• Hey allemaal,

    Ik heb deze topic gemaakt omdat ik vind dat er tegenwoordig te weinig iemand zij/haar hart wordt gelucht. Maar begrijp me niet verkeerd, ik snap dit, ik doe dit zelf ook niet snel. Tegenwoordig kan je maar weinig mensen vertrouwen...
    Ik zal zelf eens beginnen met te vertellen wat er op mijn lever ligt.
    Euhm, voor te beginnen, ben ik erg lang gepest geweest, de hele lagere school tot het 2de middelbaar.. Ze hadden me zo gebroken dat ik niks meer durfde zeggen, nog niet eens tegen een leerkracht. Thuis zette ik mijn masker op en deed alsof er niks aan de hand was.. Dat heb ik behoorlijk lang volgehouden.. Maar in het 4de middelbaar zag ik het op een bepaald moment niet meer zitten... Ik had al mijn gevoelens zo lang opgekropt en weggeslikt, dat het op een bepaald moment teveel werd.. Na school kwam ik thuis en was ik alleen. Ik ben direct naar mijn kamer gegaan en ik ben hevig beginnen huilen. Ik heb zitten roepen en op de muren zitten slaan zodat alles eruit kwam. Maar het lukte niet. En voor ik het wist had ik te maken met automutilatie.. De pesters hadden me zo gebroken dat er niks meer van mezelf overbleef... Ik had geen zelfvertrouwen meer. Die vrolijke losbol van vroeger was voorgoed verdwenen. Dagen gingen voorbij, zonder enige emotie naar school, de dag overleven en terug naar huis. Eens thuis zette ik weer mijn masker op...
    Het heeft heel lang geduurd voor ik het aan iemand kon vertellen, de enige die het wist was mijn beste vriendin. Ze heeft me niet laten vallen, integendeel, ze heeft me geholpen, me gesteund, getroost, wat je je maar kan inbeelden. Ze is geweldig.. Ik heb zoveel aan haar te danken. Beetje bij beetje heb ik mijzelf en mijn leven weer opgebouwd. Beetje bij beetje ging het beter dankzij haar. Zonder professionele hulp heb ik automutilatie overwonnen...

    Ik heb vandaag de dag nog altijd problemen met mijn verleden. Mijn zelfvertrouwen is nog altijd aan het opbouwen, wat niet gemakkelijk is... 8 jaar lang heb ik dit alles verzwegen, alleen mijn beste vriendin weet hiervan...

    Lucht je hart wanneer je voelt dat het nodig is en krop niet alles op! Niet alleen vanbinnen ga je eraan kapot, ook vanbuiten!
    Als je wilt praten of wat dan ook, laat een berichtje achter en ik zal je zeker weten antwoorden!

    Dit is mijn verhaal maar ik ben trots op mezelf voor wat ik heb bereikt ondanks alles!

    Groetjes,
    Me

    COBAI schreef:
    Wat dapper van je dat je je verhaal hier neer durft te zetten, en ik wens je nog veel sterkte en geluk in de toekomst! (:


    wat was dit ookalweer

    Ik ben ook gepest, maar ik ben er niet zo positief onder gebleven helaas. Ik heb er een vervelende stoornis en een hoop onzekerheid aan over gehouden.


    26 - 02 - '16

    Karthus schreef:
    Ik ben ook gepest, maar ik ben er niet zo positief onder gebleven helaas. Ik heb er een vervelende stoornis en een hoop onzekerheid aan over gehouden.


    Ik vind dit erg voor je :( Als je wil praten, i'm here

    BeYouTiful schreef:
    (...)

    Ik vind dit erg voor je :( Als je wil praten, i'm here


    Thanks, het is wederzijds. Jij mag ook naar mij toe komen als je voelt dat je minder lekker in je vel zit. Ik wil dat jij niet hetzelfde krijgt als wat ik heb.


    26 - 02 - '16

    Flowering schreef:
    (...)

    Wat bedoel je met 'nasleep'? ;0
    Geen probleem, hoor.
    Als je met iemand wilt praten, mag dat altijd! X

    Gewoon de onzekerheid over alles en constant het gevoel hebben dat je uitlachen wordt en zo en down momenten. Het is niet dat het hele pesten ophoudt voor je gevoel zodra het ook echt werkelijk ophoudt en school is a bitch haha


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.