• We kennen allemaal het verhaal van de vijf jongens die de X-Factor verloren, maar de wereld voor zich wonnen. Maar wat als het een club meiden waren, zou het dan anders zijn, werden ze anders behandeld? Dezelfde ietwat vreemde streken, dezelfde bubblegum pop muziek en dezelfde gestoorde fanbase. Maar ook dezelfde problemen, dezelfde karakters, dezelfde angsten en dezelfde pijnigingen. Liefdes, kattengevechten en jaloezie zijn maar enkele van de problemen die de meiden dagelijks te voorduren krijgen en die ze moeten doorstaan om hun carrière door te zetten als een van de grootste en beroemdste popgroepen van dit moment, wiens naam letterlijk iedereen wel eens voorbij heeft horen komen. Want de meiden zijn echt niet zo braaf als ze lijken, met hun engelachtige uiterlijk en gedrag. Achter de schermen lopen de gemoederen hoog op door koesteringen van allerlei dingen die nooit naar buiten mogen komen. Vreemde gewoontes, roken of drinken, elke vorm van rebellie, haat en heel misschien zelfs liefde, alles weggedrukt om de reputatie hoog te houden. Maar binnenkort gaat de bom barsten en iedereen weet het. Nu is alleen de vraag nog; wanneer?

    • Rollen
    • Zayn Javadd Malik • Zora Laila Malik • KodaIine
    • Liam James Payne • Lia Jamie Payne • Naess
    • Harry Edward Styles • Harriet "Harry" Edyn Styles • Gojira
    • Louis William Tomlinson • Louise "Lou" Willow Tomlinson • Yulan
    • [R] Niall James Horan • Nia "Ni" Jessy Horan • Tankian

    • Overige rollen (Familie, vrienden etc.)
    • Alfie Louis Payne • KodaIine
    •
    •

    • Regels
    • Minimaal 250 woorden schrijven.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's.
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • Alleen Gojira maakt nieuwe topics aan.

    • Begin
    Het is de eerste dag de meiden vrij hebben en er is een grote picknick georganiseerd. Uiteraard op een redelijk afgelegen plek om te voorkomen dat ze worden overspoeld door de fans. De vijf families zijn helemaal compleet eveneens als enkele speciaal uitgenodigde gasten, zoals vrienden. Sommige kunnen of mogen niet komen, wat dan jammer is, maar het is niet anders. Het mag de pret niet bederven. Het is al wat later in de middag, omdat het de meisjes in gegund na zo hard te werken wat uit te slapen, ze kunnen dus nog best suffig zijn van alle commotie. Het zal vooral een dag worden vol wederzien en bijpraten, aangezien het ook de eerste dag is dat ze worden herenigd met hun families, wat 's avonds laat afgesloten word met een barbecue. Geen wolkjes aan de lucht en alles wijst erop dat het een gezellige dag gaat worden.


    Because I love him, do I need another reason?

    [Hello]

    [ bericht aangepast op 20 juni 2014 - 22:27 ]


    "Family don’t end in blood”

    [Heya]


    Bowties were never Cooler

    Zora Laila Malik
    Ik werd vrij laat voor mijn doen wakker en rekte me uit. Vandaag zou ik mijn grote gestoorde familie weer zien. Ik snapte niet hoe ze dat hebben kunnen regelen, want ik kwam uit echt een voor normale standaarden een ziek groot gezin, maar goed. Het was mijn familie en ik miste ze elke dag enorm. Zeker mijn drie kleine schatjes, al wist ik niet of die erbij zouden zijn of niet. Ik klom uit het bed en ging even douchen voor ik mijn lange krullende donkere haren zo goed mogelijk uitborstelde. De klitten erin waren vaak echt hopeloos, zeker als de stylisten er veel haarlak in hadden gespoten. Zelf had ik mijn haar het liefst los of alleen de voorplukken vast met geen slurrie erin. Na de douche kleedde ik me aan. Uit mijn kast, waar toch vooral in mijn ogen propere kleding hing, haalde ik een jurk die ik van mijn oma had gekregen voor we op wereldtournee gingen. Ik liet mijn hand er even zacht overheen glijden voor ik de stof over mijn lichaam en ondergoed liet glijden en alles goed deed. Toen ik tevreden was stak ik een van de nepbloemen die ik ook nog uit mijn tijd thuis had in mijn haren om wat plukjes haar uit mijn ogen te halen en stapte in mijn simpele zwarte hakken. Ik voelde me zo heel erg goed en weer helemaal mezelf. Snel en precies deed ik mijn make-up voor ik een glas water ging halen. Met dat achter mijn kiezen aaide ik even over Steve's hoofdje en pakte zijn lijn van de plek waar ik die gister had gelaten. Ik wist niet waar de rest was en of we samen zouden gaan. Daarom pakte ik mijn mobiel maar en belde random degene van de band die ik als laatste had gebelt. Ik wilde het toch weten, anders zou ik zo direct met Steve vertrekken.

