Volledige naam Louis William Tomlinson
Leeftijd 22 [24 December 1991]
Geboorteplaats Doncaster, Groot-Brittanie
Uiterlijk Louis is een kleine magere jongen van net geen 1.75m. Zijn botten en enkele spieren zie je duidelijk zitten onder zijn huid, toch is hij erg dun omdat zijn spieren niet bol, maar pezig zijn. Louis heeft roodbruin haar wat meestal wat warrig op zijn hoofd ligt. Hij heeft helder blauwe ogen en een lichte huid. Zijn ogen stralen meestal met kinderlijke glinstertjes, maar als hij triest is zie je dit ook direct, als hij het toestaat dan. Zijn ogen zijn echt poorten tot zijn ziel, al kan hij ook prima faken als hij zich groot wil houden of iemand niet wil kwetsen. Louis heeft een bril, die tijdens het lezen naar het puntje van zijn neus zakt, waardoor hij er net uitziet als een klein muisje. Zonder dat ding is Louis vrij hulpeloos en haast steken blind, iets wat pestkoppen altijd in de hand heeft gespeeld. Ook zijn rare gedrag en het feit dat hij het liefst broeken met opgerolde pijpen en streepjesshirts draagt helpen er aan zijn uiterlijk aan mee dat Louis echt een mikpunt van veel pesterijen was en nogsteeds is. Hij heeft hier ook veel littekens aan overgehouden, al zijn er andere littekens waar hij zich erger voor schaamt.
Innerlijk Louis is de levendige jongen die altijd druk door het huis stuitert en de gekste dingen uithaalt, als hij je eenmaal kent. Als hij je niet kent kijkt hij toch wel stil de kat uit de boom van een afstandje tot hij zeker weet dat je hem niets aan gaat doen. Zeker door zijn verleden is hij vrij afwachtend naar mensen toe en stelt zich slecht open tegenover anderen. Zijn ware gevoelens verbergt hij achter kinderlijke ogen en een grote glimlach, maar of die altijd oprecht is is de grote vraag. Louis is lief, zorgzaam, loyaal aan zijn vrienden en familie en eigenlijk altijd vrolijk, of in elk geval dat lijkt zo. Hij is net een klein ondeugend kind en als je hem snapt kan hij zelfs nog wel eens mokkend in een hoek gaan zitten. Hij wil het liefst dat iedereen om wie hij geeft vrolijk is en en probeert hen dan ook altijd op te vrolijken, hoe slecht deze pogingen soms ook uitpakken. Als je naar hem toekomt met problemen, of een opdracht, kan Louis erg serieus zijn, maar dit is echt een uitzondering. Door zijn loyale karakter is hij ook zeker geen jongen die liefje na liefje neemt, al is hij door zijn extreme aanhankelijkheid erg geneigd tot het zichzelf vasthechten aan mensen zodra ze ook maar erkennen dat hij bestaat. Dit heeft hem genoeg relaties gekost. Hij is heel trouw en vrij snel jaloers. Overspel is voor hem uit den boze. Daardoor is hij ook altijd degene die gedumpt wordt, niet degenen die de ander dumpt. Hij zit daar soms wel erg mee, maar spreekt dit bijna nooit uit. Zijn werkelijke emoties kropt hij namelijk meestal op, tot hij 's nachts gaat gitaar of piano spelen en alles eruit laat stromen. Ook heeft hij soms nog wel eens nachtelijke huilpartijen waar niemand van weet. Louis is erg aanhankelijk aan zijn vrienden en familie en houd er totaal niet van om buitengesloten te worden. Als hij alleen is kan hij dan ook helemaal wegkwijnen in hele korte tijd. Hij heeft een hele rits rare trekjes en is heel impulsief, maar zal nooit iemand opzettelijk pijn doen. Hij is gewoon een gestoorde hyperactieve kleuter op speed, iets waar lang niet iedereen tegen kan, zeker niet om 2 uur 's nachts. Hij wil graag dat iedereen altijd vrolijk is, en probeert altijd iedereen vrolijk en aan het lachen te houden, maar dit lukt niet altijd en dan wordt hij zelf triest, of hij gaat te ver en krijgt een klap voor zijn kop. Hij kan ook zijn mond eigenlijk niet houden, wat vaker dan eens voor irritaties zorgt.
