Ik weet even niet meer waar ik het heb - Liefde, Vriendschap & Familie

Hallo mensen die dit topic hebben aangeklikt.

Zoals sommigen misschien wel hebben gemerkt, eigenlijk was het wel obvious, maar het gaat niet goed met mij. Ik heb langzaamaan het idee dat ik gewoon geen nut heb en dat dit hele leven geen nut heeft. Dat tweede is zeker waar, voor mijn idee dan. Ik doe mijn best om iedereen goed te steunen en daar steek ik mijn handen voor in het vuur, ik doe keihard mijn best om iedereen op te vrolijken terwijl ik zelf ook gebukt ga onder allerlei problemen. Ondanks dat probeer ik wel te lachen en optimistisch te blijven. Vanavond wilde dit echter niet. Voor mijn idee heb ik een breekpunt bereikt, een punt waarop ik door de bomen het bos niet meer zie en het idee heb dat het gewoon teveel is.

Mijn oma is 4 juni overleden, vorige week woensdag dus. Ik wist het pas aan het einde van de dag, want mijn zus had mij uit de Whatsapp groep van ons gezin gehaald. Als ik daar in was gebleven, had ik het wel geweten. Afijn, ik heb die hele dag op school gezeten met barstende koppijn. Toen ben ik die middag met een groepje het spel Dungeons en Dragons gaan doen. (Als je het niet weet, google het maar even. Het is zeker de moeite waard om even te kijken) Ik was dus ontzettend moe en misselijk, want ik ben eigenlijk zo'n beetje 24/7 misselijk. Toen ik thuiskwam hoorde ik het nieuws dus. Het sloeg in als een bom. Ik wist niet meer waar ik het had en voelde me ontzettend schuldig. Ik had oma, toen ze leefde, immers beloofd dat ik een keer zou komen logeren, maar het kwam er gewoon nooit van. Nu weet ik dat ik me daarover niet schuldig moet voelen, dat gevoel probeer ik nu ook opzij te zetten en langzaam maar zeker lukt het. Gelukkig.

Nu voel ik me dus al dagen ontzettend moe, zowel psychisch als lichamelijk. Ik slaap niet meer, zoals sommigen van jullie wel hebben gezien zit ik tot half 3 wel op Quizlet en soms ben ik om 5 uur 's nachts nog op Quizlet berichten aan het posten in het Kletscafé of het LJH-topic. Die slapeloosheid vind ik erg lastig, daar krijg ik nu een soort vitamine voor omdat ze denken dat ik een tekort heb. Ik denk echter dat het gewoon een placebo is en dat het dus niet werkt. Wat ik wil is échte slaapmedicatie. Die wil mijn arts echter niet voorschrijven uit angst dat ik verslaafd kan raken. Daar geef ik haar deels gelijk in, maar zo'n verslaving maakt mij niet zo gek veel uit. Ik ben liever verslaafd dan dat ik nooit slaap.

Nu ben ik dus ook psychisch helemaal opgebrand. Ik heb een beste vriend waar het ontzettend slecht mee gaat op het moment. Ik doe alles om hem te steunen en ik heb er ook echt alles voor over, maar het ontbreekt mij aan krachten om het nog veel langer vol te houden. Hij is depressief, snijdt in zichzelf en heeft het gewoon ontzettend moeilijk. Nu ben ik hem leuk gaan vinden. Ik geef ontzettend veel om die jongen. Ik zou bij wijze van spreken mijn leven voor die van hem willen geven. Dat klinkt ontzettend overdreven, maar ik heb het idee dat ik eindelijk iemand heb ontdekt die mij wél begrijpt.

Mijn ouders pushen ook hard op me. Ik mag maar weinig met de jongen omgaan, we zijn ooit samen naar de bioscoop geweest en naar apenheul, maar daar waren mijn ouders dus ook op tegen. Ik snap het best wel, want een relatie nemen zou niet goed voor me zijn, ik ben nou eenmaal geen girlfriend material. Ik ben veel te jaloers, te wantrouwig en bovenal steek ik teveel energie in een relatie waar ik maar bar weinig voor terug krijg.

Nu heeft die beste vriend zichzelf gesneden, terwijl we nota bene een belofte hadden gemaakt aan elkaar om onszelf niet te pijnigen, op wat voor manier dan ook. Ik voel me nu knap belazerd, omdat ik ook al impulsen heb moeten onderdrukken om mezelf niet te gaan snijden. Ik heb langzaamaan het idee dat ik gewoon helemaal gek wordt, krankzinnig. De meest stomme ideeën gieren door mijn hoofd. Ik wil wiet proberen, ik wil gaan roken, ik wil mezelf in coma zuipen of een overdosis medicatie nemen. Ik weet het gewoon niet meer...