    Alfie Louis Payne
    Ik was er helemaal klaar voor om mijn zus en vriendinnetje weer te zien. Mijn donkere zachte krullen lagen wild om mijn hoofd, mijn lippen waren een stuk roder dan natuurlijk en mijn ogen waren mooi omlijnt. Ik vond het mooi en daar ging het om. Ik hing door de gaatjes van mijn rechter oor nog een paar ringen en trok een passend setje kleren aan: Een Galaxy sweater, zwarte hele strakke skinny jeans en mijn legerkistjes eronder. Ik vond het heel fijn om in te lopen, zeker nu. Voor ik mijn mobiel in mijn zak schoof opende ik nog mijn gesprek met Harry. Ik zie je zo, liefje. Ik kan eigenlijk niet langer wachten. Ik hou van je. Xjes. Ik verstuurde het maar stuurde het in plaats van naar Harry, prongelijk naar mijn zus. Zelf had ik het eigenlijk niet door en stopte het ding in mijn broekzak voor ik naar beneden banjerde om te ontbijten voor ik met mijn moeder en zus naar de afgesproken plek zou gaan. Ik mocht eigenlijk rijden en daar was ik heel trots op. Een losse krul blies ik uit mijn gezicht terwijl ik cornflakes maakte en daarna op het aanrecht ging zitten om het op te lepelen. Mama vond dit nooit echt goed, maar zolang ik niet met mijn voeten op het aanrecht zat en alles schoon en heel liet, stond ze het oogluikend toe. Ik at rustig terwijl ik vrolijke deuntjes neuriede. Ik legde mijn mobiel naast me neer om ze op te nemen, zodat ik ze niet zou vergeten en at ondertussen rustig door. Meestal was het niets, ik had duizenden muziekfragmentjes op mijn mobiel staan, maar het zou maar net dat ene deuntje zijn waar ik zo hopeloos naar op zoek was. Nu was het gewoon het zoveelste concept en was ik meer gefocussed op het feit dat ik neit wilde knoeien met mijn ontbijt dan met het ontwikkelen van muziek om eerlijk te zijn. en het feit dat ik straks Lia en bovenal Harry weer in mijn armen kon sluiten voerde natuurlijk de boventoon in mijn gedachten, maar goed.


    Bowties were never Cooler

    (Hii)

    [ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 15:31 ]


    How far is far

    Poods schreef:
    (Hii)