Geschiedenis Louis is de oudste van een groot gezin aan kinderen. Zijn moeder scheidde al vroeg in zijn leven van hun vader en ze kregen een nieuwe vader, wiens achternaam hij aannam. Het liep allemaal redelijk goed voor de rest thuis en Louis houd echt enorm van zijn jongere zusjes. Voor hen is de jongen heel lang verantwoordelijk geweest als een soort vaderfiguur en hij voelt zich nogsteeds erg verantwoordelijk over ze en is dan ook heel beschermend als het over zijn zusjes gaat. Al uit hij dit soms op rare manieren. Op zich was het begin van de jeugd van de jongen, ondanks zijn verantwoordelijkheden, een gelukkige. Hij was overal het buitenbeentje, hoorde nergens echt bij door zijn rare gedrag en kledingstijl, maar hij had altijd een aantal goede vrienden en stond erg positief in het leven. Toch was dit ook lang niet altijd makkelijk voor een opgroeiende jongen in een huis vol met vrouwen. Ondanks dat hij wel wat vrienden had, hoorde hij nergens echt bij en had hij altijd andere hobbies dan zijn vrienden. Alleen zichzelf veranderen wilde, en kon, de Doncasterse jongen niet. Terwijl de rest cricket speelde, deed hij aan voetbal, als de andere jongens oorlogje speelden, zong hij in het schoolkoor. Toen hij er ook nog eens achter kwam dat hij op jongens viel en niet op meisjes zoals alle anderen, was het helemaal een grote verwarrende bende in zijn hoofd en voelde hij zich nog meer buitengesloten, ondanks de directe acceptatie van zijn moeder en zusjes, en de latere acceptatie van zijn vrienden toen hij het eenmaal vertelde. Louis heeft altijd gedaan wat hij leuk vond en waar zijn hoofd naar stond, ook als dat ervoor zorgde dat hij vervreemdde van zijn vrienden of als het ervoor zorgde dat hij in grote problemen kwam, waar hij zich lang niet altijd uit kon lullen. Zijn leven is lang niet altijd makkelijk geweest, zeker niet omdat hij juist anders was. Vaak kwam hij met zijn grote bek een heel end, maar lang niet altijd. Door zijn rare gedrag en rare eigenzinnige kledingstijl viel hij altijd uit de boot en werd vanaf kleins af aan buitengesloten en gepest. Dit vond hij verschrikkelijk en de paar kinderen die wel met hem wilden spelen klampte hij zich als een soort verdrinkend jong katje aan vast. Deze jaren hebben hem dus nog veel aanhankelijker gemaakt dan hij al was. Hij dacht in het begin dat dit zou veranderen op de middelbare school, maar hier werd het alleen maar erger. Hij zat eigenlijk altijd alleen en als hij aandacht kreeg was dat alleen als hij gepest werd, zowel fysiek of verbaal. Dit deed de jongen veel pijn, maar hij verstopte alles achter zijn vrolijke glimlach en clowneske uiterlijk. Dit waren echt de hel jaren van zijn leven. Er was niemand voor hem en het feit dat hij uit de kast kwam hielp al helemaal niet. Hij wilde na 2 jaar al niet meer naar school, maar hij moest wel, want hij was leerplichtig. De enige plek waar hij vrienden had was bij de enkele theaterproducties die de school mogelijk maakte per jaar, waaronder een grote musical, waarin hij een aantal keren de hoofdrol heeft gespeeld. Erna ging hij altijd direct weer terug naar de eenzaamheid en het gepest, wat hem dan nog harder raakte. Dit heeft hij eigenlijk thuis altijd strikt geheim gehouden. Zijn ouders en zusjes wisten er dan ook niets van af. Na nog 4 helse jaren door te hebben geploeterd werd Louis aangenomen als douanier op Manchester airport. Hier leeft de jongen helemaal op, maar in het openbaar worden nogsteeds van tijd tot tijd de meest verschrikkelijke dingen naar hem geroepen, net als op zijn studie trouwens, maar omdat hij nu iets doet wat hij echt leuk vind lijkt het hem minder uit te maken. Al doet het hem nogsteeds erg vele pijn. Inmiddels is hij in opleiding om met een hond te gaan controleren, wat de jongen al helemaal geweldig vind. Toch is hij vrij timide en afwachtend geworden tegenover vreemden, terwijl hij vroeger de openheid en impulsiviteit zelve was.
