Lotte POV.
Er arriveert een uil met een brief in de tuin. Bestaat Hogwarts dan echt? Ik doe de deur open en de uil vliegt naar binnen. De brief legt hij op tafel, althans hij gooit er eerder mee, en vertrekt weer. Voorzichtig maak ik hem open. Hij ziet er wel heel gaaf uit.
Beste Lotte Loveheart,
bij deze delen wij mee dat je bent toegelaten op de toverafdeling van de magische school Andalasia in Spero. Wij hopen van harte u komend jaar te zien. We kunnen u goed helpen met uw krachten en u onderwijzen in de leer van magie.
Hooggeachte groeten
Sneep, Severus en Lupin, Remus
Ik ben teleurgesteld dat de brief niet van Hogwarts is. Hij ziet er wel echt heel erg echt uit. 'Wacht, toverafdeling, Sneep en Lupin!' 'Mam, mam, mam, ik ben een tovenaar,' roep ik blij. 'Natuurlijk ben je dat,' zegt mijn moeder sarcastisch. 'Dan geloof je het maar niet,' zeg ik licht boos en ren ik naar boven naar mijn kamer. Dit moet ik aan Doedel vertellen. Doedel is mijn kat en hij zal zeker weten blij voor me zijn.
Trots laat ik mijn vader de brief zien na het eten. Zijn mond zakt een beetje open en stoot dan mijn moeder aan. Ze lijken beiden ergens van te schrikken. Ze zijn toch dreuzels, dus waarom schrikken ze dan? 'Uhm Lotte, schat, van wie heb je deze brief gekregen?' vraagt mijn moeder en ze klinkt niet als zichzelf. 'Van een uil,' zeg ik alsof het iets alledaags is. 'Weet je zeker dat je verbeelding niet over uren maakt,' zegt mijn vader. 'Nee dat doet het niet. Ik weet het echt 110% zeker. Er was echt een uil.' Niet veel later worden er wat dingen geregeld. 'Je mag naar die school tijdens de vakanties, maar niet tijdens de normale schooldagen. Je moet alsnog gewoon les krijgen op je oude school en het middelbaar, want anders ga je het later niet redden als je terug komt. Na je eindexamen mag je fulltime in Spero studeren.
Ik denk terug aan vier jaar geleden. Toen kwam ik er achter dat ik faunaat was. Na deze zomervakantie mag ik eindelijk voor goed studeren op Andalasia. Het grappige is dat de Harry potter boeken een soort parody zijn op gebeurtenissen in Spero. J.K. Rowlings is namelijk een docente geneeskunde op Andalasia. Mijn mobiel gaat af en ik bekijk het sms'je. Blijkbaar moet ik Nicole in de gaten gaan houden. Handig dat we vriendinnen zijn. Zonder haar had ik sommige lessen de afgelopen twee jaar niet overleefd. Er zat bijna niemand in mijn bio en NLT klas waar ik het goed mee kon vinden en Joan was er niet tijdens die lessen. Cheyenne had een totaal ander profiel, dus we hadden sowieso geen lessen samen. Ik pak Doedel op en loop naar boven. Op mijn kamer staat namelijk mijn keyboard en ik wil even spelen. Doedel zet ik op mijn bed als i eenmaal in mijn kamer ben. Sommige stukken gaan niet zo goed met twee handen, dus tover ik een stel handen erbij dat meespeelt. Wat is magie toch handig. Vanavond gaan we Joy uitlaten in het bos en dan mag ik mezelf ook even lekker uitleven. Ik heb al zolang niet meer in het gras gerold of überhaupt in mijn wolvengedaante rond gespeeld. De eerste noten van "I see the light" zweven door de kamer. Ik tover er een orkest bij dat mee begint te spelen en het wordt een waar muziekspektakel. Doedel vlucht mijn kamer uit en Elon, mijn broer, komt boos mijn kamer binnen. 'Lotte, als jij die muziek nu niet uit zet, zweer ik dat je voortaan niet meer kan slapen dankzij mijn muziek,' zegt Elon dreigend. "Goed, ik zal zachter zijn.' Hij gaat weer weg en ik zucht. 'Sukkel.' Ik speel nog wat meer nummers tot mijn moeder roept dat we gaan. Hier kijk al een week naar uit. We gaan namelijk een wandeling in Spero maken. Daar kan ik zo vaak veranderen als ik wil en niemand kijkt raar op. Morgen maar kijken of Nicole wat kan afspreken, zodat ik haar in de gaten kan houden. Ik vraag me af waarom. Voor zover ik weet is Nicole gewoon een raar meisje in de ogen van mensen op aarde. Misschien ook een beetje op Spero, maar minder erg. Ik bedoel daar vinden ze Joan, Cheyenne en mij normaal. Wie vindt ons nou normaal? Oké, dat vindt Nicole. Maar ze is zelf ook zo gestoord. Ik lach even in mezelf en ga dan naar beneden. Iedereen staat al klaar om door een portaal te gaan. Er is een portaal gemaakt in de steunbalk van ons huis. Het werkt hetzelfde als perron 9 3/4. Dat is gewoon zo gaaf. We stappen allemaal door het portaal en eindelijk zijn we weer in Spero. Mijn thuis.
28 mei 2014 - 22:17