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Harry Edyn Styles
    Breed gapend deed ik poging tot overeind komen, ik was nog steeds moe, maar wilde niet pas komen aanzetten als het al bijna was afgelopen. Dat zou hartstikke onbeschofd zijn en daarbij wilde ik wel de tijd hebben om met iedereen uitgebreid te kunnen bijpraten. Verbaasd keek ik naar wat ik aanhad, totdat ik me herinnerde dat ik gisteravond te moe was geweest om nog maar iets te doen en met kleren en al in bed was gekropen. Ach ja, moest kunnen. Met tegenzin stond ik op en liep richting de badkamer. Dan had ik gister natuurlijk ook de make-up niet weggehaald, wat erin resulteerde dat ik er nu uit zag als een misvormde panda. Zuchtend probeerde ik het er zo goed mogelijk af te krijgen, om opnieuw subtiel wat mascara aan te brengen, dat was wel genoeg. Mijn haar zag er niet veel beter uit, het was gewoon een grote klit geworden. Met pijn en moeite kreeg ik het er stukje bij beetje uit, soms vervloekte ik het feit dat ik wilde krullen had echt heel erg, tenzij ze eens een keertje meewerkten. Ik trok mijn kleren van gister uit en gooide die in de wasmand, om schoon ondergoed aan te trekken en te speuren naar iets makkelijks voor de dag. Het zou warm worden dus ik ging voor mijn spijkershortje en een witte top er bovenop aan, plus mijn open sandalen, ik had geen zin om vandaag moeilijk te gaan doen. Terwijl ik naar beneden liep checkte ik vlug mijn mobiel op berichten en gemiste oproepen, maar ik had niks binnen. Ik had geen honger dus ging ik gelijk door richting buiten. De afgesproken plek was niet meer dan tien minuten en daar wilde ik geen benzine aan verspillen. Op mijn slome tempo duurde het wat langer, maar alsnog leek ik een van de eerste te zijn. Op zoek naar bekende gezichten liet ik me in de schaduw van een boom zakken, te lui om zelf mensen aan te gaan spreken. Als ze iets van me wilden wisten ze me te vinden, onder een boom met mijn ogen gesloten, genietend van de zon, de rust en gewoonweg omdat ik thuis was.


    Because I love him, do I need another reason?

    Alfie Louis Payne
    Toen ik ontbeten had, en de rest van de familie ook pakte ik de autosleutels, gooide mijn rugzak met mijn papieren en alles erin over mijn schouder en stapte vrolijk naar de deur. Ik snapte echt neit waarom Harry nog niet had gereageert, maar misschien zat ze al in de auto. Ik kroop ook snel achter het stuur en stelde alles in voor mijn korte lengte. Iedereen in dit huis was langer dan ik was, dus dat was nog best onhandig nu ik ging rijden. Toen alles eenmaal goed zat startte ik de auto en reed de snelweg op. Mijn moeer en zus hielden een vrolijk gesprek terwijl ik alweer met mijn telefoon op het dashboard een fragmentje aan het opnemen was terwijl we over de snelweg zoefden. Meetal reed ik aan de zachte kant, maar nu reed ik echt op het randje van te hard. Ik zoefde de juiste afslag af en begon toen te zoeken naar de plek waar we naar toe moesten, waar ik mijn lieve zusje en geweldige vriendinnetje weer zou zien. Ik had ze zo erg gemist en eigenlijk wilde ik nu gewoon heel graag met Harry in mijn armen onder een boom gaan zitten, zacht in haar oor zingen en haar nooit meer loslaten. Jammer genoeg kon dat niet, maar hopelijk zouden we wel heel eventjes een tijdje voor ons samen hebben. Ik parkeerde uiteindelijk bij de juiste plek en stopte de sleuteltjes in mijn broekzak, voor ik mijn telefoon er ook in schoof en mijn rugzak uit de achterbak haalde. Toen ik al mijn spulletjes had en de rest ook sloot ik de wagen af. Ik zag geen andere auto's nog, maar toen ik tussen de bomen keek zag ik een wel heel bekend gezicht. Mijn hart sloeg een paar slagen over voor ik een sprintje naar haar trok en haar omhoog trok in mijn armen. "Harry, ik heb je zo gemist!" riep ik uit, uit het diepste van mijn hart voor ik iets op mijn tenen ging staan om een kusje van haar lippen te stelen. Het was dan maar een heel klein en kort kusje, het maakte extreem veel los van binnen en vulde me met miljoenen vlinders, blosjes op mijn wangen en een op hol geslagen hart.