EDIT: Dinsdag, morgen dus, ga ik naar de arts toe en gaan we het eens hebben over opnieuw een diagnose stellen. Ook wil ik misschien wel andere medicatie, mits dit mogelijk is natuurlijk. Daarna wil ik het ook nog over slaapmedicatie hebben, want ik slaap de laatste dagen énorm slecht.

EDIT 2: Ik ben vandaag bij de arts geweest en ze doet er alles aan om me maar geen slaapmedicatie voor te hoeven schrijven. Ook wil ze niet onder ogen zien dat er misschien wel een kans is dat ik manisch depressief ben. Ze probeert overal onderuit te praten en legt de schuld op de omstandigheden waar ik nu in zit. Wat dus dikke bullshit is. Ik word echt gek van dat mens.

[ bericht aangepast op 17 juni 2014 - 10:52 ]

---

26 - 02 - '16

Ongewoonlijk schreef:
Ugh, waarom moeten de dokters altijd zo moeilijk doen?! Daarom heb ik dus ook iets tegen de reguliere artsen. Misschien zou je iets alternatiefs kunnen proberen, zoals bijvoorbeeld een homeopaat.

Bij mij in de buurt zijn geen homeopaten en bovendien geloof ik eigenlijk ook niet in homeopathische middelen.

---

26 - 02 - '16

Ga ander eens met een psycholoog praten, die heeft er iets meer verstand van.

---

I am an idiot, I move.

Fisher schreef:
Ga ander eens met een psycholoog praten, die heeft er iets meer verstand van.

Dat is geen gek idee, maar de organisatie waar ik nu zit is drie keer niks. Ik heb vier psychologen gehad daar, waarvan er drie slecht waren. Een was redelijk goed, maar die moest weg wegens de bezuinigingen.

---

26 - 02 - '16

heb je ook een Riagg bij jouw in de buurt?
daar heb ik wel goede ervaringen mee

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

Yokubo schreef:
heb je ook een Riagg bij jouw in de buurt?
daar heb ik wel goede ervaringen mee

Ik weet het niet, volgens mij zit er wel een in Zwolle. Dat is niet al te ver weg voor mij.

---

26 - 02 - '16

Ah, dat is echt hartstikke ** dat je maar geen goede hulp kan krijgen. Je bent gelukkig niet de enige, misschien dat je dat wat gerust kan stellen, je moet vaak ook maar net een goede tegen het lijf aanlopen. Misschien is het een idee om een intake te gaan doen bij een andere instelling. Soms kan een second opinion heel wat meer verduidelijken.

---

It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

Antisocial schreef:
(...)

Ik weet het niet, volgens mij zit er wel een in Zwolle. Dat is niet al te ver weg voor mij.

zoek het eens op en probeer het daar. Wel via de school of huisarts aanvragen anders kom je niet binnen

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

Einmana schreef:
Ah, dat is echt hartstikke ** dat je maar geen goede hulp kan krijgen. Je bent gelukkig niet de enige, misschien dat je dat wat gerust kan stellen, je moet vaak ook maar net een goede tegen het lijf aanlopen. Misschien is het een idee om een intake te gaan doen bij een andere instelling. Soms kan een second opinion heel wat meer verduidelijken.

Second opinion? Hoe bedoel je precies?

Het is inderdaad ook klote. Ik merk dat de arts/psycholoog er duidelijk niet voor open staat dat ik eventueel een wat erger probleem heb dan een doorsnee depressie. Ik denk namelijk dat er wat meer aan de hand is, maar zoals ik in mijn tweede edit had neergezet: de arts begon er helemaal omheen te praten en zei dat het door de omstandigheden komt. Iets wat dus onzin is volgens mij. Ik ben al jaren zo, maar daar weten ze dan weer niks tegenin te brengen.

---

26 - 02 - '16

Yokubo schreef:
(...)

zoek het eens op en probeer het daar. Wel via de school of huisarts aanvragen anders kom je niet binnen

Mijn huisarts is christelijk en die heeft me dus doorverwezen naar Eleos. Via de huisarts zal ik er dus sowieso niet binnenkomen. Ik vrees dat het vrij onmogelijk wordt allemaal, aangezien ik dus ook niet meer op een school zit, maar een werkontwikkelingsproject. Ik ga kijken of ik er met mijn mentor over in gesprek kan, want ik word gillend gek van deze situatie.