Tijdens zijn middelbare schooltijd leerde Louis een meisje kennen op de voetbal:
Lily Julia Sant'Angelo. Ze waren erg jong maar Louis wist het zeker: Zij was de ware. Ondanks dat hij eigenlijk nog nooit voor een meisje was gevallen, was er voor hem geen twijfel over mogelijk. Al snel werd Lily zwanger en nog voor ze 17 werden werd de eerste telg geboren:
Harrietta Johanna Tomlinson-Sant'Angelo, Harry voor kort. De jonge familie was dolgelukkig, ondanks dat hun ouders liever hadden gehad dat ze wat langer hadden gewacht. Allebei de ouders gingen nog maar deels naar school. Louis op maandag tot en met woensdag en Lily woensdag tot en met vrijdag. Op woensdag zorgde Louis' moeder voor kleine Harry. In hun laatste jaar werd Lily weer zwanger, dit keer van een jongen. Tegelijkertijd kwam het paar erachter dat Lily leed aan een agressieve vorm van hersenvliesontsteking. Dit lag erg zwaar op het paar maar de hoop was er dat ze het zou overleven. Tijdens deze tijd ging Louis op zijn knieën en de twee trouwden net voor Louis zijn 18e verjaardag en net na de geboorte van hun tweede kindje:
James Harold Tomlinson-Sant'Angelo, Jay voor kort, maar ook wel Harry genoemd. Het erge was alleen dat het niet lang na de trouwerij, net na hun eindexamens, het plots heel erg slecht ging met Lily. Ze overleed twee weken later, de dag voor de diploma-uitreiking. Louis was zo enorm verslagen dat zijn moeder hem letterlijk uit bed heeft moeten slepen naar de uitreiking en de weken erna was het voor hem al moeilijk genoeg om alleen maar voor zichzelf te zorgen, dat zij en zijn zusjes voor de twee kotertjes hebben gezorgd. Na een paar weken heeft hij zelf weer de zorg op zich genomen, maar hij woont, ondanks dat hij een baan heeft, nogsteeds bij zijn moeder en zorgt nogsteeds, zoveel hij kan, ook voor zijn zusjes, ook al is hij nu zelf ook vader van 2. Ze gaan nu allebei naar school, waardoor Louis precies tussen zijn werktijden door er voor ze kan zijn, want hij wil niet dat ze en een moeder en een vader moeten missen. Toch is het wel moeilijk, omdat hij ze zelf wil onderhouden en hij in het weekend eigenlijk nooit hele dagen thuis is, omdat hij dan ook moet werken. Soms gaan de kinderen wel eens mee, maar vaak zijn die dan toch thuis met hun oma en tantes terwijl Louis hard werkt om te zorgen dat ze niets te kort komen.
Extra Louis is zo straight als een rotonde en houd ook erg van theeleuten en shoppen.
Louis speelt graag voetbal en is graag met muziek bezig. Dit helpt hem ook zijn extreem hoge energiewaarden wat onder controle te houden, al blijft hij een hyperactieve kleuter op speed. Hierdoor komt hij ook vaak in de problemen.
Een ding wat naast muziek de jongen echt rustig kan krijgen is een goed boek. Dan kan hij met een kop thee in een hoekje wegkruipen en helemaal opgezogen worden door het verhaal. Dan kan je hem ook beter niet storen, want hij is niet altijd even aardig als je hem grofweg uit zijn magische werelden scheurt. Dit is ook eigenlijk een van de weinige manieren om hem uit de problemen te houden.
Louis draagt nogsteeds zijn trouwring om zijn vinger en heeft gezworen die ook nooit meer af te doen. Hij ziet ook niet hoe hij ooit een nieuwe liefde zal krijgen. Lily was voor hem de ware en daarbij heeft hij naast zijn baan en het vaderschap eigenlijk geen tijd meer om uit te gaan en mensen te leren kennen.
[ bericht aangepast op 30 mei 2014 - 14:08 ]
Bowties were never Cooler