    Bowties were never Cooler

    Zora komt als iemand de telefoon opneemt


    Bowties were never Cooler

    Lia Jamie Payne.
    Een van de weinige dagen dat we eindelijk een keer uit kunnen slapen, en precies op die ene dag kon ik weer eens de slaap niet vatten, en was ik al vanaf zeven uur 's morgens wakker na eindelijk om vier uur in slaap te vallen. Nou ja, ondanks mijn weinige slaap belooft het toch een geweldige dag te worden. We zouden eindelijk weer onze familie zien en wat tijd met ze door brengen. Iets waar ik al weken naar uit keek, als het al geen maanden waren. Mijn familie is het aller belangrijkste in de hele wereld voor me, en op tour mis ik ze dan ook ontzettend. En vandaag zal ik ze dus weer zien. Ik trok gauw mijn outfit aan nadat ik gedoucht had, en pakte mijn telefoon van het tafeltje af. Ik wist dat ik wat moe was, maar ik was toch niet zo moe dat ik niet meer normaal kon lezen? Ik had een sms'je van mijn broertje gehad, maar sinds wanneer noemde hij me liefje? Het zal vast wel naar de verkeerde persoon gestuurd zijn, wat nogal regelmatig gebeurd bij hem. Bij die gedachte grinnikte ik even, en typte gauw iets terug. Ik vind jou ook heel lief hoor, maar liefje? Ik kan ook niet wachten om jullie weer te zien, ik kom er nu aan x Lia Ik stopte mijn telefoon in mijn broekzak, en stapte de deur uit, om naar de plek te gaan. Na enkele minuten kwam ik er aan om daar Harry en Alfie elkaar te zien omhelzen. Begrijp me niet verkeerd, ik houd echt van ze allebei heel veel, maar toch heb ik het er niet op dat mijn jongere broertje iets met een van mijn bandleden en ook beste vriendinnen heeft. Ik wil gewoon niet dat Harry hem kwetst, of pijn doet, of zijn hart breekt. Niet dat ik Harry daar gauw voor aanzie, maar toch. Ik liet ze eerst maar even hun omhelzing afmaken, en liep eerst naar mijn moeder en zus toe, om hun te omhelzen. Nadat dat gebeurd was liep ik naar Harry en Alfie toe, om Alfie op zijn schouder te tikken, en in een omhelzing te trekken. 'Ik heb je gemist, 'liefje' ' grinnikte ik dat laatste, ja, dat zou hij nog vaak te horen krijgen.


    How far is far

    Harry Edyn Styles
    De zon was nog niet eens op zijn hoogste punt en ik had het al ontzettend warm, gelukkig bood de schaduw van de grote eik me wat bescherming. Nu was ik ook wel blij dat ik niet iets heel warms had aangetrokken, al zou ik ook geen nee zeggen tegen een ander soort warmte. Die gedachte liet me eraan denken om nog even op mijn mobiel te kijken, wachtend op een berichtje van Alfie, hij had toch echt gezegd dat hij nog wat ging sturen. Zuchtend stopte ik het ding terug in mijn zak toen dat niet het geval bleek te zijn en liet mijn hoofd tegen de boomstam aan rusten. Een zonnebril was misschien handig geweest om mee te nemen, ik wist namelijk zeker dat als ik nu normaal de lucht in wilde kijken ik blind werd. Ik rekte me nog eens grondig uit, helemaal wakker werd ik niet meer vandaag en ik ging er ook echt niet mijn best voor doen. Waarschijnlijk was ik net zo doodop als de andere meiden, al wilde ik er natuurlijk ook niet als een saaie zak pinda's bij zitten. Zacht hummend in mezelf raakte ik minder bewust van de wereld om me heen, tot een stem die ik maar al te goed kende de soort trans waarin ik zat verbrak. Alsnog verrastte hij me door me zonder pardon omhoog te trekken en in zijn armen te sluiten, wat ervoor zorgde dat ik snel mijn armen om zijn nek moest leggen om mijn evenwicht te bewaren. "Ik jou ook, pup," zei ik met een brede grijns. Eigenlijk was ik begonnen met hem zo te noemen als plagerijtje aangezien hij jonger en een stukje kleiner was dan ik, maar nu was ik gewend om hem gewoon bijna altijd zo te noemen. Het korte kusje op mijn lippen nam ik maar al te graag aan, waardoor ik licht begon te blozen en een grinnik over mijn lippen rolde. "Hmm, dat mag je vaker doen, al plet je me nu wel een beetje," zei ik met een halve glimlach. Ik haalde net een hand bij zijn hals weg om die op zijn wang te leggen toen een volgende stem klonk die hem bij me weg haalde. "Hey, Lia," mompelde ik enigzins geïrriteerd. Ik begreep het wel, maar toch irriteerde het me dat Lia ons momentje toch lichtelijk had verpest. Ach, ik moest me volwassen gedragen en me er overheen zetten, onze tijd kwam nog wel.