---

26 - 02 - '16

Antisocial schreef:
(...)

Mijn huisarts is christelijk en die heeft me dus doorverwezen naar Eleos. Via de huisarts zal ik er dus sowieso niet binnenkomen. Ik vrees dat het vrij onmogelijk wordt allemaal, aangezien ik dus ook niet meer op een school zit, maar een werkontwikkelingsproject. Ik ga kijken of ik er met mijn mentor over in gesprek kan, want ik word gillend gek van deze situatie.

Anders bel er naar toe, leg je situatie uit en vraag of je in aanmerking komt voor een afspraak. Je huisarts gewoon omzeilen om even netjes te blijven.

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

Yokubo schreef:
(...)


Anders bel er naar toe, leg je situatie uit en vraag of je in aanmerking komt voor een afspraak. Je huisarts gewoon omzeilen om even netjes te blijven.

Ik ben bang dat - dat problemen op gaat leveren. Vrijdag kan ik m'n mentor spreken en dan ga ik eens kijken hoe zij erover denkt. Misschien kan zij iets voor me betekenen.

---

26 - 02 - '16

Antisocial schreef:
(...)

Second opinion? Hoe bedoel je precies?

Het is inderdaad ook klote. Ik merk dat de arts/psycholoog er duidelijk niet voor open staat dat ik eventueel een wat erger probleem heb dan een doorsnee depressie. Ik denk namelijk dat er wat meer aan de hand is, maar zoals ik in mijn tweede edit had neergezet: de arts begon er helemaal omheen te praten en zei dat het door de omstandigheden komt. Iets wat dus onzin is volgens mij. Ik ben al jaren zo, maar daar weten ze dan weer niks tegenin te brengen.

Uhm, als voorbeeld loopt je bijvoorbeeld bij een instelling zoals bijvoorbeeld het Riagg, zij onderzoeken je, stellen die en die diagnose en vinden dat je als behandeling bijvoorbeeld naar een kliniek toe moet. Als je het daar dan niet mee eens bent kan je naar een andere instelling gaan zoals Altrecht en vragen of ze jou ook kunnen onderzoeken zonder dat zij kijken naar wat het Riagg als diagnose en behandeling heeft voorgesteld. Zo kan je soms een beter beeld krijgen van wat er precies aan de hand is. Het kan zijn dat allebei de uitkomsten hetzelfde zijn, maar het kan ook zijn dat ze totaal verschillen van elkaar en dan kan je kiezen wat jou het beste lijkt.

---

It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

Einmana schreef:
(...)

Uhm, als voorbeeld loopt je bijvoorbeeld bij een instelling zoals bijvoorbeeld het Riagg, zij onderzoeken je, stellen die en die diagnose en vinden dat je als behandeling bijvoorbeeld naar een kliniek toe moet. Als je het daar dan niet mee eens bent kan je naar een andere instelling gaan zoals Altrecht en vragen of ze jou ook kunnen onderzoeken zonder dat zij kijken naar wat het Riagg als diagnose en behandeling heeft voorgesteld. Zo kan je soms een beter beeld krijgen van wat er precies aan de hand is. Het kan zijn dat allebei de uitkomsten hetzelfde zijn, maar het kan ook zijn dat ze totaal verschillen van elkaar en dan kan je kiezen wat jou het beste lijkt.

Dat is geen gek idee. Ik ga eens kijken of ik dat kan regelen. Ik heb alleen geen flauw idee hoe..

---

26 - 02 - '16

Antisocial schreef:
(...)

Ik ben bang dat - dat problemen op gaat leveren. Vrijdag kan ik m'n mentor spreken en dan ga ik eens kijken hoe zij erover denkt. Misschien kan zij iets voor me betekenen.

Waarom zou het problemen opleveren? het gaat om jouw gezondheid? Maar idd praat ook met je mentor zij kunnen ook vaak iets doen

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

Yokubo schreef:
(...)


Waarom zou het problemen opleveren? het gaat om jouw gezondheid? Maar idd praat ook met je mentor zij kunnen ook vaak iets doen

Mijn ouders willen per se dat ik iets met geloof kies en volgens mij verkiezen zij het geloof ook boven mij. Ze hebben al een keer gedreigd mijn leven zuur te maken toen ik iets deed wat zij niet wilden hebben.

---

26 - 02 - '16