug, I need it all the time!