    Because I love him, do I need another reason?

    Alfie Louis Payne
    Ik grijnsde toen Harry haar armen direct om me heen sloeg. Ik had haar zo erg gemist en het was fijn om te weten dat zij mij ook had gemist. Zelfs dat ze me pup noemde had ik gemist, al kon ik me er nog best wel eens flink aan ergeren. Nu stal ik een klein kusje van haar lippen, waarvoor ik iets op mijn tenen moest staan. Het zorgde voor een hele schattige blos op haar wangen, waar ik een hand op legde en zacht met mijn duim over wreef. Ik bloosde zelf een beetje bij haar woorden en verslapte mijn grip iets op haar lichaam. Ik was dan wel niet heel sterk, zij was best fragiel, ondanks dat ze langer was dan ik, en ik had nog wel een paar spieren in mijn lijf. Ik wilde net naar haar toe buigen om haar weer te zoenen, maar nu echt, toen mijn zus me uit evenwicht bracht zo op mijn tenen en me in een knuffel trok. Ik knuffelde mijn zus even terug, voor ik met knalrode wangen van schaamte haar losliet en een stap achteruit deed. Een zachte vloek rolde over mijn lippen, wat weer commentaar van mijn moeder opleverde. Ik excuseerde me en keek woest naar Lia. "Je weet dat die voor Harry was." zei ik klagerig voor ik mijn arm weer om het meisje wat ik de mijne mocht noemen sloeg. Ik drukte met een beetje moeite een kusje op haar wang, liet zonder het te merken een rode lippenstift afdruk achter, en keek naar Lia toen een bekende ringtone uit haar zak kwam. "iemand belt je, Li. Dan kan je die lastig vallen in plaats van ons." Weer kreeg ik hierdoor mijn moeder op mijn dak omdat ik 'mijn zus al zo lang niet had gezien.' maar zij had dit veroorzaakt, dus ik ging er maar niet op in en richtte me op het prachtige meisje aan mijn zijde. "Sorry voor haar. Er is vanochtend wat misgegaan met de smsjes volgens mij." zei ik met een schaamtevolle blos op mijn wangen terwijl ik haar in haar prachtige groene ogen aankeek.

    [ bericht aangepast op 25 juni 2014 - 15:49 ]


    Bowties were never Cooler

    Lia Jamie Payne.
    Ik had mijn familie, en bovenal mijn broertje erg gemist, en wou hem dan ook dolgraag in mijn armen sluiten. Toch had ik daar niet zo goed moment voor uitgezocht. 'Hey Harry.' begroette ik haar terug. Alfie was blijkbaar niet zo blij met me. Oké, ik had een beter moment uit moeten kiezen, maar zo erg was het nou toch ook weer niet? Ik was ook niet van plan om bij hun te blijven staan, ik wilde alleen maar een knuffel. 'Nou, sorry hoor. Ik heb jou ook gemist.' zei ik, om daarna mijn ringtone te horen, die afkomstig was van de telefoon die in mijn broekzak zat. 'Best, dan ga ik wel lekker andere mensen lastig vallen zoals jij dat noemt.' zei ik, en stak mijn tong naar hem uit gevolgd door een kleine grinnik. Ik begreep het wel, dus ik ging er geen drama van maken. Hij was nou eenmaal blij dat hij zijn vriendin eindelijk weer zag, dat kon ik hem niet kwalijk nemen. Ik liep een stukje bij hun vandaan, en pakte mijn telefoon om te kijken wie me belde. Zora haar naam stond op het beeldscherm, dus nam ik op. 'Hey, wazzup?' nam ik nog altijd vrolijk mijn telefoon op. Ik vroeg me af waarom ze me belde, maar daar kom ik als het goed is snel genoeg achter.


