• Moederliefde

    Kindje, mijn kindje
    Ik neem je aan de hand
    Samen maken wij de eerste stapjes
    In een nog onbekend land

    Kindje, mijn kindje
    Geniet er nog maar van
    Zo jong en zo onschuldig
    Nu duurt het niet meer lang

    Kindje, mijn kindje
    Nou is het wel genoeg
    Je hebt even mogen spelen
    Nu mag je aan de boeg

    Kindje, mijn kindje
    Nee, jij bent nog veel te klein
    Ga maar lezen, ga maar schrijven
    Maar denken is onrein

    Kindje, mijn kindje
    Wat is er nou zo loos?
    Dit zijn de leukste jaren van je leven,
    Waarom ben je dan toch boos?

    Kindje, mijn kindje
    Je doet mijn hart zo'n zeer
    Doe gewoon zoals ik zeg
    Dan voeren wij geen oorlog meer

    Kindje, mijn kindje
    Ik ben die tranen van je zat
    Hou eens op met jammeren
    Anders doe ik je nog wat

    Kindje, mijn kindje
    Ik geef je een dikke zoen
    Het spijt me werkelijk, oprecht
    Maar jij liet dit me doen

    Kindje, mijn kindje
    Jij hield mijn hand niet vast
    Dus liet ik hem maar losgaan
    Want jij was mij tot last

    Kindje, mijn kindje,
    Ik was toch nooit gemeen?
    Waarom ben jij heengegaan?
    Nu sta ik hier alleen.


    Ik voelde me nogal rot over wat slechte cijfers, dus ging ik een beetje voor me uit brabbelen en daar kwam dit uitrollen (met wat haken en ogen die ik er vervolgens hopelijk een beetje uitgehaald heb). ^^


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Ik heb kippenvel door dit mooie gedicht. Werkelijk prachtig geschreven.


    Pretty is just a pretty word.

    Prachtig.


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    Mulleroni schreef:
    Ik heb kippenvel door dit mooie gedicht. Werkelijk prachtig geschreven.


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    Aan de ene kant vind ik het een eng gedicht, omdat ik niet precies weet wat ik moest denken op het einde. Je begon zo vrolijk en ik hoorde een melodieuze stem op de achtergrond neuriën alsof het een liedje was, maar ineens sloeg de stemming drastisch om.
    Ik vind het een prachtig gedicht, omdat je me wist te verrassen en het een tragisch einde is. Ik hou van tragische eindes. ^^


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Mulleroni schreef:
    Ik heb kippenvel door dit mooie gedicht. Werkelijk prachtig geschreven.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Videnda schreef:
    Aan de ene kant vind ik het een eng gedicht, omdat ik niet precies weet wat ik moest denken op het einde. Je begon zo vrolijk en ik hoorde een melodieuze stem op de achtergrond neuriën alsof het een liedje was, maar ineens sloeg de stemming drastisch om.
    Ik vind het een prachtig gedicht, omdat je me wist te verrassen en het een tragisch einde is. Ik hou van tragische eindes. ^^


    wat was dit ookalweer

    Dankje, iedereen. (:

    @Videnda: ik ben stiekem heel erg blij dat dat zo is, want dat betekent dus dat het gedicht werkelijk binnenkwam zoals het op 'haar kindje' binnen moest zijn gekomen. Dankjewel. ^^


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Nice!


    26 - 02 - '16

    Heel erg mooi :)


    Failure is the opportunity to begin again, more intelligently.

    Wauw, mooi gedaan. *O*


    -

    Dit is onbeschrijfelijk. Zo lief en naïef en dan — bam. Seriemoordenaar?


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Videnda schreef:
    Aan de ene kant vind ik het een eng gedicht, omdat ik niet precies weet wat ik moest denken op het einde. Je begon zo vrolijk en ik hoorde een melodieuze stem op de achtergrond neuriën alsof het een liedje was, maar ineens sloeg de stemming drastisch om.
    Ik vind het een prachtig gedicht, omdat je me wist te verrassen en het een tragisch einde is. Ik hou van tragische eindes. ^^


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Asterism schreef:
    Dit is onbeschrijfelijk. Zo lief en naïef en dan — bam. Seriemoordenaar?

    Niet helemaal wat ik in gedachten had, maar alle gedichten staan natuurlijk open voor eigen interpretatie. Vind jij het een seriemoordenaar, dan is het een seriemoordenaar. :Y)


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Wiarda schreef:
    (...)
    Niet helemaal wat ik in gedachten had, maar alle gedichten staan natuurlijk open voor eigen interpretatie. Vind jij het een seriemoordenaar, dan is het een seriemoordenaar. :Y)

    Ik dacht meer een moeder met een ongehoorzaam kind die uit pure woede haar kind doodslaat. Maar ik ben niet de meest ruimdenkende persoon die er bestaat.

    [ bericht aangepast op 27 mei 2014 - 22:21 ]


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    Wow. Wow. Wow.
    Ik dacht aan iemand die gewoon weggelopen was van huis. Al die moordgedachten hier ^^


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried