De meesten onder jullie weten het niet, zelfs amper mensen in de crew, maar ik ben echt al een hele lange tijd ziek en heb allerlei kwaaltjes. En ik wou er nu een beetje over kwijt aangezien ik aan de beterhand ben en er al veel genezen is. 
Het is eigenlijk allemaal begonnen vorig jaar in mei, toen ik klierkoorts kreeg. De opmerkzamen onder jullie herinneren het topic nog wel waarin ik om ervaringen vroeg van anderen. Uiteindelijk ben ik nog redelijk snel genezen. Ik heb het eind mei gekregen (ahja, was het doorgebroken) en in augustus leek alles alweer normaal. Geen idee of het ook echt was, maar het lijkt voor mij wel omdat ik nog een trektocht van 200km met de kajak in juli heb gedaan en eind juli een kamp heb georganiseerd. Ik was wel minder fit, maar ik leek niet meer ziek, of ik onderdrukte het misschien gewoon. Maar dat terzijde.
Sinds ik klierkoorts gehad heb, ben ik steeds veel sneller ziek. En dat zijn dan ziektes van een weekje ofzo, maar daarna lijk ik weer in orde. Nu heb ik sinds november vorig jaar last van mijn oren, voornamelijk mijn binnenoren. Ik dacht dat het nog een effect was van de klierkoorts en heb het daarom altijd genegeerd. Tot ik in december een soort van schilfers achter mijn oor kreeg. Pas toen in januari die schilfers, vocht + schilfers en roodheid werd, ging ik naar de dokter. De dokter had me een crème voorgeschreven. Het leek te werken, maar iedere keer kwam toch de ‘infectie’ terug. Op den duur stopte ik daarmee. Ondertussen was het zo erg geworden dat zelfs al delen van mijn hoofdhuid rood zagen en vochtige schilfers kregen. Pijn dat het deed!
Maar ondertussen heb ik sinds begin april last van heel veel steken rond en in mijn hart. Ik vond dat supererg omdat ik dan steeds ook amper adem kon nemen of kon bewegen. Die steken kwamen ook frequenter en ik liep rond met een stijve linkerarm en -schouder. Ik had wel een beetje schrik omdat langs mijn vaders kant in familie er last is van hartziektes. Daarbij is het als fanatieke kajakker ook niet zo leuk om tijdens een tocht/wedstrijd opeens een ‘verlamming’ te krijgen.
Alsof dat nog niet genoeg was, kreeg ik eind april terug last van een dikke nek. Mijn lymfeklieren waren ongelooflijk opgezwollen. Niet normaal en ik had het vermoeden dat mijn klierkoorts terug kwam, maar dan zonder de andere effecten ervan.
Duuuuuuuus, ik ging begin mei naar de dokter, want ik vertrouwde mijn opgezwollen klieren niet. Bleek dat mijn klieren dus opgezwollen stonden vanwege de infectie achter mijn oren die ondertussen een enorm zware infectie was. Die infectie was dus de boosdoener. De steken rond en in mijn hart werden onderzocht. Bleek dat al mijn spieren vanaf mijn linkeronderrug/linkeronderbuik tot aan mijn hals helemaal ontstoken waren. Maar dus een kwart van mijn lichaamsspieren waren ontstoken. Dat zorgde voor steken. En er is kans omdat het allemaal aan de linkerkant van mijn lichaam is/was dat het van de infectie achter mijn oor komt.
Poeh, ik kreeg voor alles medicijnen. Ondertussen is mijn kuur voor ontstoken spieren gedaan en ik heb sinds ik begonnen ben, geen steken meer gehad. Dus ik ben al superblij.
Ik heb nu ook een zware crème voor mijn oor en een gel ter nabehandeling wanneer de infectie weg is. De infectie is nog niet weg, maar dat kan nog een maand duren. Maar de roodheid, jeuk en schilfers zijn al superhard verminderd. Door de vermindering van infectie, is dus ook mijn keel/hals al veel minder dik.
Ik ben nu dus echt superblij dat het allemaal aan de beterhand is en het geeft ook een boost dat het aan het beteren is. Gister zei mijn vriend opeens: “Hé, het rood achter je oor is al veel minder en je hebt nog maar amper schilfers.” En hoe raar het ook mag klinken, het klonk als muziek in mijn oren. Ik was gewoon echt zo blij!
Dus alstublieft, dit was mijn ‘zeikverhaal’ met een positief einde. Ofja, het is nog positief aan het worden. Maar dat maakt me blij. 
Zijn er nog mensen blij vandaag?
I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury
Krullebol