    How far is far

    Harry Edyn Styles
    Ik ontweek zijn blik toen hij met zijn duim over mijn licht rode wang ging. Bij hem vond ik het schattig, maar voor mezelf schaamde ik me alleen maar. Ondanks dat ik het kusje toch heel fijn vond was het wat minder dat hij in zijn enthousiasme me zowat fijn drukte, dus glimlachte ik dankbaar naar hem toen ik voelde dat hij zijn grip al iets verslapte. Ik had Lia helemaal niet aan zien komen en een zucht rolde over mijn lippen. Vanaf een afstandje keek ik dus maar awkward toe hoe de twee elkaar begroetten, om per ongeluk een grinnik te laten ontsnappen vanwege het sms incident. Het was niet mijn bedoeling om ook maar iemand uit te lachen, ik kon het niet helpen dat ik het grappig vond. Alsnog zag ik wel dat Alfie het echt niet leuk vond dus legde ik mijn arm voorzichtig om zijn middel heen zodra hij datzelfde bij mij deed. Ik boog me uit automatisme iets naar hem toe bij het kusje op mijn wang. "Voortaan beter kijken naar wie je het stuurt, nietwaar?" vroeg ik hem plagerig. Dit verklaarde ook gelijk waarom ik nog niks binnen had gekregen, zo erg was het nou niet. Ergens was ik blij dat Lia werd gebeld, maar aan de andere kant vond ik het lullig omdat ik daarom blij was. Ze bleef wel een van mijn beste vriendinnen en dat hoefde ik niet verpest, door niks niet. Toen ze wegliep richtte ik me op de jongen naast me en streek over zijn kaaklijn bij zijn woorden. "Dat geeft toch helemaal niet? Ik ben allang blij dat ik e hier zo voor me heb staan," zei ik met een glimlach, om zacht mijn lippen op die van hem te drukken. Ik had hem ontzettend gemist, net zoals ik iedereen wel had gemist. Soms was het lastig om zo lang van huis te zijn, maar ik wist waarvoor ik het deed en dat alles was het meer dan waard.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louise 'Lou' Willow Tomlinson
    Glimlachend werd ik wakker van twee paar zachte lippen op mijn voorhoofd en keek direct recht in de diepbruine kijkers van een boven mij hangende Camden, wat mijn glimlach nog wat vergrootte. Direct sloeg ik mijn armen om zijn nek en kuste hem op zijn mond. "Ik heb je gemist" murmelde ik tegen zijn lippen aan. "Goedemorgen, slaapkop. Ik jou ook." zei hij grinnikend en stond op. Voor een moment vroeg ik me af hoe hij hier zo vroeg al binnen was gekomen, maar realiseerde me toen dat ik hem een tijdje geleden mijn huissleutel had gegeven zodat hij hier mijn twee kittens, Sambal & Ketjap, kon verzorgen. Ik zou ze het liefst altijd meenemen maar dit was nu eenmaal lastig - vooral omdat het er twee waren en ik het niet over mijn hart kon verkrijgen de één wel mee te nemen en de ander thuis te laten. Bovendien waren het ook niet altijd de meest rustige beestjes, ze waren tenslotte nog jong en speels, dus was het gewoon niet handig, hoe erg ik ze dan ook miste als ik lange tijd niet thuis was. Hij pakte mijn hand, waarna hij me zachtjes omhoog trok. "Kan ik echt nog niet even blijven liggen?" pruilde ik naar hem en zette mijn meest zielige gezichtje op. Hij schudde lachend zijn hoofd. "Nee, je moet opschieten, schat. De picknick begint zo." Mijn ogen vergroten zich. "De picknick!" roep ik verschrikt en spring uit bed. Normaal duurt het altijd minstens een half uur voor ik eindelijk eens opsta, dus dit is dan ook wel echt een record voor mij.
    Ik trok een setje kleren uit mijn kast dat bestond uit een donkerrood rokje en een zwart-wit gestreept shirt. Zoals bijna elke dag kon een beanie niet ontbreken en dus koos ik voor vandaag een zwart exemplaar met drie kruizen aan de voorkant uit. Mijn voeten stak ik in mijn zwarte, geveterde enkellaarsjes met een hoge hak en een plateau eronder.
    Struikelend op de hoge schoenen rende ik door naar de badkamer. Ik accentueerden mijn toch al vrij lange, donkere wimpers nog wat extra door er een dun laagje mascara op aan te brengen. Mijn lippen kleurden ik in met een rode lippenstift, ongeveer dezelfde kleur als het rokje dat ik droeg. Als laatste haalde ik een borstel door mijn haar en liet mijn lange lokken maar gewoon los over mijn schouders golven.
    In een mum van tijd was ik helemaal klaar, maar aan de late kant was ik wel. Buiten pakte ik mijn fiets alvast, om voor even terug naar binnen te lopen. Daar pakte ik Sambal & Ketjap op en zette ze in het mandje aan de voorkant van het fiets. Als laatste kwam Camden op zijn gemak naar buiten gelopen. Hij ging op het zadel zitten, ik achterop. Langzaam - zodat de katjes niet volledig heen en weer geschud zouden worden - maar zeker fietste hij richting het park. Daar aangekomen zette ik eerst de kittens op de grond zodra ik van de bagagedrager was gesprongen. De beestjes renden meteen vrolijk weg en begonnen met elkaar te spelen. Camden zette de fiets op slot tegen een boom en pakte mijn hand. Zo, hand in hand, liepen we richting degenen die er al waren, Harry, Lia en Alfie, om ze glimlachend te begroeten.


    "Family don’t end in blood”

    Alfie Louis Payne
    Natuurlijk moest mijn zus weer overdramatisch doen. Dan werd ik de dramaqueen van de familie genoemd. Ik stak mijn tong terug naar haar uit. We zouden zoizo vanavond thuis samen eten. Ik richtte me toen toch weer op Harry, mijn Harry. Mijn grote liefde. Ik verontschuldigde me schaamtevol voor dit gedoe en drukte een kusje op haar wang, waardoor een rode aferuk op haar wang bleef staan. Ik bloosde wat meer bij haar woorden. Ik glimlachte bij Harry's lieve gebaren. Ik hield zo veel van haar en had haar zo erg gemist. Ik was wel erg blij dat ze me het niet kwalijk nam. Haar lippen hielpen me al snel alles vergeten. Ik sloeg mijn armen losjes om haar heen en ging op mijn tenen staan om haar terug te kunnen zoenen. Ik had haar zo enorm gemist. Ik hield echt zoveel van haar. Mijn vingers vlocht ik door haar haren en bleef zo wat wankelen op mijn tenen. Dat maakte nu alleen voor mij niets uit. Straks zouden we vast weer omkieperen, maar beter dat dan uit elkaar zijn. Ik wilde alleen maar bij haar zijn, maar dat ging niet. Hopelijk zouden we ooit eens samen mogen optreden, misschien zelfs een tour, al zat dat er binnenkort echt nog niet in. Ik was een scetchy expirimentele singer-songwriter, zij zat in een wereldberoemde band. Dat werd hem nooit. Toch kon ik erop hopen, hoe hopeloos het ook was. Echt erover piekeren deed ik nu echt niet, want haar lippen die rood werden door de mijnen zorgden voor veels te veel genot om nog iets anders erdoor te laten. Ik hield zo veel, bijna te veel, van haar. Hopelijk voelde ze hetzelfde voor mij. Vaak schemerde het er wel door, maar als we zo lang uit elkaar waren begon ik soms toch te twijfelen.Nu was gelukkig al die twijfel weg en beet ik zacht op haar onderlip. Ik was echt totaal van de wereld nu. De derde wereld oorlog zou nu letterlijk kunnen uitbreken om ons heen en ik zou nog niets merken. Zo betovert was ik door harry's heerlijke zachte lippen.

    [ bericht aangepast op 28 juni 2014 - 19:07 ]


    Bowties were never Cooler